Handstýring á gengi krónu er óréttlætanleg og eingöngu til að auka tekjur útgerðanna á kostnað laun og lífeyisþega Ólafur Örn Jónsson skrifar 6. janúar 2022 09:31 Eins og komið hefur fram hóf Seðlabankinn undir stjórn fjármálaráðherra Bjarna Benediktsonar fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir í þeim eina tilgangi að halda aftur af eðlilegri hækkun á genginu með auknum tekjum þjóðarbúsins og betri efnahagsafkomu. Fram að því hafði allt sem hægt var verið gert til að koma í veg fyrir hækkun/leiðréttingu á gengi krónunnar. Skera niður allan kostnað og borga upp erlendar „þægilegar“ lágvaxta skuldir í stað þess að fara í framkvæmdir og nauðsynlega uppbyggingu. Nú þegar uppkaup á gjaldeyri hófst brást tilkynningarskylda Seðlabankans sem átti að búa við „fljótandi“ gengi síðan löngu fyrir hrun en tilkynnti nú ekki að hafin væru fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir án þess að það væri tilkynnt eins og reglur Bankans kváðu til um. Þetta var gert af því að þetta var kolólöglegt og hreinn glæpur þar sem kaupmáttur launa og lífeyrisþega var með þessu lækkaður miðað við efnahagsástandið. (Hvað lífeyrir varðaði hreinn þjófnaður). En takið eftir því að á sama tíma viðhélst óáunninn hrungróði útgerðarinnar sem var nú búin að græða rosalega á yfir 60% gengishækkun afurða plús yfir 11% hækkun á heimsmarkaðsverði þorsks. Hvað er ráðherrann sem er formaður flokks útgerðarmanna (skoðið hverjir hafa mannað atvinnumálanefnd flokksins síðan kosningarnar vorið 1995) að gera með þessu? Með því að hleypa ekki gengi krónunnar upp í það sama og það var fyrir hrun er verið að verðfella allan almenning og þjóðfélgið allt með útþynntri krónu sem er aðeins 2/3 ju af því sem hún ætti að vera og allt þjóðfélagið eins og t.d. lífeyrir og laun gefa til kynna. Það að ákvörðunin að hér skuli viðhöfð Ísl Króna gefur mönnum útí bæ ekki rétt til að grípa inní og handstýra gengi krónunnar sér í hag á kostnað annarra. Við þjóðin getum ekki boðið komandi kynslóðum uppá það að þessi viðbjóðslegi þjófnaður sé látinn viðgangast og Seðlabankinn í höndum óheiðarlegra manna (hagfræðinga) sem voga sér að skrumskæla allt efnahagskerfið. Hér erum við látin horfa á að gengið sé falsað lágt á meðan við þykjumst vera að ná tökum á verðbólgu til að fá alvöru stöðugleika. Hérna vogar Seðlabankastjóri sér að segja að honum hafi ekkert litist á kaupmátt Lífskjarasamningana og þess vegna lét hann krónuna súnnka í kovidinu fyrir 20 mánuðum í stað þess að nota hluta af 900 milljarða gjaldeyrisvarasjóð til að bjarga ástandinu með sölu á gjaldeyri. Gjaldeyri stolið af laun og lífeyrisþegum sem hefur ekki verið neinum til góðs öðrum en útgerðinni. Hér sést hvernig Seðlabankinn var notaður til að kaupa upp gjaldeyrir til að koma í veg fyrir að gengi krónunnar hækkaði eins og eðlilegt var í fljótandi gengi. Ég ásamt minni kynslóð lifði verðbólguárin fyrir 1990 þegar hraðinn í þjóðfélaginu var svo mikill að við skildum útgerðina hvað eftir annað eftir þar til allt var að sigla í strand vegna skulda og of hás gengis. Já vegna hækkandi launa og aukinna umsvifa við uppbyggingu innviða var þörf þjóðfélagsins fyrir gjaldeyrir gífurleg. En þetta ástand þá átti ekkert skilið við það sem verið er að gera núna. Hér kom hrun sem kvótalánin ollu án þess að neitt væri gert fyrir útgerðirnar heldur fóru peningarnir í eyðlsu útgerðamanna í óskildum greinum. Kvótalánin ódýru peningarnir sem aldrei átti að greiða felldu að lokum efnahagskerfið. Nei núna er farin fölsk og undirförul leið með handstýringu á genginu gagngert til að koma í veg fyrir að gengið hækki og þjóðin fari aftur að njóta ávaxta auðlindarinnar sem hefur aldrei verið dýrari en núna. Úgerðarmenn eru sannarlega að svívirða okkur almenning eigendur auðlindarinnar með því að nota sín pólitísku tengsl til að halda hér fordæmalausu lágu gengi krónunnar til að ausa til sín óáunnum þvílíkum óðagróða að við höfum aldrei séð annað eins og allt á okkar kostnað. Nú verðum við að stöðva þetta og hér verður skilyrðilaust að leiðrétta gengið til að við getum endur hafið uppbyggingu velferðar þjóðfélags fyrir alla eins og vera ber hjá tekju hæstu þjóð veraldar. Við eigum ekki að láta ríkisstjórnina segja okkur að fjölgun eldriborgara og velferðarkerfið megi ekki ÍÞYNGJA atvinnuvegunum á sama tíma og allir vita að það er nóg tíl fyrir alla. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Örn Jónsson Mest lesið Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir skrifar Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason skrifar Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Gegn áætluðu kílómetragjaldi stjórnvalda á bifhjól Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Tillaga um hærri vörugjöld á mótorhjól er skref aftur á bak Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Hvernig hugsar þú um hreint vatn? Lovísa Árnadóttir skrifar Skoðun Takk Vigdís! Takk Guðni! Takk Halla! — Takk þjóð! Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Blóðmerar - skeytingarleysi hinna þriggja valda Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Krefjandi tímar í veitingageiranum Einar Bárðarson skrifar Skoðun Má endalaust vera níðingur!! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Silfurfat Samfylkingarinnar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Sjá meira
Eins og komið hefur fram hóf Seðlabankinn undir stjórn fjármálaráðherra Bjarna Benediktsonar fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir í þeim eina tilgangi að halda aftur af eðlilegri hækkun á genginu með auknum tekjum þjóðarbúsins og betri efnahagsafkomu. Fram að því hafði allt sem hægt var verið gert til að koma í veg fyrir hækkun/leiðréttingu á gengi krónunnar. Skera niður allan kostnað og borga upp erlendar „þægilegar“ lágvaxta skuldir í stað þess að fara í framkvæmdir og nauðsynlega uppbyggingu. Nú þegar uppkaup á gjaldeyri hófst brást tilkynningarskylda Seðlabankans sem átti að búa við „fljótandi“ gengi síðan löngu fyrir hrun en tilkynnti nú ekki að hafin væru fordæmalaus uppkaup á gjaldeyrir án þess að það væri tilkynnt eins og reglur Bankans kváðu til um. Þetta var gert af því að þetta var kolólöglegt og hreinn glæpur þar sem kaupmáttur launa og lífeyrisþega var með þessu lækkaður miðað við efnahagsástandið. (Hvað lífeyrir varðaði hreinn þjófnaður). En takið eftir því að á sama tíma viðhélst óáunninn hrungróði útgerðarinnar sem var nú búin að græða rosalega á yfir 60% gengishækkun afurða plús yfir 11% hækkun á heimsmarkaðsverði þorsks. Hvað er ráðherrann sem er formaður flokks útgerðarmanna (skoðið hverjir hafa mannað atvinnumálanefnd flokksins síðan kosningarnar vorið 1995) að gera með þessu? Með því að hleypa ekki gengi krónunnar upp í það sama og það var fyrir hrun er verið að verðfella allan almenning og þjóðfélgið allt með útþynntri krónu sem er aðeins 2/3 ju af því sem hún ætti að vera og allt þjóðfélagið eins og t.d. lífeyrir og laun gefa til kynna. Það að ákvörðunin að hér skuli viðhöfð Ísl Króna gefur mönnum útí bæ ekki rétt til að grípa inní og handstýra gengi krónunnar sér í hag á kostnað annarra. Við þjóðin getum ekki boðið komandi kynslóðum uppá það að þessi viðbjóðslegi þjófnaður sé látinn viðgangast og Seðlabankinn í höndum óheiðarlegra manna (hagfræðinga) sem voga sér að skrumskæla allt efnahagskerfið. Hér erum við látin horfa á að gengið sé falsað lágt á meðan við þykjumst vera að ná tökum á verðbólgu til að fá alvöru stöðugleika. Hérna vogar Seðlabankastjóri sér að segja að honum hafi ekkert litist á kaupmátt Lífskjarasamningana og þess vegna lét hann krónuna súnnka í kovidinu fyrir 20 mánuðum í stað þess að nota hluta af 900 milljarða gjaldeyrisvarasjóð til að bjarga ástandinu með sölu á gjaldeyri. Gjaldeyri stolið af laun og lífeyrisþegum sem hefur ekki verið neinum til góðs öðrum en útgerðinni. Hér sést hvernig Seðlabankinn var notaður til að kaupa upp gjaldeyrir til að koma í veg fyrir að gengi krónunnar hækkaði eins og eðlilegt var í fljótandi gengi. Ég ásamt minni kynslóð lifði verðbólguárin fyrir 1990 þegar hraðinn í þjóðfélaginu var svo mikill að við skildum útgerðina hvað eftir annað eftir þar til allt var að sigla í strand vegna skulda og of hás gengis. Já vegna hækkandi launa og aukinna umsvifa við uppbyggingu innviða var þörf þjóðfélagsins fyrir gjaldeyrir gífurleg. En þetta ástand þá átti ekkert skilið við það sem verið er að gera núna. Hér kom hrun sem kvótalánin ollu án þess að neitt væri gert fyrir útgerðirnar heldur fóru peningarnir í eyðlsu útgerðamanna í óskildum greinum. Kvótalánin ódýru peningarnir sem aldrei átti að greiða felldu að lokum efnahagskerfið. Nei núna er farin fölsk og undirförul leið með handstýringu á genginu gagngert til að koma í veg fyrir að gengið hækki og þjóðin fari aftur að njóta ávaxta auðlindarinnar sem hefur aldrei verið dýrari en núna. Úgerðarmenn eru sannarlega að svívirða okkur almenning eigendur auðlindarinnar með því að nota sín pólitísku tengsl til að halda hér fordæmalausu lágu gengi krónunnar til að ausa til sín óáunnum þvílíkum óðagróða að við höfum aldrei séð annað eins og allt á okkar kostnað. Nú verðum við að stöðva þetta og hér verður skilyrðilaust að leiðrétta gengið til að við getum endur hafið uppbyggingu velferðar þjóðfélags fyrir alla eins og vera ber hjá tekju hæstu þjóð veraldar. Við eigum ekki að láta ríkisstjórnina segja okkur að fjölgun eldriborgara og velferðarkerfið megi ekki ÍÞYNGJA atvinnuvegunum á sama tíma og allir vita að það er nóg tíl fyrir alla. Höfundur er heldriborgari og fv skipstjóri.
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar
Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun