Ég var með alþingismanni í meðferð Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar 3. október 2024 10:03 Ég fór í meðferð eitt skiptið á Sjúkrahúsinu Vogi eftir að hafa eftir að hafa dottið í það eina helgina eftir fjögurra ára edrúmennsku. Ég var svo staðráðinn í að halda áfram edrúmennskunni út af sjálfum mér náttúrulega og út af börnunum mínum að ég var edrú í 18 daga meðan ég beið eftir meðferðinni á Sjúkrahúsinu Vogi. En flestir ganga þarna inn verulega undir áhrifum því fíknin er svo mikil... Það er nefnilega alltaf „síðasta skiptið“. Og svo aftur „síðasta skiptið“. Vogur er fjársjóður Íslands og er stofnun sem þarf nauðsynlega að fjármagna meira. Sjúkrahúsið Vogur er stjörnumeðferð sem hefur bjargað svo mörgum mannslífum og hjálpað svo mörgum fjölskyldum. En þessi meðferð var eins og bíómynd. Þarna var ég með heimsfrægum tónlistarmanni í meðferð, þá meina ég manni úr heimsfrægri hljómsveit svo það fari ekki á milli mála. Einnig mjög frægum leikara hér á Íslandi og alþingismanni. Einnig var ég með flugmanni og fólki úr öllum stéttum samfélagsins, alveg niður í útigangsmann sem varð mjög mikill vinur minn. Alveg rosalega björt og falleg sál. Alkóhólismi og útigengsmenn Það er hræðilegt hvað margir eru heimilislausir á Íslandi. Þetta þarf ekki að vera svona... Bara alls ekki. En málið er að fólkið við stjórnvölin hér á Íslandi lokar augunum fyrir þessu. Því miður.. Afhverju líður okkur svona illa að við þurfum að deyfa okkur? Sumir segja að þetta sé genatengt og aðrir segja að þetta sé hvernig við erum alin upp og sálfræðilegar ástæður eins og kvíði. Að við drekkum og dópum til að losna við kvíða. Aðrir segja að þetta sé umhverfistengt og svo eru aðrir sem segja að þetta sé blanda af þessu öllu. En það svo sem skiptir ekki öllu. Alkahólismi er líklega algengasti sjúkdómurinn á Íslandi. Það eru nokkrir einstaklingar sem segja við mig að þeir séu ekki alkóhólistar. Að þeir drekka bara um helgar (alla helgina og hverja helgi) og við önnur tækifæri. Það er ekki mitt að dæma það, en þeir ,,fúnkera" allavega í vinnu fimm daga vikunnar. Ég ólst upp á Ólafsfirði sem var sjómannabær mikill á mínum yngri árum og þá fór maður tvo túra og einn í frí. Menningin þá var önnur en í dag og ég til dæmis drakk 15 eða 16 ára gamall með foreldrum vina minna sem væri barnaverndarmál í dag. Skál! En allavega þá fór ég þó nokkra túra á Kleifaberginu og Sigurbjörginni sem eru 30 til 40 daga túrar þegar ég var þá á sjó. Og eftir sjóinn þá keypti maður sér á endanum bíl úr kassanum og var með ,,driver" og var fullur nánast í öllu fríinu, heilan mánuð. Í dag eru svo margir í vef fíkniefna og áfengis.. Það eykst bara og eykst.. Hrikalegt. Ég hef rætt við fólk sem selur fíkniefni og þeir segja að markaðurinn sé hvort sem er til staðar, svo ef þeir selja ekki fíkniefnin að þá gerir bara einhver annar það. Er þetta afsökun til að friða samviskuna? Siðblinda? En samt sem áður er þetta alveg rétt hjá honum. Þessi markaður er til staðar og fer bara stækkandi. En ef ég breyti aðeins umræðuefninu og bæti ,,spillingu og neyslu" saman í flokk hér á Íslandi með þessum hugleiðingum mínum, því fíkniefni eru hugbreytandi efni og hafa gríðarleg sálfræðileg áhrif á ákvarðanatökur sem nálgast siðblindu og narsisisma. Að þá er ekki bara spilling (siðblinda) á alþingi heldur einnig í fjármálaheiminum, hjá lögfræðingum, lögreglunni, bæjarstjórnum og í raun allsstaðar. Nema kannski hjá forseta Íslands. Vona ég allavega. Til að koma þessum orðum í samhengi að þá spjallaði ég einu sinni við mann fyrir mörgum árum síðan í Reykjavík sem selur fólki kókaín að mestu. Hann sagði við mig: ,,Gísli, það er til A+ Kókaín og svo B+ Kókaíni. Lögfræðingar, fólk úr viðskiptaheiminu og aðrir úr hærri stéttum og nokkrir á alþingi sem ég sel fá A+ Kókaín en aðrir B+ fyrir utan VIP vini. Fíkniefni eru hugbreytandi efni og þið getið bara ímyndað ykkur fólk sem ber mikla ábyrgð hér á Íslandi vera að taka þessi efni inn sem hafa gríðarleg áhrif á siðferðið. Jafnvel prestar líka. Þannig þið sjáið að fíkniefnaneysla er ALLSTAÐAR. Meira að segja hjá fólkinu sem á að halda utan um og vernda landið okkar. Það væri pínu fyndið ef forseti Íslands væri með í þessum pakka. Nei ég segi svona. En þá værum við búin að setja punktinn yfir allt stafrófið sem spilltasta landið í heiminum. Við megum nú ekki við því. En allavega, ég er komin fram úr sjálfum mér. Á Vogi var ég bókstaflega með Íslandi í meðferð og þá skrifa ég þetta með smá húmor. Sá eini sem ég var ekki með í meðferð var forseti Íslands. Annars var ég með fólki úr öllum stéttum þjóðfélagsins. En ég vildi skrifa þessa litlu grein til að vekja almenning um raunveruleika fíkniefna hér á Íslandi auk spillingu sem helst í hendur. Hún er ekki bara hjá Kalla og Sigga heldur í öllum stéttum. Ég get borið vitnisburð um það að verða 40 ára gamall og upplifað hluti sem fólk sem er 90 ára hefur ekki upplifað og mun aldrei. Ég vildi líka skrifa hana til að vekja almenning um Sjúkrahúsið Vog. Við þurfum að fjármagna þennan stað sem hefur bjargað svo mörgum lífum. Alþingi þarf að dæla peningum þangað frekar en að sumir aðilar þar fá sér kókaín í nösina. Allt sem ég hef sagt hér er raunveruleikinn á Íslandi. Fyrir suma kann þetta að vera nýjar fréttir en flestir eru meðvitaðir um þetta. En já, ég held ég hafi komið þessum hugleiðingum mínum frá mér og vona að Sjúkrahúsið Vogur verði ennþá uppistandandi næstu áratugina. STYRKJUM SJÚKRAHÚSIÐ VOG SEM BJARGAR MANNSLÍFUM OG HEILUM FJÖLSKYLDUM. ÁFRAM VOGUR! Höfundur er eilífðarstúdent. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Ríkisfyrirtæki sem virðir ekki æðsta valdið Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Lygin lekur niður á hökuna Jón Daníelsson Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Ríkisstofnun rassskellt Björn Ólafsson Skoðun Við vitum alveg upphafið Guðný Níelsen Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson Skoðun Níðingsverk Jón Daníelsson Skoðun Skoðun Skoðun Lygin lekur niður á hökuna Jón Daníelsson skrifar Skoðun Líflínan Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Ríkisfyrirtæki sem virðir ekki æðsta valdið Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Við erum hafið Guillaume Bazard skrifar Skoðun Deja Vu Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Mun mannkynið lifa af gervigreindina? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ríkisstofnun rassskellt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Orkuöflun á eyjaklösum - Vestmannaeyjar og Orkneyjar Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Hugrekki getur af sér hugrekki Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Helför gyðinga gegn íbúum Palestínu Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson skrifar Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægt skref til sáttar Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Staðið með þjóðinni Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Við vitum alveg upphafið Guðný Níelsen skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 3/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Varalitur á skattagrísinum Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Við eigum ekki efni á vonleysi né uppgjöf Magnús Magnússon skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Kafli eitt: Tómlæti Íslendinga Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þegar líða fer að jólum Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Svansvottaðar íbúðir – fjárfesting í lífsgæðum Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hættulegt tal Sjálfstæðisflokksins og Viðskiptaráðs Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Þetta má ekki gerast aftur! - Álag á útsvar Sveinn Ægir Birgisson skrifar Skoðun Meistaragráða í lífsreynslu Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar Sjá meira
Ég fór í meðferð eitt skiptið á Sjúkrahúsinu Vogi eftir að hafa eftir að hafa dottið í það eina helgina eftir fjögurra ára edrúmennsku. Ég var svo staðráðinn í að halda áfram edrúmennskunni út af sjálfum mér náttúrulega og út af börnunum mínum að ég var edrú í 18 daga meðan ég beið eftir meðferðinni á Sjúkrahúsinu Vogi. En flestir ganga þarna inn verulega undir áhrifum því fíknin er svo mikil... Það er nefnilega alltaf „síðasta skiptið“. Og svo aftur „síðasta skiptið“. Vogur er fjársjóður Íslands og er stofnun sem þarf nauðsynlega að fjármagna meira. Sjúkrahúsið Vogur er stjörnumeðferð sem hefur bjargað svo mörgum mannslífum og hjálpað svo mörgum fjölskyldum. En þessi meðferð var eins og bíómynd. Þarna var ég með heimsfrægum tónlistarmanni í meðferð, þá meina ég manni úr heimsfrægri hljómsveit svo það fari ekki á milli mála. Einnig mjög frægum leikara hér á Íslandi og alþingismanni. Einnig var ég með flugmanni og fólki úr öllum stéttum samfélagsins, alveg niður í útigangsmann sem varð mjög mikill vinur minn. Alveg rosalega björt og falleg sál. Alkóhólismi og útigengsmenn Það er hræðilegt hvað margir eru heimilislausir á Íslandi. Þetta þarf ekki að vera svona... Bara alls ekki. En málið er að fólkið við stjórnvölin hér á Íslandi lokar augunum fyrir þessu. Því miður.. Afhverju líður okkur svona illa að við þurfum að deyfa okkur? Sumir segja að þetta sé genatengt og aðrir segja að þetta sé hvernig við erum alin upp og sálfræðilegar ástæður eins og kvíði. Að við drekkum og dópum til að losna við kvíða. Aðrir segja að þetta sé umhverfistengt og svo eru aðrir sem segja að þetta sé blanda af þessu öllu. En það svo sem skiptir ekki öllu. Alkahólismi er líklega algengasti sjúkdómurinn á Íslandi. Það eru nokkrir einstaklingar sem segja við mig að þeir séu ekki alkóhólistar. Að þeir drekka bara um helgar (alla helgina og hverja helgi) og við önnur tækifæri. Það er ekki mitt að dæma það, en þeir ,,fúnkera" allavega í vinnu fimm daga vikunnar. Ég ólst upp á Ólafsfirði sem var sjómannabær mikill á mínum yngri árum og þá fór maður tvo túra og einn í frí. Menningin þá var önnur en í dag og ég til dæmis drakk 15 eða 16 ára gamall með foreldrum vina minna sem væri barnaverndarmál í dag. Skál! En allavega þá fór ég þó nokkra túra á Kleifaberginu og Sigurbjörginni sem eru 30 til 40 daga túrar þegar ég var þá á sjó. Og eftir sjóinn þá keypti maður sér á endanum bíl úr kassanum og var með ,,driver" og var fullur nánast í öllu fríinu, heilan mánuð. Í dag eru svo margir í vef fíkniefna og áfengis.. Það eykst bara og eykst.. Hrikalegt. Ég hef rætt við fólk sem selur fíkniefni og þeir segja að markaðurinn sé hvort sem er til staðar, svo ef þeir selja ekki fíkniefnin að þá gerir bara einhver annar það. Er þetta afsökun til að friða samviskuna? Siðblinda? En samt sem áður er þetta alveg rétt hjá honum. Þessi markaður er til staðar og fer bara stækkandi. En ef ég breyti aðeins umræðuefninu og bæti ,,spillingu og neyslu" saman í flokk hér á Íslandi með þessum hugleiðingum mínum, því fíkniefni eru hugbreytandi efni og hafa gríðarleg sálfræðileg áhrif á ákvarðanatökur sem nálgast siðblindu og narsisisma. Að þá er ekki bara spilling (siðblinda) á alþingi heldur einnig í fjármálaheiminum, hjá lögfræðingum, lögreglunni, bæjarstjórnum og í raun allsstaðar. Nema kannski hjá forseta Íslands. Vona ég allavega. Til að koma þessum orðum í samhengi að þá spjallaði ég einu sinni við mann fyrir mörgum árum síðan í Reykjavík sem selur fólki kókaín að mestu. Hann sagði við mig: ,,Gísli, það er til A+ Kókaín og svo B+ Kókaíni. Lögfræðingar, fólk úr viðskiptaheiminu og aðrir úr hærri stéttum og nokkrir á alþingi sem ég sel fá A+ Kókaín en aðrir B+ fyrir utan VIP vini. Fíkniefni eru hugbreytandi efni og þið getið bara ímyndað ykkur fólk sem ber mikla ábyrgð hér á Íslandi vera að taka þessi efni inn sem hafa gríðarleg áhrif á siðferðið. Jafnvel prestar líka. Þannig þið sjáið að fíkniefnaneysla er ALLSTAÐAR. Meira að segja hjá fólkinu sem á að halda utan um og vernda landið okkar. Það væri pínu fyndið ef forseti Íslands væri með í þessum pakka. Nei ég segi svona. En þá værum við búin að setja punktinn yfir allt stafrófið sem spilltasta landið í heiminum. Við megum nú ekki við því. En allavega, ég er komin fram úr sjálfum mér. Á Vogi var ég bókstaflega með Íslandi í meðferð og þá skrifa ég þetta með smá húmor. Sá eini sem ég var ekki með í meðferð var forseti Íslands. Annars var ég með fólki úr öllum stéttum þjóðfélagsins. En ég vildi skrifa þessa litlu grein til að vekja almenning um raunveruleika fíkniefna hér á Íslandi auk spillingu sem helst í hendur. Hún er ekki bara hjá Kalla og Sigga heldur í öllum stéttum. Ég get borið vitnisburð um það að verða 40 ára gamall og upplifað hluti sem fólk sem er 90 ára hefur ekki upplifað og mun aldrei. Ég vildi líka skrifa hana til að vekja almenning um Sjúkrahúsið Vog. Við þurfum að fjármagna þennan stað sem hefur bjargað svo mörgum lífum. Alþingi þarf að dæla peningum þangað frekar en að sumir aðilar þar fá sér kókaín í nösina. Allt sem ég hef sagt hér er raunveruleikinn á Íslandi. Fyrir suma kann þetta að vera nýjar fréttir en flestir eru meðvitaðir um þetta. En já, ég held ég hafi komið þessum hugleiðingum mínum frá mér og vona að Sjúkrahúsið Vogur verði ennþá uppistandandi næstu áratugina. STYRKJUM SJÚKRAHÚSIÐ VOG SEM BJARGAR MANNSLÍFUM OG HEILUM FJÖLSKYLDUM. ÁFRAM VOGUR! Höfundur er eilífðarstúdent.
Skoðun Neikvæðni í garð sjávarútvegs á Íslandi – orsakir og afleiðingar Kristín Þórarinsdóttir skrifar
Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar