Mannvænt á höfuðborgarsvæðinu 28. apríl 2009 06:00 Það er orðið íslenskt náttúrulögmál, að ef álver er byggt í nágrenni Reykjavíkur, þá er það hið besta mál. Sérstaklega mannvænt sem veitir trausta atvinnu, umhverfisvænt af því að það mengar lítið, búsetuvænt og styrkir afkomu þjóðarinnar. En ef einhverjum dettur í hug að staðsetja slíka verksmiðju á landsbyggðinni þá gilda önnur viðhorf og rök. Fjölmargir höfuðborgarbúar rísa þá upp til kröftugra mótmæla og fá skyndilega útrás fyrir einstaka umhyggju sína fyrir umhverfi og náttúru. Þá er eitthvað allt annað betra fyrir landsbyggðarfólk en álver. En breið samstaða virðist vera um byggingu álvers í Helguvík og engin mótmæli á ferðinni. Það er mikill viðsnúningur frá háværum mótmælum margra höfuðborgarbúa vegna byggingar álvers á Reyðarfirði. Engum dylst að öll álverin á Suðvesturhorninu og orkuvæðingin þeim tengd er kjölfesta þar í atvinnulífinu. Það reyndi ég sjálfur í mínum gamla heimabæ, Hafnarfirði, þegar álverið í Straumsvík hóf starfsemi, sem fól í sér mikil og jákvæð umskipti fyrir lífskjör fólks. Sömu áhrifa erum við nú að njóta á Austurlandi með álverinu á Reyðarfirði þrátt fyrir öfgafullar hrakspár um hið gagnstæða. Suðurnesjafólk bindur eðlilega bjartar vonir við að fá álver sem styrkir atvinnulífið á sínu svæði. Slíkar væntingar búa einnig með fólkinu sem býr á Norðurlandi og engin ástæða er til að óttast að mengun verði meiri á Bakka en í Helguvík, Straumsvík eða Hvalfirði. Munurinn er einvörðungu sá, að fyrir norðan er einhæfara atvinnulíf og búseta fólksins á þar í vök að verjast. Traust atvinna er forgangsmál. Virkjun orkunnar er því grundvöllur til nýsköpunar. Bygging og rekstur álvera hefur reynst vera raunhæfur kostur í boði með samstarfi við erlenda fjárfesta. Mikilvægt er að leitað sé allra leiða til að auka fjölbreytni með hagkvæmum og umhverfisvænum öðrum kostum. En þegar á reyndi þá var þetta „eitthvað annað" lítið meira en orðin tóm. Auðvitað vonum við að það geti breyst. Austfirðingar biðu í 30 ár eftir efndum margvíslegra loforða um stórtæka atvinnusköpun. Af þeirri reynslu verður að læra sem hvorki Húsvíkingum né öðru landsbyggðarfólki verður lengur boðið upp á. Það skiptir máli að fólki sé ekki mismunað eftir búsetu. Höfundur er sóknarprestur í Heydölum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Skoðun Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland skrifar Skoðun Í 1.129 daga hefur Alþingi hunsað jaðarsettasta hóp samfélagsins Grímur Atlason skrifar Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson skrifar Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy skrifar Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason skrifar Sjá meira
Það er orðið íslenskt náttúrulögmál, að ef álver er byggt í nágrenni Reykjavíkur, þá er það hið besta mál. Sérstaklega mannvænt sem veitir trausta atvinnu, umhverfisvænt af því að það mengar lítið, búsetuvænt og styrkir afkomu þjóðarinnar. En ef einhverjum dettur í hug að staðsetja slíka verksmiðju á landsbyggðinni þá gilda önnur viðhorf og rök. Fjölmargir höfuðborgarbúar rísa þá upp til kröftugra mótmæla og fá skyndilega útrás fyrir einstaka umhyggju sína fyrir umhverfi og náttúru. Þá er eitthvað allt annað betra fyrir landsbyggðarfólk en álver. En breið samstaða virðist vera um byggingu álvers í Helguvík og engin mótmæli á ferðinni. Það er mikill viðsnúningur frá háværum mótmælum margra höfuðborgarbúa vegna byggingar álvers á Reyðarfirði. Engum dylst að öll álverin á Suðvesturhorninu og orkuvæðingin þeim tengd er kjölfesta þar í atvinnulífinu. Það reyndi ég sjálfur í mínum gamla heimabæ, Hafnarfirði, þegar álverið í Straumsvík hóf starfsemi, sem fól í sér mikil og jákvæð umskipti fyrir lífskjör fólks. Sömu áhrifa erum við nú að njóta á Austurlandi með álverinu á Reyðarfirði þrátt fyrir öfgafullar hrakspár um hið gagnstæða. Suðurnesjafólk bindur eðlilega bjartar vonir við að fá álver sem styrkir atvinnulífið á sínu svæði. Slíkar væntingar búa einnig með fólkinu sem býr á Norðurlandi og engin ástæða er til að óttast að mengun verði meiri á Bakka en í Helguvík, Straumsvík eða Hvalfirði. Munurinn er einvörðungu sá, að fyrir norðan er einhæfara atvinnulíf og búseta fólksins á þar í vök að verjast. Traust atvinna er forgangsmál. Virkjun orkunnar er því grundvöllur til nýsköpunar. Bygging og rekstur álvera hefur reynst vera raunhæfur kostur í boði með samstarfi við erlenda fjárfesta. Mikilvægt er að leitað sé allra leiða til að auka fjölbreytni með hagkvæmum og umhverfisvænum öðrum kostum. En þegar á reyndi þá var þetta „eitthvað annað" lítið meira en orðin tóm. Auðvitað vonum við að það geti breyst. Austfirðingar biðu í 30 ár eftir efndum margvíslegra loforða um stórtæka atvinnusköpun. Af þeirri reynslu verður að læra sem hvorki Húsvíkingum né öðru landsbyggðarfólki verður lengur boðið upp á. Það skiptir máli að fólki sé ekki mismunað eftir búsetu. Höfundur er sóknarprestur í Heydölum.
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar
Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar