Ég var með alþingismanni í meðferð Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar 3. október 2024 10:03 Ég fór í meðferð eitt skiptið á Sjúkrahúsinu Vogi eftir að hafa eftir að hafa dottið í það eina helgina eftir fjögurra ára edrúmennsku. Ég var svo staðráðinn í að halda áfram edrúmennskunni út af sjálfum mér náttúrulega og út af börnunum mínum að ég var edrú í 18 daga meðan ég beið eftir meðferðinni á Sjúkrahúsinu Vogi. En flestir ganga þarna inn verulega undir áhrifum því fíknin er svo mikil... Það er nefnilega alltaf „síðasta skiptið“. Og svo aftur „síðasta skiptið“. Vogur er fjársjóður Íslands og er stofnun sem þarf nauðsynlega að fjármagna meira. Sjúkrahúsið Vogur er stjörnumeðferð sem hefur bjargað svo mörgum mannslífum og hjálpað svo mörgum fjölskyldum. En þessi meðferð var eins og bíómynd. Þarna var ég með heimsfrægum tónlistarmanni í meðferð, þá meina ég manni úr heimsfrægri hljómsveit svo það fari ekki á milli mála. Einnig mjög frægum leikara hér á Íslandi og alþingismanni. Einnig var ég með flugmanni og fólki úr öllum stéttum samfélagsins, alveg niður í útigangsmann sem varð mjög mikill vinur minn. Alveg rosalega björt og falleg sál. Alkóhólismi og útigengsmenn Það er hræðilegt hvað margir eru heimilislausir á Íslandi. Þetta þarf ekki að vera svona... Bara alls ekki. En málið er að fólkið við stjórnvölin hér á Íslandi lokar augunum fyrir þessu. Því miður.. Afhverju líður okkur svona illa að við þurfum að deyfa okkur? Sumir segja að þetta sé genatengt og aðrir segja að þetta sé hvernig við erum alin upp og sálfræðilegar ástæður eins og kvíði. Að við drekkum og dópum til að losna við kvíða. Aðrir segja að þetta sé umhverfistengt og svo eru aðrir sem segja að þetta sé blanda af þessu öllu. En það svo sem skiptir ekki öllu. Alkahólismi er líklega algengasti sjúkdómurinn á Íslandi. Það eru nokkrir einstaklingar sem segja við mig að þeir séu ekki alkóhólistar. Að þeir drekka bara um helgar (alla helgina og hverja helgi) og við önnur tækifæri. Það er ekki mitt að dæma það, en þeir ,,fúnkera" allavega í vinnu fimm daga vikunnar. Ég ólst upp á Ólafsfirði sem var sjómannabær mikill á mínum yngri árum og þá fór maður tvo túra og einn í frí. Menningin þá var önnur en í dag og ég til dæmis drakk 15 eða 16 ára gamall með foreldrum vina minna sem væri barnaverndarmál í dag. Skál! En allavega þá fór ég þó nokkra túra á Kleifaberginu og Sigurbjörginni sem eru 30 til 40 daga túrar þegar ég var þá á sjó. Og eftir sjóinn þá keypti maður sér á endanum bíl úr kassanum og var með ,,driver" og var fullur nánast í öllu fríinu, heilan mánuð. Í dag eru svo margir í vef fíkniefna og áfengis.. Það eykst bara og eykst.. Hrikalegt. Ég hef rætt við fólk sem selur fíkniefni og þeir segja að markaðurinn sé hvort sem er til staðar, svo ef þeir selja ekki fíkniefnin að þá gerir bara einhver annar það. Er þetta afsökun til að friða samviskuna? Siðblinda? En samt sem áður er þetta alveg rétt hjá honum. Þessi markaður er til staðar og fer bara stækkandi. En ef ég breyti aðeins umræðuefninu og bæti ,,spillingu og neyslu" saman í flokk hér á Íslandi með þessum hugleiðingum mínum, því fíkniefni eru hugbreytandi efni og hafa gríðarleg sálfræðileg áhrif á ákvarðanatökur sem nálgast siðblindu og narsisisma. Að þá er ekki bara spilling (siðblinda) á alþingi heldur einnig í fjármálaheiminum, hjá lögfræðingum, lögreglunni, bæjarstjórnum og í raun allsstaðar. Nema kannski hjá forseta Íslands. Vona ég allavega. Til að koma þessum orðum í samhengi að þá spjallaði ég einu sinni við mann fyrir mörgum árum síðan í Reykjavík sem selur fólki kókaín að mestu. Hann sagði við mig: ,,Gísli, það er til A+ Kókaín og svo B+ Kókaíni. Lögfræðingar, fólk úr viðskiptaheiminu og aðrir úr hærri stéttum og nokkrir á alþingi sem ég sel fá A+ Kókaín en aðrir B+ fyrir utan VIP vini. Fíkniefni eru hugbreytandi efni og þið getið bara ímyndað ykkur fólk sem ber mikla ábyrgð hér á Íslandi vera að taka þessi efni inn sem hafa gríðarleg áhrif á siðferðið. Jafnvel prestar líka. Þannig þið sjáið að fíkniefnaneysla er ALLSTAÐAR. Meira að segja hjá fólkinu sem á að halda utan um og vernda landið okkar. Það væri pínu fyndið ef forseti Íslands væri með í þessum pakka. Nei ég segi svona. En þá værum við búin að setja punktinn yfir allt stafrófið sem spilltasta landið í heiminum. Við megum nú ekki við því. En allavega, ég er komin fram úr sjálfum mér. Á Vogi var ég bókstaflega með Íslandi í meðferð og þá skrifa ég þetta með smá húmor. Sá eini sem ég var ekki með í meðferð var forseti Íslands. Annars var ég með fólki úr öllum stéttum þjóðfélagsins. En ég vildi skrifa þessa litlu grein til að vekja almenning um raunveruleika fíkniefna hér á Íslandi auk spillingu sem helst í hendur. Hún er ekki bara hjá Kalla og Sigga heldur í öllum stéttum. Ég get borið vitnisburð um það að verða 40 ára gamall og upplifað hluti sem fólk sem er 90 ára hefur ekki upplifað og mun aldrei. Ég vildi líka skrifa hana til að vekja almenning um Sjúkrahúsið Vog. Við þurfum að fjármagna þennan stað sem hefur bjargað svo mörgum lífum. Alþingi þarf að dæla peningum þangað frekar en að sumir aðilar þar fá sér kókaín í nösina. Allt sem ég hef sagt hér er raunveruleikinn á Íslandi. Fyrir suma kann þetta að vera nýjar fréttir en flestir eru meðvitaðir um þetta. En já, ég held ég hafi komið þessum hugleiðingum mínum frá mér og vona að Sjúkrahúsið Vogur verði ennþá uppistandandi næstu áratugina. STYRKJUM SJÚKRAHÚSIÐ VOG SEM BJARGAR MANNSLÍFUM OG HEILUM FJÖLSKYLDUM. ÁFRAM VOGUR! Höfundur er eilífðarstúdent. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Skoðun Skoðun Lénsherratímabilið er hafið Einar G Harðarson skrifar Skoðun Þéttur eða þríklofinn Sjálfstæðisflokkur Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Sjá meira
Ég fór í meðferð eitt skiptið á Sjúkrahúsinu Vogi eftir að hafa eftir að hafa dottið í það eina helgina eftir fjögurra ára edrúmennsku. Ég var svo staðráðinn í að halda áfram edrúmennskunni út af sjálfum mér náttúrulega og út af börnunum mínum að ég var edrú í 18 daga meðan ég beið eftir meðferðinni á Sjúkrahúsinu Vogi. En flestir ganga þarna inn verulega undir áhrifum því fíknin er svo mikil... Það er nefnilega alltaf „síðasta skiptið“. Og svo aftur „síðasta skiptið“. Vogur er fjársjóður Íslands og er stofnun sem þarf nauðsynlega að fjármagna meira. Sjúkrahúsið Vogur er stjörnumeðferð sem hefur bjargað svo mörgum mannslífum og hjálpað svo mörgum fjölskyldum. En þessi meðferð var eins og bíómynd. Þarna var ég með heimsfrægum tónlistarmanni í meðferð, þá meina ég manni úr heimsfrægri hljómsveit svo það fari ekki á milli mála. Einnig mjög frægum leikara hér á Íslandi og alþingismanni. Einnig var ég með flugmanni og fólki úr öllum stéttum samfélagsins, alveg niður í útigangsmann sem varð mjög mikill vinur minn. Alveg rosalega björt og falleg sál. Alkóhólismi og útigengsmenn Það er hræðilegt hvað margir eru heimilislausir á Íslandi. Þetta þarf ekki að vera svona... Bara alls ekki. En málið er að fólkið við stjórnvölin hér á Íslandi lokar augunum fyrir þessu. Því miður.. Afhverju líður okkur svona illa að við þurfum að deyfa okkur? Sumir segja að þetta sé genatengt og aðrir segja að þetta sé hvernig við erum alin upp og sálfræðilegar ástæður eins og kvíði. Að við drekkum og dópum til að losna við kvíða. Aðrir segja að þetta sé umhverfistengt og svo eru aðrir sem segja að þetta sé blanda af þessu öllu. En það svo sem skiptir ekki öllu. Alkahólismi er líklega algengasti sjúkdómurinn á Íslandi. Það eru nokkrir einstaklingar sem segja við mig að þeir séu ekki alkóhólistar. Að þeir drekka bara um helgar (alla helgina og hverja helgi) og við önnur tækifæri. Það er ekki mitt að dæma það, en þeir ,,fúnkera" allavega í vinnu fimm daga vikunnar. Ég ólst upp á Ólafsfirði sem var sjómannabær mikill á mínum yngri árum og þá fór maður tvo túra og einn í frí. Menningin þá var önnur en í dag og ég til dæmis drakk 15 eða 16 ára gamall með foreldrum vina minna sem væri barnaverndarmál í dag. Skál! En allavega þá fór ég þó nokkra túra á Kleifaberginu og Sigurbjörginni sem eru 30 til 40 daga túrar þegar ég var þá á sjó. Og eftir sjóinn þá keypti maður sér á endanum bíl úr kassanum og var með ,,driver" og var fullur nánast í öllu fríinu, heilan mánuð. Í dag eru svo margir í vef fíkniefna og áfengis.. Það eykst bara og eykst.. Hrikalegt. Ég hef rætt við fólk sem selur fíkniefni og þeir segja að markaðurinn sé hvort sem er til staðar, svo ef þeir selja ekki fíkniefnin að þá gerir bara einhver annar það. Er þetta afsökun til að friða samviskuna? Siðblinda? En samt sem áður er þetta alveg rétt hjá honum. Þessi markaður er til staðar og fer bara stækkandi. En ef ég breyti aðeins umræðuefninu og bæti ,,spillingu og neyslu" saman í flokk hér á Íslandi með þessum hugleiðingum mínum, því fíkniefni eru hugbreytandi efni og hafa gríðarleg sálfræðileg áhrif á ákvarðanatökur sem nálgast siðblindu og narsisisma. Að þá er ekki bara spilling (siðblinda) á alþingi heldur einnig í fjármálaheiminum, hjá lögfræðingum, lögreglunni, bæjarstjórnum og í raun allsstaðar. Nema kannski hjá forseta Íslands. Vona ég allavega. Til að koma þessum orðum í samhengi að þá spjallaði ég einu sinni við mann fyrir mörgum árum síðan í Reykjavík sem selur fólki kókaín að mestu. Hann sagði við mig: ,,Gísli, það er til A+ Kókaín og svo B+ Kókaíni. Lögfræðingar, fólk úr viðskiptaheiminu og aðrir úr hærri stéttum og nokkrir á alþingi sem ég sel fá A+ Kókaín en aðrir B+ fyrir utan VIP vini. Fíkniefni eru hugbreytandi efni og þið getið bara ímyndað ykkur fólk sem ber mikla ábyrgð hér á Íslandi vera að taka þessi efni inn sem hafa gríðarleg áhrif á siðferðið. Jafnvel prestar líka. Þannig þið sjáið að fíkniefnaneysla er ALLSTAÐAR. Meira að segja hjá fólkinu sem á að halda utan um og vernda landið okkar. Það væri pínu fyndið ef forseti Íslands væri með í þessum pakka. Nei ég segi svona. En þá værum við búin að setja punktinn yfir allt stafrófið sem spilltasta landið í heiminum. Við megum nú ekki við því. En allavega, ég er komin fram úr sjálfum mér. Á Vogi var ég bókstaflega með Íslandi í meðferð og þá skrifa ég þetta með smá húmor. Sá eini sem ég var ekki með í meðferð var forseti Íslands. Annars var ég með fólki úr öllum stéttum þjóðfélagsins. En ég vildi skrifa þessa litlu grein til að vekja almenning um raunveruleika fíkniefna hér á Íslandi auk spillingu sem helst í hendur. Hún er ekki bara hjá Kalla og Sigga heldur í öllum stéttum. Ég get borið vitnisburð um það að verða 40 ára gamall og upplifað hluti sem fólk sem er 90 ára hefur ekki upplifað og mun aldrei. Ég vildi líka skrifa hana til að vekja almenning um Sjúkrahúsið Vog. Við þurfum að fjármagna þennan stað sem hefur bjargað svo mörgum lífum. Alþingi þarf að dæla peningum þangað frekar en að sumir aðilar þar fá sér kókaín í nösina. Allt sem ég hef sagt hér er raunveruleikinn á Íslandi. Fyrir suma kann þetta að vera nýjar fréttir en flestir eru meðvitaðir um þetta. En já, ég held ég hafi komið þessum hugleiðingum mínum frá mér og vona að Sjúkrahúsið Vogur verði ennþá uppistandandi næstu áratugina. STYRKJUM SJÚKRAHÚSIÐ VOG SEM BJARGAR MANNSLÍFUM OG HEILUM FJÖLSKYLDUM. ÁFRAM VOGUR! Höfundur er eilífðarstúdent.
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun