Fyllerí fyrir ferðamenn Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 13. september 2016 07:00 Ég var ekki fyrr kominn til minnar sumarvistar á Íslandi en ég heyrði veislumann mikinn segja í útvarpinu að hið íslenska fyllerí heyrði sögunni til. Taldi ég víst að maðurinn væri firrtur og vissi ekki hvernig umhorfs væri í alþýðuhúsum svo ég spurði víðfróðan vin minn hvort satt væri. „Það er bara svolítið svoleiðis,“ svaraði hann. Ég fann strax til mikils þjóðarstolts. Það var ekki nóg með að Ísland væri orðin knattspyrnuþjóð heldur værum við líka farin að neyta áfengis eins og siðmenntað fólk. Ég var svo á leiðinni út aftur þegar tveir sauðdrukknir Íslendingar fyrir aftan mig ræddu þvöglumæltir trúnaðarmál fyrir opnun tjöldum. Ónotatilfinning fór um mig, rétt eins og við værum að tapa 14-2 fyrir Dönum. Sá ég svipaðan hroll fara um aðra landa mína í flugvélinni. Erlendir ferðamenn skemmtu sér hins vegar hið besta. Eftir að hafa leitað að lausum bílastæðum í ósnertri náttúru Íslands, stóðu þeir nú loks frammi fyrir óbeislaðri íslenskri náttúru sem söng Ferðalok og fræga slagara eftir Bjartmar með álíka listfengi og úlfabarn sem reynir að gera grein fyrir sér. Það var þá sem ég kom auga á möguleika þessarar ævafornu ómenningar. Hér var Íslandsferð útlendinga að ná hámarki án þess að þeir greiddu aur fyrir. Því sting ég þeirri hugmynd að ferðamála- og lýðheilsufrömuðum að við seljum inn á íslensk fyllerí. Þar ber að líta hina óspilltu íslensku náttúru sem spillist ekkert þó hlegið sé að henni. Ekkert þarf að huga að aðgengi nema aðgengi að Brennivíni en Sjálfsstæðisflokkurinn reddar því. Ekki þarf að tala til landeigendur en kannski aðeins að díla við landaeigendur. Það besta við þetta verður hins vegar að þegar farið er að selja fylleríið dýrum dómum mun ekki nokkrum Íslendingi koma til hugar að drekka sig rænulausan nema fá ríflega greitt fyrir.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun Við höfum ekki efni á norsku leiðinni Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Hver er viðskiptalegur ávinningur af EES-samningnum? Sigurbjörn Svavarsson Skoðun Börnin á Gasa Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Embætti þitt geta allir séð Ragnheiður Davíðsdóttir Skoðun Elsku ASÍ, bara… Nei Sunna Arnardóttir Skoðun Styðjum þá sem bjarga okkur Jens Garðar Helgason Skoðun Gigtarmaí 2025 – Stuðlum að forvörnum, fræðslu og vitundarvakningu Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Sósíalistar á vaktinni í átta ár Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun Rússar pyntuðu og myrtu úkraínsku blaðakonuna Viktoriiu Roshchyna Erlingur Erlingsson Skoðun
Ég var ekki fyrr kominn til minnar sumarvistar á Íslandi en ég heyrði veislumann mikinn segja í útvarpinu að hið íslenska fyllerí heyrði sögunni til. Taldi ég víst að maðurinn væri firrtur og vissi ekki hvernig umhorfs væri í alþýðuhúsum svo ég spurði víðfróðan vin minn hvort satt væri. „Það er bara svolítið svoleiðis,“ svaraði hann. Ég fann strax til mikils þjóðarstolts. Það var ekki nóg með að Ísland væri orðin knattspyrnuþjóð heldur værum við líka farin að neyta áfengis eins og siðmenntað fólk. Ég var svo á leiðinni út aftur þegar tveir sauðdrukknir Íslendingar fyrir aftan mig ræddu þvöglumæltir trúnaðarmál fyrir opnun tjöldum. Ónotatilfinning fór um mig, rétt eins og við værum að tapa 14-2 fyrir Dönum. Sá ég svipaðan hroll fara um aðra landa mína í flugvélinni. Erlendir ferðamenn skemmtu sér hins vegar hið besta. Eftir að hafa leitað að lausum bílastæðum í ósnertri náttúru Íslands, stóðu þeir nú loks frammi fyrir óbeislaðri íslenskri náttúru sem söng Ferðalok og fræga slagara eftir Bjartmar með álíka listfengi og úlfabarn sem reynir að gera grein fyrir sér. Það var þá sem ég kom auga á möguleika þessarar ævafornu ómenningar. Hér var Íslandsferð útlendinga að ná hámarki án þess að þeir greiddu aur fyrir. Því sting ég þeirri hugmynd að ferðamála- og lýðheilsufrömuðum að við seljum inn á íslensk fyllerí. Þar ber að líta hina óspilltu íslensku náttúru sem spillist ekkert þó hlegið sé að henni. Ekkert þarf að huga að aðgengi nema aðgengi að Brennivíni en Sjálfsstæðisflokkurinn reddar því. Ekki þarf að tala til landeigendur en kannski aðeins að díla við landaeigendur. Það besta við þetta verður hins vegar að þegar farið er að selja fylleríið dýrum dómum mun ekki nokkrum Íslendingi koma til hugar að drekka sig rænulausan nema fá ríflega greitt fyrir.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun
Opið bréf til hæstvirts innviðaráðherra, Eyjólfs Ármannssonar, um íslensku og ábyrgð Nichole Leigh Mosty Skoðun