Réttast að afnema lögin 2. júlí 2004 00:01 Mín skoðun - Gunnar Smári Egilsson Forystumenn stjórnarflokkanna hljóta að velta því fyrir sér hvort ekki sé farsælast að leggja fram frumvarp um afnám fjölmiðlalaganna þegar Alþingi kemur saman á mánudaginn. Í greinargerð þess frumvarps gæti komið fram að setning laganna í vor hefði skapað svo mikla úlfúð í samfélaginu að eðlilegast væri að Alþingi efndi til víðtækara samráðs hagsmunaaðila um endurskoðun lagaumhverfis fjölmiðla.Fylgjendur laganna frá í vor hafa haldið því fram að meiri samstaða væri um efnisatriði þess en merkja mætti af umræðunni eða í afstöðu almennings samkvæmt skoðanakönnunum. Ef sú er raunin er augljóst að ríkisstjórnin hefur klúðrað ágætu máli með afleitum málatilbúnaði. Það væri því skárri kostur fyrir ráðherrana að bæta málatilbúnaðinn en fórna efnisatriðum frumvarpsins í þjóðaratkvæðagreiðslu, sem án efa mun ekki síður snúast um málatilbúnað ríkisstjórnarinnar en efni frumvarpsins.Ég er reyndar sannfærður um að þetta sé rangt mat hjá fylgjendum frumvarpsins. Ég held að andstaða fólks við frumvarpið sé vel upplýst afstaða. Hún byggir á augljósum tilgangi laganna; að koma höggi á útgáfufélag Fréttablaðsins og DV og Íslenska útvarpsfélagið. Það hefur komið fram að sjálfstæðismenn ákváðu það snemma á þessu ári að greiða Norðurljósum eins þungt högg og framast var unnt. Þeir óttuðust um fylgi flokksins í komandi kosningum ef þeim tækist ekki að ná flestum fjölmiðlum landsins undir sín áhrif. Af þessum sökum miðaðist málflutningur stjórnarliða lengst af við efnistök miðla Norðurljósa. Þeir bentu á efni sem þeir töldu að kæmi sér illa, sögðu að miðlarnir birtu aðeins efni sem runnið væri undan rifjum eigenda sinna og drógu þá ályktun að eigendurnir héldu úti þessum miðlum til að birta efni sem kæmi ráðherrunum illa. Síðan bættu þeir við yfirlýsingum um að þetta yrði að stöðva.Þótt fjölmiðlanefnd fulltrúa stjórnarflokkanna hafi dregið upp mynd af lagaumhverfi nágrannalandanna og fleytt á samþykktum Evrópuráðsins lagði hún ekki til að lagt yrði fram það frumvarp sem ríkisstjórnin á endanum kom sér saman um. Enn síður lagði nefndin til að dagblaðsútgáfa yrði gerð leyfisskyld, eins og Davíð Oddsson hafði sett inn í upphafleg frumvarpsdrög sín. Nefnd fulltrúa stjórnarflokkanna bauð upp á ýmsa kosti en virtist helst hallast að eflingu Ríkisútvarpsins. Ríkisstjórnin valdi hins vegar aðeins þau atriði úr tillögum nefndarmanna sem komu Norðurljósum illa. Tilgangur þessarar lagasetningar var þannig augljós.Stjórnarliðar sóttu þær upplýsingar í samantekt fjölmiðlanefndarinnar um íslenskan fjölmiðlamarkað sem gerði hlut Norðurljósa sem stærstan. Til dæmis lögðu þeir plötuútgáfu og -sölu Skífunnar við annan fjölmiðlarekstur og fengu út að velta Norðurljósa væri tvöföld á við veltu Ríkisútvarpsins og Árvakurs, útgáfufélags Morgunblaðsins. Samkvæmt þessum mælikvarða eru Norðurljós nú eftir sölu Skífunnar aðeins eitt af fjórum tiltölulega jafn stórum fyrirtækjum á íslenskum fjölmiðlamarkaði, þar sem einnig eru mörg smærri en ágætlega stöndug fyrirtæki. Hvað er þá sérstætt við stöðu þessa fyrirtækis sem kallar á sérstaka lagasetningu?Til að vinna fjölmiðlalögunum fylgi þurfa stjórnarliðar því að sannfæra almenning um að það sé hættulegt íslensku samfélagi ef flestir eða allir fjölmiðlar landsins eru ekki vilhallir núverandi ríkisstjórn -- og þá sérstaklega Sjálfstæðisflokknum. Þótt nokkir sjálfstæðismenn trúi þessu efast ég um að ráðherrarnir nái nokkru sinni að vinna þessari skoðun nægjanlegt fylgi. Af þeim sökum væri réttast af þeim að sætta sig við stöðuna og ógilda fjölmiðlalögin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Smári Egilsson Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvað ert þú að gera? Eiður Welding skrifar Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Sjá meira
Mín skoðun - Gunnar Smári Egilsson Forystumenn stjórnarflokkanna hljóta að velta því fyrir sér hvort ekki sé farsælast að leggja fram frumvarp um afnám fjölmiðlalaganna þegar Alþingi kemur saman á mánudaginn. Í greinargerð þess frumvarps gæti komið fram að setning laganna í vor hefði skapað svo mikla úlfúð í samfélaginu að eðlilegast væri að Alþingi efndi til víðtækara samráðs hagsmunaaðila um endurskoðun lagaumhverfis fjölmiðla.Fylgjendur laganna frá í vor hafa haldið því fram að meiri samstaða væri um efnisatriði þess en merkja mætti af umræðunni eða í afstöðu almennings samkvæmt skoðanakönnunum. Ef sú er raunin er augljóst að ríkisstjórnin hefur klúðrað ágætu máli með afleitum málatilbúnaði. Það væri því skárri kostur fyrir ráðherrana að bæta málatilbúnaðinn en fórna efnisatriðum frumvarpsins í þjóðaratkvæðagreiðslu, sem án efa mun ekki síður snúast um málatilbúnað ríkisstjórnarinnar en efni frumvarpsins.Ég er reyndar sannfærður um að þetta sé rangt mat hjá fylgjendum frumvarpsins. Ég held að andstaða fólks við frumvarpið sé vel upplýst afstaða. Hún byggir á augljósum tilgangi laganna; að koma höggi á útgáfufélag Fréttablaðsins og DV og Íslenska útvarpsfélagið. Það hefur komið fram að sjálfstæðismenn ákváðu það snemma á þessu ári að greiða Norðurljósum eins þungt högg og framast var unnt. Þeir óttuðust um fylgi flokksins í komandi kosningum ef þeim tækist ekki að ná flestum fjölmiðlum landsins undir sín áhrif. Af þessum sökum miðaðist málflutningur stjórnarliða lengst af við efnistök miðla Norðurljósa. Þeir bentu á efni sem þeir töldu að kæmi sér illa, sögðu að miðlarnir birtu aðeins efni sem runnið væri undan rifjum eigenda sinna og drógu þá ályktun að eigendurnir héldu úti þessum miðlum til að birta efni sem kæmi ráðherrunum illa. Síðan bættu þeir við yfirlýsingum um að þetta yrði að stöðva.Þótt fjölmiðlanefnd fulltrúa stjórnarflokkanna hafi dregið upp mynd af lagaumhverfi nágrannalandanna og fleytt á samþykktum Evrópuráðsins lagði hún ekki til að lagt yrði fram það frumvarp sem ríkisstjórnin á endanum kom sér saman um. Enn síður lagði nefndin til að dagblaðsútgáfa yrði gerð leyfisskyld, eins og Davíð Oddsson hafði sett inn í upphafleg frumvarpsdrög sín. Nefnd fulltrúa stjórnarflokkanna bauð upp á ýmsa kosti en virtist helst hallast að eflingu Ríkisútvarpsins. Ríkisstjórnin valdi hins vegar aðeins þau atriði úr tillögum nefndarmanna sem komu Norðurljósum illa. Tilgangur þessarar lagasetningar var þannig augljós.Stjórnarliðar sóttu þær upplýsingar í samantekt fjölmiðlanefndarinnar um íslenskan fjölmiðlamarkað sem gerði hlut Norðurljósa sem stærstan. Til dæmis lögðu þeir plötuútgáfu og -sölu Skífunnar við annan fjölmiðlarekstur og fengu út að velta Norðurljósa væri tvöföld á við veltu Ríkisútvarpsins og Árvakurs, útgáfufélags Morgunblaðsins. Samkvæmt þessum mælikvarða eru Norðurljós nú eftir sölu Skífunnar aðeins eitt af fjórum tiltölulega jafn stórum fyrirtækjum á íslenskum fjölmiðlamarkaði, þar sem einnig eru mörg smærri en ágætlega stöndug fyrirtæki. Hvað er þá sérstætt við stöðu þessa fyrirtækis sem kallar á sérstaka lagasetningu?Til að vinna fjölmiðlalögunum fylgi þurfa stjórnarliðar því að sannfæra almenning um að það sé hættulegt íslensku samfélagi ef flestir eða allir fjölmiðlar landsins eru ekki vilhallir núverandi ríkisstjórn -- og þá sérstaklega Sjálfstæðisflokknum. Þótt nokkir sjálfstæðismenn trúi þessu efast ég um að ráðherrarnir nái nokkru sinni að vinna þessari skoðun nægjanlegt fylgi. Af þeim sökum væri réttast af þeim að sætta sig við stöðuna og ógilda fjölmiðlalögin.
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun