Greind eða dómgreindarskortur Birna Gunnlaugsdóttir skrifar 13. maí 2024 08:31 Ég skil vel að þeir sem styðja ríkisstjórnina og vilja jafnframt að forsetambættið sé pólitískt embætti vilji fyrrverandi forsætisráðherra sem forseta. Fyrir okkur hin er það dómgreindarbrestur að ætla henni að sitja beggja megin borðsins, a.m.k. fram á haustið 2025. Það skiptir enginn um hest í miðri á. Hvernig ætlar fyrrverandi forsætiráðherra t.d. að taka á því þegar hennar eigin lagafrumvarp um framsal eignar í sjókvíaeldi til Norðmanna kemur til undirritunar forseta? Margir aðrir frambjóðendanna eru vel greindir og mjög frambærilegir sem sameiningartákn þjóðarinnar. Það er hinsvegar dómgreindarskortur að halda að glóðvolgi pólitíkusinn geti sameinað þjóðina yfirleitt s.s. öryrkja, eldri borgara, innflytjendur eða þá sem basla á leigumarkaði, svo einhverjir séu nefndir. Ekki heldur þau sem vilja íslenskar auðlindir í eigu þjóðarinnar eða þau sem vilja berjast fyrir friði. Árið 2017 sveik forsetaframbjóðandinn kjósendur sína með því að ganga í eina sæng með Sjálfstæðisflokknum. Síðan sveik hún bæði loforð til öryrkja og eldri borgara. Mér hafa að auki ekki hugnast ýmis tilsvör fyrrverandi forsætisráðherra í nýliðnum umræðuþáttum. Fyrrverandi forsætisráðherra var menntamálaráðherra 2009-2013. Í svari við spurningu þáttastjórnanda um hvort hún hafi ekki haft varðveislu íslenskrar tungu í huga þá, svaraði hún því til að innflytjendastraumur hafi þá ekki verið orðin mikill. Við sem höfum unnið að fræðsulstörfum þ.á.m. kennslu íslensku fyrir útlendinga vitum betur og Hagstofan líka. Frá 2002 til 2008 allt að því þrefaldaðist straumur innflytjenda til landsins. En fyrrverandi forsætiráðherra gleymdi alveg að taka á viðvarndi skorti á íslenskukennslu innflytjenda, hvort heldur var barna eða fullroðinna. Sá málflokkur er nú í algerum molum, auk þess sem hún segir ósatt. Annað sem hún gleymdi alveg var að ræða við utanríkisráðherra þegar hann fór utan og greiddi atkvæði með frestun á greiðslum til Palestínuflóttamannahjálpar Sameinuðu Þjóðanna. Eins var þegar Ísland sat hjá í atkvæðagreiðslu SÞ um vopnahlé Ísraela og Hamas, svokallað mannúðarhlé. Það er skrifað á spjöld sögunnar að sem forsætisráðherra hefur forsetaframbjóðandinn stutt þjóðarmorð Ísraela á Gaza með því að fordæma þau ekki, slíta ekki stjórnmálasambandi við Ísrael eða sniðganga vörur þeirra. Í sjónvarpsþætti hnítti fyrrverandi forsætisráðherra í Höllu Hrund og sagði að reynsla af embættisstörfum væri ekki sambærileg við stjórnmálaþátttöku. Og bætti því skröki reyndar við að hún hefði líka reynslu af sauðburði eins og Halla Hrund og Baldur. Þetta kallast hroki. Fyrrverandi forsætisráðherra er ekki sigld, þ.e. hefur ekki búið erlendis, hún á varla erindi austur fyrir Elliðaár nema í kosningaham og hefur heldur veigaminni formlega skólagöngu en flestir keppinautar hennar. Engan hef ég heyrt núna henni því um nasir. Þegar forsetaframbjóðendur voru spurðir um jöfnuð í samfélaginu talaði einn um að sinna öllum jaðarhópum (Baldur) og bætir við að það þurfi að gera íslenskukennslu mun aðgengilegri. Annar segir ójöfnuð of mikinn í samfélaginu (Halla Tómasar). En hvað segir fyrrum forsætisraðherra? Jú, að óvíða sé jafnrétti og velferð jafn mikil og á Íslandi. Rétt eins og bláa höndin sé að mæla fyrir fjárlagafrumvarpi. Það má vera að ofur ríka yfirstéttin á hinum Norðurlöndunum sé stærri en á Íslandi, en jafn víst er að t.d. neðri millistétt í Svíþjóð býr við um 40% betri kjör en sú íslenska svo eitt dæmi sé tekið. Verð á lífsnauðsynjum eru verulega lægra auk þess sem húsnæðismarkaðurinn er allur annar. Loks fá börn sem þarfnast sérúrræða í skólakerfinu viðeigandi þjónustu. Þetta vill fyrrverandi forsætisráðherra sennilega ekki vita. Bilið á milli fátækra og ríkra í íslensku samfélagi hefur aukist í forsætisráðherratíð frambjóðandans. Fyrverandi forsætisráðherra segist ætla að leiða til samtals vegna skautunar í samfélaginu. Samtals Bjarna Ben. og einstæðu móðurinnar sem stendur í biðröð eftir mat hjá Mæðrastyrksnefnd? Samtals fimm barna foreldranna sem vinna fjórfalda vinnu við ræstingar til að sjá fjölskyldunni farborða við Þorstein Má, forstjóra Samherja? Samtals palestínumannsins við Guðbjörgu hjá Ísfélagi Vestmannaeyja? Samtalsins ”stétt með stétt”? Sem er gamalt slagorð frjálshyggjunnar. Rétt er að yrði hún forseti eykur það á skautun í þjóðfélaginu vegna pólitískrar fortíðar hennar. Í nýlegu viðtali á Vísi nefnir fyrrum forsætisráðherra hvorki jöfnuð eða jafnrétti sem mikilvægt gildi, heldur lýðræði, mannréttindi og réttarríki. Hún er búin að steingleyma jöfnuði og jafnrétti, ef hún hefur einhverntíman staðið fyrir þau gildi. Hversu “greind” á bókina sem fyrrum forsætisráðherra þykir vera, þá breytir það því ekki að framboð hennar til forseta Íslands er veruleikafyrrt og móðgun við a.m.k. helming almennings í landinu. Hún getur aldrei orðið sameiningartákn. Orð og gjörðír hennar hafa nú þegar talað. Aðrir frambærilegir frambjóðendur eru margir. Mjög stórum hluta þjóðarinnar misbýður forsetaframboði fyrrverandi forætisráðherra. Í besta falli má kalla framboðið rörsýn þeirrar sem lifa í búbblu valdsins. Fáir kunna hins vegar við að segja það opinberlega. Við munum kjósa okkur forseta sem er sameiningartákn þjóðarinnar, við eigum ekki að endurkjósa núverandi ríkisstjórn. Hvers vegna býður mjög umdeildur pólitíkus sig fram til forseta? Hver er tilgangurinn? Höfundur er kennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Forsetakosningar 2024 Mest lesið Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir skrifar Skoðun Fjögurra daga vinnuvika – nýr veruleiki? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Sjá meira
Ég skil vel að þeir sem styðja ríkisstjórnina og vilja jafnframt að forsetambættið sé pólitískt embætti vilji fyrrverandi forsætisráðherra sem forseta. Fyrir okkur hin er það dómgreindarbrestur að ætla henni að sitja beggja megin borðsins, a.m.k. fram á haustið 2025. Það skiptir enginn um hest í miðri á. Hvernig ætlar fyrrverandi forsætiráðherra t.d. að taka á því þegar hennar eigin lagafrumvarp um framsal eignar í sjókvíaeldi til Norðmanna kemur til undirritunar forseta? Margir aðrir frambjóðendanna eru vel greindir og mjög frambærilegir sem sameiningartákn þjóðarinnar. Það er hinsvegar dómgreindarskortur að halda að glóðvolgi pólitíkusinn geti sameinað þjóðina yfirleitt s.s. öryrkja, eldri borgara, innflytjendur eða þá sem basla á leigumarkaði, svo einhverjir séu nefndir. Ekki heldur þau sem vilja íslenskar auðlindir í eigu þjóðarinnar eða þau sem vilja berjast fyrir friði. Árið 2017 sveik forsetaframbjóðandinn kjósendur sína með því að ganga í eina sæng með Sjálfstæðisflokknum. Síðan sveik hún bæði loforð til öryrkja og eldri borgara. Mér hafa að auki ekki hugnast ýmis tilsvör fyrrverandi forsætisráðherra í nýliðnum umræðuþáttum. Fyrrverandi forsætisráðherra var menntamálaráðherra 2009-2013. Í svari við spurningu þáttastjórnanda um hvort hún hafi ekki haft varðveislu íslenskrar tungu í huga þá, svaraði hún því til að innflytjendastraumur hafi þá ekki verið orðin mikill. Við sem höfum unnið að fræðsulstörfum þ.á.m. kennslu íslensku fyrir útlendinga vitum betur og Hagstofan líka. Frá 2002 til 2008 allt að því þrefaldaðist straumur innflytjenda til landsins. En fyrrverandi forsætiráðherra gleymdi alveg að taka á viðvarndi skorti á íslenskukennslu innflytjenda, hvort heldur var barna eða fullroðinna. Sá málflokkur er nú í algerum molum, auk þess sem hún segir ósatt. Annað sem hún gleymdi alveg var að ræða við utanríkisráðherra þegar hann fór utan og greiddi atkvæði með frestun á greiðslum til Palestínuflóttamannahjálpar Sameinuðu Þjóðanna. Eins var þegar Ísland sat hjá í atkvæðagreiðslu SÞ um vopnahlé Ísraela og Hamas, svokallað mannúðarhlé. Það er skrifað á spjöld sögunnar að sem forsætisráðherra hefur forsetaframbjóðandinn stutt þjóðarmorð Ísraela á Gaza með því að fordæma þau ekki, slíta ekki stjórnmálasambandi við Ísrael eða sniðganga vörur þeirra. Í sjónvarpsþætti hnítti fyrrverandi forsætisráðherra í Höllu Hrund og sagði að reynsla af embættisstörfum væri ekki sambærileg við stjórnmálaþátttöku. Og bætti því skröki reyndar við að hún hefði líka reynslu af sauðburði eins og Halla Hrund og Baldur. Þetta kallast hroki. Fyrrverandi forsætisráðherra er ekki sigld, þ.e. hefur ekki búið erlendis, hún á varla erindi austur fyrir Elliðaár nema í kosningaham og hefur heldur veigaminni formlega skólagöngu en flestir keppinautar hennar. Engan hef ég heyrt núna henni því um nasir. Þegar forsetaframbjóðendur voru spurðir um jöfnuð í samfélaginu talaði einn um að sinna öllum jaðarhópum (Baldur) og bætir við að það þurfi að gera íslenskukennslu mun aðgengilegri. Annar segir ójöfnuð of mikinn í samfélaginu (Halla Tómasar). En hvað segir fyrrum forsætisraðherra? Jú, að óvíða sé jafnrétti og velferð jafn mikil og á Íslandi. Rétt eins og bláa höndin sé að mæla fyrir fjárlagafrumvarpi. Það má vera að ofur ríka yfirstéttin á hinum Norðurlöndunum sé stærri en á Íslandi, en jafn víst er að t.d. neðri millistétt í Svíþjóð býr við um 40% betri kjör en sú íslenska svo eitt dæmi sé tekið. Verð á lífsnauðsynjum eru verulega lægra auk þess sem húsnæðismarkaðurinn er allur annar. Loks fá börn sem þarfnast sérúrræða í skólakerfinu viðeigandi þjónustu. Þetta vill fyrrverandi forsætisráðherra sennilega ekki vita. Bilið á milli fátækra og ríkra í íslensku samfélagi hefur aukist í forsætisráðherratíð frambjóðandans. Fyrverandi forsætisráðherra segist ætla að leiða til samtals vegna skautunar í samfélaginu. Samtals Bjarna Ben. og einstæðu móðurinnar sem stendur í biðröð eftir mat hjá Mæðrastyrksnefnd? Samtals fimm barna foreldranna sem vinna fjórfalda vinnu við ræstingar til að sjá fjölskyldunni farborða við Þorstein Má, forstjóra Samherja? Samtals palestínumannsins við Guðbjörgu hjá Ísfélagi Vestmannaeyja? Samtalsins ”stétt með stétt”? Sem er gamalt slagorð frjálshyggjunnar. Rétt er að yrði hún forseti eykur það á skautun í þjóðfélaginu vegna pólitískrar fortíðar hennar. Í nýlegu viðtali á Vísi nefnir fyrrum forsætisráðherra hvorki jöfnuð eða jafnrétti sem mikilvægt gildi, heldur lýðræði, mannréttindi og réttarríki. Hún er búin að steingleyma jöfnuði og jafnrétti, ef hún hefur einhverntíman staðið fyrir þau gildi. Hversu “greind” á bókina sem fyrrum forsætisráðherra þykir vera, þá breytir það því ekki að framboð hennar til forseta Íslands er veruleikafyrrt og móðgun við a.m.k. helming almennings í landinu. Hún getur aldrei orðið sameiningartákn. Orð og gjörðír hennar hafa nú þegar talað. Aðrir frambærilegir frambjóðendur eru margir. Mjög stórum hluta þjóðarinnar misbýður forsetaframboði fyrrverandi forætisráðherra. Í besta falli má kalla framboðið rörsýn þeirrar sem lifa í búbblu valdsins. Fáir kunna hins vegar við að segja það opinberlega. Við munum kjósa okkur forseta sem er sameiningartákn þjóðarinnar, við eigum ekki að endurkjósa núverandi ríkisstjórn. Hvers vegna býður mjög umdeildur pólitíkus sig fram til forseta? Hver er tilgangurinn? Höfundur er kennari.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun