Farsæl fjölmenning í boði Ljósvetningagoða Jakob Frímann Magnússon skrifar 22. júní 2016 07:00 Sá sem þessar línur ritar fagnar fjölmenningu og vaxandi fjölbreytileika hér á landi sem auðgar íslenskt mannlíf. Síst megum við þó víkja okkur undan umræðunni um grunngildi og leikreglur íslensks samfélags, þegar hratt fjölgar gistivinum og nýjum ríkisborgurum úr öðrum menningarkimum heimsins.Takið af ykkur skóna! Furðufréttir af nýlegu neyðarútkalli lögreglunnar að félagsheimilinu Ými við Öskjuhlíð hafa vakið athygli. Þessi fyrrum griðastaður tónlistargyðjunnar, sem Karlakór Reykjavíkur reisti á sínum tíma, hýsir nú Félag múslima á Íslandi. Svo harkalegar deilur spruttu þar upp milli tveggja hópa múslima í Reykjavík að embættismenn Sýslumannsins í Reykjavík og lögreglumenn frá embætti lögreglustjórans í Reykjavík urðu að skerast í leikinn. Ekki voru hinir íslensku lögreglumenn fyrr komnir á staðinn en þeim var gert að fara úr skónum að sið múslima, áður en þeir stigu fæti í gamla karlakórsheimilið. Tiplandi á sokkaleistunum reyndu þeir að stilla til friðar með þessum skapheitu fylgismönnum Múhameðs spámanns en allt kom fyrir ekki. Skyndilega barst leikurinn út á Ýmislóðina þar sem æsingamenn flugust á með stórhættulegum steypujárnsvopnum. Lögreglumennirnir þustu því út á sokkaleistunum til að stöðva bardagann og var mikil mildi að enginn fór sér að voða. Átök af þessum toga hafa vart þekkst á Íslandi síðan á söguöld – nema ef vera skyldi meðal liðsmanna undirheima.Andlegt ofbeldi – fyrr og nú Uppákoma þessi og aðrar róstur ósáttra fylkinga leiða hugann að blóði drifinni slóð átaka í aldanna rás, þar sem tekist var á um mismunandi hugmyndakerfi mannskepnunnar, ekki síst margbreytileika hugmyndarinnar um Guð og eðli hans. „Ég vil fara minn veg, þú vilt fara þinn veg,“ söng Einar okkar áttavillti á síðustu öld, hinni sömu og sló öll fyrri met í mannfórnum á altari trúarbragða, pólitískra isma og kreddusmíða. Viðhorfið til alræðis kommúnismans og óheftrar frjálshyggju nýkapítalismans markaði víglínur stjórnmálanna lungann úr síðustu öld, jafnt á Íslandi sem annars staðar. Kristnir menn hafa ekki verið barnanna bestir í tímans rás, með endalausa karpi sínu um merkingu einstakra þátta Biblíunnar, að ekki sé minnst á andlegt ofbeldi gagnvart tilteknum hópum, s.s. konum og samkynhneigðum. Andlegt ofbeldi hefur svo aftur á síðari árum einkum birst okkur í vaxandi kröfu tiltekinna hópa um rétttrúnað gagnvart sinni sérvisku, kröfunni um skilyrðislaust og óbilandi „Political Correctness“ sem jafnan heftir skoðanafrelsi og vill fjötra frelsið til að gantast með tilteknar hugmyndir, trúarsetningar eða sjónarmið. Umfjöllun, sem gengur í berhögg við ríkjandi rétttrúnað um „viðkvæm“ málefni á borð við landamæri og kynjakvóta, getur orðið álitsgjöfum dýrkeypt, en djarfhuga uppistöndurum ábatasamt skemmtiefni.Leysir Alnetið Almættið af hólmi? Með aukinni menntun þjóðanna hefur þröskuldurinn milli þekkingar og trúar færst verulega til, ekki síst eftir opnun ómældra fróðleiksbrunna Netsins sem líkja má við allsherjar alfræðiorðabók. Alnetið hefur þannig sumpart tekið við hlutverki Almættisins varðandi svör við stórum spurningum og smærri. Meðal sumra þjóða í fjötrum ofríkis hentar slík upplýsingaveita reyndar lítt ráðandi valdhöfum og aðgengi að henni er því verulega skert.When in Rome?… Við Íslendingar státum af ýmsum þáttum sem þykja ekki sjálfsagðir meðal allra þjóða. Gestrisni er til dæmis eiginleiki sem við getum verið stolt af og eigum hvergi að slá af, frekar en umhyggju fyrir minna megandi systrum okkar og bræðrum í sambræðingi ólíkra menningarheima. Verum áfram gestrisin og hjartahlý en leyfum okkur að halda á lofti þeim viðmiðum sem við höfum komið okkur saman um hér í hánorðrinu og eru kjölfesta íslenskrar þjóðmenningar. Setjum skýr viðmið í umgengni okkar við nýja gesti og nýja þegna frá mismunandi löndum og menningarkimum. Þegar við dveljumst á Íslandi, lögum við okkur að íslenskum gildum, siðum og leikreglum.Þorgeir Ljósvetningagoði var með ´etta! Þegar vikið er að trúarhita og óbilandi sannfæringu um tilvist og vilja æðri máttarvalda, er hollast að taka vægt til orða en einkum þó til vopna. Að líkindum færði Þorgeir Ljósvetningagoði okkur farsælustu leiðina að friðsömu fjölmenningarsamfélagi nútímans: Að blóta á laun!Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jakob Frímann Magnússon Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Skoðun Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller skrifar Skoðun Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Sjá meira
Sá sem þessar línur ritar fagnar fjölmenningu og vaxandi fjölbreytileika hér á landi sem auðgar íslenskt mannlíf. Síst megum við þó víkja okkur undan umræðunni um grunngildi og leikreglur íslensks samfélags, þegar hratt fjölgar gistivinum og nýjum ríkisborgurum úr öðrum menningarkimum heimsins.Takið af ykkur skóna! Furðufréttir af nýlegu neyðarútkalli lögreglunnar að félagsheimilinu Ými við Öskjuhlíð hafa vakið athygli. Þessi fyrrum griðastaður tónlistargyðjunnar, sem Karlakór Reykjavíkur reisti á sínum tíma, hýsir nú Félag múslima á Íslandi. Svo harkalegar deilur spruttu þar upp milli tveggja hópa múslima í Reykjavík að embættismenn Sýslumannsins í Reykjavík og lögreglumenn frá embætti lögreglustjórans í Reykjavík urðu að skerast í leikinn. Ekki voru hinir íslensku lögreglumenn fyrr komnir á staðinn en þeim var gert að fara úr skónum að sið múslima, áður en þeir stigu fæti í gamla karlakórsheimilið. Tiplandi á sokkaleistunum reyndu þeir að stilla til friðar með þessum skapheitu fylgismönnum Múhameðs spámanns en allt kom fyrir ekki. Skyndilega barst leikurinn út á Ýmislóðina þar sem æsingamenn flugust á með stórhættulegum steypujárnsvopnum. Lögreglumennirnir þustu því út á sokkaleistunum til að stöðva bardagann og var mikil mildi að enginn fór sér að voða. Átök af þessum toga hafa vart þekkst á Íslandi síðan á söguöld – nema ef vera skyldi meðal liðsmanna undirheima.Andlegt ofbeldi – fyrr og nú Uppákoma þessi og aðrar róstur ósáttra fylkinga leiða hugann að blóði drifinni slóð átaka í aldanna rás, þar sem tekist var á um mismunandi hugmyndakerfi mannskepnunnar, ekki síst margbreytileika hugmyndarinnar um Guð og eðli hans. „Ég vil fara minn veg, þú vilt fara þinn veg,“ söng Einar okkar áttavillti á síðustu öld, hinni sömu og sló öll fyrri met í mannfórnum á altari trúarbragða, pólitískra isma og kreddusmíða. Viðhorfið til alræðis kommúnismans og óheftrar frjálshyggju nýkapítalismans markaði víglínur stjórnmálanna lungann úr síðustu öld, jafnt á Íslandi sem annars staðar. Kristnir menn hafa ekki verið barnanna bestir í tímans rás, með endalausa karpi sínu um merkingu einstakra þátta Biblíunnar, að ekki sé minnst á andlegt ofbeldi gagnvart tilteknum hópum, s.s. konum og samkynhneigðum. Andlegt ofbeldi hefur svo aftur á síðari árum einkum birst okkur í vaxandi kröfu tiltekinna hópa um rétttrúnað gagnvart sinni sérvisku, kröfunni um skilyrðislaust og óbilandi „Political Correctness“ sem jafnan heftir skoðanafrelsi og vill fjötra frelsið til að gantast með tilteknar hugmyndir, trúarsetningar eða sjónarmið. Umfjöllun, sem gengur í berhögg við ríkjandi rétttrúnað um „viðkvæm“ málefni á borð við landamæri og kynjakvóta, getur orðið álitsgjöfum dýrkeypt, en djarfhuga uppistöndurum ábatasamt skemmtiefni.Leysir Alnetið Almættið af hólmi? Með aukinni menntun þjóðanna hefur þröskuldurinn milli þekkingar og trúar færst verulega til, ekki síst eftir opnun ómældra fróðleiksbrunna Netsins sem líkja má við allsherjar alfræðiorðabók. Alnetið hefur þannig sumpart tekið við hlutverki Almættisins varðandi svör við stórum spurningum og smærri. Meðal sumra þjóða í fjötrum ofríkis hentar slík upplýsingaveita reyndar lítt ráðandi valdhöfum og aðgengi að henni er því verulega skert.When in Rome?… Við Íslendingar státum af ýmsum þáttum sem þykja ekki sjálfsagðir meðal allra þjóða. Gestrisni er til dæmis eiginleiki sem við getum verið stolt af og eigum hvergi að slá af, frekar en umhyggju fyrir minna megandi systrum okkar og bræðrum í sambræðingi ólíkra menningarheima. Verum áfram gestrisin og hjartahlý en leyfum okkur að halda á lofti þeim viðmiðum sem við höfum komið okkur saman um hér í hánorðrinu og eru kjölfesta íslenskrar þjóðmenningar. Setjum skýr viðmið í umgengni okkar við nýja gesti og nýja þegna frá mismunandi löndum og menningarkimum. Þegar við dveljumst á Íslandi, lögum við okkur að íslenskum gildum, siðum og leikreglum.Þorgeir Ljósvetningagoði var með ´etta! Þegar vikið er að trúarhita og óbilandi sannfæringu um tilvist og vilja æðri máttarvalda, er hollast að taka vægt til orða en einkum þó til vopna. Að líkindum færði Þorgeir Ljósvetningagoði okkur farsælustu leiðina að friðsömu fjölmenningarsamfélagi nútímans: Að blóta á laun!Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar