Íþróttastarf fyrir alla Guðmundur Sigurbergsson, Ingvar Sverrisson og Hrafnkell Marínósson skrifa 22. febrúar 2025 14:00 Öflugt íþróttastarf og traustur rekstur Nýlega bárust íþróttafélögum bréf frá Skattinum varðandi fyrirkomulag skattgreiðslna og ráðningasambanda við þjálfara og leikmenn hjá félögunum. Þar leggur Skatturinn áherslu á að ráðningarsamband íþróttafélaganna við starfsmenn sína megi ekki vera í verktöku eins og tíðkast um meirihluta þeirra sem um ræðir. Þá er einnig athyglisvert að Skatturinn segir í bréfinu að þeir aðilar sem veljist til stjórnarsetu í aðalstjórnum félaganna beri fulla ábyrgð á skattskilum allra verktaka og starfsmanna og minna í því samhengi á refsiábyrgð. ÍBH, ÍBR og UMSK boðuðu til opins fundar með forsvarsmönnum sinna aðildarfélaga til að ræða þessa stöðu og hvaða viðbrögð eða aðgerðir hún kallar á frá íþróttahreyfingunni. Þar kom fram skýrt ákall um að héröðin á höfuðborgarsvæðinu taki frumkvæði í því að kynna hvernig þessu er raunverulega fyrirkomið í rekstri félaganna. Enda er það þannig að allir starfsmenn íþróttafélaga greiða skatta af sínum launum, hvort sem þeir eiga í verktaka- eða launasambandi við félögin. Auk þess verður að halda til haga að stjórnarfólk í félögunum velst þangað sem sjálfboðaliðar til að halda úti því samfélagslega mikilvæga starfi sem íþróttafélögin sinna. En um hvað snýst málið? Íþróttafélögin hafa mikinn fjölda starfsmanna á sínum snærum og við íþróttastarf á Íslandi vinna 2,3% af starfsfólki í landinu. Því er þannig háttað að þessi störf eru margskonar. Til einföldunar má segja að starfsfólk íþróttafélaga við rekstur, húsnæðisumsjón og þess háttar er svo til allt hefðbundnir launþegar með þeim réttindum og skyldum sem því fylgja. Það sama á við um þjálfara, t.d. meistaraflokka, sem sinna þjálfun í fullu starfi og engu öðru. Þjálfarar barna og ungmenna eru langoftast að sinna þjálfuninni með annarri vinnu eða námi. Þeir eru í því í hlutastarfi sem þeir sinna þegar þeir geta samræmt það með annarri vinnu og fá eðlilega greitt eftir innsendum reikningum sem verktakar. Leikmenn fá í einhverjum mæli greitt sem launþegar en stór hluti sem verktakar. Það helgast af tvennu, annars vegar að vinnutími, orlof o.s.frv. passar afar illa inn í hefðbundið launasamband og hins vegar er stærstur hluti leikmanna í annarri vinnu og þátttaka í keppnisíþrótt er viðbótar- eða aukavinna. Auðvitað eiga allir þeir sem hafa tekjur sem verktakar að gera grein fyrir þeim í samræmi við lög og reglur, en svo virðist sem Skatturinn telji að það hafi verið einhver misbrestur á því hjá einstaklingum. Það eru skrýtin viðbrögð að færa ábyrgðina á því yfir á félögin í landinu með þeim miklu fjárhagslegu og félagslegu áhrifum sem slíkt myndi hafa. Ef kostnaður við þjálfun yngri flokka hækkar umtalsvert eiga félögin engan annan kost en að hækka æfingagjöld sem mun hafa þau áhrif að ákveðnir hópar geta ekki staðið undir þeim kostnaði og þannig ekki boðið sínum börnum upp á þátttöku í íþróttastarfi. Hin leiðin er að auka stuðning umtalsvert frá sveitarfélögum en vandséð er að þau hafi bolmagn til þess. Íþrótta- og æskulýðsstarf á Íslandi er gríðarlega umfangsmikið og öflugt þar sem grunnáherslan er á að bjóða börnum og ungmennum að æfa og keppa í íþróttum og hljóta þjálfun og leiðbeiningar frá faglærðu fólki. Ábyrgð á starfinu, skipulagning og fjármögnun að langmestum hluta, hvílir á sjálfboðaliðum sem bera uppi félögin í landinu. Án þeirra væri ekkert starf fyrir einn eða neinn. Sjálfboðaliðar taka á sig mikla ábyrgð varðandi heilindi og gæði í allri starfsemi. Börn og ungmenni búa við öryggi og hafa jafna möguleika til að eflast og dafna. Forvarnargildið er ótvírætt og þar með samfélagslegi ávinningurinn. Bréf Skattsins er ekki til þess fallið að fjölga þeim sem tilbúnir eru að taka að sér þessi verkefni. Við óskum eftir að stjórnvöld efni til víðtæks samtals við íþróttafélögin í landinu þar sem lögð verður áhersla á að tryggja öflugt íþrótta- og æskulýðsstarf fyrir öll börn og ungmenni og gerðar verði lagfæringar á skattareglum þannig að þær endurspegli eðli starfseminnar og mikilvægi. Við fulltrúar íþróttabandalaganna þriggja erum reiðubúin að koma í það samtal og nota jafnframt tækifærið og kortleggja og greina það mikla skattaspor sem íþróttirnar skilja eftir sig og skila til samfélagsins til viðbótar þeim fjölda barna og ungmenna sem koma sem betri einstaklingar út í samfélagið. Íþróttir eiga skilið einfalt og skýrt regluumhverfi sem hjálpar þeim að sinna sínu mikilvæga samfélagsverkefni, að þroska og efla börn og ungmenni, þeim og landinu öllu til heilla. Hrafnkell Marínósson er formaður Íþróttabandalags Hafnarfjarðar Ingvar Sverrisson er formaður Íþróttabandalags Reykjavíkur Guðmundur Sigurbergsson er formaður Ungmennasambands Kjalarnesþings Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Íþróttir barna Mest lesið Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir Skoðun Skoðun Skoðun Rauðir sokkar á 1. maí Sveinn Ólafsson skrifar Skoðun 1. maí er líka fyrir fatlað fólk! Geirdís Hanna Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Verkalýðshreyfingin á næsta leik í Evrópuumræðunni Dagbjört Hákonardóttir skrifar Skoðun Á milli steins og sleggju Heinemann Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Heiðrum íslenska hestinn Berglind Margo Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Allir eiga rétt á virku lífi — líka fatlað fólk Anna Margrét Bjarnadóttir skrifar Skoðun Er kominn tími á Útlendingafrí? Marion Poilvez skrifar Skoðun Janus og jakkalakkarnir Óskar Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar Skoðun Hvað ætlar þú að vera þegar þú verður stór? Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Samtalið um dauðann veldur okkur óöryggi Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Sköpum störf við hæfi! Unnur Hrefna Jóhannsóttir skrifar Skoðun Immigrant Women: Essential Workers, Rising Voices on Labor Day Maru Alemán skrifar Skoðun Tikkað í skipulagsboxin Samúel Torfi Pétursson skrifar Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Sjúklingur settur í fangaklefa Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjármálaráðherra, Daða Más Kristóferssonar Íris Róbertsdóttir skrifar Skoðun Ég kalla hann Isildur; mentorinn minn er gervigreind Björgmundur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvað er „furry“ annars? Jóhanna Jódís Antonsdóttir skrifar Skoðun Jafnaðarmennskan og verkalýðsbaráttan Sigfús Ómar Höskuldsson skrifar Skoðun Hljóð og mynd íslenskra varna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Kveðjur úr Grafarvogi til þeirra sem kasta steinum úr glerhúsi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Leiðsöguhundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Fimmtíu ár frá lokum Víetnamstríðsins Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Að undirbúa börnin okkar fyrir heim sem er að hverfa Halldóra Mogensen skrifar Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Skoðun Þeir greiða sem njóta, eða hvað? Jóhannes Þór Skúlason,Pálmi Viðar Snorrason skrifar Sjá meira
Öflugt íþróttastarf og traustur rekstur Nýlega bárust íþróttafélögum bréf frá Skattinum varðandi fyrirkomulag skattgreiðslna og ráðningasambanda við þjálfara og leikmenn hjá félögunum. Þar leggur Skatturinn áherslu á að ráðningarsamband íþróttafélaganna við starfsmenn sína megi ekki vera í verktöku eins og tíðkast um meirihluta þeirra sem um ræðir. Þá er einnig athyglisvert að Skatturinn segir í bréfinu að þeir aðilar sem veljist til stjórnarsetu í aðalstjórnum félaganna beri fulla ábyrgð á skattskilum allra verktaka og starfsmanna og minna í því samhengi á refsiábyrgð. ÍBH, ÍBR og UMSK boðuðu til opins fundar með forsvarsmönnum sinna aðildarfélaga til að ræða þessa stöðu og hvaða viðbrögð eða aðgerðir hún kallar á frá íþróttahreyfingunni. Þar kom fram skýrt ákall um að héröðin á höfuðborgarsvæðinu taki frumkvæði í því að kynna hvernig þessu er raunverulega fyrirkomið í rekstri félaganna. Enda er það þannig að allir starfsmenn íþróttafélaga greiða skatta af sínum launum, hvort sem þeir eiga í verktaka- eða launasambandi við félögin. Auk þess verður að halda til haga að stjórnarfólk í félögunum velst þangað sem sjálfboðaliðar til að halda úti því samfélagslega mikilvæga starfi sem íþróttafélögin sinna. En um hvað snýst málið? Íþróttafélögin hafa mikinn fjölda starfsmanna á sínum snærum og við íþróttastarf á Íslandi vinna 2,3% af starfsfólki í landinu. Því er þannig háttað að þessi störf eru margskonar. Til einföldunar má segja að starfsfólk íþróttafélaga við rekstur, húsnæðisumsjón og þess háttar er svo til allt hefðbundnir launþegar með þeim réttindum og skyldum sem því fylgja. Það sama á við um þjálfara, t.d. meistaraflokka, sem sinna þjálfun í fullu starfi og engu öðru. Þjálfarar barna og ungmenna eru langoftast að sinna þjálfuninni með annarri vinnu eða námi. Þeir eru í því í hlutastarfi sem þeir sinna þegar þeir geta samræmt það með annarri vinnu og fá eðlilega greitt eftir innsendum reikningum sem verktakar. Leikmenn fá í einhverjum mæli greitt sem launþegar en stór hluti sem verktakar. Það helgast af tvennu, annars vegar að vinnutími, orlof o.s.frv. passar afar illa inn í hefðbundið launasamband og hins vegar er stærstur hluti leikmanna í annarri vinnu og þátttaka í keppnisíþrótt er viðbótar- eða aukavinna. Auðvitað eiga allir þeir sem hafa tekjur sem verktakar að gera grein fyrir þeim í samræmi við lög og reglur, en svo virðist sem Skatturinn telji að það hafi verið einhver misbrestur á því hjá einstaklingum. Það eru skrýtin viðbrögð að færa ábyrgðina á því yfir á félögin í landinu með þeim miklu fjárhagslegu og félagslegu áhrifum sem slíkt myndi hafa. Ef kostnaður við þjálfun yngri flokka hækkar umtalsvert eiga félögin engan annan kost en að hækka æfingagjöld sem mun hafa þau áhrif að ákveðnir hópar geta ekki staðið undir þeim kostnaði og þannig ekki boðið sínum börnum upp á þátttöku í íþróttastarfi. Hin leiðin er að auka stuðning umtalsvert frá sveitarfélögum en vandséð er að þau hafi bolmagn til þess. Íþrótta- og æskulýðsstarf á Íslandi er gríðarlega umfangsmikið og öflugt þar sem grunnáherslan er á að bjóða börnum og ungmennum að æfa og keppa í íþróttum og hljóta þjálfun og leiðbeiningar frá faglærðu fólki. Ábyrgð á starfinu, skipulagning og fjármögnun að langmestum hluta, hvílir á sjálfboðaliðum sem bera uppi félögin í landinu. Án þeirra væri ekkert starf fyrir einn eða neinn. Sjálfboðaliðar taka á sig mikla ábyrgð varðandi heilindi og gæði í allri starfsemi. Börn og ungmenni búa við öryggi og hafa jafna möguleika til að eflast og dafna. Forvarnargildið er ótvírætt og þar með samfélagslegi ávinningurinn. Bréf Skattsins er ekki til þess fallið að fjölga þeim sem tilbúnir eru að taka að sér þessi verkefni. Við óskum eftir að stjórnvöld efni til víðtæks samtals við íþróttafélögin í landinu þar sem lögð verður áhersla á að tryggja öflugt íþrótta- og æskulýðsstarf fyrir öll börn og ungmenni og gerðar verði lagfæringar á skattareglum þannig að þær endurspegli eðli starfseminnar og mikilvægi. Við fulltrúar íþróttabandalaganna þriggja erum reiðubúin að koma í það samtal og nota jafnframt tækifærið og kortleggja og greina það mikla skattaspor sem íþróttirnar skilja eftir sig og skila til samfélagsins til viðbótar þeim fjölda barna og ungmenna sem koma sem betri einstaklingar út í samfélagið. Íþróttir eiga skilið einfalt og skýrt regluumhverfi sem hjálpar þeim að sinna sínu mikilvæga samfélagsverkefni, að þroska og efla börn og ungmenni, þeim og landinu öllu til heilla. Hrafnkell Marínósson er formaður Íþróttabandalags Hafnarfjarðar Ingvar Sverrisson er formaður Íþróttabandalags Reykjavíkur Guðmundur Sigurbergsson er formaður Ungmennasambands Kjalarnesþings
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun
Skoðun Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir skrifar
Skoðun Það sem er ósagt varðandi vinnubrögð hjá Háskólanum á Akureyri Þóra Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Hollar skólamáltíðir fyrir loftslagið og líðan barna Laufey Steingrímsdóttir,Anna Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Jafnréttisbaráttan er brýnni en nokkru sinni fyrr Kolbrún Halldórsdóttir,Sunna Kristín Símonardóttir Skoðun