Verðtrygging lána er séríslensk 7. apríl 2005 00:01 Verðtrygging - Sigurður T. Sigurðsson, fyrrv. formaður Hlífar. Verðtrygging lána er óeðlileg hvernig sem á hana er litið. Hún er séríslenskt fyrirbæri og eingöngu gerð til að tryggja hagsmuni fjármagnseigenda á kostnað almennings. Hún er stöðug ógnun við fjárhagslegt öryggi heimilanna í landinu, enda hafa þau í þúsundatali orðið gjaldþrota síðan Ólafslögin illræmdu voru samþykkt á Alþingi hinn 10. apríl 1979. Verðtrygging á almennum íbúðarlánum gerir þau að vondum kosti öllu launafólki, því allar þensluhvetjandi ákvarðanir stjórnvalda sem og fyrirtækja hafa bein áhrif til hækkunar og aukinnar greiðslubyrði lántakanda. Allt er vísutölutryggt eða frjálst til hækkunar nema naumt skömmtuð launin. Þetta kerfi minnir óneitanlega á gömlu Sovétríkin, að því undanskyldu að nú eru það fégráðug markaðsöfl sem ráða ferðinni, áður var það miðstýrð alræðisstjórn. Sem dæmi má taka fasteignaverð. Þegar það hækkar eins og það hefur gert undanfarið þá tekur verðtrygging lána stökk upp á við með þeim afleiðingum að bæði lánin og afborganir af þeim stórhækka. Þetta á einnig við þegar verð á grænmeti eða kaffi hækkar erlendis eða verð á olíu og bensíni hækkar vegna ólöglegs samráðs markaðsráðandi aðila svo sem olíufélaga. Hversu vitlaust sem það er þá hefur þetta allt áhrif til hækkunar á verðtryggingu lána og eykur stöðugt greiðslubyrði almennings af þeim. Þannig er almenningur látinn borga bæði löglegan og ólöglegan gróða, sem lánastofnanir, olíufélög, tryggingafélög og önnur markaðsráðandi fyrirtæki taka sér löglega eða ólöglega. Þetta gengur svo langt að fyrirtæki sem staðin eru að því að brjóta lög og féfletta almenning fá að halda sínum illa fengna gróða og stjórnendurnir þeirra sleppa til þess að halda iðju sinni áfram annars staðar. Það hefur ítrekað sýnt sig að verðtrygging lána er freistandi hvatning til lánastofnana og annara fjármagnseigenda til að viðhalda "hæfilega mikilli" þenslu og verðbólgu í efnahagslífinu, því þá fá þau meira í sinn hlut. Og svo mun verða á meðan leyft er að verðtryggja útlánin. Það dylst engum að mjög náið samráð um vexti er á milli banka og sparisjóða hérlendis, það sýnir hinn sáralitli munur sem er á vaxtatilboðum þeirra. Sumir bankar og sparisjóðir eru jafnvel með sérstaka sjóði sem notaðar eru til kaupa á íbúðum, sem síðan eru seldar almenningi á uppsprengdu verði með tilheyrandi veðum og verðtryggingu. Við skulum heldur ekki gleyma fasteignaheildsölum, sem kaupa og selja íbúðir með það eitt að markmiði að græða sem mest á þeim. Allt þetta eykur verðbólguna og hámarkar gróðann. Fyrir nokkrum áratugum voru menn sektaðir fyrir að stunda okurstarfsemi. Nú í dag eru þeir hins vegar verðlaunaðir og fá að halda eftir milljörðum króna sem þeir taka ófrjálsri hendi úr vasa almennings. Lægstu vextir á íbúðalánum á Íslandi eru 4,15%. Vaxtaupphæðin er venjulega auglýst með stórum stöfum. Síðan kemur með smærra letri að vextirnir séu verðtryggðir. Það dylst ekki að lánastofnanir vilja sem minnst á verðtrygginguna minnast og helst sleppa því að geta um hana. Í sumum dagblaðaauglýsingum er jafnvel ekkert getið um verðtryggingu eins og hún sé ekki til. Þessa dagana er verðbólga hér á landi um 4,8%, sem þýðir að raunvextir af húsnæðislánum eru um 9,0%. Þessi háa vaxtaprósenta eykur greiðslubyrðina án tillits til þess, hvort samsvarandi tekjuhækkun verði hjá lántakanda og skrumskælir allar viðmiðanir, t.d. það greiðslumat sem upphaflega var miðað við þegar lánið var tekið. Slæm reynsla almennings af verðtryggingu lána ætti að vera nægjanleg rök til þess að banna hana, ekki einungis á lánum til 20 ára, eins og Framsókn vill, heldur á öllum lánum til íbúðarkaupa. Gaman væri að forysta ASÍ tæki rögg á sig og segði okkur hinum frá því hvort hún mæli ennþá með verðtryggingu lána. Ef svo er viljum við fá að vita það. Hvað segir t.d. forseti Alþýðusambandsins ? Í Bandaríkjunum, Kanada og V-Evrópu, að Íslandi undanskyldu, eru útlán til almennings ekki verðtryggð. Auk þess eru vextir af íbúðalánum þar verulega lægri en hér, allt niður fyrir 3%, t.d í Danmörku eru þeir 4%. Á sama tíma eru raunvextir hjá okkur um 9%. Það er því engin furða þótt íslenskir bankar og sparisjóðir sýni hagnað upp á hundruði milljarða og geti þar að auki tekið þátt í fjárfestingum í öðrum löndum. Gauragangurinn og lætin í íslenskum fjárfestum erlendis eru svo mikil að fólk, bæði á meginlandi Evrópu og í Englandi gapir af undrun og spyr: Hvaðan fá Íslendingarnir alla þessa peninga? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Halldór 4.10.2025 Halldór Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Að búa til aðalsmenn Kolbrún Baldursdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson skrifar Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir skrifar Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Lykillinn að hamingju og heilbrigði Auður Kjartansdóttir skrifar Skoðun Staða bænda styrkt Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson skrifar Skoðun Leikskólar eru ekki munaður Íris Eva Gísladóttir skrifar Skoðun Vísindarannsóknir og þróun – til umhugsunar í tiltekt Þorgerður J. Einarsdóttir skrifar Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason skrifar Skoðun Foreldrar þurfa bara að vera duglegri Björg Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar Skoðun Dýrkeypt eftirlitsleysi Lilja Björk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Svindl eða sjálfsvernd? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir skrifar Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir skrifar Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hugsum stórt í skipulags- og samgöngumálum Hilmar Ingimundarson skrifar Skoðun Eitt eilífðar smáblóm Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Betri mönnun er lykillinn Skúli Helgason,Sabine Leskopf skrifar Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson skrifar Sjá meira
Verðtrygging - Sigurður T. Sigurðsson, fyrrv. formaður Hlífar. Verðtrygging lána er óeðlileg hvernig sem á hana er litið. Hún er séríslenskt fyrirbæri og eingöngu gerð til að tryggja hagsmuni fjármagnseigenda á kostnað almennings. Hún er stöðug ógnun við fjárhagslegt öryggi heimilanna í landinu, enda hafa þau í þúsundatali orðið gjaldþrota síðan Ólafslögin illræmdu voru samþykkt á Alþingi hinn 10. apríl 1979. Verðtrygging á almennum íbúðarlánum gerir þau að vondum kosti öllu launafólki, því allar þensluhvetjandi ákvarðanir stjórnvalda sem og fyrirtækja hafa bein áhrif til hækkunar og aukinnar greiðslubyrði lántakanda. Allt er vísutölutryggt eða frjálst til hækkunar nema naumt skömmtuð launin. Þetta kerfi minnir óneitanlega á gömlu Sovétríkin, að því undanskyldu að nú eru það fégráðug markaðsöfl sem ráða ferðinni, áður var það miðstýrð alræðisstjórn. Sem dæmi má taka fasteignaverð. Þegar það hækkar eins og það hefur gert undanfarið þá tekur verðtrygging lána stökk upp á við með þeim afleiðingum að bæði lánin og afborganir af þeim stórhækka. Þetta á einnig við þegar verð á grænmeti eða kaffi hækkar erlendis eða verð á olíu og bensíni hækkar vegna ólöglegs samráðs markaðsráðandi aðila svo sem olíufélaga. Hversu vitlaust sem það er þá hefur þetta allt áhrif til hækkunar á verðtryggingu lána og eykur stöðugt greiðslubyrði almennings af þeim. Þannig er almenningur látinn borga bæði löglegan og ólöglegan gróða, sem lánastofnanir, olíufélög, tryggingafélög og önnur markaðsráðandi fyrirtæki taka sér löglega eða ólöglega. Þetta gengur svo langt að fyrirtæki sem staðin eru að því að brjóta lög og féfletta almenning fá að halda sínum illa fengna gróða og stjórnendurnir þeirra sleppa til þess að halda iðju sinni áfram annars staðar. Það hefur ítrekað sýnt sig að verðtrygging lána er freistandi hvatning til lánastofnana og annara fjármagnseigenda til að viðhalda "hæfilega mikilli" þenslu og verðbólgu í efnahagslífinu, því þá fá þau meira í sinn hlut. Og svo mun verða á meðan leyft er að verðtryggja útlánin. Það dylst engum að mjög náið samráð um vexti er á milli banka og sparisjóða hérlendis, það sýnir hinn sáralitli munur sem er á vaxtatilboðum þeirra. Sumir bankar og sparisjóðir eru jafnvel með sérstaka sjóði sem notaðar eru til kaupa á íbúðum, sem síðan eru seldar almenningi á uppsprengdu verði með tilheyrandi veðum og verðtryggingu. Við skulum heldur ekki gleyma fasteignaheildsölum, sem kaupa og selja íbúðir með það eitt að markmiði að græða sem mest á þeim. Allt þetta eykur verðbólguna og hámarkar gróðann. Fyrir nokkrum áratugum voru menn sektaðir fyrir að stunda okurstarfsemi. Nú í dag eru þeir hins vegar verðlaunaðir og fá að halda eftir milljörðum króna sem þeir taka ófrjálsri hendi úr vasa almennings. Lægstu vextir á íbúðalánum á Íslandi eru 4,15%. Vaxtaupphæðin er venjulega auglýst með stórum stöfum. Síðan kemur með smærra letri að vextirnir séu verðtryggðir. Það dylst ekki að lánastofnanir vilja sem minnst á verðtrygginguna minnast og helst sleppa því að geta um hana. Í sumum dagblaðaauglýsingum er jafnvel ekkert getið um verðtryggingu eins og hún sé ekki til. Þessa dagana er verðbólga hér á landi um 4,8%, sem þýðir að raunvextir af húsnæðislánum eru um 9,0%. Þessi háa vaxtaprósenta eykur greiðslubyrðina án tillits til þess, hvort samsvarandi tekjuhækkun verði hjá lántakanda og skrumskælir allar viðmiðanir, t.d. það greiðslumat sem upphaflega var miðað við þegar lánið var tekið. Slæm reynsla almennings af verðtryggingu lána ætti að vera nægjanleg rök til þess að banna hana, ekki einungis á lánum til 20 ára, eins og Framsókn vill, heldur á öllum lánum til íbúðarkaupa. Gaman væri að forysta ASÍ tæki rögg á sig og segði okkur hinum frá því hvort hún mæli ennþá með verðtryggingu lána. Ef svo er viljum við fá að vita það. Hvað segir t.d. forseti Alþýðusambandsins ? Í Bandaríkjunum, Kanada og V-Evrópu, að Íslandi undanskyldu, eru útlán til almennings ekki verðtryggð. Auk þess eru vextir af íbúðalánum þar verulega lægri en hér, allt niður fyrir 3%, t.d í Danmörku eru þeir 4%. Á sama tíma eru raunvextir hjá okkur um 9%. Það er því engin furða þótt íslenskir bankar og sparisjóðir sýni hagnað upp á hundruði milljarða og geti þar að auki tekið þátt í fjárfestingum í öðrum löndum. Gauragangurinn og lætin í íslenskum fjárfestum erlendis eru svo mikil að fólk, bæði á meginlandi Evrópu og í Englandi gapir af undrun og spyr: Hvaðan fá Íslendingarnir alla þessa peninga?
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein skrifar
Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk skrifar
Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Kópavogsmódelið – sveigjanleiki á pappír, en álag á foreldrar í raun og veru Örn Arnarson skrifar
Skoðun Uppgjöf Reykjavíkurborgar í leikskólamálum Finnbjörn A. Hermannsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Borgarhönnunarstefna, sú fyrsta sinnar tegundar í Reykjavík Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun