Hvað skyldi mengunarkvótinn, kælivatnið og aðstaðan kosta? 2. apríl 2007 05:00 Heyrst hefur að við gjaldtöku á mengun í ýmsum löndum Evrópu hafi sum fyrirtæki minkað svo mikið mengunina að þau hafi getað selt eða leigt frá sér mengunarkvóta. Einnig hefur verið í fréttum að aukin mengun frá flugvélum kalli á aðgerðir, sem felast í mengunarskatti á flugfélög. Út frá þessu hefi ég velt fyrir mér verði á mengunarkvóta og hvernig þetta sé hjá okkur. Það hlýtur að vera heimsmarkaðsverð á mengunarkvóta líkt og á olíu, sem hægt sé að fá upplýst hvert sé nema hér sé sama leyndin og á raforkuverði til stóriðju á Íslandi. Skyldu stóriðjufyrirtækin hér greiða eithvað fyrir kvótann núna? Það er nokkuð ljóst að í upphafi hefur Álverið í Straumsvík ekki greitt neitt fyrir mengunina, því þá var ekki búið að finna upp mengunarkvótann. Líklega hefur Norðurál ekki heldur greitt neitt fyrir hann. Nýlega hafa bæði þessi álver skipt um eigendur og næsta víst að gjafakvótinn hefur verið reiknaður inn í söluverðið. Þeir hafa nefnilega meira viðskiptavit, sem stjórna svona fyrirtækjum en þeir, sem almennt eru kosnir til starfa á hinu háa Alþingi. Í mínum huga er kristaltært að mengunarkvóti er þjóðareign, sem alþingismönnum leyfist ekki að gefa. Ekki frekar en þjóðarauðlindina í sjónum. Ástæðulaust er að gefa þessi verðmæti þjóðarinnar. Eðlilegra væri ákveðið árlegt leigugjald miðað við hve mikil mengunin er við framleiðslu á hvert kg áls. Gjaldið kæmi strax á ný álver og stækkanir. Þau sem eru í rekstri fengju ákveðin aðlögunartíma líkt og flugfélögin eiga að fá. Þetta hefði strax í för með sér minni mengun. Stóriðjuverin hefðu hag af því og myndu sjálf velja hagkvæmustu lausn, hvort sem það heitir vothreinsun, þurrhreinsun eða eithvað annað. Kælivatnið: Þó ekki skorti vatn á Islandi er óþarfi að gefa það frekar en Norðmenn gefa olíuna. Arabarnir gáfu að vísu olíuna hér áður fyrr, en þeir eru löngu hættir því. Eitt stk. álver hlýtur að nota geysmikið af kælivatni. Það er komin tími til að þjóðin hafi tekjur af þessari auðlind líkt og af raforkunni. Fasteignagjöld og lóðir: Fréttaefni er að nú standi til að álverið í Straumsvík fari að greiða fasteignagjöld. Maður hrekkur við. Getur verið að ofan á allar niðurfellingar opinbera gjalda, sem öll álverin hafa fengið hafi þeir líka verið undanþegnir fasteignargjöldum? Ekki nóg með að lóðirnar séu gefins miðað við það sem aðrir verða greiða fyrir þær, ef það þá fást einhverjar lóðir keyptar. Í fréttum af deiliskipulagi sem nú er kynnt vegna fyrirhugaðrar stækkunar álversins í Straumsvík kom fram að það geti kostað upp undir miljarð að færa færa þjóðveginn. Í sömu fréttum kemur fram að spurning sé, hvort Hafnarfjarðarbær eða Vegagerðin borgi brúsann. Í báðum tilfellum meiga skattborgararnir púnga út fyrir þessu. Hafnaraðstaðan: Ég held ég hafi séð einhvers staðar að Alcan eigi að greiða 200 millur í hafnargjöld. Ekki veit ég hversu lengi eða hvað mikið hefur verið greitt í hafnargjöld í Straumsvík, en hitt veit ég að það eru smáaurar miðað við kostnað Alusuisse áður en aðstaðan í Straumsvík kom til. Í fyrirlestri um hafnargerð kom prófessorin min hjá ETH aðeins inn á flutningskostnað hráefnis frá Ástralíu til Álverksmiðju í Sviss. Það kostaði jafn mikið að flytja hráefnið frá Ástralíu til Rotterdam og á Rínarfljóti frá Rotterdam til Basel í Sviss. Síðan kostað jafn mikið að flytja hráefnið í járnbraut þessa km sem voru eftir frá Basel í verksmiðjuna og samanlagður kostnaður frá Ástralíu til Basel. Ekki að furða að svigrúm hafi verið til hækkunar hráefnis í hafi með tilkomu hafnarinnar í Straumsvík. Ódýra hóran: Sé rétt að álver, sem koma hingað selji rafmagnið, sem þeir áður notuðu í heimalandinu á helmingi hærra verði en þeir borga hér og leigi auk þess frá sér mengunarkvóta , sem þeir fá frítt í bónus hér, þá er ekki að furða að landið okkar hafi verið nefnt ódýra hóran. Höfundur er verkfræðingur. Eitt stk. álver hlýtur að nota geysmikið af kælivatni. Það er komin tími til að þjóðin hafi tekjur af þessari auðlind líkt og af raforkunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Sjá meira
Heyrst hefur að við gjaldtöku á mengun í ýmsum löndum Evrópu hafi sum fyrirtæki minkað svo mikið mengunina að þau hafi getað selt eða leigt frá sér mengunarkvóta. Einnig hefur verið í fréttum að aukin mengun frá flugvélum kalli á aðgerðir, sem felast í mengunarskatti á flugfélög. Út frá þessu hefi ég velt fyrir mér verði á mengunarkvóta og hvernig þetta sé hjá okkur. Það hlýtur að vera heimsmarkaðsverð á mengunarkvóta líkt og á olíu, sem hægt sé að fá upplýst hvert sé nema hér sé sama leyndin og á raforkuverði til stóriðju á Íslandi. Skyldu stóriðjufyrirtækin hér greiða eithvað fyrir kvótann núna? Það er nokkuð ljóst að í upphafi hefur Álverið í Straumsvík ekki greitt neitt fyrir mengunina, því þá var ekki búið að finna upp mengunarkvótann. Líklega hefur Norðurál ekki heldur greitt neitt fyrir hann. Nýlega hafa bæði þessi álver skipt um eigendur og næsta víst að gjafakvótinn hefur verið reiknaður inn í söluverðið. Þeir hafa nefnilega meira viðskiptavit, sem stjórna svona fyrirtækjum en þeir, sem almennt eru kosnir til starfa á hinu háa Alþingi. Í mínum huga er kristaltært að mengunarkvóti er þjóðareign, sem alþingismönnum leyfist ekki að gefa. Ekki frekar en þjóðarauðlindina í sjónum. Ástæðulaust er að gefa þessi verðmæti þjóðarinnar. Eðlilegra væri ákveðið árlegt leigugjald miðað við hve mikil mengunin er við framleiðslu á hvert kg áls. Gjaldið kæmi strax á ný álver og stækkanir. Þau sem eru í rekstri fengju ákveðin aðlögunartíma líkt og flugfélögin eiga að fá. Þetta hefði strax í för með sér minni mengun. Stóriðjuverin hefðu hag af því og myndu sjálf velja hagkvæmustu lausn, hvort sem það heitir vothreinsun, þurrhreinsun eða eithvað annað. Kælivatnið: Þó ekki skorti vatn á Islandi er óþarfi að gefa það frekar en Norðmenn gefa olíuna. Arabarnir gáfu að vísu olíuna hér áður fyrr, en þeir eru löngu hættir því. Eitt stk. álver hlýtur að nota geysmikið af kælivatni. Það er komin tími til að þjóðin hafi tekjur af þessari auðlind líkt og af raforkunni. Fasteignagjöld og lóðir: Fréttaefni er að nú standi til að álverið í Straumsvík fari að greiða fasteignagjöld. Maður hrekkur við. Getur verið að ofan á allar niðurfellingar opinbera gjalda, sem öll álverin hafa fengið hafi þeir líka verið undanþegnir fasteignargjöldum? Ekki nóg með að lóðirnar séu gefins miðað við það sem aðrir verða greiða fyrir þær, ef það þá fást einhverjar lóðir keyptar. Í fréttum af deiliskipulagi sem nú er kynnt vegna fyrirhugaðrar stækkunar álversins í Straumsvík kom fram að það geti kostað upp undir miljarð að færa færa þjóðveginn. Í sömu fréttum kemur fram að spurning sé, hvort Hafnarfjarðarbær eða Vegagerðin borgi brúsann. Í báðum tilfellum meiga skattborgararnir púnga út fyrir þessu. Hafnaraðstaðan: Ég held ég hafi séð einhvers staðar að Alcan eigi að greiða 200 millur í hafnargjöld. Ekki veit ég hversu lengi eða hvað mikið hefur verið greitt í hafnargjöld í Straumsvík, en hitt veit ég að það eru smáaurar miðað við kostnað Alusuisse áður en aðstaðan í Straumsvík kom til. Í fyrirlestri um hafnargerð kom prófessorin min hjá ETH aðeins inn á flutningskostnað hráefnis frá Ástralíu til Álverksmiðju í Sviss. Það kostaði jafn mikið að flytja hráefnið frá Ástralíu til Rotterdam og á Rínarfljóti frá Rotterdam til Basel í Sviss. Síðan kostað jafn mikið að flytja hráefnið í járnbraut þessa km sem voru eftir frá Basel í verksmiðjuna og samanlagður kostnaður frá Ástralíu til Basel. Ekki að furða að svigrúm hafi verið til hækkunar hráefnis í hafi með tilkomu hafnarinnar í Straumsvík. Ódýra hóran: Sé rétt að álver, sem koma hingað selji rafmagnið, sem þeir áður notuðu í heimalandinu á helmingi hærra verði en þeir borga hér og leigi auk þess frá sér mengunarkvóta , sem þeir fá frítt í bónus hér, þá er ekki að furða að landið okkar hafi verið nefnt ódýra hóran. Höfundur er verkfræðingur. Eitt stk. álver hlýtur að nota geysmikið af kælivatni. Það er komin tími til að þjóðin hafi tekjur af þessari auðlind líkt og af raforkunni.
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun