Opið bréf til útvarpsstjóra RÚV um mannréttindabrot Rannveig Magnúsdóttir skrifar 29. ágúst 2014 07:00 Kæri Magnús. Mig langaði að spyrja þig hvort þú teljir RÚV uppfylla lagalegar skyldur sínar gagnvart öllum landsmönnum? Mín skoðun er sú að svo sé ekki. Sjónvarp án textavarps stenst engan veginn lagalega skoðun. Að minnsta kosti 50.000 manns er misboðið með einangrun sem því fylgir að vera heyrnarskertir og lifa við heft aðgengi að íslenskri menningu og þátttöku í samfélagsumræðu í eigin landi. Þar spilar RÚV stórt hlutverk og ýtir undir þá einangrun með því að uppfylla ekki lagalegar skyldur sínar um að þjóna hlutverki sínu gagnvart öllum landsmönnum. Bæði hvað menningu varðar og almannavarnir. Textavarp er enn mjög naumt skammtað og virðist geðþóttinn ráða því hvað við erum verðug að vera upplýst um og hvað ekki.Mæta mannréttindi forgangi? Þröstur Helgason, verðandi doktor og nýráðinn dagskrárstjóri Rásar 1, leggur einmitt sérstaka áherslu á samfélagslega umræðu hlustenda Rásar 1, en skiljanlega gagnast það aðeins þeim heyrandi. En hvað með okkur sem heyrnarskert erum? Sérstök áhersla er lögð á endurreisn Rásar 1, með róttækum breytingum, en samkvæmt nýlegu viðtali við Þröst var rásin í dauðateygjunum áður. Gott og blessað. Vonandi tekst vel til með það, enda þótt hálfur skammtur bænalesturs sé talinn nægur fyrir sálartetur hlustenda rásarinnar. Íslendingar verða að vera „töff“ og hliðra til fyrir „attitjúdinu“ því bænalestur telst kannski ekki til „attitjúds“. Frá 18 ára aldri eru landsmenn skikkaðir í áskrift, svo og öll fyrirtæki landsins. Fyrir utan þau hundruð milljóna sem stofnunin hlýtur af fjárlögum. Það er auðvitað fyrir utan auglýsingatekjur. Fáar opinberar stofnanir eða hlutafélög hafa slíkt fé til ráðstöfunar en það er réttlætt vegna lagalegrar skyldu RÚV gagnvart öllum landsmönnum – líka þeim sem ekki heyra. Enda bæði ljósvakamiðill og útvarp.Geðþóttaskammtanir á textun Þessi mismunun sem RÚV hefur stundað um árabil gagnvart fötluðu fólki er ekkert annað en mannréttindabrot. Það er nefnilega ekki geðþóttaákvörðun ykkar hvaða efni heyrnarskertir þurfa að fá textað. Þeir eiga rétt á því að allt íslenskt efni hjá RÚV sé textað. Ekki bara erlendir glæpaþættir. Hingað til hafið þið borið fyrir ykkur fjárskort, en það er fásinna. Í fyrsta lagi eru mannréttindi óháð fátækt. Og það er ekki hægt að segja að þessi stofnun sé fátæk. Þar fyrir utan eru aðrir hlutir í miklu meiri forgangi hjá ykkur, eins og að umbylta tækninni í háskerpusjónvarp, kaupa dýra erlenda þætti og/eða greiða stjórnendum ofurlaun. Það er þrekraun að fá ekki tækifæri til að vera með á nótunum í íslenskri menningar- og samfélagsumræðu – eins og Þröstur Helgason vill sjálfur leggja áherslu á. Óréttlætið er hróplegt fyrir okkur sem heyrnarskert erum. Hvernig þætti heyrandi, sjónvarp án hljóðs?Tæknin ekki lengur fyrirstaða Um leið og ég ítreka kröfu mína um að réttur minn sem samfélagsþegn sé virtur hjá RÚV þá langar mig til að hvetja þig til að sjá sóma þinn í að beita þér fyrir þessu í starfi þínu. Hvort þú ætlir þér að hreinsa RÚV af þessu grófa mannréttindabroti, sem það hefur stundað í fjölmörg ár. Áður var tæknin fyrirstaða en ekki lengur. Þetta snýst allt um forgang. Hver verður þinn forgangur í starfi? Vonandi að stofnunin uppfylli lagalegar skyldur sínar og hætti að brjóta mannréttindi á fötluðu fólki. Er það kannsi meira virði en „attitjúdið“ sem Þröstur vísaði til, eða hvað? Með ósk um svar á sama vettvangi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 01.06.2024 Halldór Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson Skoðun Gerum það! Stefán Hilmarsson Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Gleðilegan kosningadag kæru landsmenn Skoðun Hæfasti einstaklingurinn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Viddi, Bósi Ljósár og Baldur Þórhalls Heimir Hannesson skrifar Skoðun Gerum það! Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Bónaður brjóstkassi og barnaafmæli Þorbjörg Marínósdóttir skrifar Skoðun Gleðilegan kosningadag kæru landsmenn skrifar Skoðun Hæfasti einstaklingurinn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Verðmætin og sköpunarkraftur sá sem í mannauð okkar býr. Pétur Már Halldórsson skrifar Skoðun Hvort vilt þú Höllu Tómasdóttur eða Katrínu? Björn Björnsson skrifar Skoðun Svona velur þú þér forseta í dag Kolbeinn Karl Kristinsson skrifar Skoðun Takk, Katrín Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving skrifar Skoðun Samherjar Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Að hitta hetjuna sína Gréta Kristín Ómarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri Þóra Valný Yngvadóttir skrifar Skoðun Um afrekskonuna Katrínu Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr skrifar Skoðun Óskað eftir forseta sem færir ungu fólki völd Valgerður Eyja Eyþórsdóttir skrifar Skoðun Með ósk um velgengni, Halla Hrund Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ég styð Höllu Hrund Logadóttur Þórólfur Árnason skrifar Skoðun Arnar Þór Jónsson Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þjóðaröryggi Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Tóbak markaðssett fyrir ungt fólk Guðlaug B. Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn, NATÓ, ýsan og blokkin Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun „Svona er á síld“ Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Aldrei hitta hetjurnar þínar Skarphéðinn Guðmundsson skrifar Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Auðkenni þarf að passa upp á Eva Valdís Jóhönnudóttir skrifar Skoðun Auðlindir í almannaeigu – Halla Hrund Logadóttir 7. forseti Íslands Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar Sjá meira
Kæri Magnús. Mig langaði að spyrja þig hvort þú teljir RÚV uppfylla lagalegar skyldur sínar gagnvart öllum landsmönnum? Mín skoðun er sú að svo sé ekki. Sjónvarp án textavarps stenst engan veginn lagalega skoðun. Að minnsta kosti 50.000 manns er misboðið með einangrun sem því fylgir að vera heyrnarskertir og lifa við heft aðgengi að íslenskri menningu og þátttöku í samfélagsumræðu í eigin landi. Þar spilar RÚV stórt hlutverk og ýtir undir þá einangrun með því að uppfylla ekki lagalegar skyldur sínar um að þjóna hlutverki sínu gagnvart öllum landsmönnum. Bæði hvað menningu varðar og almannavarnir. Textavarp er enn mjög naumt skammtað og virðist geðþóttinn ráða því hvað við erum verðug að vera upplýst um og hvað ekki.Mæta mannréttindi forgangi? Þröstur Helgason, verðandi doktor og nýráðinn dagskrárstjóri Rásar 1, leggur einmitt sérstaka áherslu á samfélagslega umræðu hlustenda Rásar 1, en skiljanlega gagnast það aðeins þeim heyrandi. En hvað með okkur sem heyrnarskert erum? Sérstök áhersla er lögð á endurreisn Rásar 1, með róttækum breytingum, en samkvæmt nýlegu viðtali við Þröst var rásin í dauðateygjunum áður. Gott og blessað. Vonandi tekst vel til með það, enda þótt hálfur skammtur bænalesturs sé talinn nægur fyrir sálartetur hlustenda rásarinnar. Íslendingar verða að vera „töff“ og hliðra til fyrir „attitjúdinu“ því bænalestur telst kannski ekki til „attitjúds“. Frá 18 ára aldri eru landsmenn skikkaðir í áskrift, svo og öll fyrirtæki landsins. Fyrir utan þau hundruð milljóna sem stofnunin hlýtur af fjárlögum. Það er auðvitað fyrir utan auglýsingatekjur. Fáar opinberar stofnanir eða hlutafélög hafa slíkt fé til ráðstöfunar en það er réttlætt vegna lagalegrar skyldu RÚV gagnvart öllum landsmönnum – líka þeim sem ekki heyra. Enda bæði ljósvakamiðill og útvarp.Geðþóttaskammtanir á textun Þessi mismunun sem RÚV hefur stundað um árabil gagnvart fötluðu fólki er ekkert annað en mannréttindabrot. Það er nefnilega ekki geðþóttaákvörðun ykkar hvaða efni heyrnarskertir þurfa að fá textað. Þeir eiga rétt á því að allt íslenskt efni hjá RÚV sé textað. Ekki bara erlendir glæpaþættir. Hingað til hafið þið borið fyrir ykkur fjárskort, en það er fásinna. Í fyrsta lagi eru mannréttindi óháð fátækt. Og það er ekki hægt að segja að þessi stofnun sé fátæk. Þar fyrir utan eru aðrir hlutir í miklu meiri forgangi hjá ykkur, eins og að umbylta tækninni í háskerpusjónvarp, kaupa dýra erlenda þætti og/eða greiða stjórnendum ofurlaun. Það er þrekraun að fá ekki tækifæri til að vera með á nótunum í íslenskri menningar- og samfélagsumræðu – eins og Þröstur Helgason vill sjálfur leggja áherslu á. Óréttlætið er hróplegt fyrir okkur sem heyrnarskert erum. Hvernig þætti heyrandi, sjónvarp án hljóðs?Tæknin ekki lengur fyrirstaða Um leið og ég ítreka kröfu mína um að réttur minn sem samfélagsþegn sé virtur hjá RÚV þá langar mig til að hvetja þig til að sjá sóma þinn í að beita þér fyrir þessu í starfi þínu. Hvort þú ætlir þér að hreinsa RÚV af þessu grófa mannréttindabroti, sem það hefur stundað í fjölmörg ár. Áður var tæknin fyrirstaða en ekki lengur. Þetta snýst allt um forgang. Hver verður þinn forgangur í starfi? Vonandi að stofnunin uppfylli lagalegar skyldur sínar og hætti að brjóta mannréttindi á fötluðu fólki. Er það kannsi meira virði en „attitjúdið“ sem Þröstur vísaði til, eða hvað? Með ósk um svar á sama vettvangi.
Skoðun Auðlindir í almannaeigu – Halla Hrund Logadóttir 7. forseti Íslands Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar