„Bíddu, hvað er í gangi?“/ “O co tak naprawdę chodzi?” Nichole Leigh Mosty og Halldór Benjamín Þorbergsson skrifa 3. febrúar 2023 14:31 Polski poniżej Flest höfum við séð einhvern hrópa á sjónvarpsskjáinn, baða út öngunum og höfum þá spurt hvað sé eiginlega í gangi í sjónvarpinu, sem kalli á þessi viðbrögð. Í sumum tilfellum er það raunveruleikaþáttur eða íþróttaleikur en stundum líka þjóðmálin. Stór deilumál, sem sumir fylgjast með af áfergju en sem fara framhjá ansi mörgum. Við þurfum ekki öll að hafa skoðun á öllu, en því sem snertir okkar persónulega hag ættum við að minnsta kosti að geta gefið gaum. Við eigum ekki að sætta okkur við að 10% eða jafnvel færri taki ákvarðanir fyrir hönd margra. Það geta verið ýmsar ástæður fyrir því að fólk setur sig ekki inn í mál. Stundum er það einfaldlega áhugaleysi en einnig oft félagsleg staða, tengslaleysi eða skortur á tungumálakunnáttu í nýju landi. Íslenskan er hindrun fyrir þau sem eru enn að læra tungumálið. Við þurfum aukna þátttöku fólks, bæði Íslendinga og aðfluttra íbúa, í ákvörðunum sem snerta þeirra hag. Við þurfum jafnt aðgengi að upplýsingum. Jafnt aðgengi að samfélaginu. Þetta kann að hljóma eins og draumsýn en við verðum að gera þennan draum að veruleika. Lítil þátttaka stórra hópa í mikilvægum ákvörðunum þýðir að minna er hlustað á þau þegar á reynir. Þau fái ekki að segja sitt eða spyrja spurningar sem skiptir máli þegar það kemur að því að taka ákvörðun eða taka þátt. Afleiðingin er þá ákveðin hringrás (e. cycle) þar sem vantraust myndast í garð þeirra sem taka ákvarðanir fyrir hönd minnihlutans og minnkandi áhugi á að taka virkan þátt. Þetta á við í kosningum, þetta á við í kjaradeilum og þetta á við í launaviðtölum (sem samkvæmt kjarasamningum eiga að fara fram einu sinni á ári). Hér koma nokkrar staðreyndir: 21% vinnandi fólks á Íslandi eru innflytjendur. Aðgengi þeirra að íslenskukennslu er verulega ábótavant. Margir festast í láglaunastörfum og fá ekki möguleika á framgangi. Alltof margir starfa þar sem þeir nota ekki eða fá ekki greitt fyrir menntun eða starfshæfni/reynslu Einungis 42.1% innflytjenda greiddi atkvæði í alþingiskosningunum 2021. Framboðslistar stjórnmálaflokka endurspegla ekki fjölbreyttara samfélag, þar sem innflytjendur voru einungis 3.8% af frambjóðendum í heild árið 2021. Í Eflingu eru 53% félagsmanna af erlendum uppruna. Kosningaþátttaka í félaginu er jafnan í kringum 10-15%. Aðgengi og þátttaka eru, og verða ávallt, lykilorð í stórum ákvörðunum sem snerta daglegt líf fólks, hag þess og laun. Við verðum aldrei öll sammála og hagsmunir eru oft ólíkir en mikilvægast er að fólk geti nálgast upplýsingar, tekið vel upplýsta ákvörðun og sagt sína skoðun. Nichole Leigh Mosty, forstöðumaður FjölmenningasetursHalldór Benjamín Þorbergsson, framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins O co tak naprawdę chodzi? Większość z nas widziała ludzi krzyczących na ekranach telewizorów, nawet wpadających w furię i zastanawiała się, co się właściwe dzieje? Co wywołuje u nich taką reakcję? W niektórych przypadkach takie emocje wywołują reality show, mecze, a czasami kwestie narodowe. Wielkie spory śledzone przez jednych z zapartym tchem, przez innych są zupełnie pomijane. Nie musimy mieć swojej opinii na temat wszystkiego, co się dzieje w społeczeństwie, ale jeżeli w grę wchodzą nasze interesy, powinniśmy chociaż umieć aktywnie śledzić pojawiające się informacje. Nie możemy godzić się na to, że 10%, lub nawet mniej osób podejmuje decyzję za większość. Ludzie często nie uczestniczą aktywnie ze względu na ogólny brak zainteresowania, jednak w wielu przypadkach brak aktywnego uczestnictwa wynika ze statusu społecznego, braku powiązań lub nieznajomości języka w nowym kraju. Język islandzki stanowi przeszkodę dla osób, które dopiero się go uczą. Dlatego powinniśmy zwiększyć udział zarówno Islandczyków, jak i imigrantów w podejmowaniu decyzji, które dotyczą ich interesów. Potrzebujemy równego dostępu do informacji i równego dostępu do społeczeństwa. Takie zdania brzmią może jak mrzonka, ale naszym zadaniem jest ich urealnienie. Kiedy duże grupy w niewielkim stopniu uczestniczą w podejmowaniu ważnych decyzji, skutkuje to mniejszą szansą na bycie wysłuchanymi, kiedy ich sytuacja stanie się trudna. Wtedy nie dopuszcza się ich do głosu i nie pozwala na zadawanie ważnych pytań, które mają znaczenie przy podejmowaniu decyzji i aktywnym uczestnictwie w życiu społeczeństwa. W rezultacie wpadamy w błędne koło, w którym zaufanie do podejmujących decyzję w imieniu mniejszości jest ograniczane, a przez to aktywny udział tych osób w podejmowaniu decyzji. Odnosi się to zarówno do wyborów, do negocjacji układów zbiorowych, jak i indywidualnego negocjowania wysokości wynagrodzenia (które zgodnie z układami zbiorowymi powinny odbywać się raz w roku). Oto kilka faktów: 21% osób pracujących na Islandii to emigranci. Ich dostęp do nauki języka islandzkiego jest bardzo ograniczony. Wiele osób utknęło na nisko opłacanych stanowiskach i nie ma szansy na awans. Zdecydowanie zbyt wiele osób pracuje w miejscach, gdzie nie wykorzystują swojego wykształcenia lub nie uzyskują wynagrodzenia adekwatnego do posiadanego wykształcenia, lub umiejętności/doświadczenia. Wyłącznie 42,1% imigrantów głosowało w wyborach powszechnych w 2021 roku. Listy kandydatów partii politycznych nie odzwierciedlają różnorodności w społeczeństwie. W wyborach w 2021 r. imigranci stanowili ogółem tylko 3,8% kandydatów. 53% członków związków zawodowych Efling ma obce pochodzenie. Frekwencja wyborcza w związkach wynosi zwykle około 10-15%. Dostępność i aktywne uczestnictwo są i zawsze będą kluczowymi czynnikami przy podejmowaniu istotnych decyzji, które mają wpływ na codzienne życie ludzi, ich interesy oraz wynagrodzenia. Powszechna zgoda nie jest możliwa, gdyż często nasze interesy są bardzo różne, ale najistotniejsze jest, żeby wszyscy mieli dostęp do informacji, podejmowali świadome decyzje i mieli możliwość wyrażenia swojej opinii. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Halldór Benjamín Þorbergsson Innflytjendamál Nichole Leigh Mosty Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Sjá meira
Polski poniżej Flest höfum við séð einhvern hrópa á sjónvarpsskjáinn, baða út öngunum og höfum þá spurt hvað sé eiginlega í gangi í sjónvarpinu, sem kalli á þessi viðbrögð. Í sumum tilfellum er það raunveruleikaþáttur eða íþróttaleikur en stundum líka þjóðmálin. Stór deilumál, sem sumir fylgjast með af áfergju en sem fara framhjá ansi mörgum. Við þurfum ekki öll að hafa skoðun á öllu, en því sem snertir okkar persónulega hag ættum við að minnsta kosti að geta gefið gaum. Við eigum ekki að sætta okkur við að 10% eða jafnvel færri taki ákvarðanir fyrir hönd margra. Það geta verið ýmsar ástæður fyrir því að fólk setur sig ekki inn í mál. Stundum er það einfaldlega áhugaleysi en einnig oft félagsleg staða, tengslaleysi eða skortur á tungumálakunnáttu í nýju landi. Íslenskan er hindrun fyrir þau sem eru enn að læra tungumálið. Við þurfum aukna þátttöku fólks, bæði Íslendinga og aðfluttra íbúa, í ákvörðunum sem snerta þeirra hag. Við þurfum jafnt aðgengi að upplýsingum. Jafnt aðgengi að samfélaginu. Þetta kann að hljóma eins og draumsýn en við verðum að gera þennan draum að veruleika. Lítil þátttaka stórra hópa í mikilvægum ákvörðunum þýðir að minna er hlustað á þau þegar á reynir. Þau fái ekki að segja sitt eða spyrja spurningar sem skiptir máli þegar það kemur að því að taka ákvörðun eða taka þátt. Afleiðingin er þá ákveðin hringrás (e. cycle) þar sem vantraust myndast í garð þeirra sem taka ákvarðanir fyrir hönd minnihlutans og minnkandi áhugi á að taka virkan þátt. Þetta á við í kosningum, þetta á við í kjaradeilum og þetta á við í launaviðtölum (sem samkvæmt kjarasamningum eiga að fara fram einu sinni á ári). Hér koma nokkrar staðreyndir: 21% vinnandi fólks á Íslandi eru innflytjendur. Aðgengi þeirra að íslenskukennslu er verulega ábótavant. Margir festast í láglaunastörfum og fá ekki möguleika á framgangi. Alltof margir starfa þar sem þeir nota ekki eða fá ekki greitt fyrir menntun eða starfshæfni/reynslu