Kæri herra Jón Heiða Sigurjónsdóttir skrifar 18. janúar 2012 14:06 Ég er leikskólakennari. Ég er ákaflega stolt af minni fagstétt og enn stoltari af börnunum „mínum" sem ég hitti á hverjum degi - framtíð landsins. Undanfarna mánuði hef ég oft orðið döpur í hjartanu yfir ummælum sem hafa fallið í sambandi við mína stétt og það starf sem við vinnum. Það stakk mig óneitanlega í hjartað að lesa svör þín við spurningum í beinni línu á DV (birtist einnig í helgarblaði DV þann 14. janúar). Ég leyfi mér að fullyrða að þar farir þú hreinlega með rangt mál. Ég ætla að segja þér smá sögu. Morgnarnir í leikskólanum eru annasamir. Börnin tínast inn milli 8 og 9, þau fá sér morgunmat og leika sér við vini sína. Um kl. 9 byrjar skipulagt starf. Það er samverustund, svo er hópastarf, því næst ávaxtastund og loks fá börnin að fara út að leika sér ef vel viðrar. Starfsfólk fer í kaffi og um kl. 11 er komið að því að taka börnin inn. Þau eru köld og blaut eftir blautan snjóinn. Loks eru allir komnir inn, búnir að fá hreina bleyju og pissa og klukkan orðin 11:30. Ahh, þá er best að ég og hinn leikskólakennarinn á deildinni skreppum á salatbarinn og fáum okkur góðan hádegismat í ró og næði og komum svo endurnærð til baka kl. 12:00. En nei, bíddu við. Þá eru bara tveir starfsmenn eftir til að sinna öllum átján börnunum. Það gengur ekki svo við setjumst glöð og borðum hádegismatinn með börnunum. Þá komum við að kjarna málsins. Í þessari beinu línu ertu spurður hvers vegna ákveðið hafi verið að hætta að greiða leikskólakennurum fyrir að borða með börnunum. Þú svarar að við fáum greitt fyrir það. Það er vissulega rétt - ennþá. Þú segir líka: „Það var alltaf skýrt af hálfu samninganefndar borgarinnar að ef launahækkunin kæmi til myndi þessi yfirborgun falla niður". Ef mínir félagar í FL hefðu heyrt um þetta þá hefðu þessir samningar líklega aldrei verið samþykktir, ekki með þessum formerkjum. Gleymdist kannski alveg að segja þetta upphátt? Var þetta alveg skýrt í ykkar huga, en ekki í orðum? En það sem mér finnst verst af öllu er að þú segir að „Yfirborganir sem leikskólakennarar höfðu haft í Reykjavík, einu sveitarfélaga, gengu inn í kjarasamninga". Þetta finnst mér ótrúlega ósanngjarnt gagnvart þeim félagsmönnum sem eru svo óheppnir að vinna ekki hjá hinni réttlátu og fórnfúsu Reykjavíkurborg, sem ætlaði að gera allt til að vernda neysluhléið (meira að segja sameina skóla til hagræðingar). Það er ekki inni í þeim kjarasamningi sem ég samþykkti í haust að allir leikskólakennarar fái neysluhléið greitt. Það var ósk allra. Ég veit að samninganefnd Félags leikskólakennara lagði sig alla fram til að fá það í gegn snemma í samningaferlinu að allir leikskólakennarar á landinu fengju greitt sérstaklega fyrir að borða með börnunum. Því var hins vegar hafnað. Svo, kæri Jón minn, viltu reyna að hafa staðreyndir á hreinu þegar þú svarar spurningum á opinberum vettvangi? Það er líka allt í lagi að segja: „ég er bara ekki nægilega vel að mér í þessum málum til að ég geti svarað þeim á ábyrgan hátt, ég skal kanna málið og svara síðar". Bestu kveðjur, Heiða Sigurjónsdóttir. Leikskólakennari / deildarstjóri í leikskólanum Jörfa. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun Skoðun Skoðun Dómsdagur nálgast! Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar Skoðun Ég og Parkinson – leitin að greiningu og leiðin til betra lífs Guðrún Einarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna borga foreldrar í Kópavogi mest? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar Skoðun Aðgengi er lykill að sjálfstæði, þátttöku og virkni Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þetta unga fólk getur bara haldið kjafti Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Kveðjum sjálfhverfa og fyrirsjáanlega manninn Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hefur ekki náð sér á strik síðan Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? IV. Faglegt mat og ósvaraðar spurningar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Skipulögð glæpastarfsemi er ógn við samfélagið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Við erum 40 árum á eftir Einar Sverrisson skrifar Skoðun Þétting á 27. brautinni Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Þá verður gott að búa á Íslandi Bjarni Karlsson,Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? III: Tækifæri fyrir löggjafann Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Þingmaður til sölu – bátur fylgir með Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Þeir vökulu og tungumálið sem stjórntæki Jóhanna Jakobsdóttir skrifar Skoðun Umburðarlyndi og kærleikur Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson skrifar Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson skrifar Skoðun Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir skrifar Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Sjá meira
Ég er leikskólakennari. Ég er ákaflega stolt af minni fagstétt og enn stoltari af börnunum „mínum" sem ég hitti á hverjum degi - framtíð landsins. Undanfarna mánuði hef ég oft orðið döpur í hjartanu yfir ummælum sem hafa fallið í sambandi við mína stétt og það starf sem við vinnum. Það stakk mig óneitanlega í hjartað að lesa svör þín við spurningum í beinni línu á DV (birtist einnig í helgarblaði DV þann 14. janúar). Ég leyfi mér að fullyrða að þar farir þú hreinlega með rangt mál. Ég ætla að segja þér smá sögu. Morgnarnir í leikskólanum eru annasamir. Börnin tínast inn milli 8 og 9, þau fá sér morgunmat og leika sér við vini sína. Um kl. 9 byrjar skipulagt starf. Það er samverustund, svo er hópastarf, því næst ávaxtastund og loks fá börnin að fara út að leika sér ef vel viðrar. Starfsfólk fer í kaffi og um kl. 11 er komið að því að taka börnin inn. Þau eru köld og blaut eftir blautan snjóinn. Loks eru allir komnir inn, búnir að fá hreina bleyju og pissa og klukkan orðin 11:30. Ahh, þá er best að ég og hinn leikskólakennarinn á deildinni skreppum á salatbarinn og fáum okkur góðan hádegismat í ró og næði og komum svo endurnærð til baka kl. 12:00. En nei, bíddu við. Þá eru bara tveir starfsmenn eftir til að sinna öllum átján börnunum. Það gengur ekki svo við setjumst glöð og borðum hádegismatinn með börnunum. Þá komum við að kjarna málsins. Í þessari beinu línu ertu spurður hvers vegna ákveðið hafi verið að hætta að greiða leikskólakennurum fyrir að borða með börnunum. Þú svarar að við fáum greitt fyrir það. Það er vissulega rétt - ennþá. Þú segir líka: „Það var alltaf skýrt af hálfu samninganefndar borgarinnar að ef launahækkunin kæmi til myndi þessi yfirborgun falla niður". Ef mínir félagar í FL hefðu heyrt um þetta þá hefðu þessir samningar líklega aldrei verið samþykktir, ekki með þessum formerkjum. Gleymdist kannski alveg að segja þetta upphátt? Var þetta alveg skýrt í ykkar huga, en ekki í orðum? En það sem mér finnst verst af öllu er að þú segir að „Yfirborganir sem leikskólakennarar höfðu haft í Reykjavík, einu sveitarfélaga, gengu inn í kjarasamninga". Þetta finnst mér ótrúlega ósanngjarnt gagnvart þeim félagsmönnum sem eru svo óheppnir að vinna ekki hjá hinni réttlátu og fórnfúsu Reykjavíkurborg, sem ætlaði að gera allt til að vernda neysluhléið (meira að segja sameina skóla til hagræðingar). Það er ekki inni í þeim kjarasamningi sem ég samþykkti í haust að allir leikskólakennarar fái neysluhléið greitt. Það var ósk allra. Ég veit að samninganefnd Félags leikskólakennara lagði sig alla fram til að fá það í gegn snemma í samningaferlinu að allir leikskólakennarar á landinu fengju greitt sérstaklega fyrir að borða með börnunum. Því var hins vegar hafnað. Svo, kæri Jón minn, viltu reyna að hafa staðreyndir á hreinu þegar þú svarar spurningum á opinberum vettvangi? Það er líka allt í lagi að segja: „ég er bara ekki nægilega vel að mér í þessum málum til að ég geti svarað þeim á ábyrgan hátt, ég skal kanna málið og svara síðar". Bestu kveðjur, Heiða Sigurjónsdóttir. Leikskólakennari / deildarstjóri í leikskólanum Jörfa.
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Skoðun Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson skrifar
Skoðun Sá tapar sem fyrstur nefnir nasistana: gengisfelling orðsins „rasisti“ Birgir Finnsson skrifar
Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Fjórði kafli: Joshua Fought The Battle of Jericho Hannes Örn Blandon skrifar
Skoðun Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Austurland skilar verðmætum – innviðirnir þurfa að fylgja Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson skrifar
Er slysahætta í kringum sorpílátið heima hjá þér? Anna Jóna Kjartansdóttir,Pétur Gísli Jónsson Skoðun
Betri vegir, fleiri lögreglumenn og hægt að komast í meðferð á sumrin Þórður Snær Júlíusson Skoðun