Hvers vegna Andri Snær? Þór Saari skrifar 19. júní 2016 17:05 Forsetakjörið sem fram fer næstkomandi laugardag gefur íslendingum færi á að gera að einhverju leiti upp það gamla og siðspillta pólitíska samfélag sem verið hefur við lýði undanfarin 25 ár, eða allt frá því að frjálshyggjuarmur Sjálfstæðisflokksins með Eimreiðarklíkuna í broddi fylkingar hófst handa við að afbyggja íslenskt samfélag. Hluti af þessu gamla samfélagi inniber einnig fráfarandi forseta og alla þá pólitísku yfirstétt sem hefur raðað sér á jötuna þennan tíma. Fólk sem með aðgerðum sínum og aðgerðarleysi keyrði samfélagið í stærsta gjaldþrot sögunar í Hruninu 2008. Hin útbrunnu blys, Davíð og Ólafur, marka nefnilega ákveðin tímamót, og það er fagnaðarefni að hvorugur þeirra muni verða næsti forseti Íslands. Að teknu tilliti til mannkosta annarra frambjóðenda sem hafa þó ekki allir mikið fram að færa, virðist vera erfiðast fyrir fólk að gera upp á milli Andra Snæs Magnasonar og Guðna Th. Jóhannessonar. Vissulega hefur Guðni Th. margt fram að færa sem hófstilltur, yfirvegaður maður með vel ígrundaðar hugmyndir um embættið og sem slíkur eflaust ágætt „sameiningartákn“ sem mörgum finnst mikilvægt að sé til staðar í embætti forseta Íslands. Táknmyndir eru hins vegar ekki það sem Ísland þarf á að halda á þessum skrítnu tímum sem við búum við í dag og glingur, hefðir og yfirborðsmennskan sem hefur einkennt mest allan feril Ólafs, þarf að víkja, þó hans verði vonandi minnst fyrst og fremst sem forsetans sem færði þjóðinni tvær þjóðaratkvæðagreiðslur og þar með völd sem hún hafði ekki haft síðan 1944. Ísland dagsins í dag þarf annað og meira en framhald á prjáli Ólafs og Vigdísar forvera hans. Ísland þarf ný viðhorf og nýja sýn á framtíðina. Viðhorf og sýn sem eiga rætur að rekja til aukinnar lýðræðisvitundar og þeirrar staðreyndar að núverandi stjórnskipan er ónýt og ný stjórnarskrá sem færir vald í meira mæli til almennings er mikilvægasta viðfangsefnið. Þar hefur Andri Snær mjög skýra sýn og yfirburði á Guðna Th. sem einhverra hluta vegna virðist ekki hafa kjark til að taka almennilega afstöðu til stjórnarskrármálsins, þrátt fyrir að þjóðin hafi í þjóðaratkvæðagreiðslu kosið sér þessa nýju stjórnarskrá með yfirgnæfandi meirihluta. Ferill Andra Snæs sem aktívista og rithöfundar er glæsilegur. Bækurnar hans eru einstaklega góðar, Bónusljóð, Sagan af Bláa Hnettinum, LoveStar og Draumalandið eru hver á sinn hátt innsýn í breyskleika mannanna og samfélag þeirra, en innibera jafnframt mjög skýra og fallega framtíðarsýn á samfélagið og endurspegla bjartsýni á framtíðina, ásamt praktískum hugmyndum um hvernig gera má lífið betra og skemmtilegra fyrir kynslóðir framtíðarinnar. Maður sem hefur skilað af sér slíkum verkum og varið þau í orði og á borði með einstaklega rökföstum og prúðmannlegum hætti á svo sannarlega fullt erindi í starf forseta Íslands, sérstaklega þegar höfð eru í huga þau tímamót sem samfélagið okkar stendur á, bæði pólitískt og efnahagslega. Fari svo að það verði framhald á dauðakippum gamla spillta Íslands og að náhirð þess verði áfram nægilega sterk til að hafa áhrif, er það svo sannarlega áhyggjuefni, því núverandi pólitísk yfirstétt, í bandalagi við jábræðralag Fjórflokksins, mun halda áfram á sömu vegferð og fyrr. Viðskilnaður pólitísku yfirstéttarinnar við fólkið í landinu er hins vegar alger og birtist mjög skýrt á 17. júní þegar almenningi var meinaður aðgangur að Austurvelli og hátíðarhöldunum þar svo stjórnmálastéttin gæti mært sjálfa sig í friði. Þessu umhverfi þarf að breyta, en það fólk sem er fyrir á fleti mun streitast á móti þeim breytingum og kjarklítill, ákvarðanafælinn forseti sem hvorki viðurkennir samtíman né söguna mun verða Fjórflokknum auðsveipur aðstoðarmaður á áframhaldandi vegferð hans gegn almannahagsmunum. Það er því mikilvægt að næsti forseti Íslands verði kjarkmikill, verði með skýra sýn á söguna og á samfélag dagsins og verði einnig með skýra framtíðarsýn. Að öðrum ólöstuðum þá er Andri Snær Magnason sá frambjóðandi. Andri Snær sem næsti forseti Íslands yrði frábært fyrsta skref í átt til þess nýja og betra Íslands sem virðist vera í fæðingu og mun vonandi raungerast í þingkosningum haustsins með afhroði Fjórflokksins. Kjósum því Andra Snæ og kjósum betri framtíð fyrir afkomendur okkar, og fyrir komandi kynslóðir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Forsetakosningar 2016 Skoðun Þór Saari Mest lesið Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson Skoðun Skoðun Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun Rýnt í stöðu kvenna með örorkulífeyri Huld Magnúsdóttir skrifar Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir skrifar Skoðun Þegar orkuöflun er sett á ís - dæmið frá Suður-Afríku Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans skrifar Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson skrifar Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen skrifar Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson skrifar Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson skrifar Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson skrifar Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson skrifar Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar Skoðun Yfir hverju er verið að brosa? Árni Kristjánsson skrifar Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar Skoðun Stjórnvöld sem fjárfestatenglar Baldur Thorlacius skrifar Sjá meira
Forsetakjörið sem fram fer næstkomandi laugardag gefur íslendingum færi á að gera að einhverju leiti upp það gamla og siðspillta pólitíska samfélag sem verið hefur við lýði undanfarin 25 ár, eða allt frá því að frjálshyggjuarmur Sjálfstæðisflokksins með Eimreiðarklíkuna í broddi fylkingar hófst handa við að afbyggja íslenskt samfélag. Hluti af þessu gamla samfélagi inniber einnig fráfarandi forseta og alla þá pólitísku yfirstétt sem hefur raðað sér á jötuna þennan tíma. Fólk sem með aðgerðum sínum og aðgerðarleysi keyrði samfélagið í stærsta gjaldþrot sögunar í Hruninu 2008. Hin útbrunnu blys, Davíð og Ólafur, marka nefnilega ákveðin tímamót, og það er fagnaðarefni að hvorugur þeirra muni verða næsti forseti Íslands. Að teknu tilliti til mannkosta annarra frambjóðenda sem hafa þó ekki allir mikið fram að færa, virðist vera erfiðast fyrir fólk að gera upp á milli Andra Snæs Magnasonar og Guðna Th. Jóhannessonar. Vissulega hefur Guðni Th. margt fram að færa sem hófstilltur, yfirvegaður maður með vel ígrundaðar hugmyndir um embættið og sem slíkur eflaust ágætt „sameiningartákn“ sem mörgum finnst mikilvægt að sé til staðar í embætti forseta Íslands. Táknmyndir eru hins vegar ekki það sem Ísland þarf á að halda á þessum skrítnu tímum sem við búum við í dag og glingur, hefðir og yfirborðsmennskan sem hefur einkennt mest allan feril Ólafs, þarf að víkja, þó hans verði vonandi minnst fyrst og fremst sem forsetans sem færði þjóðinni tvær þjóðaratkvæðagreiðslur og þar með völd sem hún hafði ekki haft síðan 1944. Ísland dagsins í dag þarf annað og meira en framhald á prjáli Ólafs og Vigdísar forvera hans. Ísland þarf ný viðhorf og nýja sýn á framtíðina. Viðhorf og sýn sem eiga rætur að rekja til aukinnar lýðræðisvitundar og þeirrar staðreyndar að núverandi stjórnskipan er ónýt og ný stjórnarskrá sem færir vald í meira mæli til almennings er mikilvægasta viðfangsefnið. Þar hefur Andri Snær mjög skýra sýn og yfirburði á Guðna Th. sem einhverra hluta vegna virðist ekki hafa kjark til að taka almennilega afstöðu til stjórnarskrármálsins, þrátt fyrir að þjóðin hafi í þjóðaratkvæðagreiðslu kosið sér þessa nýju stjórnarskrá með yfirgnæfandi meirihluta. Ferill Andra Snæs sem aktívista og rithöfundar er glæsilegur. Bækurnar hans eru einstaklega góðar, Bónusljóð, Sagan af Bláa Hnettinum, LoveStar og Draumalandið eru hver á sinn hátt innsýn í breyskleika mannanna og samfélag þeirra, en innibera jafnframt mjög skýra og fallega framtíðarsýn á samfélagið og endurspegla bjartsýni á framtíðina, ásamt praktískum hugmyndum um hvernig gera má lífið betra og skemmtilegra fyrir kynslóðir framtíðarinnar. Maður sem hefur skilað af sér slíkum verkum og varið þau í orði og á borði með einstaklega rökföstum og prúðmannlegum hætti á svo sannarlega fullt erindi í starf forseta Íslands, sérstaklega þegar höfð eru í huga þau tímamót sem samfélagið okkar stendur á, bæði pólitískt og efnahagslega. Fari svo að það verði framhald á dauðakippum gamla spillta Íslands og að náhirð þess verði áfram nægilega sterk til að hafa áhrif, er það svo sannarlega áhyggjuefni, því núverandi pólitísk yfirstétt, í bandalagi við jábræðralag Fjórflokksins, mun halda áfram á sömu vegferð og fyrr. Viðskilnaður pólitísku yfirstéttarinnar við fólkið í landinu er hins vegar alger og birtist mjög skýrt á 17. júní þegar almenningi var meinaður aðgangur að Austurvelli og hátíðarhöldunum þar svo stjórnmálastéttin gæti mært sjálfa sig í friði. Þessu umhverfi þarf að breyta, en það fólk sem er fyrir á fleti mun streitast á móti þeim breytingum og kjarklítill, ákvarðanafælinn forseti sem hvorki viðurkennir samtíman né söguna mun verða Fjórflokknum auðsveipur aðstoðarmaður á áframhaldandi vegferð hans gegn almannahagsmunum. Það er því mikilvægt að næsti forseti Íslands verði kjarkmikill, verði með skýra sýn á söguna og á samfélag dagsins og verði einnig með skýra framtíðarsýn. Að öðrum ólöstuðum þá er Andri Snær Magnason sá frambjóðandi. Andri Snær sem næsti forseti Íslands yrði frábært fyrsta skref í átt til þess nýja og betra Íslands sem virðist vera í fæðingu og mun vonandi raungerast í þingkosningum haustsins með afhroði Fjórflokksins. Kjósum því Andra Snæ og kjósum betri framtíð fyrir afkomendur okkar, og fyrir komandi kynslóðir.
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar
Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar
Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson skrifar
Skoðun Hvar liggur ábyrgð hins fullorðna á hegðun ungmenna í samfélaginu? Rakel Guðbjörnsdóttir skrifar
Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson skrifar
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun