Naglinn á höfðinu Þórunn Elísabet Bogadóttir skrifar 29. júní 2010 07:15 Á landsfundi Sjálfstæðisflokksins um nýliðna helgi var víst rætt um ýmislegt, og sumt vakti meiri athygli en annað. Í einni frétt sá ég minnst á það að tekist var á um jafnréttismál, eins og það var orðað í fréttinni. Sökum gífurlegrar forvitni fletti ég upp umræðum um jafnréttisstefnu Sjálfstæðisflokksins, sem vissulega var á dagskránni, og horfði á nokkrar ræður. Fyrst var tillagan borin upp og hún var bara ágæt. Ekki beint róttæk, enda hefur það ekki verið vinsælt orð í jafnréttismálunum, en alveg hreint í lagi. Sýnt var hvernig konur eru í minnihluta í þingflokknum og miklum minnihluta í hinum ýmsu stjórnum og ráðum. Þá var það jafnréttisstefnan - flokkurinn ætti að leitast við að hafa kynjahlutföll jöfn í innra og ytra starfi. Þegar málum væri ekki þannig háttað ætti að reyna að leita úrbóta. Rödd skynseminnar meðal þeirra sem ég horfði á var Illugi Gunnarsson (öðruvísi mér áður brá). Hann sagði það sem heyrst hefur víðs vegar annars staðar. Kynjahlutföllin hafa ekki lagast nógu hratt og það er alvöru mál. Hlutirnir eru ekki í lagi eins og þeir eru og við eigum ekki að sætta okkur við núverandi ástand. Með jafnréttisstefnunni væri ekki verið að hverfa frá því að einstaklingar eigi að vera metnir að verðleikum, heldur væri hún einmitt sett fram vegna þess. Auðvitað vildi hann búa í heimi þar sem ekki þyrfti að taka fram að kynjahlutföll ættu að vera sem jöfnust, en á meðan svo er þarf að setja reglur. Aðrar raddir voru ekki lengi að koma í pontu og fussa og sveia yfir þessu. Sjálfstæðisflokkurinn að leitast við að hafa jöfn kynjahlutföll? En einstaklingurinn verður að vera metinn að verðleikum! Þarna hitti Illugi samt nagla á höfuð. Þetta er nákvæmlega það sem haldið hefur verið fram um nokkurn tíma, bara úr öðrum og kannski óvinsælli áttum. Málið snýst um að í núverandi stöðu eru einstaklingar ekki metnir að verðleikum, það sjáum við á kynjahlutföllunum og launamuninum, til dæmis. Það er nefnilega ekkert flókið að sjá að þegar kynjahlutföll þjóðarinnar eru svo gott sem jöfn, ekki er mikill munur á fjölda kvenna og karla á vinnumarkaði og konur eru í meirihluta í háskólum þá ætti hlutfallið líka að vera jafnara á öðrum vígstöðvum, eins og í stjórnunarstöðum og á þingi. Einstaklingshyggjan hlýtur að vera sammála því - annars er hún bara að segja óbeinum orðum að konur séu ekki jafn hæfar og karlar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Þórunn Elísabet Bogadóttir Mest lesið Halldór 18.05.2024 Halldór Lexía lærð á hálfum degi Stefanía Arnardóttir Skoðun Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ég kýs Helgu Þórisdóttur Gerður Rún Guðlaugsdóttir Skoðun Formaður húsfélagsins Guðmundur Andri Thorsson Skoðun Yfirborðskenndur stríðsáróður og McCarthýismi hjá háskólaprófessor Tjörvi Schiöth Skoðun Birni Bjarnasyni svarað Arnar Þór Jónsson Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Opið bréf til landsliðsmanna Íslands í blaki Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun
Á landsfundi Sjálfstæðisflokksins um nýliðna helgi var víst rætt um ýmislegt, og sumt vakti meiri athygli en annað. Í einni frétt sá ég minnst á það að tekist var á um jafnréttismál, eins og það var orðað í fréttinni. Sökum gífurlegrar forvitni fletti ég upp umræðum um jafnréttisstefnu Sjálfstæðisflokksins, sem vissulega var á dagskránni, og horfði á nokkrar ræður. Fyrst var tillagan borin upp og hún var bara ágæt. Ekki beint róttæk, enda hefur það ekki verið vinsælt orð í jafnréttismálunum, en alveg hreint í lagi. Sýnt var hvernig konur eru í minnihluta í þingflokknum og miklum minnihluta í hinum ýmsu stjórnum og ráðum. Þá var það jafnréttisstefnan - flokkurinn ætti að leitast við að hafa kynjahlutföll jöfn í innra og ytra starfi. Þegar málum væri ekki þannig háttað ætti að reyna að leita úrbóta. Rödd skynseminnar meðal þeirra sem ég horfði á var Illugi Gunnarsson (öðruvísi mér áður brá). Hann sagði það sem heyrst hefur víðs vegar annars staðar. Kynjahlutföllin hafa ekki lagast nógu hratt og það er alvöru mál. Hlutirnir eru ekki í lagi eins og þeir eru og við eigum ekki að sætta okkur við núverandi ástand. Með jafnréttisstefnunni væri ekki verið að hverfa frá því að einstaklingar eigi að vera metnir að verðleikum, heldur væri hún einmitt sett fram vegna þess. Auðvitað vildi hann búa í heimi þar sem ekki þyrfti að taka fram að kynjahlutföll ættu að vera sem jöfnust, en á meðan svo er þarf að setja reglur. Aðrar raddir voru ekki lengi að koma í pontu og fussa og sveia yfir þessu. Sjálfstæðisflokkurinn að leitast við að hafa jöfn kynjahlutföll? En einstaklingurinn verður að vera metinn að verðleikum! Þarna hitti Illugi samt nagla á höfuð. Þetta er nákvæmlega það sem haldið hefur verið fram um nokkurn tíma, bara úr öðrum og kannski óvinsælli áttum. Málið snýst um að í núverandi stöðu eru einstaklingar ekki metnir að verðleikum, það sjáum við á kynjahlutföllunum og launamuninum, til dæmis. Það er nefnilega ekkert flókið að sjá að þegar kynjahlutföll þjóðarinnar eru svo gott sem jöfn, ekki er mikill munur á fjölda kvenna og karla á vinnumarkaði og konur eru í meirihluta í háskólum þá ætti hlutfallið líka að vera jafnara á öðrum vígstöðvum, eins og í stjórnunarstöðum og á þingi. Einstaklingshyggjan hlýtur að vera sammála því - annars er hún bara að segja óbeinum orðum að konur séu ekki jafn hæfar og karlar.
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Ef þú kýst Höllu Tómasdóttur eða Jón Gnarr gætirðu verið að kjósa Katrínu! Ole Anton Bieltvedt Skoðun