Allir með strætó 18. apríl 2007 00:01 Reykjavíkurborg hefur kynnt vistvæna stefnu. Það á að taka umhverfismálin í gegn til dæmis með því að útbúa náttúrusvæði til útikennslu í öllum hverfum, breikka göngu- og hjólreiðastíga og bæta skilyrði til fuglalífs og fuglaskoðunar í Vatnsmýri og á Tjörninni. Síðan verður líka mótuð loftslagsáætlun fyrir borgina til næstu tíu ára og þá mega nagladekkin aldeilis fara að skríða í skjól því til stendur að sporna við notkun þeirra. Ekki efast ég um að þessi græna bylting borgaryfirvalda tengist yfirvofandi ríkisstjórnarkosningum. Það er umhverfissveifla í þjóðfélaginu og Sjálfstæðismenn eru uggandi. Ég vona bara að vistvænu skrefin reynist borgarbúum jafn vel og lofað er í blaðaauglýsingunum. Það er samt ekki allt jafnskýrt sem þar stendur. Þessi setning býður til að mynda upp á stúdíu: „Ný mannvirki í borginni taka mið af hjólreiðum sem samgöngutæki." Vonandi þýðir þetta eitthvað meira en reiðhjólastatív við anddyri nýja hátæknisjúkrahússins. Það sem er þó hvað gleðilegast við umhverfisáætlunina er að Reykjavíkurborg ætli að bjóða námsmönnum ókeypis í strætó næsta haust. Það getur sparað þeim drjúgan skilding á ársvísu og verður jafnvel til þess að sumir geti selt bílinn sinn eða hætt við að kaupa svoleiðis grip. Margir eiga líklega eftir að átta sig á því að það tekur venjulega ekki meiri tíma að bíða eftir strætó en að skafa bíl á köldum vetrarmorgni. Gef ég mér þá þær forsendur að fólk þekki áætlun vagnanna. Það getur líka sparað heilmikið umstang að stimpla upplýsingasíma strætisvagnanna inn í farsímann sinn til að fá að vita hvernig best er að tengja saman tvær leiðir. Þar svarar fólk fullt þekkingar og þjónustulundar. Fæstir námsmenn búa svo vel að geta geymt bílana sína í bílskúrum yfir nóttina og þurfa því ekki aðeins að skafa heldur líka að setjast inn í hrollkaldan bíl. Það getur því oft verið mun notalegra að koma akandi til skóla eða í vinnu á upphituðum strætisvagni en í ísköldum einkabíl. Eini munurinn er sá að í eigin bíl getur fólk ráðið tónlistinni sem sjaldnast er í boði í strætó. Á móti kemur að í strætó má efna til fjöldasöngs. Möguleiki sem allt of sjaldan er nýttur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gerður Kristný Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Reykjavíkurborg hefur kynnt vistvæna stefnu. Það á að taka umhverfismálin í gegn til dæmis með því að útbúa náttúrusvæði til útikennslu í öllum hverfum, breikka göngu- og hjólreiðastíga og bæta skilyrði til fuglalífs og fuglaskoðunar í Vatnsmýri og á Tjörninni. Síðan verður líka mótuð loftslagsáætlun fyrir borgina til næstu tíu ára og þá mega nagladekkin aldeilis fara að skríða í skjól því til stendur að sporna við notkun þeirra. Ekki efast ég um að þessi græna bylting borgaryfirvalda tengist yfirvofandi ríkisstjórnarkosningum. Það er umhverfissveifla í þjóðfélaginu og Sjálfstæðismenn eru uggandi. Ég vona bara að vistvænu skrefin reynist borgarbúum jafn vel og lofað er í blaðaauglýsingunum. Það er samt ekki allt jafnskýrt sem þar stendur. Þessi setning býður til að mynda upp á stúdíu: „Ný mannvirki í borginni taka mið af hjólreiðum sem samgöngutæki." Vonandi þýðir þetta eitthvað meira en reiðhjólastatív við anddyri nýja hátæknisjúkrahússins. Það sem er þó hvað gleðilegast við umhverfisáætlunina er að Reykjavíkurborg ætli að bjóða námsmönnum ókeypis í strætó næsta haust. Það getur sparað þeim drjúgan skilding á ársvísu og verður jafnvel til þess að sumir geti selt bílinn sinn eða hætt við að kaupa svoleiðis grip. Margir eiga líklega eftir að átta sig á því að það tekur venjulega ekki meiri tíma að bíða eftir strætó en að skafa bíl á köldum vetrarmorgni. Gef ég mér þá þær forsendur að fólk þekki áætlun vagnanna. Það getur líka sparað heilmikið umstang að stimpla upplýsingasíma strætisvagnanna inn í farsímann sinn til að fá að vita hvernig best er að tengja saman tvær leiðir. Þar svarar fólk fullt þekkingar og þjónustulundar. Fæstir námsmenn búa svo vel að geta geymt bílana sína í bílskúrum yfir nóttina og þurfa því ekki aðeins að skafa heldur líka að setjast inn í hrollkaldan bíl. Það getur því oft verið mun notalegra að koma akandi til skóla eða í vinnu á upphituðum strætisvagni en í ísköldum einkabíl. Eini munurinn er sá að í eigin bíl getur fólk ráðið tónlistinni sem sjaldnast er í boði í strætó. Á móti kemur að í strætó má efna til fjöldasöngs. Möguleiki sem allt of sjaldan er nýttur.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun