Kvikmyndatónlist tilverunnar 22. júní 2004 00:01 Þórarinn Þórarinsson er byrjaður að nota tónlist til að kortleggja andlegt ástand sitt Eftir að ég hætti að eiga bíl hef ég farið allra minna ferða fótgangandi eða í strætó, sem er hið besta mál. Einn af mínum skárri kunningjum benti mér svo á það um daginn að ferðageislaspilari væri ómissandi öllum þeim sem ætla að fara gangandi í gegnum lífið. Það er víst svo gott að tapa sér í tónlistinni og hugsa í friði fyrir umhverfishljóðum og háværu áreiti hins daglega lífs. Ég kýldi á þetta en get ekki beinlínis sagt að ég hafi eignast athvarf frá umhverfinu með því að setja á mig heyrnartólin en ég stíg þó inn í nýjan heim í hvert skipti sem ég ýti á "play". Tónlistina vel ég auðvitað út frá andlegri líðan og þegar Morrison byrjaði að kyrja "Strange days have found us/And through their strange hours/We linger alone/Bodies confused/Memories misused/As we run from the day/To a strange night of stone" breytist ég í leikstjóra og aðalpersónu minnar eigin bíómyndar. Allt sem fyrir augu ber lýtur lögmálum frásagnarinnar sem stjórnast af tónlistinni. Vegfarendur verða handbendi hins alvitra sögumanns sem ferðast úr einu hugarfylgsni til annars og gerir fólki upp meiningar og langanir: "People are strange when you're a stranger/Faces look ugly when you're alone/Women seem wicked when you're unwanted/Streets are uneven when you're down." Það er auðvitað alltaf hægt að finna einhver lög sem fara vel við hvert einasta myndskeið í lífinu. Tónlistarvalið getur gefið mikilvægar vísbendingar um andlegt ástand þess sem velur og þegar The Doors drottna yfir lagalistanum veit maður að það er kominn tími til að skipta um takt og reyna aftur, hvort sem leiðin liggur yfir Esjuna eða til tunglsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stuð milli stríða Mest lesið Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun Launamunur kynjanna eykst – Hvar liggur ábyrgðin? Kolbrún Halldórsdóttir Skoðun Sótt að hagsmunum atvinnulausra Steinar Harðarson Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun
Þórarinn Þórarinsson er byrjaður að nota tónlist til að kortleggja andlegt ástand sitt Eftir að ég hætti að eiga bíl hef ég farið allra minna ferða fótgangandi eða í strætó, sem er hið besta mál. Einn af mínum skárri kunningjum benti mér svo á það um daginn að ferðageislaspilari væri ómissandi öllum þeim sem ætla að fara gangandi í gegnum lífið. Það er víst svo gott að tapa sér í tónlistinni og hugsa í friði fyrir umhverfishljóðum og háværu áreiti hins daglega lífs. Ég kýldi á þetta en get ekki beinlínis sagt að ég hafi eignast athvarf frá umhverfinu með því að setja á mig heyrnartólin en ég stíg þó inn í nýjan heim í hvert skipti sem ég ýti á "play". Tónlistina vel ég auðvitað út frá andlegri líðan og þegar Morrison byrjaði að kyrja "Strange days have found us/And through their strange hours/We linger alone/Bodies confused/Memories misused/As we run from the day/To a strange night of stone" breytist ég í leikstjóra og aðalpersónu minnar eigin bíómyndar. Allt sem fyrir augu ber lýtur lögmálum frásagnarinnar sem stjórnast af tónlistinni. Vegfarendur verða handbendi hins alvitra sögumanns sem ferðast úr einu hugarfylgsni til annars og gerir fólki upp meiningar og langanir: "People are strange when you're a stranger/Faces look ugly when you're alone/Women seem wicked when you're unwanted/Streets are uneven when you're down." Það er auðvitað alltaf hægt að finna einhver lög sem fara vel við hvert einasta myndskeið í lífinu. Tónlistarvalið getur gefið mikilvægar vísbendingar um andlegt ástand þess sem velur og þegar The Doors drottna yfir lagalistanum veit maður að það er kominn tími til að skipta um takt og reyna aftur, hvort sem leiðin liggur yfir Esjuna eða til tunglsins.
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun