Alþingiskosningar 2024, fer allt á versta eða besta veg? Reynir Böðvarsson skrifar 15. október 2024 16:01 Ríkisstjórnin er fallin og komin tími til, atburðarásin síðan Katrín Jakobsdóttir yfirgaf stjórnmálin hefur ekki verið traustvekjandi fyrir þetta ríkisstjórnarsamstarf. Það hefur ekkert verið til staðar eftir brotthvarf hennar sem hefur getað haldið saman þessari ríkisstjórn. Hún var óumdeilanlega sú eina persóna í íslenskum stjórnmálum sem hafði möguleika á að halda í tauma á slíku stjórnarsamstarfi, og henni tókst að halda þessu gangandi merkilega lengi. Bjarni hins vegar varð að gefast upp eftir bara nokkra mánuði í forsætisráðherrastól, annað sinn á ferli sínum sem hann þvingast til þess að gefa frá sér þennan stól eftir stuttan tíma. Sjálfstæðisflokkurinn er að mínu mati einfaldlega ekki stjórntækur, algjört öfga hægri æpir innan úr flokknum í hvert sinn sem eitthvað gagnlegt fyrir almenning eða umhverfi er til umræðu og þarf meðhöndlun ríkisstjórnar. Sjálfstæðisflokkurinn er flokkur sérhagsmunaafla, flokkur sem gerir það sem fjármagnseigendur boða. Flokkurinn þykist hafa stefnu, sjálfstæðisstefnuna sem er í raun innantómt flosker sem engin skilur, en flokkurinn er í rauninni bara verkfæri fjármagnseigenda á Íslandi til þess að viðhalda sínum áhrifum. Ekkert annað! Það er með ólíkindum að fólk sjái þetta gerspillta verkfæri auðmanna með þeim augum sem það hefur sýnt í kosningum. Það sorglega er að fylgitungl flokksins, Framsóknarflokkurinn er alltaf til staðar, og framfylgir stefnu Sjálfstæðisflokksins í þessum nýfrjálshyggju dansi hvar og hvenær sem er. Framsóknarflokkurinn hefur ekki haft aðra stefnu en að sitja í ríkisstjórn í áratugi. Báðir þessir flokkar hafa takmarkaðan áhuga loftslagsvandanum nema sem hugsanlegs viðskiptatækifæri. Viðreisn kan engan dans annan en nýfrjálshyggju dansinn, hefur aldrei lært gömlu dansana sem ganga fyrst og fremst út á að dansa saman, tvö og tvö og í hóp, þar sem mikilvægt er að taka tillit til allra á dansgólfinu. Viðreisn kan enga svoleiðis dansa og er eins og hluti af Sjálfstæðisflokknum öfga hægriflokkur þar sem allt af virði mælist einvörðungu í peningum. Miðflokkurinn kan bara einn dans og það er að dansa eftir pípu formannsins, ótrúlega einhæfur og leiðinlegur dans sem kallast skynsemishyggju dansinn. Sporin veit enginn fyrir fram eða skilja en dansinn fylgir einfaldlega þeim hljóðum sem koma úr pípu formannsins hverju sinni og endar oftast með öngþveiti á gólfinu. Flokkur fólksins er furðulegt fyrirbæri í kring um eina konu sem kan líka að spila á pípu, vissulega mjög ósamanhangandi en einfalda tóna, næstum alltaf þá sömu og í sama dúr. Það sem er sameiginlegt með kjósendum þessara flokka er að þeir vilja dansa eftir pípu einhvers. Báðir þessir flokkar gefa lítið fyrir loftlagsvandamálin. Píratar eru mikilvægur flokkur í íslenskum stjórnmálum, hafa gert mikið gagn og þurfa nauðsynlega að vera áfram til staðar á Alþingi. Það er ekki að ástæðulausu að margir Sjálfstæðismenn láti þá fara í taugarnar á sér, þeim hefur tekist ótrúlega oft og vel að svipta hulunni af spillingunni í Sjálfstæðisflokknum og meðvirkni embættismanna kerfisins gagnvart þessari spillingu og því mikilvægt að því starfi verði haldið áfram. Píratar eru flokkur mannréttinda og gerir sér vel grein fyrir hversu mikilvægt það er að koma böndum á hlýnun jarðar. Hvort Vinstri hreyfingin - grænt framboð nái inn mönnum á þing í næstu kosningum er ekki víst og er það náttúrulega vegna þess að þau hafa haldið Sjálfstæðisflokknum við völd í sjö ár. Það er ekki auðvelt að fyrirgefa slíkt og gamlir kjósendur hugsa sig tvisvar um áður enn þeir gefa atkvæði sitt í slíka óvissuferð aftur enda ekki þörf á því því það eru aðrir valkostir til vinstri nú. Það væri þó slæmt því þarna er margt gott fólk með hjartað til vinstri, hafa góðan skilning á loftlagsvánni og verndun íslenskrar náttúru. Einnig er hætta á að mörg vinstri atkvæði tapist ef þau ná ekki inn á þing. Samfylkingin fer með himinskautum í skoðanakönnunum og er það vel eins og málin standa. Spurningin er bara, eru það hægrikratar sem eru að safnast saman þarna eða er um að ræða gamla sósíaldemókratískar hugsjónir um sterkt ríkisvald, jöfnuð, félagslega þjónustu og þokkalega skattheimtu til þess að fjármagna slíkt. Ég er ekki viss, Nýfrjálshyggjan hefur víða farið illa með sósíaldemokratiska flokka sem hafa þar af leiðandi mist tengsl við verkalýðshreyfingu og venjulegt vinnandi fólk. Það er mikilvægt að Sósíalistaflokkurinn nái mönnum inn á þing í þessum kosningum, helst mörgum. Það er eina almennilega tryggingin fyrir því að alvöru vinstri sjónarmið komi þar fram og þar með nánast eini möguleiki til þess að alvöru stefnubreyting eigi sér stað sem varðar velferð og almannahag, beygt af vegi nýfrjálshyggjunnar, aftur inn á braut samfélagslegrar uppbyggingar. Sósíalistaflokkurinn er eini flokkurinn sem má treysta til þess að beina spjótum sínum gegn misskiptingunni í samfélaginu á markvissan hátt og berjast fyrir umbætum fyrir þá sem hafa orðið undir í darraðardansi nýfrjálshyggjunnar á síðustu áratugum. Sósíalistaflokkurinn hefur góð tengsl við verkalýðshreyfinguna og saman eru þessi öfl grundvöllur þess að nýtt framfaraskeið geti hafist aftur á Íslandi þar sem allir eru með og engin skilin eftir, hvorki leigjendur né láglaunafólk, nýtt tímabil framfara og aukinna lífsgæða fyrir alla til framtíðar án þess að ganga á þolmörk þess lífríkis sem við manneskjur erum hluti af en ekki drottnari yfir. Sósíalistaflokkurinn er friðarflokkur, gegn hernaðarbandalögum og hermangi, gagnrýninn á þá einsleitu umræðu um alþjóðamál sem Bandaríkin hafa óáreitt fengið að stjórna síðustu áratugi. Tvær gjörólíkar sviðsmyndir eru sýnilegar eftir næstu kosningar, ein þar sem Sjálfstæðisflokkurinn ásamt Miðflokknum og Viðreisn fara með aðalhlutverk og nýfrjálshyggjubrjálæðið heldur áfram sem endar líklega með algjöru hruni þjóðfélagssáttmálans. Hin sviðsmyndin er þar sem vinstrið nær afgerandi ítökum og farið verði inn á sjálfbæra samfélagsþróun þar sem allir í þjóðfélaginu eru með. Til þess að svo geti orðið þarf Sósíalistaflokkurinn að fá góða kosningu, fjölda þingsæta sem nægir til að halda Samfylkingunni VG og Pírötum við efnið eins og vinstriflokkar til vinstri við sósíalista flokkana í Skandinavíu gerðu þegar Norrænu velferðarþjóðfélögin voru og hétu. Höfundur er jarðskjálftafræðingur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Reynir Böðvarsson Alþingiskosningar 2024 Alþingi Ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar Skoðun: Alþingiskosningar 2024 Mest lesið Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvers virði er lambakjöt? Hafliði Halldórsson skrifar Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Þjóðareign, trú og skattar Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hamas og átökin við Ísrael – hvað er ekki sagt upphátt? Einar G Harðarson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar máltíðir fyrir leikskólabörn Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Næstu sólarhringar á Gaza skipta sköpum Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Huglæg réttlætiskennd og skattar á verðmætasköpun Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Loksins fær þyrlan heimili fyrir norðan Njáll Trausti Friðbertsson skrifar Skoðun Opið bréf til stjórnvalda Elín Ýr Arnar Hafdísardóttir skrifar Skoðun Við skuldum þeim að hlusta Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar Skoðun Alvarleg staða í umhverfi fréttamiðla Rósa Guðbjartsdóttir skrifar Skoðun Stéttarkerfi Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum Hamas. Einungis þannig getum við stöðvað hryllinginn á Gaza BIrgir Finnsson skrifar Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Æfingin skapar meistarann! Sigurjón Már Fox Gunnarsson skrifar Skoðun 140 sinnum líklegra að verða fyrir eldingu Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar Skoðun Traust í húfi Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Verðmætasköpun án virðingar Berglind Harpa Svavarsdóttir skrifar Skoðun Daði Már týnir sjálfum sér Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Samhljómur við náttúruna og sjálfbæra þróun Anna María Ágústsdóttir skrifar Skoðun Aðgerðir gegn mansali í forgangi Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Framtíðin fær húsnæði Ingunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börnin sem deyja á Gaza Elín Pjetursdóttir skrifar Skoðun Brýr, sýkingar og börn Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Ríkisstjórnin er fallin og komin tími til, atburðarásin síðan Katrín Jakobsdóttir yfirgaf stjórnmálin hefur ekki verið traustvekjandi fyrir þetta ríkisstjórnarsamstarf. Það hefur ekkert verið til staðar eftir brotthvarf hennar sem hefur getað haldið saman þessari ríkisstjórn. Hún var óumdeilanlega sú eina persóna í íslenskum stjórnmálum sem hafði möguleika á að halda í tauma á slíku stjórnarsamstarfi, og henni tókst að halda þessu gangandi merkilega lengi. Bjarni hins vegar varð að gefast upp eftir bara nokkra mánuði í forsætisráðherrastól, annað sinn á ferli sínum sem hann þvingast til þess að gefa frá sér þennan stól eftir stuttan tíma. Sjálfstæðisflokkurinn er að mínu mati einfaldlega ekki stjórntækur, algjört öfga hægri æpir innan úr flokknum í hvert sinn sem eitthvað gagnlegt fyrir almenning eða umhverfi er til umræðu og þarf meðhöndlun ríkisstjórnar. Sjálfstæðisflokkurinn er flokkur sérhagsmunaafla, flokkur sem gerir það sem fjármagnseigendur boða. Flokkurinn þykist hafa stefnu, sjálfstæðisstefnuna sem er í raun innantómt flosker sem engin skilur, en flokkurinn er í rauninni bara verkfæri fjármagnseigenda á Íslandi til þess að viðhalda sínum áhrifum. Ekkert annað! Það er með ólíkindum að fólk sjái þetta gerspillta verkfæri auðmanna með þeim augum sem það hefur sýnt í kosningum. Það sorglega er að fylgitungl flokksins, Framsóknarflokkurinn er alltaf til staðar, og framfylgir stefnu Sjálfstæðisflokksins í þessum nýfrjálshyggju dansi hvar og hvenær sem er. Framsóknarflokkurinn hefur ekki haft aðra stefnu en að sitja í ríkisstjórn í áratugi. Báðir þessir flokkar hafa takmarkaðan áhuga loftslagsvandanum nema sem hugsanlegs viðskiptatækifæri. Viðreisn kan engan dans annan en nýfrjálshyggju dansinn, hefur aldrei lært gömlu dansana sem ganga fyrst og fremst út á að dansa saman, tvö og tvö og í hóp, þar sem mikilvægt er að taka tillit til allra á dansgólfinu. Viðreisn kan enga svoleiðis dansa og er eins og hluti af Sjálfstæðisflokknum öfga hægriflokkur þar sem allt af virði mælist einvörðungu í peningum. Miðflokkurinn kan bara einn dans og það er að dansa eftir pípu formannsins, ótrúlega einhæfur og leiðinlegur dans sem kallast skynsemishyggju dansinn. Sporin veit enginn fyrir fram eða skilja en dansinn fylgir einfaldlega þeim hljóðum sem koma úr pípu formannsins hverju sinni og endar oftast með öngþveiti á gólfinu. Flokkur fólksins er furðulegt fyrirbæri í kring um eina konu sem kan líka að spila á pípu, vissulega mjög ósamanhangandi en einfalda tóna, næstum alltaf þá sömu og í sama dúr. Það sem er sameiginlegt með kjósendum þessara flokka er að þeir vilja dansa eftir pípu einhvers. Báðir þessir flokkar gefa lítið fyrir loftlagsvandamálin. Píratar eru mikilvægur flokkur í íslenskum stjórnmálum, hafa gert mikið gagn og þurfa nauðsynlega að vera áfram til staðar á Alþingi. Það er ekki að ástæðulausu að margir Sjálfstæðismenn láti þá fara í taugarnar á sér, þeim hefur tekist ótrúlega oft og vel að svipta hulunni af spillingunni í Sjálfstæðisflokknum og meðvirkni embættismanna kerfisins gagnvart þessari spillingu og því mikilvægt að því starfi verði haldið áfram. Píratar eru flokkur mannréttinda og gerir sér vel grein fyrir hversu mikilvægt það er að koma böndum á hlýnun jarðar. Hvort Vinstri hreyfingin - grænt framboð nái inn mönnum á þing í næstu kosningum er ekki víst og er það náttúrulega vegna þess að þau hafa haldið Sjálfstæðisflokknum við völd í sjö ár. Það er ekki auðvelt að fyrirgefa slíkt og gamlir kjósendur hugsa sig tvisvar um áður enn þeir gefa atkvæði sitt í slíka óvissuferð aftur enda ekki þörf á því því það eru aðrir valkostir til vinstri nú. Það væri þó slæmt því þarna er margt gott fólk með hjartað til vinstri, hafa góðan skilning á loftlagsvánni og verndun íslenskrar náttúru. Einnig er hætta á að mörg vinstri atkvæði tapist ef þau ná ekki inn á þing. Samfylkingin fer með himinskautum í skoðanakönnunum og er það vel eins og málin standa. Spurningin er bara, eru það hægrikratar sem eru að safnast saman þarna eða er um að ræða gamla sósíaldemókratískar hugsjónir um sterkt ríkisvald, jöfnuð, félagslega þjónustu og þokkalega skattheimtu til þess að fjármagna slíkt. Ég er ekki viss, Nýfrjálshyggjan hefur víða farið illa með sósíaldemokratiska flokka sem hafa þar af leiðandi mist tengsl við verkalýðshreyfingu og venjulegt vinnandi fólk. Það er mikilvægt að Sósíalistaflokkurinn nái mönnum inn á þing í þessum kosningum, helst mörgum. Það er eina almennilega tryggingin fyrir því að alvöru vinstri sjónarmið komi þar fram og þar með nánast eini möguleiki til þess að alvöru stefnubreyting eigi sér stað sem varðar velferð og almannahag, beygt af vegi nýfrjálshyggjunnar, aftur inn á braut samfélagslegrar uppbyggingar. Sósíalistaflokkurinn er eini flokkurinn sem má treysta til þess að beina spjótum sínum gegn misskiptingunni í samfélaginu á markvissan hátt og berjast fyrir umbætum fyrir þá sem hafa orðið undir í darraðardansi nýfrjálshyggjunnar á síðustu áratugum. Sósíalistaflokkurinn hefur góð tengsl við verkalýðshreyfinguna og saman eru þessi öfl grundvöllur þess að nýtt framfaraskeið geti hafist aftur á Íslandi þar sem allir eru með og engin skilin eftir, hvorki leigjendur né láglaunafólk, nýtt tímabil framfara og aukinna lífsgæða fyrir alla til framtíðar án þess að ganga á þolmörk þess lífríkis sem við manneskjur erum hluti af en ekki drottnari yfir. Sósíalistaflokkurinn er friðarflokkur, gegn hernaðarbandalögum og hermangi, gagnrýninn á þá einsleitu umræðu um alþjóðamál sem Bandaríkin hafa óáreitt fengið að stjórna síðustu áratugi. Tvær gjörólíkar sviðsmyndir eru sýnilegar eftir næstu kosningar, ein þar sem Sjálfstæðisflokkurinn ásamt Miðflokknum og Viðreisn fara með aðalhlutverk og nýfrjálshyggjubrjálæðið heldur áfram sem endar líklega með algjöru hruni þjóðfélagssáttmálans. Hin sviðsmyndin er þar sem vinstrið nær afgerandi ítökum og farið verði inn á sjálfbæra samfélagsþróun þar sem allir í þjóðfélaginu eru með. Til þess að svo geti orðið þarf Sósíalistaflokkurinn að fá góða kosningu, fjölda þingsæta sem nægir til að halda Samfylkingunni VG og Pírötum við efnið eins og vinstriflokkar til vinstri við sósíalista flokkana í Skandinavíu gerðu þegar Norrænu velferðarþjóðfélögin voru og hétu. Höfundur er jarðskjálftafræðingur.
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Skoðun Lífið er eins og konfektkassi, þú veist aldrei hvernig mola þú færð Elín Íris Fanndal skrifar
Skoðun Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir skrifar
Skoðun „Litla stúlkan og ruddarnir“ - Hugleiðing um stöðu Íslands á alþj.vettv. Flosi Þorgeirsson skrifar
Skoðun Mikilvæg gagnrýni eða tilraun til valdayfirtöku í Sósíalistaflokknum? Ása Lind Finnbogadóttir skrifar
Skoðun Matvælaverð hefur nær þrefaldast frá stofnun Viðskiptaráðs! Sigríður Ingibjörg Ingadóttir skrifar
Skoðun Dagur líffræðilegrar fjölbreytni 2025 Rannveig Magnúsdóttir,Ole Sandberg,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Rebecca Thompson,Skúli Skúlason,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir skrifar
Skoðun Konum í afplánun fjölgar: Með flókin áföll á bakinu Tinna Eyberg Örlygsdóttir,Sigríður Ella Jónsdóttir skrifar
Skoðun Enginn á verðinum – um ábyrgð, framtíðarsýn og mikilvægi forvirkrar stjórnsýslu Guðjón Heiðar Pálsson skrifar
Hvernig gengur nýjum kennurum í grunnskólakennslu? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson,Aðalheiður Anna Erlingsdóttir,Andri Rafn Ottesen,Maríanna Jónsdóttir Maríudóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun