Skoðun

Sannir Íslendingar

Af mikilli eftirvæntingu hef ég beðið fregna af störfum landa vorra í Afganistan, en eins og þjóðin veit var sendur hópur valinna manna til Kabúl til að sjá um rekstur flugvallarins þar. Er það framlag okkar Íslendinga við að koma á mannsæmandi ástandi þar um slóðir eftir að Bandaríkjamenn höfðu skilað fyrsta áfanga í því verkefni, en það var sem kunnugt er að sprengja helstu borgir landsins í rusl. Gekk það mjög vel og var frágangurinn allur til fyrirmyndar. Hefur nú gefist færi að sjá og meta þau góðu verk, ég vil segja afrek, sem landar okkar hafa þarna unnið, því Háskólabíó, þ.e. kvikmyndahús akademíunnar, hefur nú haft heimildarmyndina "Íslenska sveitin" til sýninga um nokkurt skeið. Ég brá mér að sjá myndina enda er fátt áhugaverðara en sannar heimildir um afreksmenn. Ekki lét hrifning mín á sér standa, enda áhrif myndarinnar samfelld hugljómun. Fyrst er til að taka röggsamlega stjórnun okkar manna á flugumferð um völlinn. Er greinilegt hve reynsla okkar á því sviði í okkar fjöllótta landi með sín vályndu veður nýtist þarna frábærlega. Þarna streyma inn flugvélar hvaðanæva með hjálpargögn, mest frá Bandaríkjamönnum. Þeir láta nú ekki eftir sér bíða þar sem einhverjir eiga bágt. Mitt í öllu kraðakinu gat svo að líta sendingu frá Íslandi. Þar mátti sjá hlaða af Goða og SS pylsum, og það á sama brettinu. Eitthvað voru eldri menn þarlendir tortryggnir á merkingarnar á SS pylsunum og var nokkuð starsýnt á Þórshamarinn á Eimskipafélagsbrettinu, en okkar menn leiðréttu það óðara hreint. Þarna voru ORA baunir, Frónkex, flatkökur og kleinur frá Ömmubakstri og Samsölubrauð. Mjólkurvara frá MS, skyr punktur is, Búri frá Osta og smjörsölunni, KEA súrmjólk og gott ef ég sá ekki bregða fyrir Jógúrtfernum merktum Húsavík, minni gömlu heimabyggð norðan heiða. Var nú sárt að vera hættur búskap, ef svo hefði ekki verið hefði þessi vara e.t.v. verið unnin úr mjólk úr kúnum mínum. Aumi ég. Samt var þetta allt harla gott. Og eins og skáldið sagði. "Þá heyrði ég hjarta mitt slá" Já svo sannarlega. Afhending alls þessa fer um hendur okkar manna. Öryggið og röggsemin er sem andi yfir vötnum. Þar er nú ekki vopnaskakið. Ó nei. Aldrei hafa Íslendingar betur sýnt að þeir hafa tilgang í veröldinni og maður fyllist stolti. Víkur þá sögunni að almennri uppbyggingu í borginni og nágrenni hennar. Þarna vinna heilu byggingafyrirtækin á vöktum við uppbyggingu. Gatnagerð, byggingu sjúkrahúsa, skóla og íbúða fyrir blessað fólkið sem við ásamt helstu öxulveldum hins góða erum að koma á frelsis- og framfarabraut. Blakta fánar viðkomandi ríkja yfir. Þetta eru örugglega mjög staðföst ríki. Vinir okkar Íslendinga. Fánýtt hjal eins og "Bykó byggir með þér" eða "Húsasmiðjan ekkert mál" hljómar ámátlega hjá öllu því sem þarna ber fyrir augu. Og vatnsveitan í Kabúl, - ja maður - Hún minnir á himnaríki.… Bráðum verður ekki að sjá að land þetta hafi orðið fyrir nokkrum skakkaföllum. Það verður um það leyti sem afreksmenn okkar koma heim. Þá vil ég að allir sannir Íslendingar fari suður á Keflavíkurvöll og standi heiðursvörð. Þá eiga forsetinn og hans nánustu fylgismenn úr ríkisstjórn Íslands að sæma þessa riddara norðursins heiðursmerkjum fyrir þau risaskref sem þeir hafa tekið á vegferð þjóðarinnar fram á veginn. Það hafa ekki aðrir gert.



Skoðun

Sjá meira


×