Fyrirmyndarlottó – fyrir hverja?

Eiður Svanberg Guðnason skrifar um Lottó

Sá sem þetta skrifar hefur greinilega komið við kaunin á forystumönnum þeirra hreyfinga, sem skipta með sér Lottógróðanum. Þegar það var orðað í allri hógværð fyrir nokkru, að tímabært væri að endurskoða það fyrirkomulag, sem verið hefur við lýði í 23 ár um skiptingu hagnaðarins af Lóttóinu, þá rignir inn greinum á síður Fréttablaðsins frá forystumönnum þeirra samtaka, sem njóta Lóttógróðans.

Ákvörðun um það fyrirkomulag sem nú gildir tóku fulltrúar þriggja stjórnmálaflokka á næturfundi í þingflokksherbergi Alþýðubandalagsins í mars 1986. Því fyrirkomulagi var ekki ætlað að standa til eilífðar­nóns. Ef svo hefði verið, hefði heimildin til að reka talnagetraunir ekki verið tímabundin.

Formaður Ungmenna­félags Íslands sendir mér kveðju í Fréttablaðinu 18. desember. Formaðurinn svarar í engu því sem ég hef sagt um byggingabrask UMFÍ í miðborg Reykjavíkur.

Hversvegna þarf UMFÍ að reisa stórbyggingu í miðborginni? Hversvegna ætlaði UMFÍ í samstarf við Icelandair þar sem fyrrverandi ráðherra Framsóknarflokksins réði ríkjum? Þessu hefur ekki verið svarað. Það væri gott framlag í þessa umræðu, ef formaður UMFÍ svaraði þessu en líklega vill UMFÍ sem minnst um þetta ræða.

Einhverra hluta vegna kýs formaður UMFÍ að blanda fyrri störfum mínum í það sem ég hef verið að skrifa um Íslenska getspá, Lottóið. Þetta tvennt er allsendis óskylt. Það er hægt að gagnrýna störf mín á Alþýðublaðinu, í Sjónvarpinu, á Alþingi og í utanríkisþjónustunni. Þau störf eru þessu máli allsendis óviðkomandi. Það er enn fremur fjarri öllu lagi að ég hafi „ ráðist að öllu því góða fólki sem hefur unnið og er að vinna innan ungmenna­félags­hreyfingarinnar", eins og formaðurinn kýs að orða það. Það er meira en langsótt, að gagnrýni á ákvarðanir forystu UMFÍ sé að ráðast gegn öllum sem vinna fyrir þessa hreyfingu! Það er auðvitað fjarstæða og til þess eins sagt að leiða athyglina frá kjarna málsins.

Undirritaður hefur beint spurningum til forstjóra Íslenskrar getspár. Þeim var ekki svarað vegna þess að Íslensk getspá þarf ekki að svara spurningum frá „fólki úti í bæ". Ég sætti mig ágætlega við að vera „fólk úti í bæ". En ég sætti mig ekki við að neitað sé að upplýsa um ráðstöfun opinbers fjár.

Nú væri fróðlegt fyrir lesendur Fréttablaðsins að heyra svör formanns UMFÍ við því hversvegna ekki megi ræða það, að til dæmis langveik börn, krabbameinssjúklingar, hjartveikir, eða geðfatlaðir eigi sæti við borðið þar sem hagnaði af einkaleyfisreknum talnagetraunum er skipt.

Ef undan er skilið Öryrkjabandalagið, er þetta fé þá eingöngu ætlað fullfrísku fólki sem leggur stund á íþróttir, til að greiða íþróttamönnum, innlendum sem erlendum og þjálfurum laun og greiða niður golfiðkan?

Nú ætlar sá sem þetta skrifar að láta nótt sem nemur og ekki skrifa meira um þessi mál fyrr en ef til vill á nýju ári. Þessi skrif hafa skilað tilætluðum árangri. Umræðan er rétt að byrja. Það er gott.

Höfundur er fyrrverandi alþingismaður.