Pistill: AGS bíður eftir Norðurlöndum sem bíða eftir Icesave

Samhengi hlutanna í mikilvægustu efnahagsmálum þjóðarinnar liggur nú nokkurn veginn fyrir. Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn (AGS) bíður eftir Norðurlöndunum sem aftur bíða eftir því að Ísland afgreiði Icesave-samkomulagið af sinni hálfu.

AGS telur sig ekki geta lokið endurskoðuninni á efnahagsáætlun sinni fyrir Ísland fyrr en að einn af hornsteinum hennar það er lánin frá hinum Norðurlöndunum eru komin í hús. Norðurlöndin hafa leynt og ljóst gefið í skyn að þau muni ekki afgreiða lán sín fyrr en Icesave-samkomulagið er í höfn. Þetta er tiltölulega einfalt.

Margir Íslendingar eru nú farnir að skammast út í Norðurlöndin vegna afstöðu þeirra. Þetta er röng afstaða. Norðurlöndin eru einmitt vinir í raun eins og staðan er í dag. Þau gera hinsvegar þá sjálfsögðu kröfu að Ísland taki til í eigin ranni og sýni ábyrgð á gjörðum sínum með því að segjast ætla að standa við alþjóðlegar skuldbindingar sínar.

Það er engin vafi á því að Ísland verður að borga sinn hluta af Icesave-klúðri Landsbankans sem fyrrverandi stjórn þess banka kom þjóðinni í með dyggum stuðningi þáverandi stjórnvalda. Samkomulagið sem liggur fyrir er verulega slæmt fyrir Íslendinga á alla kanta en það breytir því ekki að það er það eina sem völ er á í stöðunni.

Flestir sem vit hafa á alþjóðlegum fjármálum eru sammála um að höfnun á Icesave myndi svo gott sem skjóta okkar aftur á steinöld í efnahagslegu tilliti. Landið yrði lokað og einangrað næstu árin, ef ekki áratuginn, frá erlendum lánum og fyrirgreiðslum.

Þetta er nokkuð sem þjóðin fær ekki staðið undir í neinum tilvikum. Við yrðum að taka upp einhverskonar vöruskiptakerfi svipað og var í gangi gagnvart gömlu Sovétríkjunum fyrir nokkrum áratugum síðan. Afleiðingarnar yrðu verulegt hrun lífskjara með tilheyrandi atvinnuleysi, gjaldþrotum og fólksflótta frá landinu.

Stjórnarandstaðan virðist telja að hún hafi komist í feitt í Icesave málinu sökum þess hve mikil andstaða gegn því er meðal almennings. Hún ætlar sér að skora stig gegn stjórninni í málinu á alþingi. Þetta er lýðskrum af versta tagi enda hefur stjórnarandstaðan ekki bent á neina aðra raunhæfa möguleika. Hvorki Sjálfstæðisflokkur né Framsókn hafa komið með aðrar lausnir fyrir þjóðina. Forystumenn þessara flokka bara röfla og bulla út í eitt án þess að leggja nokkuð uppbyggjandi fram.

Ágætur vinur minn lýsti afstöðu stjórnarandstöðunnar í Icesave málinu á eftirfarandi hátt: „Þeir eru eins og maður sem óttast að missa fingur eftir sjö ár. Til að hindra það ákveður hann strax að höggva höndina af við öxl."

Fari svo að Icesave verði ekki samþykkt á alþingi í sumar, með eða án fyrirvara, verður þjóðin að undirbúa sig undir mjög harðan vetur. Vetur sem lætur erfiðleika síðasta veturs líta út eins og barnagælur.