Stjórnsýslan þarf reglufestu Helga Jónsdóttir skrifar 21. janúar 2011 06:00 p { margin-bottom: 0.08in; } Í skýrslu Ríkisendurskoðunar um mannauðsmál ríkisins koma fram sláandi upplýsingar um að einungis ríflega 50 prósent stjórnenda í opinberum stofnunum nýta sér þau tæki til mannauðsstjórnunar sem þeir hafa yfir að ráða. Í staðinn fyrir að einblína á vandann, sem liggur hjá stjórnendum, er einblínt á opinbera starfsmenn og þess krafist að ferlið til að segja þeim upp verði einfaldað.Ein af ályktunum starfshóps forsætisráðherra um viðbrögð stjórnsýslunnar við skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis er sú að nokkuð skorti á frammistöðumat fyrir stjórnendur í opinbera geiranum. Það er miður að þeir sömu stjórnendur noti ekki slík mannauðsstjórnunartæki.Það er hins vegar reginfirra að lausnin sé sú að veita stjórendum færi á að reka og ráða fólk eins og þeir vilja. Skýrsla þingmannanefndar Alþingis, sem mat rannsóknarskýrsluna, segir að brýnt sé að „formleg og vönduð stjórnsýsla sé sérstaklega mikilvæg, einkum í ljósi smæðar samfélagsins." Hér er kallað eftir formfestu. Það er einnig gert í fyrrnefndri skýrslu starfshóps forsætisráðherra; „að bæta samhæfingu og reglufestu í stjórnsýslunni."Samband starfsmanns og stjórnanda er ferli sem hefst við ráðningu og lýkur við starfslok. Í því ferli getur ýmislegt komið upp á, en góður stjórnandi fylgist með starfsmanni sínum og metur frammistöðu hans reglulega. Þannig eykur hann líkurnar á því að starfsmaðurinn standi sig vel í starfi.Allt of oft ber á því í umræðunni að fólki sé skipt upp í hópa. Það erum „við" og „þið" og í mestu öfgunum fara hagsmunir þessara hópa ekki saman. Opinber stjórnsýsla er okkar allra. Hún er tækið sem við höfum til að reka samfélagið. Um það tæki verða að gilda skýrar reglur og gagnsæjar, ráða verður faglega í stöður og nýta þarf starfsmannamat.Hvað opinbera stjórnsýslu varðar er ekkert sem heitir „við" og „þið". Fólkið í henni er af heilindum að vinna að betri umgjörð um lýðræðislegt stjórnkerfi þjóðarinnar. Það er okkar allra hagur að það standi sig vel og formfesta eykur líkurnar á því. Að afnema hana eru kolröng viðbrögð við skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis um það sem leiddi þjóðina í þær ógöngur sem hún er í. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson Skoðun Réttaröryggi nemenda og framkvæmd inntöku í framhaldsskóla Karen María Jónsdóttir Skoðun Þetta varð í alvöru að lögum! Snorri Másson Skoðun Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson Skoðun Hvaðan koma jólin okkar – og hvað kenna þau okkur um menningu? Margrét Reynisdóttir Skoðun Gagnrýni á umfjöllun um loftslagsmál og landnotkun í bókinni Hitamál Eyþór Eðvarðsson Skoðun Lífsbjörg okkar er í veði Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Skoðun Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Áramótaannáll 2025 Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Vonin sem sneri ekki aftur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Ljósadýrð loftin gyllir Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þegar reglugerðir og raunveruleiki rekast á Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Hugmyndafræðilegur hornsteinn ESB Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hinn falski raunveruleiki Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar Skoðun Alvarlegar rangfærslur í Hitamálum Eyþór Eðvarðsson skrifar Skoðun Verður Hvalfjörður gerður að einni stærstu rotþró landsins? Haraldur Eiríksson skrifar Skoðun Fleiri ásælast Grænland en Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Mótmæli frá grasrótinni eru orðin saga í Evrópu Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er tímabili friðar að ljúka árið 2026? Jun Þór Morikawa skrifar Skoðun Reykvískir lýðræðisjafnaðarmenn – kjósum oddvita Freyr Snorrason skrifar Skoðun Ástandið, jólavókaflóðið og druslur nútímans Sæunn I. Marinósdóttir skrifar Skoðun Gerið Ásthildi Lóu aftur að ráðherra – taka tvö Eyjólfur Pétur Hafstein skrifar Skoðun Mikilvægi björgunarsveitanna Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Andi hins ókomna á stjórnarheimilinu? Jean-Rémi Chareyre skrifar Skoðun Var ég ekki nógu mikils virði? Kristján Friðbertsson skrifar Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Þegar jólasveinninn kemur ekki á hverri nóttu Guðlaugur Kristmundsson skrifar Skoðun 100 lítrar á mínútu Sigurður Friðleifsson skrifar Skoðun Stöðugleiki sem viðmið Arnar Laxdal skrifar Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar Skoðun Loftslagsmál: tölur segja sögur en hvaða sögu viljum við? Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hvaðan koma jólin okkar – og hvað kenna þau okkur um menningu? Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Hver borgar fyrir heimsendinguna? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Sjá meira
p { margin-bottom: 0.08in; } Í skýrslu Ríkisendurskoðunar um mannauðsmál ríkisins koma fram sláandi upplýsingar um að einungis ríflega 50 prósent stjórnenda í opinberum stofnunum nýta sér þau tæki til mannauðsstjórnunar sem þeir hafa yfir að ráða. Í staðinn fyrir að einblína á vandann, sem liggur hjá stjórnendum, er einblínt á opinbera starfsmenn og þess krafist að ferlið til að segja þeim upp verði einfaldað.Ein af ályktunum starfshóps forsætisráðherra um viðbrögð stjórnsýslunnar við skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis er sú að nokkuð skorti á frammistöðumat fyrir stjórnendur í opinbera geiranum. Það er miður að þeir sömu stjórnendur noti ekki slík mannauðsstjórnunartæki.Það er hins vegar reginfirra að lausnin sé sú að veita stjórendum færi á að reka og ráða fólk eins og þeir vilja. Skýrsla þingmannanefndar Alþingis, sem mat rannsóknarskýrsluna, segir að brýnt sé að „formleg og vönduð stjórnsýsla sé sérstaklega mikilvæg, einkum í ljósi smæðar samfélagsins." Hér er kallað eftir formfestu. Það er einnig gert í fyrrnefndri skýrslu starfshóps forsætisráðherra; „að bæta samhæfingu og reglufestu í stjórnsýslunni."Samband starfsmanns og stjórnanda er ferli sem hefst við ráðningu og lýkur við starfslok. Í því ferli getur ýmislegt komið upp á, en góður stjórnandi fylgist með starfsmanni sínum og metur frammistöðu hans reglulega. Þannig eykur hann líkurnar á því að starfsmaðurinn standi sig vel í starfi.Allt of oft ber á því í umræðunni að fólki sé skipt upp í hópa. Það erum „við" og „þið" og í mestu öfgunum fara hagsmunir þessara hópa ekki saman. Opinber stjórnsýsla er okkar allra. Hún er tækið sem við höfum til að reka samfélagið. Um það tæki verða að gilda skýrar reglur og gagnsæjar, ráða verður faglega í stöður og nýta þarf starfsmannamat.Hvað opinbera stjórnsýslu varðar er ekkert sem heitir „við" og „þið". Fólkið í henni er af heilindum að vinna að betri umgjörð um lýðræðislegt stjórnkerfi þjóðarinnar. Það er okkar allra hagur að það standi sig vel og formfesta eykur líkurnar á því. Að afnema hana eru kolröng viðbrögð við skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis um það sem leiddi þjóðina í þær ógöngur sem hún er í.
Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Bandaríkin léku lykilhlutverk í samruna Evrópu sem leiddi til friðar og efnahagslegrar velsældar Kristján Vigfússon skrifar
Skoðun Jólin eru rökfræðilega yfirnáttúruleg – og sagan sem menn dóu fyrir lifir enn Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Taktu af skarið – listin að breyta til áður en þú ert tilbúin Þuríður Santos Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Náungakærleikur á tímum hátíða Hanna Birna Valdimarsdóttir,Harpa Fönn Sigurjónsdóttir,Helga Edwardsdóttir,Sigríður Elín Ásgeirsdóttir skrifar