Takmörkuð þekking á landinu 31. ágúst 2005 00:01 Sæll Egill, oft kemst maður ekki hjá því þegar ferðast er með flugvélum að verða áheyrandi samtala þeirra sem sitja í nágrenninu. Eitt sinn heyrði ég erlendan mann sem sat í bekkjaröðinni fyrir aftan mig spyrja sessunaut sinn ungan íslending á þrítugsaldri, hvort ekki væru margir skíðastaðir á Íslandi. "Nei það eru engir", var svarið hjá hinum unga landa mínum. En hann leiðrétti sig eftir skamma stund. "Oh yes there is one in the country, Blue mountains close to Reykjavik." Hinn erlendi maður varð undrandi og sagði sér þætti þetta einkennilegt í svo fjöllóttu landi sem Ísland væri og mikið af jöklum. Ungi maðurinn hélt svo nákvæman og langan fyrirlestur um alla hina frábæru pöbba og veitingastaði í miðbæ Reykjavíkur. Hvað skemmtanalífið væri fjörugt og auðvelt að finna sér stúlku. Hér virtist vera einn af þeim íslendingum sem aldrei fara út fyrir 101 svæðið nema þá í rútu til Keflavíkur. Það er harla einkennilegt að heyra fullorðinn íslending vita ekki að það séu 3 skíðastaðir í grennd Reykjavíkur auk hinna stóru skíðastaða á Eskifirði, Húsavík, Akureyri, Dalvík, Siglufirði, Sauðárkrók og Ísafirði. Maður verður i vaxandi mæli var við þessa takmörkuðu þekkingu á landi okkar hjá fólki sem býr og heldur sig á 101/107 svæðinu. Þetta fólk margt hvert virðist haldið einhverri heimóttalegri þörf að vera sífellt að réttlæta búsetu sína á þessu svæði með því að tala niður til þeirra sem hafa kosið að búa annarsstaðar. Þetta kemur reglulega fram á heimasíðu þinni Egill og reyndar hjá sumu af þáttagerðarfólki útvarpsstöðvanna. Nýverið birtir þú pistil Hallgríms. Þar fer hann háðuglegum orðum um líf okkar úthverfunganna og hversu ömurlegt og innihaldslaust það sé. Engir listamenn þrífist úthverfunum, öll hugsun ófrjó og við þjökuð þunglyndisdoða. Sú mynd sem Hallgrímur dregur upp af okkur úthverfingunum samsamar sig við gaurana sem Halli og Laddi léku svo oft í áramótaskaupunum á sínum tíma og staðsettir voru á túnunum við Laugardalshöllina. Hallgrímur fullyrðir að hvergi sé bjór að hafa á pöbb í Grafarvognum og það eina sem til afþreyingar bjóðist sé kirkjan okkar. Til að bæta úr þekkingarleysi Hallgríms má benda á að allmargir snjallir rithöfundar og þekkt ljóðskáld búa í Grafarvoginum. Úr mínum bransa eru búsettir allmargir leiðandi tæknimenn í Grafarvoginum, sem halda uppi þróttmestu og framsæknustu fyrirtækjunum. Það eru nú einir 3 pöbbar í Grafarvoginum, auk þess stór dansstaður. Nokkur veitingahús og pizzastaðir og austurlenskur matsölustaður. Stærsta knattspyrnu- og tónleikahús landsins er þar, ásamt skautahöll. Tveir golfvellir, sundlaug, allnokkrir knattspyrnuvellir og 4 stór íþróttahús. Auk þess er í Grafarvoginum þéttriðnasta göngustígakerfi um íbúðarhverfin sem þekkist hér á landi og eins með fjörunni allt frá Elliðaánum upp í Mosfellsbæ. Á öllum þessum stöðum er iðandi mannlíf. Ég er uppalinn í austurbænum, nánar Vogunum, og hef alla tíð búið á svæðinu vestan Kringlumýrarbrautar, utan liðlega eins árs sem ég átti heima vestast við Hringbrautina. Skelfing var oft rok þar og skelfing tók það langan tíma að komast í gegnum bæinn til vinnu, en á þeim tíma var aðalvinnustöð mín í Háaleitishverfinu. Sami tími fór til spillis ef maður ætlaði að fara á skíði eða ganga á Esjuna. Ég seldi íbúð mína og flutti upp í Grafarvog og hef verið þar í síðan eða í 17 ár. Ég uni hag mínum mun betur hér en í Vesturbænum, svo vel að ég finn enga þörf að réttlæta það með því að níða niður 101/107 svæðið eða það fólk sem kýs að búa þar. Það er svo öllu verra ef menn eru að gefa sig út fyrir að skrifa í kynningarbækur eða ástunda fyrirlestra um Ísland og íslendinga, þá verður maður að gera kröfu um að viðkomandi kynni sér helstu staðreyndir. Þrátt fyrir smellinn texta þá fellur hann niður á sama plan og hinn ungi flugfarþegi og það er eitthvað svo ástæðulaust Grafarvogi 28, ágúst 2005 Með góðum kveðjum Guðmundur Gunnarsson Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Silfur Egils Silfur-Bréf Mest lesið Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson Skoðun Halldór 25.10.2025 Halldór Skoðun Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Ósýnilegu bjargráð lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Óttast Þorgerður úrskurð EFTA-dómstólsins? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisþjóðin sem gleymdi dansinum Brogan Davison,Pétur Ármannsson skrifar Skoðun Hver er að væla? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Tár, kvár og kvennafrídagurinn Kristína Ösp Steinke skrifar Skoðun Skattaæfingar tengdar landbúnaðarstarfsemi Björn Bjarki Þorsteinsson skrifar Skoðun Konan - Vinnan - Kjörin í 40 ár Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Íslenskur her og íslensk leyniþjónusta Steingrímur Jónsson skrifar Skoðun Er jafnrétti fyrir allar? Anna Bergþórsdóttir skrifar Skoðun Ættu konur að fara í háskólanám? Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Íris Björk Ágústsdóttir skrifar Skoðun Enn einn dagur í baráttunni Ásta F. Flosadóttir skrifar Skoðun Verðmætasköpunarlaust haust Jón Gunnarsson skrifar Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar Skoðun Krafan sem kvennahreyfingin gleymdi Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Einfaldar lausnir á vaxtamálavanda bankanna Guðmundur Ásgeirsson skrifar Skoðun Sættum okkur ekki við óbreytt ástand - tillögur Sjálfstæðisflokksins um úrbætur Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er sköpun í skólastarfi? Bryngeir Valdimarsson skrifar Sjá meira
Sæll Egill, oft kemst maður ekki hjá því þegar ferðast er með flugvélum að verða áheyrandi samtala þeirra sem sitja í nágrenninu. Eitt sinn heyrði ég erlendan mann sem sat í bekkjaröðinni fyrir aftan mig spyrja sessunaut sinn ungan íslending á þrítugsaldri, hvort ekki væru margir skíðastaðir á Íslandi. "Nei það eru engir", var svarið hjá hinum unga landa mínum. En hann leiðrétti sig eftir skamma stund. "Oh yes there is one in the country, Blue mountains close to Reykjavik." Hinn erlendi maður varð undrandi og sagði sér þætti þetta einkennilegt í svo fjöllóttu landi sem Ísland væri og mikið af jöklum. Ungi maðurinn hélt svo nákvæman og langan fyrirlestur um alla hina frábæru pöbba og veitingastaði í miðbæ Reykjavíkur. Hvað skemmtanalífið væri fjörugt og auðvelt að finna sér stúlku. Hér virtist vera einn af þeim íslendingum sem aldrei fara út fyrir 101 svæðið nema þá í rútu til Keflavíkur. Það er harla einkennilegt að heyra fullorðinn íslending vita ekki að það séu 3 skíðastaðir í grennd Reykjavíkur auk hinna stóru skíðastaða á Eskifirði, Húsavík, Akureyri, Dalvík, Siglufirði, Sauðárkrók og Ísafirði. Maður verður i vaxandi mæli var við þessa takmörkuðu þekkingu á landi okkar hjá fólki sem býr og heldur sig á 101/107 svæðinu. Þetta fólk margt hvert virðist haldið einhverri heimóttalegri þörf að vera sífellt að réttlæta búsetu sína á þessu svæði með því að tala niður til þeirra sem hafa kosið að búa annarsstaðar. Þetta kemur reglulega fram á heimasíðu þinni Egill og reyndar hjá sumu af þáttagerðarfólki útvarpsstöðvanna. Nýverið birtir þú pistil Hallgríms. Þar fer hann háðuglegum orðum um líf okkar úthverfunganna og hversu ömurlegt og innihaldslaust það sé. Engir listamenn þrífist úthverfunum, öll hugsun ófrjó og við þjökuð þunglyndisdoða. Sú mynd sem Hallgrímur dregur upp af okkur úthverfingunum samsamar sig við gaurana sem Halli og Laddi léku svo oft í áramótaskaupunum á sínum tíma og staðsettir voru á túnunum við Laugardalshöllina. Hallgrímur fullyrðir að hvergi sé bjór að hafa á pöbb í Grafarvognum og það eina sem til afþreyingar bjóðist sé kirkjan okkar. Til að bæta úr þekkingarleysi Hallgríms má benda á að allmargir snjallir rithöfundar og þekkt ljóðskáld búa í Grafarvoginum. Úr mínum bransa eru búsettir allmargir leiðandi tæknimenn í Grafarvoginum, sem halda uppi þróttmestu og framsæknustu fyrirtækjunum. Það eru nú einir 3 pöbbar í Grafarvoginum, auk þess stór dansstaður. Nokkur veitingahús og pizzastaðir og austurlenskur matsölustaður. Stærsta knattspyrnu- og tónleikahús landsins er þar, ásamt skautahöll. Tveir golfvellir, sundlaug, allnokkrir knattspyrnuvellir og 4 stór íþróttahús. Auk þess er í Grafarvoginum þéttriðnasta göngustígakerfi um íbúðarhverfin sem þekkist hér á landi og eins með fjörunni allt frá Elliðaánum upp í Mosfellsbæ. Á öllum þessum stöðum er iðandi mannlíf. Ég er uppalinn í austurbænum, nánar Vogunum, og hef alla tíð búið á svæðinu vestan Kringlumýrarbrautar, utan liðlega eins árs sem ég átti heima vestast við Hringbrautina. Skelfing var oft rok þar og skelfing tók það langan tíma að komast í gegnum bæinn til vinnu, en á þeim tíma var aðalvinnustöð mín í Háaleitishverfinu. Sami tími fór til spillis ef maður ætlaði að fara á skíði eða ganga á Esjuna. Ég seldi íbúð mína og flutti upp í Grafarvog og hef verið þar í síðan eða í 17 ár. Ég uni hag mínum mun betur hér en í Vesturbænum, svo vel að ég finn enga þörf að réttlæta það með því að níða niður 101/107 svæðið eða það fólk sem kýs að búa þar. Það er svo öllu verra ef menn eru að gefa sig út fyrir að skrifa í kynningarbækur eða ástunda fyrirlestra um Ísland og íslendinga, þá verður maður að gera kröfu um að viðkomandi kynni sér helstu staðreyndir. Þrátt fyrir smellinn texta þá fellur hann niður á sama plan og hinn ungi flugfarþegi og það er eitthvað svo ástæðulaust Grafarvogi 28, ágúst 2005 Með góðum kveðjum Guðmundur Gunnarsson
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Skoðun Allt á einum stað – framtíð stafrænnar þjónustu ríkis og sveitarfélaga Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Rangfærslur og hræðsluáróður meirihluta sveitarstjórnar Grímsnes- og Grafningshrepps í nafni lýðræðis Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Enginn grunnur fyrir nýju starfsleyfi Ísteka Rósa Líf Darradóttir,Guðrún Scheving Thorsteinsson skrifar
Skoðun Börn geta ekki beðið – krefjumst tafarlausra aðgerða! Elín H. Hinriksdóttir,Bóas Valdórsson,Árný Ingvarsdóttir,,Anna Lára Steindal,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Sættum okkur ekki við óbreytt ástand - tillögur Sjálfstæðisflokksins um úrbætur Diljá Mist Einarsdóttir skrifar
Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir Skoðun