Einhliða og villandi umfjöllum RÚV Karl M. Kristjánsson skrifar 28. febrúar 2011 09:00 Þessi orð eru rituð af virðingu við þingverði Alþingis sem ráðist var á 8. desember 2008. Fólk sem var haldið, hrint, meitt og þannig hindrað í störfum sínum, fólkið sem er enn að bíta úr nálinni eftir ofbeldið. Af tillitssemi við starfsmennina óskaði skrifstofustjóri Alþingis eftir lögreglurannsókn á atvikinu. Mestu um þá ákvörðun réð upptaka úr öryggismyndavél í anddyri við inngang að þingpöllum. Enginn maður með ærlegar tilfinningar getur horft á upptökuna án þess að fyllast ónotum, reiði og samúð í garð starfsmannanna. Fólk inni í húsinu heyrði öskur og svívirðingar í garð þeirra. Í læknaskýrslum og síðan í málsskjölum eru taldar upp margvíslegar líkamlegar afleiðingar allt frá mari og tognun upp í örorkumat. Þá eru ekki talin upp þau sálrænu eftirköst sem sumir starfsmenn bera. Þekkt er að afleiðingar átaka við hliðstæðar aðstæður eru verri fyrir þolendur en gerendur. Eins og eðlilegt er var bent á þær greinar í lögum sem fjalla um hliðstæð tilvik. Það var sett í hendur lögreglu og ákæruvaldsins hvort og hvernig kært yrði. Skrifstofustjóri Alþingis ber óskipta ábyrgð á velferð starfsfólksins og gat því ekki horft fram hjá atburðunum. Þáverandi forsætisnefnd hafði séð myndbandstökuna en gaf ekki heimild í þeim skilningi. Skrifstofustjóri bar einn ábyrgð á að óskað var rannsóknar. Gestir hafa alloft komið á þingpalla og haft þar uppi háreisti og jafnvel hagað sér með ógnandi hætti. Fyrir það hefur aldrei verið kært þar sem ekki hefur áður verið beitt ofbeldi gagnvart starfsmönnum þingsins inni í Alþingishúsinu. Fólkið sem kom 8. desember átti greiða leið upp á þingpallana, engin óeðlileg hindrun var á vegi þeirra fyrr en þau sjálf gripu til tilefnislausrar valdbeitingar. Þessi atburður er einsdæmi. Þetta var ekki venjuleg heimsókn á þingpallana. Þetta var skipulögð árás á fólk, sem átti sér einskis ills von enda voru engin mótmæli í gangi á Austurvelli þennan dag. Flestir þekkja framhaldið. Ríkissaksóknari ákvað á grundvelli lögregluskýrslu um málið að kæra níu einstaklinga. Umdeilt hefur verið eftir hvaða lagaákvæðum var kært. Dómur er fallinn og dómarar féllust á að valdi var beitt gagnvart starfsmönnum. Það var mikilvæg niðurstaða. Að öðru leyti sýnist sitt hverjum um dóminn. Margur virðist álíta það heppilegt til vinsælda, án þess að hafa kynnt sér málavexti, að tala um ofbeldisfólkið sem saklaus fórnarlömb svo að raunveruleg fórnarlömb líta út sem gerendur. Minnir óþægilega á meðferð fórnarlamba í öðrum ofbeldismálun þegar varnaraðilar gerenda eru þrautþjálfaðir í samskiptum við fjölmiðla. Hér vil ég gera hlut ríkissjónvarpsins að sérstöku umfjöllunarefni. Stuðningsmenn nímenninganna svokölluðu og þau sjálf hafa nánast notað RÚV sem einkamiðil sinn. Lögmaður nokkurra ákærðu hefur fengið að fjalla einhliða um hlut skjólstæðinga sinna þar sem hallað er mjög á starfsfólk Alþingis, málið rangfært og aflagað. Steininn tók úr þegar sjónvarpið birti þann 20. maí 2010 stutt valin brot úr upptöku frá atburðinum. Í myndinni var búið að fjarlægja þá kafla upptökunnar sem sýndu best hvernig ráðist var skipulega og með hörku á starfsmenn Alþingis. Upptakan í heild eða þar til lögreglan tekur við vörslu hússins er 2.47 mínútur en í myndbroti RÚV voru aðeins valdar rúmlega 30 sekúndur. Hvers vegna sýndi RÚV ekki myndbandið í heild? Ekki hefur skort tíma í umfjöllun um þetta mál hjá ríkisfjölmiðlunum. Allt jafnvægi hvarf úr umræðunni frá þessum degi. Búið var að hanna atburðarás og flestir héldu að hér kæmi sannleikurinn fram. Enda sýnt í sjálfu ríkissjónvarpinu. Skrifstofa Alþingis hafði fengið heimild persónuverndar til að birta upptökuna. En talið var ómálefnalegt að birta hana meðan málið var enn í dómsmeðferð. Á meðan dundi einhliða áróður í boði RÚV. Þegar þetta er skrifað hefur myndbandið enn ekki verið birt óklippt. Lögmaðurinn fagnaði því að ákærðu voru sýknaðir af broti gegn 1. mgr. í 100. gr. hegningarlaga. Í mínum huga skiptir mestu máli að dæmt var fyrir ofbeldi gegn samstarfsfólki mínu. Lögmaðurinn gerði lítið úr ofbeldinu, lítillega hafi verið ýtt við fólki. Í dómnum og atvikalýsingu kemur glöggt fram að þetta var sannarlega miklu meira, slíkur var ofsinn í stefndu strax í upphafi. Um kvöldið mætti lögmaðurinn, talsmaður stefndu, í sjónvarpið og fékk frítt spil eins og fyrri daginn. Hann túlkaði dóminn með sínum hætti án andsvara eða gagnrýninnar tilvitnunar í dóminn. Hver ber ábyrgð á svona einhliða fréttahönnun þar sem útbúin var mynd af prúðu æskufólki sem heimsækir Alþingi til að nýta sér tjáningarfrelsið en verður fyrir árás vondra þingvarða? Helst mátti skilja á ýmsum málsmetandi aðilum að þingverðirnir ættu að biðjast afsökunar á því að hafa látið berja sig. Þeir eiga fáa vini í þessu máli. Enginn hefur nefnt opinberlega að þau eigi afsökunarbeiðni skilið þrátt fyrir dóminn. Hins vegar verða þau ítrekað að þola svívirðingar og jafnvel morðhótanir fyrir það eitt að vinna fyrir Alþingi. Ég hvet alla sem hafa áhuga á að kynna sér málið nánar að lesa dóminn þar má sjá greinargóða atvikalýsingu. Hann var kveðinn upp 16. febrúar 2011 og má finna hann á www.https://domstolar.is/domaleit. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir Skoðun 76 dagar Erlingur Sigvaldason Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson Skoðun Í minningu körfuboltahetja Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Skoðun Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar Skoðun 76 dagar Erlingur Sigvaldason skrifar Skoðun Í minningu körfuboltahetja Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir skrifar Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjallar og lyklaborðið Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson skrifar Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson skrifar Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson skrifar Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson skrifar Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson skrifar Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar Skoðun Rýnt í stöðu kvenna með örorkulífeyri Huld Magnúsdóttir skrifar Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson skrifar Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir skrifar Skoðun Þegar orkuöflun er sett á ís - dæmið frá Suður-Afríku Hallgrímur Óskarsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans skrifar Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson skrifar Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen skrifar Sjá meira
Þessi orð eru rituð af virðingu við þingverði Alþingis sem ráðist var á 8. desember 2008. Fólk sem var haldið, hrint, meitt og þannig hindrað í störfum sínum, fólkið sem er enn að bíta úr nálinni eftir ofbeldið. Af tillitssemi við starfsmennina óskaði skrifstofustjóri Alþingis eftir lögreglurannsókn á atvikinu. Mestu um þá ákvörðun réð upptaka úr öryggismyndavél í anddyri við inngang að þingpöllum. Enginn maður með ærlegar tilfinningar getur horft á upptökuna án þess að fyllast ónotum, reiði og samúð í garð starfsmannanna. Fólk inni í húsinu heyrði öskur og svívirðingar í garð þeirra. Í læknaskýrslum og síðan í málsskjölum eru taldar upp margvíslegar líkamlegar afleiðingar allt frá mari og tognun upp í örorkumat. Þá eru ekki talin upp þau sálrænu eftirköst sem sumir starfsmenn bera. Þekkt er að afleiðingar átaka við hliðstæðar aðstæður eru verri fyrir þolendur en gerendur. Eins og eðlilegt er var bent á þær greinar í lögum sem fjalla um hliðstæð tilvik. Það var sett í hendur lögreglu og ákæruvaldsins hvort og hvernig kært yrði. Skrifstofustjóri Alþingis ber óskipta ábyrgð á velferð starfsfólksins og gat því ekki horft fram hjá atburðunum. Þáverandi forsætisnefnd hafði séð myndbandstökuna en gaf ekki heimild í þeim skilningi. Skrifstofustjóri bar einn ábyrgð á að óskað var rannsóknar. Gestir hafa alloft komið á þingpalla og haft þar uppi háreisti og jafnvel hagað sér með ógnandi hætti. Fyrir það hefur aldrei verið kært þar sem ekki hefur áður verið beitt ofbeldi gagnvart starfsmönnum þingsins inni í Alþingishúsinu. Fólkið sem kom 8. desember átti greiða leið upp á þingpallana, engin óeðlileg hindrun var á vegi þeirra fyrr en þau sjálf gripu til tilefnislausrar valdbeitingar. Þessi atburður er einsdæmi. Þetta var ekki venjuleg heimsókn á þingpallana. Þetta var skipulögð árás á fólk, sem átti sér einskis ills von enda voru engin mótmæli í gangi á Austurvelli þennan dag. Flestir þekkja framhaldið. Ríkissaksóknari ákvað á grundvelli lögregluskýrslu um málið að kæra níu einstaklinga. Umdeilt hefur verið eftir hvaða lagaákvæðum var kært. Dómur er fallinn og dómarar féllust á að valdi var beitt gagnvart starfsmönnum. Það var mikilvæg niðurstaða. Að öðru leyti sýnist sitt hverjum um dóminn. Margur virðist álíta það heppilegt til vinsælda, án þess að hafa kynnt sér málavexti, að tala um ofbeldisfólkið sem saklaus fórnarlömb svo að raunveruleg fórnarlömb líta út sem gerendur. Minnir óþægilega á meðferð fórnarlamba í öðrum ofbeldismálun þegar varnaraðilar gerenda eru þrautþjálfaðir í samskiptum við fjölmiðla. Hér vil ég gera hlut ríkissjónvarpsins að sérstöku umfjöllunarefni. Stuðningsmenn nímenninganna svokölluðu og þau sjálf hafa nánast notað RÚV sem einkamiðil sinn. Lögmaður nokkurra ákærðu hefur fengið að fjalla einhliða um hlut skjólstæðinga sinna þar sem hallað er mjög á starfsfólk Alþingis, málið rangfært og aflagað. Steininn tók úr þegar sjónvarpið birti þann 20. maí 2010 stutt valin brot úr upptöku frá atburðinum. Í myndinni var búið að fjarlægja þá kafla upptökunnar sem sýndu best hvernig ráðist var skipulega og með hörku á starfsmenn Alþingis. Upptakan í heild eða þar til lögreglan tekur við vörslu hússins er 2.47 mínútur en í myndbroti RÚV voru aðeins valdar rúmlega 30 sekúndur. Hvers vegna sýndi RÚV ekki myndbandið í heild? Ekki hefur skort tíma í umfjöllun um þetta mál hjá ríkisfjölmiðlunum. Allt jafnvægi hvarf úr umræðunni frá þessum degi. Búið var að hanna atburðarás og flestir héldu að hér kæmi sannleikurinn fram. Enda sýnt í sjálfu ríkissjónvarpinu. Skrifstofa Alþingis hafði fengið heimild persónuverndar til að birta upptökuna. En talið var ómálefnalegt að birta hana meðan málið var enn í dómsmeðferð. Á meðan dundi einhliða áróður í boði RÚV. Þegar þetta er skrifað hefur myndbandið enn ekki verið birt óklippt. Lögmaðurinn fagnaði því að ákærðu voru sýknaðir af broti gegn 1. mgr. í 100. gr. hegningarlaga. Í mínum huga skiptir mestu máli að dæmt var fyrir ofbeldi gegn samstarfsfólki mínu. Lögmaðurinn gerði lítið úr ofbeldinu, lítillega hafi verið ýtt við fólki. Í dómnum og atvikalýsingu kemur glöggt fram að þetta var sannarlega miklu meira, slíkur var ofsinn í stefndu strax í upphafi. Um kvöldið mætti lögmaðurinn, talsmaður stefndu, í sjónvarpið og fékk frítt spil eins og fyrri daginn. Hann túlkaði dóminn með sínum hætti án andsvara eða gagnrýninnar tilvitnunar í dóminn. Hver ber ábyrgð á svona einhliða fréttahönnun þar sem útbúin var mynd af prúðu æskufólki sem heimsækir Alþingi til að nýta sér tjáningarfrelsið en verður fyrir árás vondra þingvarða? Helst mátti skilja á ýmsum málsmetandi aðilum að þingverðirnir ættu að biðjast afsökunar á því að hafa látið berja sig. Þeir eiga fáa vini í þessu máli. Enginn hefur nefnt opinberlega að þau eigi afsökunarbeiðni skilið þrátt fyrir dóminn. Hins vegar verða þau ítrekað að þola svívirðingar og jafnvel morðhótanir fyrir það eitt að vinna fyrir Alþingi. Ég hvet alla sem hafa áhuga á að kynna sér málið nánar að lesa dóminn þar má sjá greinargóða atvikalýsingu. Hann var kveðinn upp 16. febrúar 2011 og má finna hann á www.https://domstolar.is/domaleit.
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson skrifar
Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir skrifar
Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson skrifar
Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei skrifar
Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir skrifar
Skoðun Brot sem fyrnast í höndum lögreglu – hversu mörg í viðbót? Þórhildur Gyða Arnarsdóttir skrifar
Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir skrifar
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun