Hvort samræmi sé í tilskipunum Svandísar Svavarsdóttur heilbrigðisráðherra sem hún svo byggir á ráðleggingum frá Þórólfi Guðnasyni sóttvarnarlækni og svo hvernig höfðingjarnir umgangast eigin reglur: „Hvað höfðingjarnir hafast að, hinir meina sér leyfist það,“ segir í Passíusálmum Hallgríms Péturssonar.

Dónaskapur við fólk sem fer að tilmælunum

Eiríkur Örn Norðdahl rithöfundur er einn þeirra sem veltir þessu fyrir sér á sínum Facebookvegg.

„Það er eitt að Víðir praktíseri ekki það sem hann predikar og annað að Þórólfur beri í bætifláka fyrir hann,“ segir Eiríkur og vitnar í viðtal við Þórólf sem birtist á Vísi nú í morgun.

„Það þarf ekki að þrátta um það að Víðir fylgdi ekki þeim tilmælum sem hann hefur ætlast til þess að aðrir fylgi – og því geta fylgt alvarlegar afleiðingar, svo sem einmitt einsog þær að fólk fari að túlka það sem svo að enginn hafi beðið fólk um að sleppa því að hittast. Nú ríður Þórólfur á vaðið – „fólk þarf að gera ýmsa hluti“, segir hann og opnar dyrnar upp á gátt.“

Eiríkur segir að alveg burtséð frá því hvað manni finnst um tilmælin eða reglurnar er það dónaskapur við það fólk sem hefur sannarlega þurft að neita sér um allra handa mikilvæg samsæti og samneyti við sína nánustu þegar höfðingjarnir gera undantekningu fyrir sjálfa sig.

„Sú tegund sóttvarna sem þríeykið boðar virkar ekki án samstöðu – þegar sumir fórna miklu og aðrir litlu – það er einfaldlega lykilatriði að eitt gangi yfir alla.“

Reglur en bara fyrir pöbulinn

Í athugasemdum við fréttina stingur Sigurður Haraldsson niður penna og telur þær teygjanlegar reglurnar, það er þegar kemur að þeim sjálfum. En hvað með eldri borgara sem hafa verð lokaðir inni í tvígang nær heimsóknarlaust, hver er virðingin gagnvart þeim?

„Nú er þetta komið í veldisvöxt hvað ykkur í framvarðasveit varðar og hjá þeim sem stjórna landinu,“ segir Sigurður og hann telur upp nokkur dæmi sem hann segir að stangist á og séu til marks um að þarna sé ekki samræmi:

1. Þórdís Kolbrún Reykfjörð var staðin að því að sýna hópmynd af sér og sínum vinkonum að skemmta sér.
2. Ráðherrar ríkisstjórnarinnar fóru nær allir saman á Hótel Rangá þar sem kom upp hópsmit.
3. Þorgerður Katrín fór út úr bænum í golf.
4. Landakot þar sem hópsmit kom upp! Stjórnvöldum var kunnugt um að húsið stæðist ekki sóttvarnir en gerðu ekkert í málunum. Landamærin voru nær opnuð upp á gátt í sumar þegar veiran var að færast í vöxt allstaðar annarsstaðar í heiminum.
5. Víðir Reynisson bauð fólki utanað landi gistingu og fjölda fólks í heimsókn en um leið er mælst til þess að við héðan af Höfuðborgarsvæðinu förum ekki út á land.

Sigurður klykkir út með því að segja, undrandi: Svo eigum við þjóðin að treysta ykkur!

Eftir höfðinu dansa limirnir

Enn einn sem veltir fyrir sér þessari þröngu stöðu er Þórður Snær Júlíusson en það gerir hann í leiðaraskrifum á Kjarnanum. Pistill hans er undir yfirskriftinni: Hvað gerist ef Víðir hættir að hlýða Víði?

Þórður Snær gefur engan afslátt. Segir meðal annars:

„Hegðun Víðis er ekki í sam­ræmi við það sem hann hefur verið að boða, sem ein helsta rödd aðgerða sem krefj­ast mik­illa fórna frá fullt af fólki. Fórna sem fela í sér fjar­vistir frá ást­vin­um. Félags­lega ein­angr­un, tapað lífs­við­ur­væri og oft á tíðum bæði lík­am­lega og and­lega erf­ið­leika.

Það gera flestir mis­tök í þessum mál­um, enda flókin í fram­kvæmd. Sá sem þetta skrifar er ekki und­an­tekn­ing þar á. Víðir er mann­legur eins og við hin, hefur staðið sig feiki­lega vel við for­dæma­lausar aðstæður og honum eru sendar bata­kveðj­ur. En það verður að gera rík­ari kröfur til þeirra sem sinna vald­boð­inu að vera fyr­ir­mynd­ir. Sér­stak­lega þar sem yfir­völd hafa geng­ist upp í því að fá fólk til að „Hlýða Víð­i“.

Eftir höfð­inu dansa lim­irn­ir.“