Konur hjóla Árni Davíðsson skrifar 13. apríl 2013 07:00 Í Fréttablaðinu 28. febrúar skrifaði Þorbjörg Helga Vigfúsdóttir borgarfulltrúi grein um hjólaverkefni sem borgarráð samþykkti á kvennafrídeginum fyrir ári og kallast „Fröken Reykjavík á hjóli“. Í greininni leggur hún út af því að fleiri karlar en konur hjóla að jafnaði allt árið. Þær niðurstöður komu fram í könnun á ferðavenjum sem gerð var í nóvember-desember 2011[1]. Þar svöruðu um 17% karla/drengja og um 8% kvenna/stúlkna að þau hjóluðu allt árið um kring (spurning 24). Út frá þessum niðurstöðum dregur hún ályktanir um að konur hjóli minna en karlar vegna ójafnrar verkaskiptingar á heimilum. Eins telur hún ólíklegt að verkefnið skili tilætluðum árangri vegna þess að ójöfn verkaskipting á heimilum komi í veg fyrir að konur hjóli þótt þær gjarnan vildu. Það má í sjálfu sér draga í efa að verkaskipting inni á heimilum sé eins ójöfn og þarna er haldið fram þótt það sé sjálfsagt mismunandi eftir heimilum. Hér er þó ekki fengist um það.Lítill munur Mér sýnist að Þorbjörg hafi ekki gefið sér nægan tíma til að kanna bakgrunn þeirra gagna sem hún vísar til eða þá ekki haft nægilega góðar upplýsingar við höndina. Það er einfaldlega ekki hægt að draga ályktanir út frá ferðavenjukönnun um áhrif verkaskiptingar kynjanna á ferðavenjur. Í könnuninni voru íbúar á aldrinum 6-80 ára spurðir um ferðavenjur sínar (sp. 24). Um 53% kvenna/stúlkna voru að heita má ekki í barneign (yngri en 24 ára og eldri en 55 ára). Það gefur augaleið að ójöfn verkaskipting kynjanna á heimilinu kemur ekki í veg fyrir að stúlkur eða ömmur hjóli. Í raun var tiltölulega lítill munur á kynjunum þegar árið var skoðað í heild, þegar þeim var bætt við sem svöruðu að þau hjóluðu aðeins hluta úr ári þ.e. á sumrin (sp. 24). Um 59% kvenna/stúlkna hjóla árið um kring eða hluta úr ári en sama hlutfall hjá körlum/drengjum er um 64%. Munurinn á kynjunum er því mun meira áberandi á veturna en á sumrin. Ekki er ólíklegt að ólík verkaskipting kynjanna á heimilum geti haft einhver áhrif á möguleika kvenna í barneign til að hjóla í vinnu eða skóla. Það getur þó engan veginn útskýrt þann mun sem er á kynjunum í könnuninni. Þar eru aðrar skýringar líklegri almennt, s.s. dreift skipulag höfuðborgarsvæðisins, ófullkomin aðstaða til hjólreiða, neikvæð afstaða almennings til hjólreiða (af ýmsum ástæðum), skortur á hjólandi fyrirmyndum fyrir konur og stúlkur, kröfur samfélagsins um útlit og um hvað sé kvenlegt o.fl. o.fl. Það er áhugavert að skoða hvers vegna konur hjóla minna en karlar en til þess þarf að gera sérstaka athugun því ferðavenjukönnun dugar ekki til. Víða erlendis eru hjólreiðar kvenna minni en karla. Þar sem hlutfallið er jafnt eða konur hjóla meira en karlar, t.d. í sumum borgum í Danmörku og Hollandi, er aðstaða til hjólreiða til fyrirmyndar og hjólreiðar eru eðlilegur hluti af daglegu lífi almennings. Það er ekki litið á þær sem jaðarsport eða ferðamáta fyrir ofurhuga. Það sýnir sig að konur eru viðkvæmari en karlar fyrir því að hafa næga öryggistilfinningu þegar þær hjóla (sjá t.d. könnunina „Gæði hjólaleiða“ [2]).Hvatning og fræðsla Það sem er jákvætt er að um 60% bæði kvenna og karla hjóla annaðhvort allt árið eða hluta úr ári. Talsverður hluti af þessum ferðum er sennilega ekki úr og í vinnu/skóla heldur til skemmtunar eða útivistar og það er hið besta mál. Það er alls ekki málið að allir hjóli alltaf allt, heldur að sumir hjóli stundum sumt. Með jákvæðri hvatningu, fræðslu og bættri aðstöðu til hjólreiða er líklegt að fleiri hjóli oftar og víðar. Það er einmitt markmið Hjólafærni á Íslandi. Jákvætt fræðsluverkefni eins og „Fröken Reykjavík á hjóli“ er líklegt til að vera gott lóð á þær vogarskálar. Í því verkefni á einmitt að kanna hvort hjólreiðar aukist í kjölfar fræðslunnar sem starfsfólkið fær. Það er ódýrt, kostar eins og rúmlega eitt bílastæði, og skilar vonandi þeim árangri sem að er stefnt, að hjólreiðar aukist, og eykur jafnframt þekkingu okkar á viðfangsefninu. Ef Reykjavíkurborg getur sparað sér gerð tveggja bílastæða vegna þessa verkefnis er það búið að borga sig tvöfalt upp. [1] http://www.vegagerdin.is/media/frettir-2012/4021430_Ferdavenjur_heild_310112.pdf [2] http://hdl.handle.net/1946/11064 Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Skoðun Börnin og hungursneyðin í Gaza Sverrir Ólafsson skrifar Skoðun Kynbundið ofbeldi Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðdragandi aðildar þarf umboð Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar Skoðun Þétting byggðar er ekki vandamálið Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Þrengt að þjóðarleikvanginum Þorvaldur Örlygsson skrifar Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson skrifar Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald skrifar Skoðun Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Klaufaskapur og reynsluleysi? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig spyr ég gervigreind til að fá besta svarið? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ertu bitur? Björn Leví Gunnarsson skrifar Skoðun Er hægt að læra af draumum? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Afstæði ábyrgðar Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjárhagslegt virði vörumerkja Elías Larsen skrifar Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson skrifar Sjá meira
Í Fréttablaðinu 28. febrúar skrifaði Þorbjörg Helga Vigfúsdóttir borgarfulltrúi grein um hjólaverkefni sem borgarráð samþykkti á kvennafrídeginum fyrir ári og kallast „Fröken Reykjavík á hjóli“. Í greininni leggur hún út af því að fleiri karlar en konur hjóla að jafnaði allt árið. Þær niðurstöður komu fram í könnun á ferðavenjum sem gerð var í nóvember-desember 2011[1]. Þar svöruðu um 17% karla/drengja og um 8% kvenna/stúlkna að þau hjóluðu allt árið um kring (spurning 24). Út frá þessum niðurstöðum dregur hún ályktanir um að konur hjóli minna en karlar vegna ójafnrar verkaskiptingar á heimilum. Eins telur hún ólíklegt að verkefnið skili tilætluðum árangri vegna þess að ójöfn verkaskipting á heimilum komi í veg fyrir að konur hjóli þótt þær gjarnan vildu. Það má í sjálfu sér draga í efa að verkaskipting inni á heimilum sé eins ójöfn og þarna er haldið fram þótt það sé sjálfsagt mismunandi eftir heimilum. Hér er þó ekki fengist um það.Lítill munur Mér sýnist að Þorbjörg hafi ekki gefið sér nægan tíma til að kanna bakgrunn þeirra gagna sem hún vísar til eða þá ekki haft nægilega góðar upplýsingar við höndina. Það er einfaldlega ekki hægt að draga ályktanir út frá ferðavenjukönnun um áhrif verkaskiptingar kynjanna á ferðavenjur. Í könnuninni voru íbúar á aldrinum 6-80 ára spurðir um ferðavenjur sínar (sp. 24). Um 53% kvenna/stúlkna voru að heita má ekki í barneign (yngri en 24 ára og eldri en 55 ára). Það gefur augaleið að ójöfn verkaskipting kynjanna á heimilinu kemur ekki í veg fyrir að stúlkur eða ömmur hjóli. Í raun var tiltölulega lítill munur á kynjunum þegar árið var skoðað í heild, þegar þeim var bætt við sem svöruðu að þau hjóluðu aðeins hluta úr ári þ.e. á sumrin (sp. 24). Um 59% kvenna/stúlkna hjóla árið um kring eða hluta úr ári en sama hlutfall hjá körlum/drengjum er um 64%. Munurinn á kynjunum er því mun meira áberandi á veturna en á sumrin. Ekki er ólíklegt að ólík verkaskipting kynjanna á heimilum geti haft einhver áhrif á möguleika kvenna í barneign til að hjóla í vinnu eða skóla. Það getur þó engan veginn útskýrt þann mun sem er á kynjunum í könnuninni. Þar eru aðrar skýringar líklegri almennt, s.s. dreift skipulag höfuðborgarsvæðisins, ófullkomin aðstaða til hjólreiða, neikvæð afstaða almennings til hjólreiða (af ýmsum ástæðum), skortur á hjólandi fyrirmyndum fyrir konur og stúlkur, kröfur samfélagsins um útlit og um hvað sé kvenlegt o.fl. o.fl. Það er áhugavert að skoða hvers vegna konur hjóla minna en karlar en til þess þarf að gera sérstaka athugun því ferðavenjukönnun dugar ekki til. Víða erlendis eru hjólreiðar kvenna minni en karla. Þar sem hlutfallið er jafnt eða konur hjóla meira en karlar, t.d. í sumum borgum í Danmörku og Hollandi, er aðstaða til hjólreiða til fyrirmyndar og hjólreiðar eru eðlilegur hluti af daglegu lífi almennings. Það er ekki litið á þær sem jaðarsport eða ferðamáta fyrir ofurhuga. Það sýnir sig að konur eru viðkvæmari en karlar fyrir því að hafa næga öryggistilfinningu þegar þær hjóla (sjá t.d. könnunina „Gæði hjólaleiða“ [2]).Hvatning og fræðsla Það sem er jákvætt er að um 60% bæði kvenna og karla hjóla annaðhvort allt árið eða hluta úr ári. Talsverður hluti af þessum ferðum er sennilega ekki úr og í vinnu/skóla heldur til skemmtunar eða útivistar og það er hið besta mál. Það er alls ekki málið að allir hjóli alltaf allt, heldur að sumir hjóli stundum sumt. Með jákvæðri hvatningu, fræðslu og bættri aðstöðu til hjólreiða er líklegt að fleiri hjóli oftar og víðar. Það er einmitt markmið Hjólafærni á Íslandi. Jákvætt fræðsluverkefni eins og „Fröken Reykjavík á hjóli“ er líklegt til að vera gott lóð á þær vogarskálar. Í því verkefni á einmitt að kanna hvort hjólreiðar aukist í kjölfar fræðslunnar sem starfsfólkið fær. Það er ódýrt, kostar eins og rúmlega eitt bílastæði, og skilar vonandi þeim árangri sem að er stefnt, að hjólreiðar aukist, og eykur jafnframt þekkingu okkar á viðfangsefninu. Ef Reykjavíkurborg getur sparað sér gerð tveggja bílastæða vegna þessa verkefnis er það búið að borga sig tvöfalt upp. [1] http://www.vegagerdin.is/media/frettir-2012/4021430_Ferdavenjur_heild_310112.pdf [2] http://hdl.handle.net/1946/11064
Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson Skoðun
Skoðun Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson skrifar
Skoðun Ert þú drusla? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir,Elísa Rún Svansdóttir,Lilja Íris Long Birnudóttir,Lísa Margrét Gunnarsdóttir,Margrét Baldursdóttir,Silja Höllu Egilsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson skrifar
Skoðun Öryggi betur tryggt – fangelsismál færð til nútímans Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar
Skoðun Klassapróf fína fólksins – eða hvernig erfingjar kenna okkur að lifa Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Yfirlýsing frá Kára Stefánssyni um hrakfarir hans í samskiptum við íhaldssaman blaðamann Kári Stefánsson Skoðun