EFTA-dómstóllinn í Lúxemborg hefur komist að þeirri niðurstöðu að tilskipun Evrópusambandsins um óréttmæta skilmála í neytendasamningum leggi ekki almennt bann við skilmálum um verðtryggingu veðlána í samningum milli veitenda og neytenda. Hún takmarkar heldur ekki svigrúm EES ríkis til þess að ákveða með lögum eða stjórnvaldsfyrirmælum hvaða þættir geti valdið breytingum á fyrirfram ákveðinni vísitölu á borð við hina íslensku vísitölu neysluverðs og eftir hvaða aðferðum þær breytingar skuli mældar að því gefnu að þeim sé lýst með skýrum hætti í samningum.

Íslenskra dómstóla að meta

EFTA dómstóllinn segir að það sé íslenskra dómstóla að taka afstöðu til þess hvort lánasamningurinn sé sanngjarn. Að mati EFTA dómstólsins er það líka landsdómstólsins að meta hvort samningsskilmála um verðtryggingu afborgana af láni til fjármögnunar á fasteignakaupum skuli teljast hafi verið lýst fyrir neytandanum með skýrum og skiljanlegum hætti. Þetta kemur fram í ráðgefandi áliti dómstólsins sem birt var á vef hans nú rétt eftir klukkan 9. 



Óskuðu eftir áliti

Íslenskir dómstólar óskuðu eftir áliti EFTA-dómstólsins vegna máls Gunnars V. Engilbertssonar gegn Íslandsbanka. Í málinu er tekist á um hvort verðtryggingarákvæði í 4,4 milljóna króna skuldabréfi sem Glitnir, sem Íslandsbanki er reistur á, gaf út í maí 2007 vegna fasteignakaupa Gunnars sé lögmætt. Við rekstur málsins fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur hefur Gunnar haldið því fram að verðtryggingarákvæðið sé óréttmætur skilmáli og andstæður tilskipun 93/13/EBE í EES-samningnum. Víkja eigi hinum óréttmæta skilmála til hliðar. Íslandsbanki vísar hins vegar sjónarmiðum Gunnars á bug. 

Niðurstöður EFTA-dómstólsins á íslensku og ensku má sjá hér að neðan (PDF).