Sameining Kvennó og MS: Til varnar því sem vel er gert Ásdís Ingólfsdóttir skrifar 21. maí 2023 14:00 Ég hef hugsað mér að láta af störfum sem framhaldsskólakennari vorið 2024 eftir 24 ára starf við Kvennaskólann í Reykjavík. Þá eru jafnframt liðin 50 ár frá því ég útskrifaðist úr skólanum með landspróf upp á vasann. Síðar sama ár verður skólinn 150 ára þannig að ég hef fylgt skólanum í þriðjung af þeim tíma sem hann hefur starfað. Kennsluferill minn spannar enn fleiri ár því að ég starfaði við Menntaskólann við Sund á árunum 1982 – 1996, í fjórtán ár. Síðasta árið sem konrektor. Það var mér því bæði faglegt og persónulegt áfall þegar mennta- og barnamálaráðuneyti boðaði til fundar á annasömum vordögum með þau skilaboð að nú skuli skoðað hvort ekki sé fýsilegt að sameina þessa tvo skóla. Notað var orðið fýsilegt sem merkir jú æskilegt, álitlegt. Eins og einungis væri jákvæðrar niðurstöðu að vænta. Kvennaskólinn hefur svo sannarlega tekið stórstígum breytingum á þessum árum sem ég hef verið viðriðinn hann, frá því að vera grunnskóli fyrir stúlkur, yfir í að vera framhaldsskóli fyrir bæði kyn. Um tíma var áfangakerfi og síðar bekkjakerfi og loks varð skólinn þriggja ára framhaldsskóli. Allir kennsluhættir hafa fylgt nýjum straumum og kennarar skólans verið í fararbroddi nýjunga. Nemendur sem sækja skólann velja hann ekki einungis vegna staðsetningar og námsbrauta heldur líka vegna gilda hans sem lúta að jafnrétti og mannréttindum. Árlega þarf að vísa á þriðja hundrað nemendum frá skólanum vegna mikillar aðsóknar. Það er því hægðarleikur að eiga samtal við skólasamfélag Kvennaskólans um breytingar, þar er vant fólk á ferð. En samtalið á ekki að hefja með tilskipunum að ofan um fýsileikakönnun á mesta annatíma ársins og ætla í verkið allt of stuttan tíma. Ég sæi fólkið í ráðuneyti mennta- og barnamála taka slíkar rispur. Þessi tímasetning er eins og boðað hefði verið búnaðarþing í miðjum sauðburði, svo ég vitni í orð eins samkennara. Menntaskólinn við Sund hóf starfsemi sína sem Menntaskólinn við Tjörnina í Miðbæjarskólanum sem nú er eitt þriggja húsa sem hýsir Kvennó. Síðar flutti skólinn inn í Voga og fékk nýtt nafn. Nýverið hefur verið ráðist í miklar breytingar á MS. Ekki einast hefur verið rifið og byggt nýtt húsnæði fyrir skólann heldur hefur allt námsskipulag verið tekið til endurskoðunar af starfsfólki og stjórnendum og því breytt á mjög framsækinn hátt í þriggja anna kerfi þar sem námstilhögun og námsmat er einstakt í íslenskum framhaldsskóla. Skólinn er nú orðinn rótgróinn í hverfinu og vinsældir hans hafa aukist jafn og þétt. Fjöldi nemenda er rúmlega 700. Kvennó er með um 620 nemendur og velja margir skólann vegna stærðarinnar, sem þykir nægileg til að geta boðið upp á fjölbreytt námsval, en um leið er skólinn það lítill að hægt er að huga að þörfum hvers og eins nemanda. Skóli sem yrði til úr þessum tveimur með rúmlega 1300 nemendur byggi ekki yfir þeim eiginleikum. Af framansögðu verður ekki séð að þörf sé á að endurskoða og stokka algjörlega upp starf þessara framhaldsskóla. Að taka skóla sem eru að skila góðu starfi og nemendum sem standa vel að vígi út í lífið, og sameina þá er ekki leið til að efla starfsnám, þvílík fásinna sem felst í þeirri hugmynd. Má ekki halda til haga því sem vel er gert og á sama tíma hlúa og styðja við þá skóla sem vilji er til að efla, þ.e. verk- og starfsnámsskóla? En það er markmið og helsti hvatinn í þessu máli eins og segir í frétt mennta- og barnamálaráðuneytis um verkefni stýrihóps sem skipaður var og kynntur á vef ráðuneytis 24. apríl sl.: Verkefni hópsins er að móta aðgerðir til að ná markmiðum menntastefnu stjórnvalda til 2030 og stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar um eflingu verk- og starfsnáms. Bygging nýs tækniskóla hefur verið boðuð og er það vel. Verra er að þar eru sameiningarhugmyndir líka á kreiki og enn einn gróinn skóli í þeim pakka, Menntaskólinn á Akureyri, ein af elstu og helstu menntastofnunum landsins, og Verkmenntaskólinn á Akureyri, stöndugur skóli með meira en tíu verknámsbrautir og öflugt fjarnám. Ef skólarnir á Akureyri sameinast verður úr 1600 nemenda skóli í skólabænum Akureyri, myndi það vera til bóta fyrir skólastarfið? Það er alveg einsýnt að húsnæði Kvennó og MS hentar ekki verkmenntaskóla né annarri starfsemi en bóknámsskólum nema með töluvert miklum breytingum. Því má ætla að annað hvort fái einhver annar skóli húsnæðið til afnota eða að ráðist verður í kostnaðarsamar breytingar á húsnæðinu. Og ekkert gefur til kynna að það sé fýsilegur kostur að sameina þessa skóla og setja í húsnæði menntavísindasviðs HÍ við Stakkahlíð, sem þarfnast viðgerða og breytinga svo það henti framhaldsskólakennslu. Hvaða hagræðingu er verið að reyna að ná með sameiningunni? Svarið við fýsileikakönnuninni er einfaldlega nei. Það er hvorki fýsilegt, æskilegt né álitlegt að sameina þessa skóla. Það er óþarfi að eyða tíma og fé í að skoða það nánar. Betra væri að nýta tímann til að skoða með hvaða hætti er hægt að styrkja verk- og starfsnám í landinu. Hvernig væri að huga að því að efla til dæmis Borgarholtsskóla? Þar mætti jafnvel byggja við. Eða FB? Væri hægt styrkja VMA enn frekar með öðrum hætti? Nýi tækniskólinn, er ekki möguleiki að byrja fyrr en síðar að byggja? Ég er verulega hugsi þar sem ég sit yfir SVÓT-könnun sem framkvæma á vegna aðfarar ráðuneytisins og ég fékk í hendur fyrir viku og á að skila eftir helgi svo hægt sé að vinna úr til að taka ákvörðun um að sameina skólana mína tvo. Ég hugsa til þess hvernig ræðan mín verður við útskrift 2024 þegar ég kveð skólann minn eftir 24 ára kennsluferil á 50 ára útskriftarafmælinu, mun ég þurfa að flytja útfararræðu í stað þess að fagna? Höfundur er framhaldsskólakennari og kennir efnafræði, nýsköpun og frumkvöðlafræði við Kvennaskólann í Reykjavík. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Framhaldsskólar Skóla - og menntamál Reykjavík Mest lesið Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði Ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar Skoðun Af hverju varð heimsókn framkvæmdastjóra ESB að NATO-fundi? Helen Ólafsdóttir skrifar Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar Skoðun Swuayda blæðir: Hróp sem heimurinn heyrir ekki Mouna Nasr skrifar Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar Skoðun Þetta er allt hinum að kenna! Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Sleppir ekki takinu svo auðveldlega aftur Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fullorðna fólksins Úlfhildur Elísa Hróbjartsdóttir skrifar Skoðun Vill Sjálfstæðisflokkurinn láta taka sig alvarlega? Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar Sjá meira
Ég hef hugsað mér að láta af störfum sem framhaldsskólakennari vorið 2024 eftir 24 ára starf við Kvennaskólann í Reykjavík. Þá eru jafnframt liðin 50 ár frá því ég útskrifaðist úr skólanum með landspróf upp á vasann. Síðar sama ár verður skólinn 150 ára þannig að ég hef fylgt skólanum í þriðjung af þeim tíma sem hann hefur starfað. Kennsluferill minn spannar enn fleiri ár því að ég starfaði við Menntaskólann við Sund á árunum 1982 – 1996, í fjórtán ár. Síðasta árið sem konrektor. Það var mér því bæði faglegt og persónulegt áfall þegar mennta- og barnamálaráðuneyti boðaði til fundar á annasömum vordögum með þau skilaboð að nú skuli skoðað hvort ekki sé fýsilegt að sameina þessa tvo skóla. Notað var orðið fýsilegt sem merkir jú æskilegt, álitlegt. Eins og einungis væri jákvæðrar niðurstöðu að vænta. Kvennaskólinn hefur svo sannarlega tekið stórstígum breytingum á þessum árum sem ég hef verið viðriðinn hann, frá því að vera grunnskóli fyrir stúlkur, yfir í að vera framhaldsskóli fyrir bæði kyn. Um tíma var áfangakerfi og síðar bekkjakerfi og loks varð skólinn þriggja ára framhaldsskóli. Allir kennsluhættir hafa fylgt nýjum straumum og kennarar skólans verið í fararbroddi nýjunga. Nemendur sem sækja skólann velja hann ekki einungis vegna staðsetningar og námsbrauta heldur líka vegna gilda hans sem lúta að jafnrétti og mannréttindum. Árlega þarf að vísa á þriðja hundrað nemendum frá skólanum vegna mikillar aðsóknar. Það er því hægðarleikur að eiga samtal við skólasamfélag Kvennaskólans um breytingar, þar er vant fólk á ferð. En samtalið á ekki að hefja með tilskipunum að ofan um fýsileikakönnun á mesta annatíma ársins og ætla í verkið allt of stuttan tíma. Ég sæi fólkið í ráðuneyti mennta- og barnamála taka slíkar rispur. Þessi tímasetning er eins og boðað hefði verið búnaðarþing í miðjum sauðburði, svo ég vitni í orð eins samkennara. Menntaskólinn við Sund hóf starfsemi sína sem Menntaskólinn við Tjörnina í Miðbæjarskólanum sem nú er eitt þriggja húsa sem hýsir Kvennó. Síðar flutti skólinn inn í Voga og fékk nýtt nafn. Nýverið hefur verið ráðist í miklar breytingar á MS. Ekki einast hefur verið rifið og byggt nýtt húsnæði fyrir skólann heldur hefur allt námsskipulag verið tekið til endurskoðunar af starfsfólki og stjórnendum og því breytt á mjög framsækinn hátt í þriggja anna kerfi þar sem námstilhögun og námsmat er einstakt í íslenskum framhaldsskóla. Skólinn er nú orðinn rótgróinn í hverfinu og vinsældir hans hafa aukist jafn og þétt. Fjöldi nemenda er rúmlega 700. Kvennó er með um 620 nemendur og velja margir skólann vegna stærðarinnar, sem þykir nægileg til að geta boðið upp á fjölbreytt námsval, en um leið er skólinn það lítill að hægt er að huga að þörfum hvers og eins nemanda. Skóli sem yrði til úr þessum tveimur með rúmlega 1300 nemendur byggi ekki yfir þeim eiginleikum. Af framansögðu verður ekki séð að þörf sé á að endurskoða og stokka algjörlega upp starf þessara framhaldsskóla. Að taka skóla sem eru að skila góðu starfi og nemendum sem standa vel að vígi út í lífið, og sameina þá er ekki leið til að efla starfsnám, þvílík fásinna sem felst í þeirri hugmynd. Má ekki halda til haga því sem vel er gert og á sama tíma hlúa og styðja við þá skóla sem vilji er til að efla, þ.e. verk- og starfsnámsskóla? En það er markmið og helsti hvatinn í þessu máli eins og segir í frétt mennta- og barnamálaráðuneytis um verkefni stýrihóps sem skipaður var og kynntur á vef ráðuneytis 24. apríl sl.: Verkefni hópsins er að móta aðgerðir til að ná markmiðum menntastefnu stjórnvalda til 2030 og stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar um eflingu verk- og starfsnáms. Bygging nýs tækniskóla hefur verið boðuð og er það vel. Verra er að þar eru sameiningarhugmyndir líka á kreiki og enn einn gróinn skóli í þeim pakka, Menntaskólinn á Akureyri, ein af elstu og helstu menntastofnunum landsins, og Verkmenntaskólinn á Akureyri, stöndugur skóli með meira en tíu verknámsbrautir og öflugt fjarnám. Ef skólarnir á Akureyri sameinast verður úr 1600 nemenda skóli í skólabænum Akureyri, myndi það vera til bóta fyrir skólastarfið? Það er alveg einsýnt að húsnæði Kvennó og MS hentar ekki verkmenntaskóla né annarri starfsemi en bóknámsskólum nema með töluvert miklum breytingum. Því má ætla að annað hvort fái einhver annar skóli húsnæðið til afnota eða að ráðist verður í kostnaðarsamar breytingar á húsnæðinu. Og ekkert gefur til kynna að það sé fýsilegur kostur að sameina þessa skóla og setja í húsnæði menntavísindasviðs HÍ við Stakkahlíð, sem þarfnast viðgerða og breytinga svo það henti framhaldsskólakennslu. Hvaða hagræðingu er verið að reyna að ná með sameiningunni? Svarið við fýsileikakönnuninni er einfaldlega nei. Það er hvorki fýsilegt, æskilegt né álitlegt að sameina þessa skóla. Það er óþarfi að eyða tíma og fé í að skoða það nánar. Betra væri að nýta tímann til að skoða með hvaða hætti er hægt að styrkja verk- og starfsnám í landinu. Hvernig væri að huga að því að efla til dæmis Borgarholtsskóla? Þar mætti jafnvel byggja við. Eða FB? Væri hægt styrkja VMA enn frekar með öðrum hætti? Nýi tækniskólinn, er ekki möguleiki að byrja fyrr en síðar að byggja? Ég er verulega hugsi þar sem ég sit yfir SVÓT-könnun sem framkvæma á vegna aðfarar ráðuneytisins og ég fékk í hendur fyrir viku og á að skila eftir helgi svo hægt sé að vinna úr til að taka ákvörðun um að sameina skólana mína tvo. Ég hugsa til þess hvernig ræðan mín verður við útskrift 2024 þegar ég kveð skólann minn eftir 24 ára kennsluferil á 50 ára útskriftarafmælinu, mun ég þurfa að flytja útfararræðu í stað þess að fagna? Höfundur er framhaldsskólakennari og kennir efnafræði, nýsköpun og frumkvöðlafræði við Kvennaskólann í Reykjavík.
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Bragðefni eru ekki vandamálið - Bann við þeim myndi skaða lýðheilsu Abdullah Shihab Wahid skrifar
Skoðun Skattar fyrst, svo allt hitt – og hagræðingin sem gleymdist Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Skoðun Áfangasigur í baráttunni við hernaðinn gegn heimkynnum villta laxins Ingólfur Ásgeirsson,Árni Baldursson skrifar
Skoðun Þjóðþrifamálin sem stjórnarandstaðan fórnaði á altari útgerðanna Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Þjórsá í hættu – Hvammsvirkjun og rof á náttúrulegu ástandi árinnar Gunnar Þór Jónsson skrifar