Sleggjudómar um kennaramenntun 15. október 2004 00:01 Menntun kennara - Elín Thorarensen Í yfirstandandi verkfalli kennara hefur ýmislegt sem varðar menntun þeirra verið í umræðu, meðal annars í dagblöðum. Flestar þær fullyrðingar sem fram hafa verið settar eiga sér eflaust stoð í ókunnugleika þeirra sem um fjalla, hugsanlega líka gagnrýnislausu mati fjölmiðla sem slá þeim fram. Eftirfarandi upplýsingar ættu að veita skýringar á ýmsum þeim atriðum sem nefnd hafa verið. Nú er liðið nokkuð á fjórða áratug frá því að Kennaraháskóli Íslands var stofnaður á grunni hins gamla Kennaraskóla Íslands. Kennaranám var þá flutt á háskólastig og skipulagt sem háskólanám. Að sjálfsögðu hefur nám við skólann breyst og þróast á þessum áratugum. Nú er nám almennra grunnskólakennara þriggja ára háskólanám sem lýkur með B.Ed.-gráðu. Kennsla fer ýmist fram í formi fjölmennra fyrirlestra eða í fámennum hópum þar sem eru á bilinu 12-30 stúdentar. Rannsóknir sýna að slík kennsla skilar mun betri árangri en nám sem byggir nær eingöngu á fjölmennum fyrirlestrum. Það er rétt sem haldið hefur verið á lofti að í Kennaraháskóla Íslands er lögð áhersla á nána samvinnu nemenda innbyrðis enda á það við í almennum grunnskólum ekki síður en á öðrum vinnustöðum að samvinna um verkefnin sem fyrir liggja er mikilvæg forsenda þess að vel takist til. Þetta vita stórfyrirtækin sem senda starfsmenn sína unnvörpum á námskeið af ýmsu tagi til að efla samvinnuhæfni þeirra. Þetta vita þeir líka sem skipuleggja kennaramenntunina. Þess vegna er lögð áhersla á að efla samstarfsfærni kennaranema og hæfni þeirra í að taka tillit til annarra, stjórna hópstarfi og taka þátt í teymisvinnu. Flogið hefur fyrir að lágt brottfall úr kennaranámi staðfesti að námið sé léttvægt og ekki sambærilegt við nám t.d. í lögfræði þar sem brottfall er verulegt. Í þessu sambandi er rétt að ítreka að ekki er um að ræða að stúdentar skrái sig í nám við Kennaraháskólann eins og gert er í Háskóla Íslands heldur er sótt um nám þar og valið úr umsóknum. Þrátt fyrir að skólinn hafi stækkað mjög á undanförnum árum hefur á sama tíma þurft að hafna um helmingi umsækjenda um grunnskólakennaranám ár hvert. Nú í haust fengu inngöngu 49% þeirra sem sóttu um nám á grunnskólabraut. Allmargir úr þeim hópi hafa aflað sér kennslureynslu sem mun koma þeim til góða í náminu. Auk þess eru flestir sem velja að stunda kennaranám mjög öruggir um sitt námsval og leggja áherslu á að ljúka námi sínu. Þá hefur verið bent á að hópur grunnskólakennara hefur ekki lokið háskólanámi. Þetta er eðlilegt þegar horft er til þess að enn eru starfandi kennarar sem luku námi sínu áður en Kennaraháskólinn tók til starfa árið 1971. Þeir hlutu bestu menntun sem bauðst á sínum tíma. Þeim fækkar hins vegar óðum, enda hafa þeir flestir um þessar mundir nálægt 40 ára starfsreynslu að baki og eru um það bil að ljúka mikilvægu ævistarfi. Til þessa hefur löng starfsreynsla, endur- og viðbótarmenntun þessa fólks einmitt þótt eftirsóknarverð og því heldur kaldranalegt að væna einmitt þessa kennara um vankunnáttu í sérgrein sinni. Einkunnarorð Kennaraháskólans, Alúð við fólk og fræði, endurspegla þau viðhorf sem skólinn hefur að leiðarljósi. Skólinn er bæði starfsmenntaháskóli og rannsóknarháskóli, en jafnframt háskóli nýsköpunar og frjórra hugmynda, háskóli sem hefur markvisst leitast við að þróa starf sitt og laga það að nýrri tækni og breyttum kröfum. Þeir sem halda öðru fram um starfsemi Kennaraháskóla Íslands hafa greinilega ekki kynnt sér starfsemi hans. Höfundur er kynningarfulltrúi Kennaraháskóla Íslands. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson Skoðun Ríkisstjórnin ræður ekki við verðbólguna Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon skrifar Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Átta atriði sem sýna fram á vanda hávaxtastefnunnar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun 50 þúsund nýir íbúar – Hvernig tryggjum við samheldni? Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Framtíð nemenda í fyrsta sæti í Kópavogi Ásdís Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Að setjast í fyrsta sinn á skólabekk Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun Íslenzkir sambandsríkissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Garðurinn okkar fyllist af illgresi Davíð Bergmann skrifar Skoðun Nýtt landsframlag – og hvað svo? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Fágætir dýrgripir í Vestmannaeyjum Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Er einnig von á góðakstri Strætó í ár? Stefán Hrafn Jónsson skrifar Skoðun Ferðumst saman í Reykjavík Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Þúsundir barna bætast við umferðina Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau sem hlaupa í átt að hættunni þegar aðrir flýja Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Öndum rólega Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Sjá meira
Menntun kennara - Elín Thorarensen Í yfirstandandi verkfalli kennara hefur ýmislegt sem varðar menntun þeirra verið í umræðu, meðal annars í dagblöðum. Flestar þær fullyrðingar sem fram hafa verið settar eiga sér eflaust stoð í ókunnugleika þeirra sem um fjalla, hugsanlega líka gagnrýnislausu mati fjölmiðla sem slá þeim fram. Eftirfarandi upplýsingar ættu að veita skýringar á ýmsum þeim atriðum sem nefnd hafa verið. Nú er liðið nokkuð á fjórða áratug frá því að Kennaraháskóli Íslands var stofnaður á grunni hins gamla Kennaraskóla Íslands. Kennaranám var þá flutt á háskólastig og skipulagt sem háskólanám. Að sjálfsögðu hefur nám við skólann breyst og þróast á þessum áratugum. Nú er nám almennra grunnskólakennara þriggja ára háskólanám sem lýkur með B.Ed.-gráðu. Kennsla fer ýmist fram í formi fjölmennra fyrirlestra eða í fámennum hópum þar sem eru á bilinu 12-30 stúdentar. Rannsóknir sýna að slík kennsla skilar mun betri árangri en nám sem byggir nær eingöngu á fjölmennum fyrirlestrum. Það er rétt sem haldið hefur verið á lofti að í Kennaraháskóla Íslands er lögð áhersla á nána samvinnu nemenda innbyrðis enda á það við í almennum grunnskólum ekki síður en á öðrum vinnustöðum að samvinna um verkefnin sem fyrir liggja er mikilvæg forsenda þess að vel takist til. Þetta vita stórfyrirtækin sem senda starfsmenn sína unnvörpum á námskeið af ýmsu tagi til að efla samvinnuhæfni þeirra. Þetta vita þeir líka sem skipuleggja kennaramenntunina. Þess vegna er lögð áhersla á að efla samstarfsfærni kennaranema og hæfni þeirra í að taka tillit til annarra, stjórna hópstarfi og taka þátt í teymisvinnu. Flogið hefur fyrir að lágt brottfall úr kennaranámi staðfesti að námið sé léttvægt og ekki sambærilegt við nám t.d. í lögfræði þar sem brottfall er verulegt. Í þessu sambandi er rétt að ítreka að ekki er um að ræða að stúdentar skrái sig í nám við Kennaraháskólann eins og gert er í Háskóla Íslands heldur er sótt um nám þar og valið úr umsóknum. Þrátt fyrir að skólinn hafi stækkað mjög á undanförnum árum hefur á sama tíma þurft að hafna um helmingi umsækjenda um grunnskólakennaranám ár hvert. Nú í haust fengu inngöngu 49% þeirra sem sóttu um nám á grunnskólabraut. Allmargir úr þeim hópi hafa aflað sér kennslureynslu sem mun koma þeim til góða í náminu. Auk þess eru flestir sem velja að stunda kennaranám mjög öruggir um sitt námsval og leggja áherslu á að ljúka námi sínu. Þá hefur verið bent á að hópur grunnskólakennara hefur ekki lokið háskólanámi. Þetta er eðlilegt þegar horft er til þess að enn eru starfandi kennarar sem luku námi sínu áður en Kennaraháskólinn tók til starfa árið 1971. Þeir hlutu bestu menntun sem bauðst á sínum tíma. Þeim fækkar hins vegar óðum, enda hafa þeir flestir um þessar mundir nálægt 40 ára starfsreynslu að baki og eru um það bil að ljúka mikilvægu ævistarfi. Til þessa hefur löng starfsreynsla, endur- og viðbótarmenntun þessa fólks einmitt þótt eftirsóknarverð og því heldur kaldranalegt að væna einmitt þessa kennara um vankunnáttu í sérgrein sinni. Einkunnarorð Kennaraháskólans, Alúð við fólk og fræði, endurspegla þau viðhorf sem skólinn hefur að leiðarljósi. Skólinn er bæði starfsmenntaháskóli og rannsóknarháskóli, en jafnframt háskóli nýsköpunar og frjórra hugmynda, háskóli sem hefur markvisst leitast við að þróa starf sitt og laga það að nýrri tækni og breyttum kröfum. Þeir sem halda öðru fram um starfsemi Kennaraháskóla Íslands hafa greinilega ekki kynnt sér starfsemi hans. Höfundur er kynningarfulltrúi Kennaraháskóla Íslands.
Skoðun Gjaldskyldulandið Ísland - Viltu hafa bílastæðagjald við hverja lækjarsprænu? Hermann Helguson skrifar
Skoðun Gervigreind er ekki sannleiksvél – en við getum gert svörin traustari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar