Varnarræða næstu kynslóðar Birgir Guðjónsson skrifar 5. janúar 2017 07:00 Ég sé nákvæmlega enga framtíð fyrir mannkynið með allt þetta yfirborðskennda unga fólk í dag. Allt ungt fólk í dag er gjörsamlega hömlulaust. Þegar ég var ungur var okkur sko kennt að haga okkur almennilega og bera virðingu fyrir fullorðnum, en unga fólkið í dag er bara vitleysingar og óagað lið. Þessi orð hér fyrir ofan eru sko ekki mín orð. Þetta eru orð útlendings sem hafði greinilega bilaðar áhyggjur af unga fólkinu. Og við skulum átta okkur á því að það unga fólk sem hann var að tala um var ekki með hryggskekkju og hálsríg út af stórhættulegri snjallsímanotkum. Nibb. Þessi orð eru heldur ekki tekin af einhverri fésbókarsíðu eða kommentakerfi. Þessi áhyggjufulli maður gekk um göturnar í Grikklandi í kringum 700 fyrir Krist. Það er frekar langt síðan sko. Þetta passaði samt allt hjá Hesiodi kallinum. Um tuttugu árum síðar leið mannkynið nefnilega undir lok. Endir. Það er fullkomlega eðlilegt að hafa áhyggjur af kynslóðunum sem á eftir okkur koma. Fullkomlega eðlilegt! Það er svo eðlilegt að það hefur alltaf verið þannig. Saga kynslóðanna hljómar þannig að fyrst kemur kynslóð sem á að rústa heiminum þar til hún gerir það ekki og þá kemur önnur kynslóð sem á að gera það en gerir það samt ekki og svo koll af kolli þar til þú fæðist. Svo heldur sagan áfram. Mín kynslóð var sjálfmiðuð vídeókynslóð sem gerði víst lítið annað en að horfa á barnaefni um helgar á einhverri nýrri sjónvarpsstöð sem við þurftum nákvæmlega ekkert á að halda. Eins og það hafi ekki verið nóg að hafa eina stöð? Já, sveiattan bara! Þar að auki fór svo líka að vera sjónvarp á fimmtudögum og meira að segja á sumrin. Það var bara aldrei friður fyrir þessu æskugleypandi apparati. Hvenær áttu börn eiginlega að leika sér? Og til að bæta gráu ofan á svart þá fórum við að taka okkur sjálf upp á handbærar vídeóupptökuvélar og horfa á okkur í sjónvarpinu! Ojbara, hvílík sjálfselska. Við félagarnir vorum mikið í því að horfa á okkur. Hvílíkir egóistar sem við vorum. Einn góður vinur minn átti yngri bróður sem hékk stundum í kringum okkur og annað svona sjálfmiðað vídeólið. Það eyðilagði greyið drenginn. Með tímanum varð þetta að fíkn hjá honum. Eðlilega. Aumingja óharðnað barnið. Þetta heltók líf hans og seinna sökk hann svo djúpt að hann fór að gera heilu bíómyndirnar. Þetta var hann Baldvin Z. Aumingja drengurinn. Gjörsamlega einskis nýtur og stórhættulegur samfélaginu. Fjölskylda hans vonar örugglega enn að hann nái sér einhvern daginn og fari að gera eitthvað af viti. Eins og að grafa skurði eða veiða fisk. Það er að sjálfsögðu nauðsynlegt að fylgjast með því sem börnin okkar eru að gera. Við eigum samt ekki að gera það í þeim tilgangi að finna nýjar sannanir fyrir eilífri glötun mannkyns. Það eru auðvitað ýmsar hættur sem leynast í þessum heimi samfélagsmiðla og snjalltækja og okkar hlutverk er að hjálpa krökkunum að sneiða fram hjá þessum hættum. Við gerum það samt ekki með því að hræða þau endalaust á hættulega úlfinum sem muni éta þau með húð og hári ef þau hætta sér inn í app-skóginn ógurlega. Þessir krakkar þurfa líka að læra að skilgreina sig ekki eftir fjölda læka. Það er mjög mikilvægt og við þurfum að kenna þeim það. Þetta er ekki auðvelt hlutverk sem við höfum en engu að síður mjög spennandi og það er algjör óþarfi að hræðast það. Ég get lofað því að næsta kynslóð verður ekki eins og okkar. Sem betur fer, því slíkt myndi nefnilega þýða stöðnun. Næsta kynslóð verða sennilega betri. Hún hefur fleiri tækifæri, opnari huga og meiri skilning á sífellt minnkandi heimi. Ef við viljum hafa áhrif á næstu kynslóð þá getum við samt hugsanlega reynt að haga okkur á þann hátt sem við viljum að hún hagi sér og séð hvort það virki. Ef við viljum að krakkarnir okkar hreyfi sig þá skulum við sjálf hreyfa okkur. Ef við viljum að þeir borði hollari mat þá skulum við sjálf borða hollari mat. Hvað varðar þetta tvennt þá eru góðu fréttirnar þær að það er endalaust úrval af hreyfingu og íþróttum fyrir krakka og aðgengi að hollum matvörum var svo sannarlega ekki jafn gott þegar ég var ungur. Það eru meira að segja til hollustuskyndibitastaðir „for crying out loud!“ (Já, ef við viljum að börnin okkar hætti að sletta þá skulum við sjálf hætta að sletta.) Ef við viljum að næsta kynslóð virði okkur og okkar viðmið þá skulum við virða hana og hennar viðmið! Og svo eru það þessi stórhættulegu og margumtöluðu snjalltæki. Þetta sem allt virðist snúast um í dag og svo margir virðast óttast. Ástæðan fyrir því er hugsanlega sú að þessi frábæru nettengdu tæki eru sennilega ein magnaðasta uppfinning síðari ára og rúmlega það. Ef við viljum að krakkarnir okkar hætti að nota þessi tæki þá skulum við sjálf bara hætta því. Einfalt, ekki satt? Ég verð samt að viðurkenna að sjálfur treysti ég mér ekki til þess og ég hef í raun ekki áhuga á því. Því væri frekar fáránlegt af mér að gera þá kröfu til krakkanna minna. Ég get sett þeim ramma, reglur og annað slíkt en ég á ekki að nálgast nútímann eins og stórhættulegt fyrirbæri sem mun tortíma mannkyninu. Lífið heldur áfram og mannkynið mun halda áfram að þróast eins og það hefur alltaf gert. Unga kynslóðin í dag stendur frammi fyrir ótrúlegum tækifærum og hún á eftir að gera hluti sem við getum ekki látið okkur dreyma um. Við höfum val um að fylgjast tortryggin með, muldrandi reglulega „sveiattan“ með krosslagðar hendur, eða vera með í för og hvetja krakkana okkar til góðra verka með opnum hug og trú á þeim sjálfum og þeirra eigin framtíð. „Log out.“ Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Mest lesið Halldór 18.05.2024 Halldór Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Skoðun Skoðun Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir skrifar Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir skrifar Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson skrifar Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Kosningum frestað Ása Berglind Hjálmarsdóttir,Hrönn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mesti stjórnmálamaðurinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar Skoðun Baldur Þórhallsson er vitur og vís Bryndís Friðgeirsdóttir skrifar Skoðun Kjósum Katrínu Kjartan Ragnarsson skrifar Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Ég sé nákvæmlega enga framtíð fyrir mannkynið með allt þetta yfirborðskennda unga fólk í dag. Allt ungt fólk í dag er gjörsamlega hömlulaust. Þegar ég var ungur var okkur sko kennt að haga okkur almennilega og bera virðingu fyrir fullorðnum, en unga fólkið í dag er bara vitleysingar og óagað lið. Þessi orð hér fyrir ofan eru sko ekki mín orð. Þetta eru orð útlendings sem hafði greinilega bilaðar áhyggjur af unga fólkinu. Og við skulum átta okkur á því að það unga fólk sem hann var að tala um var ekki með hryggskekkju og hálsríg út af stórhættulegri snjallsímanotkum. Nibb. Þessi orð eru heldur ekki tekin af einhverri fésbókarsíðu eða kommentakerfi. Þessi áhyggjufulli maður gekk um göturnar í Grikklandi í kringum 700 fyrir Krist. Það er frekar langt síðan sko. Þetta passaði samt allt hjá Hesiodi kallinum. Um tuttugu árum síðar leið mannkynið nefnilega undir lok. Endir. Það er fullkomlega eðlilegt að hafa áhyggjur af kynslóðunum sem á eftir okkur koma. Fullkomlega eðlilegt! Það er svo eðlilegt að það hefur alltaf verið þannig. Saga kynslóðanna hljómar þannig að fyrst kemur kynslóð sem á að rústa heiminum þar til hún gerir það ekki og þá kemur önnur kynslóð sem á að gera það en gerir það samt ekki og svo koll af kolli þar til þú fæðist. Svo heldur sagan áfram. Mín kynslóð var sjálfmiðuð vídeókynslóð sem gerði víst lítið annað en að horfa á barnaefni um helgar á einhverri nýrri sjónvarpsstöð sem við þurftum nákvæmlega ekkert á að halda. Eins og það hafi ekki verið nóg að hafa eina stöð? Já, sveiattan bara! Þar að auki fór svo líka að vera sjónvarp á fimmtudögum og meira að segja á sumrin. Það var bara aldrei friður fyrir þessu æskugleypandi apparati. Hvenær áttu börn eiginlega að leika sér? Og til að bæta gráu ofan á svart þá fórum við að taka okkur sjálf upp á handbærar vídeóupptökuvélar og horfa á okkur í sjónvarpinu! Ojbara, hvílík sjálfselska. Við félagarnir vorum mikið í því að horfa á okkur. Hvílíkir egóistar sem við vorum. Einn góður vinur minn átti yngri bróður sem hékk stundum í kringum okkur og annað svona sjálfmiðað vídeólið. Það eyðilagði greyið drenginn. Með tímanum varð þetta að fíkn hjá honum. Eðlilega. Aumingja óharðnað barnið. Þetta heltók líf hans og seinna sökk hann svo djúpt að hann fór að gera heilu bíómyndirnar. Þetta var hann Baldvin Z. Aumingja drengurinn. Gjörsamlega einskis nýtur og stórhættulegur samfélaginu. Fjölskylda hans vonar örugglega enn að hann nái sér einhvern daginn og fari að gera eitthvað af viti. Eins og að grafa skurði eða veiða fisk. Það er að sjálfsögðu nauðsynlegt að fylgjast með því sem börnin okkar eru að gera. Við eigum samt ekki að gera það í þeim tilgangi að finna nýjar sannanir fyrir eilífri glötun mannkyns. Það eru auðvitað ýmsar hættur sem leynast í þessum heimi samfélagsmiðla og snjalltækja og okkar hlutverk er að hjálpa krökkunum að sneiða fram hjá þessum hættum. Við gerum það samt ekki með því að hræða þau endalaust á hættulega úlfinum sem muni éta þau með húð og hári ef þau hætta sér inn í app-skóginn ógurlega. Þessir krakkar þurfa líka að læra að skilgreina sig ekki eftir fjölda læka. Það er mjög mikilvægt og við þurfum að kenna þeim það. Þetta er ekki auðvelt hlutverk sem við höfum en engu að síður mjög spennandi og það er algjör óþarfi að hræðast það. Ég get lofað því að næsta kynslóð verður ekki eins og okkar. Sem betur fer, því slíkt myndi nefnilega þýða stöðnun. Næsta kynslóð verða sennilega betri. Hún hefur fleiri tækifæri, opnari huga og meiri skilning á sífellt minnkandi heimi. Ef við viljum hafa áhrif á næstu kynslóð þá getum við samt hugsanlega reynt að haga okkur á þann hátt sem við viljum að hún hagi sér og séð hvort það virki. Ef við viljum að krakkarnir okkar hreyfi sig þá skulum við sjálf hreyfa okkur. Ef við viljum að þeir borði hollari mat þá skulum við sjálf borða hollari mat. Hvað varðar þetta tvennt þá eru góðu fréttirnar þær að það er endalaust úrval af hreyfingu og íþróttum fyrir krakka og aðgengi að hollum matvörum var svo sannarlega ekki jafn gott þegar ég var ungur. Það eru meira að segja til hollustuskyndibitastaðir „for crying out loud!“ (Já, ef við viljum að börnin okkar hætti að sletta þá skulum við sjálf hætta að sletta.) Ef við viljum að næsta kynslóð virði okkur og okkar viðmið þá skulum við virða hana og hennar viðmið! Og svo eru það þessi stórhættulegu og margumtöluðu snjalltæki. Þetta sem allt virðist snúast um í dag og svo margir virðast óttast. Ástæðan fyrir því er hugsanlega sú að þessi frábæru nettengdu tæki eru sennilega ein magnaðasta uppfinning síðari ára og rúmlega það. Ef við viljum að krakkarnir okkar hætti að nota þessi tæki þá skulum við sjálf bara hætta því. Einfalt, ekki satt? Ég verð samt að viðurkenna að sjálfur treysti ég mér ekki til þess og ég hef í raun ekki áhuga á því. Því væri frekar fáránlegt af mér að gera þá kröfu til krakkanna minna. Ég get sett þeim ramma, reglur og annað slíkt en ég á ekki að nálgast nútímann eins og stórhættulegt fyrirbæri sem mun tortíma mannkyninu. Lífið heldur áfram og mannkynið mun halda áfram að þróast eins og það hefur alltaf gert. Unga kynslóðin í dag stendur frammi fyrir ótrúlegum tækifærum og hún á eftir að gera hluti sem við getum ekki látið okkur dreyma um. Við höfum val um að fylgjast tortryggin með, muldrandi reglulega „sveiattan“ með krosslagðar hendur, eða vera með í för og hvetja krakkana okkar til góðra verka með opnum hug og trú á þeim sjálfum og þeirra eigin framtíð. „Log out.“
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth skrifar
Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Því miður ekkert annað í stöðunni en að fresta atkvæðagreiðslu um verkefni Heidelberg Gestur Þór Kristjánsson,Erla Sif Markúsdóttir,Sigurbjörg Jenný Jónsdóttir,Grétar Ingi Erlendsson skrifar
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun