Nýtum bernskuna; gefum börnum tíma Fanný Kristín Heimisdóttir skrifar 13. nóvember 2013 06:00 Það er alveg sérstakt að vera með börnum. Misskiljið mig ekki, ég er ekki að tala um fleirburameðgöngu. Enda heitir það að vera ólétt í dag, ekki að vera með barni; kona verður ólétt og pör verða ólétt. Eftir meðgöngu fæðist barn og fljótlega eftir fæðingu þurfa foreldrar að huga að gæslu fyrir börn sín til að komast sjálf aftur að verðmætaframleiðslu fyrir samfélagið. Úr þessu þarf að bæta með því að lengja fæðingarorlof og það ætti að hugsa það fyrir börnin. Þannig myndu þau njóta sín betur á eigin forsendum í frumbernsku sinni. Foreldrar gætu sinnt hlutverki sínu betur og það væri samfélagslega hagkvæmt. Vissulega kostar tími peninga en þeim peningum væri vel varið í börnin.Lenging leikskóla Að loknu fæðingarorlofi ættu börn að komast í smábarnaleikskóla; sérsniðið umhverfi þar sem gert er ráð fyrir persónulegu svigrúmi en jafnframt æskilegu hópuppeldi. Það er samfélagslega hagkvæmt að grunna vel og gefa börnum sem besta frumbernsku. Nú er of löng bið eftir leikskólaplássum sem foreldrar brúa á ýmsan hátt en samfélagið þarf að hugsa vel um yngstu borgara sína og bjóða börnum leikskólapláss strax að loknu fæðingarorlofi (þeirra).Leikur er mikilvægasta námsleið barna Nú heyrast þær raddir að stytta ætti leikskólastigið og láta börn hefja grunnskólagöngu ári fyrr og síðan einnig framhaldsskólagöngu og sérnám. Þannig megi fá borgarana fyrr að framleiðslu verðmæta fyrir samfélagið. Eins og sjálft lífið snúist ekki um annað en auðskiljanleg verðmæti sem hægt er að meta til fjár. Stærstu verðmæti hvers samfélags eru auðvitað borgararnir sjálfir, mannauður í margbreytilegri mynd. Frumbernska hefur sérstakt gildi, en er ekki eingöngu aðfaraskeið að „þrengra röri“. Börn eiga rétt á að leika sér sjálfra sín vegna og þau læra í leik margt það sem nýtist þeim og samfélaginu vel.Nám er félagslegt ferli Því yngri sem skólabörn eru þeim mun hærra er félagslegt flækjustig og þau þurfa aukinn tíma á eigin forsendum. Fyrirlestrarform hentar börnum illa. Þau þurfa umhyggju, öflugt leiknámsefni og persónulegt svigrúm. Þau þurfa ekki síst að hafa áhrif á eigið líf og taka þátt í að skapa sér vettvang. Við þurfum að spyrja börnin hvernig þau vilja verja tíma sínum, svör þeirra eru ekki alltaf yrt en þau hafa sínar skoðanir. Aðalnámskrá leikskóla ætti að vera rammi um skólastarf lengur en skemur. Námskráin viðurkennir þátttöku barna í að skapa sinn skóla, byggja skal á samfellu náms og samþættingu frekar en faggreinamiðun. Helstu áhersluatriði námskrárinnar eru læsi, sköpun, umhverfismennt og leikur, ásamt þátttöku foreldra í skólastarfinu. Flýtum okkur hægt og njótum bernskunnar. E.t.v. þurfum við að styrkja hugmyndir okkar um bernsku sem mikilvægt meðgönguskeið sem ekki má stytta eða grípa inn í til að auka ákveðna framleiðni; verum með börnum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Að apa eða skapa Rósa Dögg Ægisdóttir Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir Skoðun Lífsnauðsynlegt aðgengi Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Þegar við ætluðum að hitta Farage - Á Ísland að ganga í ESB? Sveinn Ólafsson Skoðun Sama steypan Ingólfur Sverrisson Skoðun Ofbeldi gagnvart eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórnin ræðst gegn ferðaþjónustu bænda Lilja Rannveig Sigurgeirsdóttir skrifar Skoðun Að apa eða skapa Rósa Dögg Ægisdóttir skrifar Skoðun Að reyna að „tímasetja“ markaðinn - er það góð strategía? Baldvin Ingi Sigurðsson skrifar Skoðun Lífsnauðsynlegt aðgengi Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna var Úlfar rekinn? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Þegar við ætluðum að hitta Farage - Á Ísland að ganga í ESB? Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Sama steypan Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Ofbeldi gagnvart eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Að taka ekki mark á sjálfum sér Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri borg Alexandra Briem skrifar Skoðun Að eiga sæti við borðið Grímur Grímsson skrifar Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Íþróttir eru lykilinn Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Framtíð safna í ferðaþjónustu Guðrún D. Whitehead skrifar Skoðun Munu Ísraelsmenn sprengja bifreið páfa í loft upp? Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Að skapa framtíð úr fortíð Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Tími til umbóta í byggingareftirliti Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Stærð er ekki mæld í sentimetrum Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Áður en íslenskan leysist upp Gamithra Marga skrifar Skoðun Lögfræðingurinn sem gleymdi tilgangi laga Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þétting byggðar – nokkur mistök gjaldfella ekki stefnuna Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Hverjum þjónar nýsköpunin? Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Heilbrigðisráðherra og stjórn VIRK hafa brugðist okkur Eden Frost Kjartansbur skrifar Skoðun Þegar ríkið fer á sjóinn Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Íbúðarhúsnæði sem heimili fólks Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Íslenskumælandi hjúkrunarfræðingar Guðbjörg Pálsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar Sjá meira
Það er alveg sérstakt að vera með börnum. Misskiljið mig ekki, ég er ekki að tala um fleirburameðgöngu. Enda heitir það að vera ólétt í dag, ekki að vera með barni; kona verður ólétt og pör verða ólétt. Eftir meðgöngu fæðist barn og fljótlega eftir fæðingu þurfa foreldrar að huga að gæslu fyrir börn sín til að komast sjálf aftur að verðmætaframleiðslu fyrir samfélagið. Úr þessu þarf að bæta með því að lengja fæðingarorlof og það ætti að hugsa það fyrir börnin. Þannig myndu þau njóta sín betur á eigin forsendum í frumbernsku sinni. Foreldrar gætu sinnt hlutverki sínu betur og það væri samfélagslega hagkvæmt. Vissulega kostar tími peninga en þeim peningum væri vel varið í börnin.Lenging leikskóla Að loknu fæðingarorlofi ættu börn að komast í smábarnaleikskóla; sérsniðið umhverfi þar sem gert er ráð fyrir persónulegu svigrúmi en jafnframt æskilegu hópuppeldi. Það er samfélagslega hagkvæmt að grunna vel og gefa börnum sem besta frumbernsku. Nú er of löng bið eftir leikskólaplássum sem foreldrar brúa á ýmsan hátt en samfélagið þarf að hugsa vel um yngstu borgara sína og bjóða börnum leikskólapláss strax að loknu fæðingarorlofi (þeirra).Leikur er mikilvægasta námsleið barna Nú heyrast þær raddir að stytta ætti leikskólastigið og láta börn hefja grunnskólagöngu ári fyrr og síðan einnig framhaldsskólagöngu og sérnám. Þannig megi fá borgarana fyrr að framleiðslu verðmæta fyrir samfélagið. Eins og sjálft lífið snúist ekki um annað en auðskiljanleg verðmæti sem hægt er að meta til fjár. Stærstu verðmæti hvers samfélags eru auðvitað borgararnir sjálfir, mannauður í margbreytilegri mynd. Frumbernska hefur sérstakt gildi, en er ekki eingöngu aðfaraskeið að „þrengra röri“. Börn eiga rétt á að leika sér sjálfra sín vegna og þau læra í leik margt það sem nýtist þeim og samfélaginu vel.Nám er félagslegt ferli Því yngri sem skólabörn eru þeim mun hærra er félagslegt flækjustig og þau þurfa aukinn tíma á eigin forsendum. Fyrirlestrarform hentar börnum illa. Þau þurfa umhyggju, öflugt leiknámsefni og persónulegt svigrúm. Þau þurfa ekki síst að hafa áhrif á eigið líf og taka þátt í að skapa sér vettvang. Við þurfum að spyrja börnin hvernig þau vilja verja tíma sínum, svör þeirra eru ekki alltaf yrt en þau hafa sínar skoðanir. Aðalnámskrá leikskóla ætti að vera rammi um skólastarf lengur en skemur. Námskráin viðurkennir þátttöku barna í að skapa sinn skóla, byggja skal á samfellu náms og samþættingu frekar en faggreinamiðun. Helstu áhersluatriði námskrárinnar eru læsi, sköpun, umhverfismennt og leikur, ásamt þátttöku foreldra í skólastarfinu. Flýtum okkur hægt og njótum bernskunnar. E.t.v. þurfum við að styrkja hugmyndir okkar um bernsku sem mikilvægt meðgönguskeið sem ekki má stytta eða grípa inn í til að auka ákveðna framleiðni; verum með börnum.
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Um styttingu vinnuvikunnar í leikskólum Reykjavíkurborgar, ákall um leiðréttingu Anna Margrét Ólafsdóttir,Hafdís Svansdóttir,Jónína Einarsdóttir skrifar
Skoðun Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Breyta lífum til hins betra eða dvelja áfram í hýðum síns vetra? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Skoðun Heilbrigðisstarfsfólk eru ekki skotmörk Elísabet Herdísar Brynjarsdóttir,Hildur Harðardóttir,Tryggvi Egilsson,Sunna Snædal,Yousef Tamimi,Örvar Gunnarsson skrifar
Eru forsætisráðherra og ríkisstjórn hrædd við vilja fólksins; lýðræðið? Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Hagnaðurinn sem við afsölum okkur: Af hverju salan á Íslandsbanka er samfélagslegt glapræði Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun