Skoðun

Snert Hörpu mína himinborna dís

Ólafur Hannesson skrifar
Ég fór á nýárstónleika Lúðrasveitar Þorlákshafnar sem haldnir voru í Ráðhúsi Ölfuss 7. janúar og verð ég að hrósa henni fyrir stórkostlega tónleika. Ástríðan skein úr andlitum þeirra, sást og heyrðist langa leið að þarna var á ferð hópur sem var að spila af hinni mestu einlægni og kom það vel út í spilamennsku þeirra. Ég er ákaflega stoltur af þessari sveit og vona að önnur sveitarfélög hafi yfir svona hæfileikum að ráða. Þessi sveit er rekin á vinnu sveitarmeðlima og frjálsum framlögum, þetta hæfileikaríka fólk er ekki að fá borgað fyrir þessa vinnu, enda er þetta ástríða þess og kemur það vel fram sem hjartahlý innlifun í tónlist þeirra.

Ég er ekki stærsti aðdáandi Hörpunnar sem var vígð á síðasta ári, en húsið er nú komið upp og við berum kostnað af því sem þjóð. Þetta hús á að vera fyrir þjóðina alla, og eflaust er það hugsun þeirra er að húsinu standa. Ég vil því leggja til að stjórnendur Hörpunnar taki sig til og stofni til tónleikaraðar þar sem sveitum um allt land er boðið að halda tónleika í Hörpunni þeim að kostnaðarlausu. Er það von mín að Lúðrasveit Þorlákshafnar verði fengin til að hefja þá tónleikaröð og er ég þess handviss að sú sveit myndi sóma sér ákaflega vel í þeim salarkynnum sem í Hörpunni má finna.

Þessi tónleikaröð yrði til þess fallin að tengja landsbyggðina betur við húsið og jafnframt að gefa þessum stórkostlegu sveitum tækifæri til að spila í sölum sem hæfa þeirra hæfileikum og gefa höfuðborgarbúum tækifæri til að hlusta á þetta tónlistarfólk sem fram hjá alltof mörgum fer. Davíð Stefánsson orti Snert hörpu mína himinborna dís, svo hlusti englar Guðs í paradís. Er ég þess viss að englar Guðs muni hlusta á, ef sveitir á borð við Lúðrasveit Þorlákshafnar spila í Hörpunni.




Skoðun

Sjá meira


×