Einungis 42.1% innflytjenda greiddi atkvæði í alþingiskosningunum 2021. Framboðslistar stjórnmálaflokka endurspegla ekki fjölbreyttara samfélag, þar sem innflytjendur voru einungis 3.8% af frambjóðendum í heild árið 2021. Í Eflingu eru 53% félagsmanna af erlendum uppruna. Kosningaþátttaka í félaginu er jafnan í kringum 10-15%. Aðgengi og þátttaka eru, og verða ávallt, lykilorð í stórum ákvörðunum sem snerta daglegt líf fólks, hag þess og laun. Við verðum aldrei öll sammála og hagsmunir eru oft ólíkir en mikilvægast er að fólk geti nálgast upplýsingar, tekið vel upplýsta ákvörðun og sagt sína skoðun. Nichole Leigh Mosty, forstöðumaður FjölmenningasetursHalldór Benjamín Þorbergsson, framkvæmdastjóri Samtaka atvinnulífsins O co tak naprawdę chodzi? Większość z nas widziała ludzi krzyczących na ekranach telewizorów, nawet wpadających w furię i zastanawiała się, co się właściwe dzieje? Co wywołuje u nich taką reakcję? W niektórych przypadkach takie emocje wywołują reality show, mecze, a czasami kwestie narodowe. Wielkie spory śledzone przez jednych z zapartym tchem, przez innych są zupełnie pomijane. Nie musimy mieć swojej opinii na temat wszystkiego, co się dzieje w społeczeństwie, ale jeżeli w grę wchodzą nasze interesy, powinniśmy chociaż umieć aktywnie śledzić pojawiające się informacje. Nie możemy godzić się na to, że 10%, lub nawet mniej osób podejmuje decyzję za większość. Ludzie często nie uczestniczą aktywnie ze względu na ogólny brak zainteresowania, jednak w wielu przypadkach brak aktywnego uczestnictwa wynika ze statusu społecznego, braku powiązań lub nieznajomości języka w nowym kraju. Język islandzki stanowi przeszkodę dla osób, które dopiero się go uczą. Dlatego powinniśmy zwiększyć udział zarówno Islandczyków, jak i imigrantów w podejmowaniu decyzji, które dotyczą ich interesów. Potrzebujemy równego dostępu do informacji i równego dostępu do społeczeństwa. Takie zdania brzmią może jak mrzonka, ale naszym zadaniem jest ich urealnienie. Kiedy duże grupy w niewielkim stopniu uczestniczą w podejmowaniu ważnych decyzji, skutkuje to mniejszą szansą na bycie wysłuchanymi, kiedy ich sytuacja stanie się trudna. Wtedy nie dopuszcza się ich do głosu i nie pozwala na zadawanie ważnych pytań, które mają znaczenie przy podejmowaniu decyzji i aktywnym uczestnictwie w życiu społeczeństwa. W rezultacie wpadamy w błędne koło, w którym zaufanie do podejmujących decyzję w imieniu mniejszości jest ograniczane, a przez to aktywny udział tych osób w podejmowaniu decyzji. Odnosi się to zarówno do wyborów, do negocjacji układów zbiorowych, jak i indywidualnego negocjowania wysokości wynagrodzenia (które zgodnie z układami zbiorowymi powinny odbywać się raz w roku). Oto kilka faktów: 21% osób pracujących na Islandii to emigranci. Ich dostęp do nauki języka islandzkiego jest bardzo ograniczony. Wiele osób utknęło na nisko opłacanych stanowiskach i nie ma szansy na awans. Zdecydowanie zbyt wiele osób pracuje w miejscach, gdzie nie wykorzystują swojego wykształcenia lub nie uzyskują wynagrodzenia adekwatnego do posiadanego wykształcenia, lub umiejętności/doświadczenia. Wyłącznie 42,1% imigrantów głosowało w wyborach powszechnych w 2021 roku. Listy kandydatów partii politycznych nie odzwierciedlają różnorodności w społeczeństwie. W wyborach w 2021 r. imigranci stanowili ogółem tylko 3,8% kandydatów. 53% członków związków zawodowych Efling ma obce pochodzenie. Frekwencja wyborcza w związkach wynosi zwykle około 10-15%. Dostępność i aktywne uczestnictwo są i zawsze będą kluczowymi czynnikami przy podejmowaniu istotnych decyzji, które mają wpływ na codzienne życie ludzi, ich interesy oraz wynagrodzenia. Powszechna zgoda nie jest możliwa, gdyż często nasze interesy są bardzo różne, ale najistotniejsze jest, żeby wszyscy mieli dostęp do informacji, podejmowali świadome decyzje i mieli możliwość wyrażenia swojej opinii.
Skoðun Neikvæð áhrif þess að útiloka forsetaframbjóðendur frá kappræðum strax komin í ljós Ástþór Magnússon skrifar
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar