Sektir á þjóðfundi

Á laugardaginn var veittist mér sú ánægja að taka þátt í að semja nýjan þúsund radda brag um bjarta framtíð lands og þjóðar. Á sögulegum og vel skipulögðum Þjóðfundi var lagt á ráðin um hvað þjóðin ætti að hafa að leiðarljósi til að létta þrautagönguna eftir Hrunið mikla og stefna að þegar komið væri út úr eyðimörkinni. Verður vonandi gagn að öllu því sem rætt var og skrifað á óteljandi litfagra miða í þétt setinni Laugardalshöll. Forsprakkar og allir sem lögðu hönd á plóginn eiga hrós skilið og þökk fyrir glæsilegt þing með þeim þverskurði þjóðarinnar sem þarna var saman kominn.

Það var logn og blíða þegar þjóðfundarmenn streymdu út úr höllinni léttir í lund hundruðum saman eftir skemmtilegan dag. En samkvæmt frétt í Fréttablaðinu í dag hefur tíunda hverjum fundarmanni brugðið í brún er hann nálgaðist bíl sinn. Kveðja frá laganna vörðum var komin á framgluggann: sekt. Og minn bíll var horfinn! Hafði honum verið stolið eða hvað? Skal ekki fjölyrt hér um þennan lokahnykk á þjóðfundarþátttöku minni heldur kem ég hér með tillögu til íhugunar.

Tekið skal fram að ég er alla manna argastur út í þá sem leggja bíl sínum út á gras eða fara um grasblett til að stytta sér leið ef önnur er til. En það er hætt við, á fjölmennum mannfundum, að fleiri fylgi á eftir út á blett eða tylli sér upp á gangstétt í röð fyrir aftan þá sem hafa byrjað. Af óviðráðanlegum orsökum var ég t.d. seint á ferð, kom að austan meðfram Húsdýragarðinum, bílar lagðir þá þegar tvist og bast á vegarkanta og uppi á grasblettum þegar nær dró Laugardalshöll, allfjarri henni þó, og bílastæðið við Skautahöllina fullt.

Það er í rauninni ekki einleikið hve margir þjóðfundarmenn fengu þarna sektir. Það hljóta að hafa verið þarna mjög margir ef ekki flestir sem sækja ekki oft stórviðburði í höllinni. Og er því hvorki fullkunnugt um bílastæði annars staðar í Laugardal né rösklegri framgöngu lögreglunnar meðan á atburðum stendur.

Hér er tillagan. Annars vegar að merkja ætti bannsvæðin mun rækilegar og víðar en gert er nú. Hins vegar að kalla ætti til „varalið“ til að stjórna aðvífandi umferð fyrir upphaf stórviðburða – og sérílagi mannfunda, svo sem landsfunda, þar sem ætla mætti að væntanlegir gestir væru ekki allir hagavanir.

Bílastæðasjóður hefur þénað um daginn nokkur hundruð þúsund krónur. Svona pening mætti nota í fyrirbyggjandi aðgerðir.

Höfundur er veðurfræðingur.