Hvað skyldi mengunarkvótinn, kælivatnið og aðstaðan kosta? 2. apríl 2007 05:00 Heyrst hefur að við gjaldtöku á mengun í ýmsum löndum Evrópu hafi sum fyrirtæki minkað svo mikið mengunina að þau hafi getað selt eða leigt frá sér mengunarkvóta. Einnig hefur verið í fréttum að aukin mengun frá flugvélum kalli á aðgerðir, sem felast í mengunarskatti á flugfélög. Út frá þessu hefi ég velt fyrir mér verði á mengunarkvóta og hvernig þetta sé hjá okkur. Það hlýtur að vera heimsmarkaðsverð á mengunarkvóta líkt og á olíu, sem hægt sé að fá upplýst hvert sé nema hér sé sama leyndin og á raforkuverði til stóriðju á Íslandi. Skyldu stóriðjufyrirtækin hér greiða eithvað fyrir kvótann núna? Það er nokkuð ljóst að í upphafi hefur Álverið í Straumsvík ekki greitt neitt fyrir mengunina, því þá var ekki búið að finna upp mengunarkvótann. Líklega hefur Norðurál ekki heldur greitt neitt fyrir hann. Nýlega hafa bæði þessi álver skipt um eigendur og næsta víst að gjafakvótinn hefur verið reiknaður inn í söluverðið. Þeir hafa nefnilega meira viðskiptavit, sem stjórna svona fyrirtækjum en þeir, sem almennt eru kosnir til starfa á hinu háa Alþingi. Í mínum huga er kristaltært að mengunarkvóti er þjóðareign, sem alþingismönnum leyfist ekki að gefa. Ekki frekar en þjóðarauðlindina í sjónum. Ástæðulaust er að gefa þessi verðmæti þjóðarinnar. Eðlilegra væri ákveðið árlegt leigugjald miðað við hve mikil mengunin er við framleiðslu á hvert kg áls. Gjaldið kæmi strax á ný álver og stækkanir. Þau sem eru í rekstri fengju ákveðin aðlögunartíma líkt og flugfélögin eiga að fá. Þetta hefði strax í för með sér minni mengun. Stóriðjuverin hefðu hag af því og myndu sjálf velja hagkvæmustu lausn, hvort sem það heitir vothreinsun, þurrhreinsun eða eithvað annað. Kælivatnið: Þó ekki skorti vatn á Islandi er óþarfi að gefa það frekar en Norðmenn gefa olíuna. Arabarnir gáfu að vísu olíuna hér áður fyrr, en þeir eru löngu hættir því. Eitt stk. álver hlýtur að nota geysmikið af kælivatni. Það er komin tími til að þjóðin hafi tekjur af þessari auðlind líkt og af raforkunni. Fasteignagjöld og lóðir: Fréttaefni er að nú standi til að álverið í Straumsvík fari að greiða fasteignagjöld. Maður hrekkur við. Getur verið að ofan á allar niðurfellingar opinbera gjalda, sem öll álverin hafa fengið hafi þeir líka verið undanþegnir fasteignargjöldum? Ekki nóg með að lóðirnar séu gefins miðað við það sem aðrir verða greiða fyrir þær, ef það þá fást einhverjar lóðir keyptar. Í fréttum af deiliskipulagi sem nú er kynnt vegna fyrirhugaðrar stækkunar álversins í Straumsvík kom fram að það geti kostað upp undir miljarð að færa færa þjóðveginn. Í sömu fréttum kemur fram að spurning sé, hvort Hafnarfjarðarbær eða Vegagerðin borgi brúsann. Í báðum tilfellum meiga skattborgararnir púnga út fyrir þessu. Hafnaraðstaðan: Ég held ég hafi séð einhvers staðar að Alcan eigi að greiða 200 millur í hafnargjöld. Ekki veit ég hversu lengi eða hvað mikið hefur verið greitt í hafnargjöld í Straumsvík, en hitt veit ég að það eru smáaurar miðað við kostnað Alusuisse áður en aðstaðan í Straumsvík kom til. Í fyrirlestri um hafnargerð kom prófessorin min hjá ETH aðeins inn á flutningskostnað hráefnis frá Ástralíu til Álverksmiðju í Sviss. Það kostaði jafn mikið að flytja hráefnið frá Ástralíu til Rotterdam og á Rínarfljóti frá Rotterdam til Basel í Sviss. Síðan kostað jafn mikið að flytja hráefnið í járnbraut þessa km sem voru eftir frá Basel í verksmiðjuna og samanlagður kostnaður frá Ástralíu til Basel. Ekki að furða að svigrúm hafi verið til hækkunar hráefnis í hafi með tilkomu hafnarinnar í Straumsvík. Ódýra hóran: Sé rétt að álver, sem koma hingað selji rafmagnið, sem þeir áður notuðu í heimalandinu á helmingi hærra verði en þeir borga hér og leigi auk þess frá sér mengunarkvóta , sem þeir fá frítt í bónus hér, þá er ekki að furða að landið okkar hafi verið nefnt ódýra hóran. Höfundur er verkfræðingur. Eitt stk. álver hlýtur að nota geysmikið af kælivatni. Það er komin tími til að þjóðin hafi tekjur af þessari auðlind líkt og af raforkunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hver borgar fyrir heimsendinguna? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra Einar Steingrímsson Skoðun „Steraleikarnir“ Birgir Sverrisson Skoðun Innviðir og öryggi í hættu í höndum ráðherra Magnús Guðmundsson Skoðun Mótmæli bænda í Brussel eru ekki sjónarspil – þau eru viðvörun Erna Bjarnadóttir Skoðun Fólkið sem hverfur... Kristján Fr. Friðbertsson Skoðun Þetta varð í alvöru að lögum! Snorri Másson Skoðun Fínpússuð mannvonska Armando Garcia Skoðun Þegar gigtin stjórnar jólunum Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Hver borgar fyrir heimsendinguna? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Innviðir og öryggi í hættu í höndum ráðherra Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun „Steraleikarnir“ Birgir Sverrisson skrifar Skoðun Fínpússuð mannvonska Armando Garcia skrifar Skoðun Fólkið sem hverfur... Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Gengið til friðar Ingibjörg Haraldsdóttir,Elín Oddný Sigurðardóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Mótmæli bænda í Brussel eru ekki sjónarspil – þau eru viðvörun Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Þegar gigtin stjórnar jólunum Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Fullveldi í framkvæmd Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Verður Flokkur fólksins að Flótta fólksins? Júlíus Valsson skrifar Skoðun „Rússland hefur ráðist inn í 19 ríki“ - og samt engin ógn? Daði Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Fæðuöryggi sem innviðamál í breyttu alþjóðakerfi Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Svona gerum við… fjármagn til áfengis- og vímuefnameðferðar aukið um 850 milljónir Alma Möller skrifar Skoðun Gluggagægir fyrir innan gluggann. Gervigreindin lifnar við Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Samstíga ríkisstjórn í sigri og þraut Kristrún Frostadóttir skrifar Skoðun Vextir á verðtryggðum lánum - ögurstund Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Rokk í boði Ríkisins - möguleg tímaskekkja Stefán Ernir Valmundarson skrifar Skoðun Orkuskiptin sem engu máli skiptu Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Samtöl við þá sem hurfu of fljótt Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Flugvöllurinn í Reykjavík - fyrir landið allt Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Gamla fólkið okkar býr við óöryggi – kerfið okkar er að bregðast Valný Óttarsdóttir skrifar Skoðun Siðferðileg reiði er ekki staðreynd Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Fiktið byrjar ekki sem sjúkdómur Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Jólagjöf ríkisstjórnarinnar Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Einfaldlega íslenskt, líka um jólin Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Hvers vegna heyra yfirvöld á Íslandi ekki grátbeiðni Sameinuðu þjóðanna og yfir 200 hjálparsamtaka um aðgerðir gegn Ísrael? Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Réttaröryggi nemenda og framkvæmd inntöku í framhaldsskóla Karen María Jónsdóttir skrifar Skoðun Vönduð lagasetning á undanhaldi Diljá Matthíasardóttir skrifar Sjá meira
Heyrst hefur að við gjaldtöku á mengun í ýmsum löndum Evrópu hafi sum fyrirtæki minkað svo mikið mengunina að þau hafi getað selt eða leigt frá sér mengunarkvóta. Einnig hefur verið í fréttum að aukin mengun frá flugvélum kalli á aðgerðir, sem felast í mengunarskatti á flugfélög. Út frá þessu hefi ég velt fyrir mér verði á mengunarkvóta og hvernig þetta sé hjá okkur. Það hlýtur að vera heimsmarkaðsverð á mengunarkvóta líkt og á olíu, sem hægt sé að fá upplýst hvert sé nema hér sé sama leyndin og á raforkuverði til stóriðju á Íslandi. Skyldu stóriðjufyrirtækin hér greiða eithvað fyrir kvótann núna? Það er nokkuð ljóst að í upphafi hefur Álverið í Straumsvík ekki greitt neitt fyrir mengunina, því þá var ekki búið að finna upp mengunarkvótann. Líklega hefur Norðurál ekki heldur greitt neitt fyrir hann. Nýlega hafa bæði þessi álver skipt um eigendur og næsta víst að gjafakvótinn hefur verið reiknaður inn í söluverðið. Þeir hafa nefnilega meira viðskiptavit, sem stjórna svona fyrirtækjum en þeir, sem almennt eru kosnir til starfa á hinu háa Alþingi. Í mínum huga er kristaltært að mengunarkvóti er þjóðareign, sem alþingismönnum leyfist ekki að gefa. Ekki frekar en þjóðarauðlindina í sjónum. Ástæðulaust er að gefa þessi verðmæti þjóðarinnar. Eðlilegra væri ákveðið árlegt leigugjald miðað við hve mikil mengunin er við framleiðslu á hvert kg áls. Gjaldið kæmi strax á ný álver og stækkanir. Þau sem eru í rekstri fengju ákveðin aðlögunartíma líkt og flugfélögin eiga að fá. Þetta hefði strax í för með sér minni mengun. Stóriðjuverin hefðu hag af því og myndu sjálf velja hagkvæmustu lausn, hvort sem það heitir vothreinsun, þurrhreinsun eða eithvað annað. Kælivatnið: Þó ekki skorti vatn á Islandi er óþarfi að gefa það frekar en Norðmenn gefa olíuna. Arabarnir gáfu að vísu olíuna hér áður fyrr, en þeir eru löngu hættir því. Eitt stk. álver hlýtur að nota geysmikið af kælivatni. Það er komin tími til að þjóðin hafi tekjur af þessari auðlind líkt og af raforkunni. Fasteignagjöld og lóðir: Fréttaefni er að nú standi til að álverið í Straumsvík fari að greiða fasteignagjöld. Maður hrekkur við. Getur verið að ofan á allar niðurfellingar opinbera gjalda, sem öll álverin hafa fengið hafi þeir líka verið undanþegnir fasteignargjöldum? Ekki nóg með að lóðirnar séu gefins miðað við það sem aðrir verða greiða fyrir þær, ef það þá fást einhverjar lóðir keyptar. Í fréttum af deiliskipulagi sem nú er kynnt vegna fyrirhugaðrar stækkunar álversins í Straumsvík kom fram að það geti kostað upp undir miljarð að færa færa þjóðveginn. Í sömu fréttum kemur fram að spurning sé, hvort Hafnarfjarðarbær eða Vegagerðin borgi brúsann. Í báðum tilfellum meiga skattborgararnir púnga út fyrir þessu. Hafnaraðstaðan: Ég held ég hafi séð einhvers staðar að Alcan eigi að greiða 200 millur í hafnargjöld. Ekki veit ég hversu lengi eða hvað mikið hefur verið greitt í hafnargjöld í Straumsvík, en hitt veit ég að það eru smáaurar miðað við kostnað Alusuisse áður en aðstaðan í Straumsvík kom til. Í fyrirlestri um hafnargerð kom prófessorin min hjá ETH aðeins inn á flutningskostnað hráefnis frá Ástralíu til Álverksmiðju í Sviss. Það kostaði jafn mikið að flytja hráefnið frá Ástralíu til Rotterdam og á Rínarfljóti frá Rotterdam til Basel í Sviss. Síðan kostað jafn mikið að flytja hráefnið í járnbraut þessa km sem voru eftir frá Basel í verksmiðjuna og samanlagður kostnaður frá Ástralíu til Basel. Ekki að furða að svigrúm hafi verið til hækkunar hráefnis í hafi með tilkomu hafnarinnar í Straumsvík. Ódýra hóran: Sé rétt að álver, sem koma hingað selji rafmagnið, sem þeir áður notuðu í heimalandinu á helmingi hærra verði en þeir borga hér og leigi auk þess frá sér mengunarkvóta , sem þeir fá frítt í bónus hér, þá er ekki að furða að landið okkar hafi verið nefnt ódýra hóran. Höfundur er verkfræðingur. Eitt stk. álver hlýtur að nota geysmikið af kælivatni. Það er komin tími til að þjóðin hafi tekjur af þessari auðlind líkt og af raforkunni.
Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir Skoðun
Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar
Skoðun Svona gerum við… fjármagn til áfengis- og vímuefnameðferðar aukið um 850 milljónir Alma Möller skrifar
Skoðun Gluggagægir fyrir innan gluggann. Gervigreindin lifnar við Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Hvers vegna heyra yfirvöld á Íslandi ekki grátbeiðni Sameinuðu þjóðanna og yfir 200 hjálparsamtaka um aðgerðir gegn Ísrael? Björn B. Björnsson skrifar
Skoðun Réttaröryggi nemenda og framkvæmd inntöku í framhaldsskóla Karen María Jónsdóttir skrifar
Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir Skoðun