„Við greiðum móðurfélaginu fyrir A) tæknilega þekkingu og þjónustu, m.a. vegna rannsókna og þróunarstarfs í kertækni, B) aðra sameiginlega stýringu/stjórnun, C) ábyrgðargjald vegna ábyrgðar móðurfélags á tilteknum á skuldbindingum,“ segir Ólafur Teitur Guðnason, upplýsingafulltrúi Rio Tinto Alcan, í svarinu. „Fjárhæðin var alls 13,1 milljón dollara í fyrra.“
Taprekstur hefur verið á álverinu undanfarið, þó með undantekningu á síðasta ári, en stjórnendur félagsins hafa talað um að taprekstur verði einnig í ár. Tapreksturinn kemur þó ekki í veg fyrir að vel á annan milljarð króna fari frá félaginu hér heima til móðurfélagsins í Sviss.
Í viðskiptasambandi við móðurfélagið
Til viðbótar við þessi viðskipti verslar álverið í Straumsvík súrál, sem er aðalhráefnið sem álverið vinnur með, í gegnum móðurfélagið en Ólafur Teitur segir að engin þóknun sé greidd fyrir það. „Ekkert af súrálinu er frá verksmiðjum Rio Tinto, nema hvað einstaka sinnum fáum við súrál frá verksmiðju sem Rio Tinto á 10% hlut í,“ segir hann.
Stundin fjallaði nýverið um greiðslur álversins til móðurfélagsins en þar kom einnig fram að Rio Tinto Alcan kaupi rafskaut af verksmiðju í eigu móðurfélagsins. „Rafskaut kaupum við af verksmiðju í Hollandi sem Rio Tinto á helmingshlut í á nóti Norsk Hydro,“ segir hann um þau viðskipti.
Fært sem kostnaður í bókhaldinu
Þessar greiðslur til Rio Tinto í Sviss eru færðar sem rekstrarkostnaður í bókhaldi félagsins og er því ekki skattur tekinn af fjármununum. Ólafur Teitur segir að þetta sé ekki nýtt fyrirkomulag og hafi verið til staðar áður en Rio Tinto keypti álverið í Straumsvík.
„Greiðslur vegna tækniþekkingar og stjórnunar eru ekki nýjar af nálinni og voru ekki innleiddar af Rio Tinto. Hvort þær hafa verið frá upphafi eða komu til einhvern tímann síðar veit ég ekki, en þetta kom til löngu fyrir Rio Tinto,“ segir hann.
