Hún kallaði þetta yfir sig Óttar Guðmundsson skrifar 17. október 2015 07:00 Lögbókin Grágás er merkileg heimild um afstöðu forfeðranna til ýmiss konar afbrota. Í Festarþætti er rætt um hörð viðurlög við nauðgun, sem talin var andstyggilegur glæpur. Frægustu frásögnina um nauðgun er að finna í Grettissögu Ásmundssonar. Grettir synti frá Drangey til að sækja eld. Hann var kaldur og hrakinn eftir sundið og lagði sig og sofnaði. Dóttir bónda og vinnustúlka ákváðu að kíkja á sköpulag Grettis og lyftu af honum brekáninu. Þær undruðust hversu illa hann væri vaxinn niður og hlógu hátt. Grettir vaknaði, kvað vísu og kippti griðkonunni upp í til sín. Hún æpti ógurlega en Grettir kom fram vilja sínum þrátt fyrir það. Hann sleppti stúlkunni lausri og hló hún ekki að Gretti og hans litla lim eftir það. Ekki er þess getið að einhver eftirmál hafi orðið að þessum glæp enda var Grettir margdæmdur siðblindur brotamaður. Sagan lítur reyndar brot Grettis mildum augum enda ögraði stúlkan hetjunni með gaspri sínu og fékk makleg málagjöld. Grettir er ein af dáðustu hetjum Íslendingasagna. Hann talaði í spakmælum og var sterkari en öll steratröll samtímans. Ógæfan elti hann á röndum enda var blóraböggull í hverju máli og Grettir átti aldrei sök á óförum sínum. Æ síðan hafa Íslendingar haft samúð með mönnum eins og Gretti og hampað þeim og réttlætt brot þeirra. Þjóðin kallaði yfir sig siðblindu bankamanna og ófyrirleitni hollenskra smyglara. Væri Grettir uppi nú væri hann fastagestur í helgarútgáfum blaðanna þar sem hann rekti raunir sínar og kvartaði undan samhæfðu einelti samfélagsins. Hann mundi segja: „Ég harma nauðgunina forðum, en hvað gat ég annað gert? Hún kallaði þetta yfir sig.“ Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óttar Guðmundsson Mest lesið Valdhafar sem óttast þjóð sína eiga ekki skilið völdin Ágústa Árnadóttir Skoðun Fimm ár í feluleik Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Norðurþing treður yfir varnaðarorð og eignarrétt Árni Björn Kristbjörnsson Skoðun Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun Lífið í bænum - fyrir suma Sigurður Kári Harðarson Skoðun Þegar dómarar eru hluti af vandanum og bókun 35 Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hver á arðinn af sjávarútvegsauðlindinni? Einar G. Harðarson Skoðun Þið dirfist að kalla mig fasista og rasista? Davíð Bergmann Skoðun Handhafar sannleikans og hið gagnslausa væl Helgi Héðinsson Skoðun Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun
Lögbókin Grágás er merkileg heimild um afstöðu forfeðranna til ýmiss konar afbrota. Í Festarþætti er rætt um hörð viðurlög við nauðgun, sem talin var andstyggilegur glæpur. Frægustu frásögnina um nauðgun er að finna í Grettissögu Ásmundssonar. Grettir synti frá Drangey til að sækja eld. Hann var kaldur og hrakinn eftir sundið og lagði sig og sofnaði. Dóttir bónda og vinnustúlka ákváðu að kíkja á sköpulag Grettis og lyftu af honum brekáninu. Þær undruðust hversu illa hann væri vaxinn niður og hlógu hátt. Grettir vaknaði, kvað vísu og kippti griðkonunni upp í til sín. Hún æpti ógurlega en Grettir kom fram vilja sínum þrátt fyrir það. Hann sleppti stúlkunni lausri og hló hún ekki að Gretti og hans litla lim eftir það. Ekki er þess getið að einhver eftirmál hafi orðið að þessum glæp enda var Grettir margdæmdur siðblindur brotamaður. Sagan lítur reyndar brot Grettis mildum augum enda ögraði stúlkan hetjunni með gaspri sínu og fékk makleg málagjöld. Grettir er ein af dáðustu hetjum Íslendingasagna. Hann talaði í spakmælum og var sterkari en öll steratröll samtímans. Ógæfan elti hann á röndum enda var blóraböggull í hverju máli og Grettir átti aldrei sök á óförum sínum. Æ síðan hafa Íslendingar haft samúð með mönnum eins og Gretti og hampað þeim og réttlætt brot þeirra. Þjóðin kallaði yfir sig siðblindu bankamanna og ófyrirleitni hollenskra smyglara. Væri Grettir uppi nú væri hann fastagestur í helgarútgáfum blaðanna þar sem hann rekti raunir sínar og kvartaði undan samhæfðu einelti samfélagsins. Hann mundi segja: „Ég harma nauðgunina forðum, en hvað gat ég annað gert? Hún kallaði þetta yfir sig.“
Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Flokkarnir sem raunverulega öttu viðkvæmum hópum saman og þeir sem þrífa upp eftir þá Þórður Snær Júlíusson Skoðun