2030 Gunnar Dan Wiium skrifar 3. desember 2021 07:01 Ímyndið ykkur einkavætt afl svo stórt að það í raun sé búið að gleypa allt sem er einhvers virði. Við höfum öll heyrt að 1% jarðarbúa eigi 99% orkunar. Við tökum þessum upplýsingum léttvægilega og segjum bara „svei mér þá, það er aldeilis.” En ef svo er í rauninni þá gerist það ekkert bara fyrir rælni. Fámennur hópur manna sem stendur á bakvið tvö stærstu eignarhaldsfélög jarðarinnar eiga ekki stærsta hlut í öllum stærstu fyrirtækjum heims bara fyrir tilviljun. Og þegar ég segi öllum þá meina ég öllum. Matvæli, hreinsivörur, bankar, tryggingar, lyfja og heilbrigðiskerfi, fréttaveitur, fréttamiðlar, hráefni, tölvur og hugbúnaður, samfélagsmiðlar, eldsneyti, vopn, ferðaþjónusta og ég gæti lengi haldið áfram, allt draslið. Við höfum þessar upplýsingar fyrir framan okkur og við erum bara „svei mér þá.” Er okkur alveg sama svo lengi sem Teslan sé að hlaða í innkeyrslunni og nýjasti Iphóninn helst með óbrotin skjá í vasanum. Er metnaður okkar hvað varðar mennsku og samkennd ekki meiri en svo. Ég er hér til að færa ykkur skilaboð. Skilaboðin eru eftirfarandi: Þessi gígantísku öfl sem liggja á stærstum hluta orku jarðar hafa ekki náð öllu af okkur. Við erum enn í hinum vestræna heimi með sterka millistétt ásamt því að hún hefur einnig verið í veldisvexti í austrinu. Með öðrum orðum, við eigum eitthvað sem svartholið, Golíat, girnist. Við eigum hús og íbúðir, eignir og bankainnistæður, bíla og rétt til kjósa, rétt til að velja til og frá okkar neyslu, rétt til tala upphátt og rétt til að segja nei við lyfjarannsóknum svo dæmi sé tekið. Við sem sagt höfum orku, power, ekki mikið en smá. Markmið Golíats er að sanka að sér öllu, skilja okkur eftir í ánauð, valdlaus með öllu. Við höfum öll sé þessa senu í kvikmyndum og bókmenntum, þetta er í eðli einkavæðingar og rísandi efnishyggju, græðgi, siðleysi, samkenndarskortur og síkósa. Ekkert er bara tilviljunum háð, covid19 er ekki bara út af því, bóluefni og aðskilnaðarstefnan sem er að myndast í kringum það allt er ekki bara af því bara og líður svo bara hjá í tíð og tíma. Þetta er allt hluti af hinu stóra plani, vissri endurræsingu. Enduræsing sem felur í sér hina loka valdeflingu þeirra sem telja sig vera elítuna gegn almúganum. „Þeir segja”, og hverjir eru þeir? Álhattarnir, þeir halda því fram að samkvæmt planinu sé nú verið að skapa fjármálabólu svo stóra að hún muni springa með katóstrófískum afleiðingum. Ríki munu fara í gjaldþrot og verða tekin yfir af Golíat. Álhattarnir segja að nú sé verið að berja liðið, lýðinn til hlýðni og sigta frá þau sem ekki hlýða Víði. Réttur þeirra verði smátt og smátt skertur og hið endanlega takmark sé að standa uppi með einungis meðvitundarlaust afl sem nærist af því sem Golíat dælir í það, einskonar umbun gegn því að þjóna hinum eina flokki, svokallaður uber kommunismi. Álhattarnir segja að planið sé að á næstu átta árum eða svo muni Golíat takast að hirða af okkur allan rétt, allar eigur, allt fjármagn. Þú munt ekkert eiga en þú munt verða hamingjusamur segja þeir samt sem áður. Upptaka af öllu fjármagni mun verða í nafni þess að skapa jafnvægi allra jarðarbúa. Allir munu starfa fyrir kerfið sem er allt í eigu Golíat. Engin miskunn og ekkert rými er fyrir frávik, mótmælendum verður eytt eins og hverjum öðrum vírus. Ef einhver hefur náð svo langt að lesa sig hingað niður segir hann eflaust, „ruglaður hann Gunnar smíðakennari,” eða „nú er hann alveg farin í endanlegt geðrof.” Það má vel vera að svo sé eða að einhverjum finnist það en vitiði hvað, mér er fökk sama hvað ykkur finnst um mig og mín viðhorf. Mér er hinsvegar er ekki fökk sama um framtíð barnsins mín, eða framtíð þeirra tvö hundruð barna ég umgengst í gegn um mína vinnu alla daga. Ég óska þeim sem og öllu mínu samferðafólki farsællar og frjálsrar framtíðar þar sem þau geta lifað í náttúru, samkennd og ást en ekki í aðskilnaði, ánauð og ofbeldi. Svo skilaboðin eru þessi. Ef brotabrot af því sem ég er að segja í þessum pistli er rétt, hvað er þá til bragðs. Ég get ekki sagt ykkur hvað þið eigið að gera en ég get sagt ykkur hvað ég ætla að gera. Ég ætla, til að byrja með ekki að þiggja boð ríkis að vera með í lyfjatilraun í nafni lífheilsu. Ég ætla tala gegn aðskilnaði með boðskap sem snýr að náungakærleik, boðskap sem undirstrikar að við séum í raun aðeins líkami burtséð frá skoðunum, tungu, trú og húðlit. Ég ætla að forðast næringu sem elur af sér sjúkdóma sem krefjast lyfja. Ég ætla að iðka núvitund sem gerir mig tilfinningalega og félagslega sjálfbæran. Ég ætla að alltaf að segja sannleikann þó ég muni mögulega vera fordæmdur fyrir vikið. Ég ætla að biðja alheimsandann um það hugrekki sem þarf til, því núna þurfum við hugrekki. Við þurfum hugrekki til að standa teinrétt frammi fyrir fasisma og valdníðslu, við þurfum hugrekki til að bjóða hinn vangann. Ég elska aðeins eitt og megi mátturinn vera með okkur! Höfundur starfar sem smíðakennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Dan Wiium Orkumál Athugið. Vísir hvetur lesendur til að skiptast á skoðunum. Allar athugasemdir eru á ábyrgð þeirra er þær rita. Lesendur skulu halda sig við málefnalega og hófstillta umræðu og áskilur Vísir sér rétt til að fjarlægja ummæli og/eða umræðu sem fer út fyrir þau mörk. Vísir mun loka á aðgang þeirra sem tjá sig ekki undir eigin nafni eða gerast ítrekað brotlegir við ofangreindar umgengnisreglur. Mest lesið Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - Tími fyrir lausnir! Victor Gudmundsson Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Nýtt sveitarfélag Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stafrænn ójöfnuður á upplýsingaöld Stella Samúelsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Varfærnisleg fagnaðarlæti Berglind Sunna Bragadóttir skrifar Skoðun „Ég skal baka fyrir Gunnar en ég kýs Kristján“ Páll Magnússon skrifar Skoðun Daðrað við sölu Björn Sævar Einarsson skrifar Skoðun Rannsóknir á söfnum skapa dýrmæta þekkingu Arndís Bergsdóttr skrifar Skoðun Sagan sem verður að segja Drífa Snædal skrifar Skoðun Nýsköpun innviða Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Fjöldi fyrirtækja hætta með Rapyd Oddný Björg Rafnsdóttir skrifar Skoðun Forsetaframbjóðendur undir áhrifum Kremlverja? Bjarni Már Magnússon skrifar Skoðun Bréf frá móður Berglind Fríða Viggósdóttir skrifar Skoðun Vill ekki lengur íslenzkan her? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Hafa íslensk fjarskiptafélög málað sig út í horn? Aron Heiðar Steinsson skrifar Skoðun Á Ísland framtíð í NATO? Hilmar Þór Hilmarsson skrifar Skoðun Fjallkonan nýja, hún Katrín Þorvaldur Logason skrifar Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar Skoðun Njótum reynslu Katrínar Valgerður Bjarnadóttir skrifar Skoðun Katrínu á Bessastaði Brynja Þorbjörnsdóttir skrifar Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar Skoðun Forseti Íslands, Baldur Þórhallsson Friðrik Erlingsson skrifar Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar Skoðun Er ungum mönnum sama um sjófólk? Kjartan Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Þörfin fyrir heimilislækna Bjarni Jónsson skrifar Skoðun Um lýðræði — Þrjár spurningar til forsetaframbjóðenda Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun 30% kaupmáttaraukning með evru Guðmundur Ragnarsson skrifar Skoðun Halla Tómasdóttir yrði góður forseti Rannveig Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn má ekki fara á taugum Gísli Jökull Gíslason skrifar Skoðun „Brandarinn er búinn!“ María Heba Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Katrín kann sig Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Sjá meira
Ímyndið ykkur einkavætt afl svo stórt að það í raun sé búið að gleypa allt sem er einhvers virði. Við höfum öll heyrt að 1% jarðarbúa eigi 99% orkunar. Við tökum þessum upplýsingum léttvægilega og segjum bara „svei mér þá, það er aldeilis.” En ef svo er í rauninni þá gerist það ekkert bara fyrir rælni. Fámennur hópur manna sem stendur á bakvið tvö stærstu eignarhaldsfélög jarðarinnar eiga ekki stærsta hlut í öllum stærstu fyrirtækjum heims bara fyrir tilviljun. Og þegar ég segi öllum þá meina ég öllum. Matvæli, hreinsivörur, bankar, tryggingar, lyfja og heilbrigðiskerfi, fréttaveitur, fréttamiðlar, hráefni, tölvur og hugbúnaður, samfélagsmiðlar, eldsneyti, vopn, ferðaþjónusta og ég gæti lengi haldið áfram, allt draslið. Við höfum þessar upplýsingar fyrir framan okkur og við erum bara „svei mér þá.” Er okkur alveg sama svo lengi sem Teslan sé að hlaða í innkeyrslunni og nýjasti Iphóninn helst með óbrotin skjá í vasanum. Er metnaður okkar hvað varðar mennsku og samkennd ekki meiri en svo. Ég er hér til að færa ykkur skilaboð. Skilaboðin eru eftirfarandi: Þessi gígantísku öfl sem liggja á stærstum hluta orku jarðar hafa ekki náð öllu af okkur. Við erum enn í hinum vestræna heimi með sterka millistétt ásamt því að hún hefur einnig verið í veldisvexti í austrinu. Með öðrum orðum, við eigum eitthvað sem svartholið, Golíat, girnist. Við eigum hús og íbúðir, eignir og bankainnistæður, bíla og rétt til kjósa, rétt til að velja til og frá okkar neyslu, rétt til tala upphátt og rétt til að segja nei við lyfjarannsóknum svo dæmi sé tekið. Við sem sagt höfum orku, power, ekki mikið en smá. Markmið Golíats er að sanka að sér öllu, skilja okkur eftir í ánauð, valdlaus með öllu. Við höfum öll sé þessa senu í kvikmyndum og bókmenntum, þetta er í eðli einkavæðingar og rísandi efnishyggju, græðgi, siðleysi, samkenndarskortur og síkósa. Ekkert er bara tilviljunum háð, covid19 er ekki bara út af því, bóluefni og aðskilnaðarstefnan sem er að myndast í kringum það allt er ekki bara af því bara og líður svo bara hjá í tíð og tíma. Þetta er allt hluti af hinu stóra plani, vissri endurræsingu. Enduræsing sem felur í sér hina loka valdeflingu þeirra sem telja sig vera elítuna gegn almúganum. „Þeir segja”, og hverjir eru þeir? Álhattarnir, þeir halda því fram að samkvæmt planinu sé nú verið að skapa fjármálabólu svo stóra að hún muni springa með katóstrófískum afleiðingum. Ríki munu fara í gjaldþrot og verða tekin yfir af Golíat. Álhattarnir segja að nú sé verið að berja liðið, lýðinn til hlýðni og sigta frá þau sem ekki hlýða Víði. Réttur þeirra verði smátt og smátt skertur og hið endanlega takmark sé að standa uppi með einungis meðvitundarlaust afl sem nærist af því sem Golíat dælir í það, einskonar umbun gegn því að þjóna hinum eina flokki, svokallaður uber kommunismi. Álhattarnir segja að planið sé að á næstu átta árum eða svo muni Golíat takast að hirða af okkur allan rétt, allar eigur, allt fjármagn. Þú munt ekkert eiga en þú munt verða hamingjusamur segja þeir samt sem áður. Upptaka af öllu fjármagni mun verða í nafni þess að skapa jafnvægi allra jarðarbúa. Allir munu starfa fyrir kerfið sem er allt í eigu Golíat. Engin miskunn og ekkert rými er fyrir frávik, mótmælendum verður eytt eins og hverjum öðrum vírus. Ef einhver hefur náð svo langt að lesa sig hingað niður segir hann eflaust, „ruglaður hann Gunnar smíðakennari,” eða „nú er hann alveg farin í endanlegt geðrof.” Það má vel vera að svo sé eða að einhverjum finnist það en vitiði hvað, mér er fökk sama hvað ykkur finnst um mig og mín viðhorf. Mér er hinsvegar er ekki fökk sama um framtíð barnsins mín, eða framtíð þeirra tvö hundruð barna ég umgengst í gegn um mína vinnu alla daga. Ég óska þeim sem og öllu mínu samferðafólki farsællar og frjálsrar framtíðar þar sem þau geta lifað í náttúru, samkennd og ást en ekki í aðskilnaði, ánauð og ofbeldi. Svo skilaboðin eru þessi. Ef brotabrot af því sem ég er að segja í þessum pistli er rétt, hvað er þá til bragðs. Ég get ekki sagt ykkur hvað þið eigið að gera en ég get sagt ykkur hvað ég ætla að gera. Ég ætla, til að byrja með ekki að þiggja boð ríkis að vera með í lyfjatilraun í nafni lífheilsu. Ég ætla tala gegn aðskilnaði með boðskap sem snýr að náungakærleik, boðskap sem undirstrikar að við séum í raun aðeins líkami burtséð frá skoðunum, tungu, trú og húðlit. Ég ætla að forðast næringu sem elur af sér sjúkdóma sem krefjast lyfja. Ég ætla að iðka núvitund sem gerir mig tilfinningalega og félagslega sjálfbæran. Ég ætla að alltaf að segja sannleikann þó ég muni mögulega vera fordæmdur fyrir vikið. Ég ætla að biðja alheimsandann um það hugrekki sem þarf til, því núna þurfum við hugrekki. Við þurfum hugrekki til að standa teinrétt frammi fyrir fasisma og valdníðslu, við þurfum hugrekki til að bjóða hinn vangann. Ég elska aðeins eitt og megi mátturinn vera með okkur! Höfundur starfar sem smíðakennari.
Skoðun Heilsa íslenskrar þjóðar, samofin framþróun í læknisfræði á Íslandi Theódór Skúli Sigurðsson skrifar
Skoðun Eru stjórnvöld að virða réttindi barna á flótta? Hópur fólks í ungmennaráði UNICEF á Íslandi skrifar
Skoðun Algeng mistök við fasteignakaup og hvernig þú forðast þau Kristín Ósk Þórðardóttir skrifar
Skoðun Löggæsla er mikilvæg grunnþjónusta við fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar