Leyfi til að elska Dofri Hermannsson skrifar 25. apríl 2020 08:00 Þekkir þú barn sem hefur að mestu eða öllu leyti misst allt samband við annað foreldri sitt og þann hluta fjölskyldu sinnar sem tengist því foreldri? Samkvæmt könnun sem Gallup gerði fyrir Foreldrajafnrétti fyrir 3 árum þekkir rúmlega þriðji hver Íslendingur barn í þeirri stöðu. Barn sem ekki hefur leyfi til að elska báða foreldra sína. Í hverjum mánuði leita til okkar foreldrar sem eru að missa samband við barnið sitt vegna erfiðra samskipta við hitt foreldrið. Til okkar leita jafn margar mæður og feður því þetta ofbeldi er ekki bundið við annað kynið. Því miður er fátt sem við getum gert til að hjálpa annað en að gefa góð ráð, því barnaverndaryfirvöld hafa takmarkaðan áhuga á tilfinningalegu ofbeldi og út á við getur litið út fyrir að allt sé í besta lagi. Staðreyndin er þó önnur. Að innræta barni svo mikla skömm, ótta og hatur í garð foreldris að það hafnar sambandi við það er árás á tilfinningalíf barnsins sem það mun líða fyrir alla ævi ef ekki er gripið í taumana og reynt að bæta skaðann. Hvað er það sem gerist? Ofbeldi af þessu tagi byrjar oft í kjölfar sambúðarslita eða þegar annað foreldrið fer í samband eftir skilnað. Það foreldri sem beitir útilokuninni ber þá mjög þungan hug til hins foreldrisins og getur alls ekki þolað að barnið elski áfram þennan einstakling sem því finnst hafa komið svona illa fram. Meðvitað eða ómeðvitað fer þetta foreldri að grafa undan sambandi barnsins við hitt foreldrið t.d. með illu umtali, með því að leita huggunar hjá barninu, með fjandsamlegri framkomu að barninu viðstöddu og með því að sýna barninu vanþóknun ef það tjáir jákvæðar tilfinningar í garð hins foreldrisins. Börnum er eðlislægt að taka inn á sig þær tilfinningar sem foreldrar þeirra sýna og gera þær að sínum og ótti við höfnun foreldris er dýpsti ótti hvers barns. Barn sem er viðvarandi í hollustuklemmu af þessu tagi upplifir á endanum óbærilegan þrýsting á að taka afstöðu með öðru foreldri sínu gegn hinu og velur þá yfirleitt það foreldri sem það óttast meira að hafni því. Fyrir þér sem vini eða ættingja getur litið út fyrir að eitthvað alvarlegt hafi komið upp á í samskiptum útilokaða foreldrisins við barnið sem veldur því að nú vill það ekki lengur hitta það foreldri. Foreldrið sem beitir útilokuninni nýtir sér þetta og gefur vinum sínum ýmsar skýringar á höfnun barnsins. Segir fátt beint út en lætur liggja að ýmsu og þessi loðnu svör geta jafnvel litið út eins og það vilji ekki vera að baktala fyrrverandi maka. Það mun trúlega segjast vera mjög miður sín yfir ástandinu og að það hafi gert allt sem það gat til að fá barnið til að skipta um skoðun. Hvernig getur þú vitað hvað er satt? Best er að kynna sér báðar hliðar málsins. Ef þú gerir það er líklegt að strax komi brestir í þá sögu sem þér hefur verið sögð. Einnig eru nokkur atriði sem ættu að kveikja „rauð ljós“. Ef barnið átti áður gott og ástríkt samband við foreldri sitt er líklegast að það sé ekki vandamálið heldur að vinur/vinkona/ættingi þinn sé að beita foreldraútilokun. Ef barnið hefur ekkert gott að segja um útilokaða foreldrið og virðist ekki finna til minnstu sektar yfir því að hallmæla því og hafna ættu allar viðvörunarbjöllur að hringja. Jafnvel börn sem eiga mjög gallaða foreldra eru mjög treg til að tala illa um þá og hafna þeim næstum aldrei. Þetta er hins vegar mjög sterkt einkenni á börnum sem eru beitt foreldraútilokun. Ef barnið leggur ríka áherslu á að enginn hafi reynt að hafa áhrif á það og að það hafi alfarið verið þess eigin ákvörðun að hafna foreldri sínu er það enn ein vísbendingin. Ef barnið hafnar ekki aðeins foreldri sínu heldur allri fjölskyldu sinni þeim megin er mjög líklegt að barnið sé beitt foreldraútilokun. Ef barnið á eldra hálfsystkini sem einnig hefur misst samband við sitt foreldri af óljósum ástæðum eru yfirgnæfandi líkur á að bæði börnin séu þolendur foreldraútilokunar af hálfu þess foreldris sem þau búa hjá. Hvað er hægt að gera? Því miður skortir barnaverndarkerfið okkar enn þekkingu til að greina þessi mál og verkferla til að grípa inn í þau. Vonandi breytist það með endurskoðun barnaverndarkerfisins sem nú er unnið að en víða erlendis eru stjórnvöld að vakna til vitundar um hve alvarlegt ofbeldi er hér á ferð. Þá hjálpar til að Mannréttindadómstóll Evrópu hefur dæmt nokkur þjóðríki fyrir að koma ekki í veg fyrir að barn missi samband við foreldri sitt á þennan hátt. Ljóst er að íslenska ríkið hefur brugðist ekki síður en þau. En þangað til barnaverndaryfirvöld á Íslandi fá í hendur þekkingu og aðferðir til að takast á við foreldraútilokun ert þú besta vörn barna sem eru sett í svona alvarlega hollustuklemmu. Sem vinur eða ættingi foreldris sem virðist beita foreldraútilokun getur þú haft samband við útilokaða foreldrið til að heyra þess hlið. Þú getur spurt það foreldri út í atvik sem þér hefur verið sagt frá til að gefa skýringu á því að barnið hafi hafnað því. Það eru miklar líkur á að fátt sé satt af því sem þér var sagt. Þetta krefst ekki mikils af þér, það þarf enginn að vita af samtalinu. Ef niðurstaða þín er sú að vinur þinn eða ættingi hafi beitt barn sitt og barnsforeldri útilokun þarftu að taka afstöðu. Segja hreint út að þetta ástand sé alls ekki eðlilegt, að þetta sé tilfinningaleg misnotkun á barni og ofbeldi gagnvart útilokaða foreldrinu og fjölskyldu þess. Þetta krefst hugrekkis af þér því það er mjög líklegt að þú verðir bannfærð(ur) á sama hátt og útilokaða foreldrið. Ef þú óttast það þá skaltu líka staldra við og hugsa um hvernig er að vera barn þessa foreldris. Ofbeldi þrífst best í þögn og skömm. Við veigrum okkur við því að gera óþægilega hluti og því getur verið þægilegra að líta í hina áttina, að spyrja einskis og þegja frekar en að segja hug sinn. Í dag er alþjóðlegur dagur vitundarvakningar um foreldraútilokun. Við skulum hætta að þegja yfir því tilfinningaofbeldi þegar barn er þvingað til að afmá foreldri sitt og fjölskyldu úr lífi sínu. Virðum rétt barna til að elska og njóta samveru við báða foreldra sína, ömmur og afa, frændur og frænkur. Höfundur er formaður Félags um foreldrajafnrétti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Börn og uppeldi Mest lesið Halldór 31.05.2025 Halldór Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson Skoðun Skoðun Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Til hamingju með sjómannadaginn Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Er ekki tími til kominn að tengja? Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Barnasáttmáli fyrir öll börn Guðný Björk Eydal,Paola Carenas skrifar Skoðun Ójafnvægið sem heimurinn býr við – og skellur á Bakka Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Trollveiðar og veiðiráðgjöf Magnús Jónsson skrifar Skoðun Gríðarlegir hagsmunir í húfi Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Skynsamleg forgangsröðun fjár Ragnhildur Jónsdóttir skrifar Skoðun Eins skýrt og það verður Jóna Hlíf Halldórsdóttir skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi, gagnrýni og Snorri Másson Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að sameinast fjölskyldu sinni Guðrún Brynjólfsdóttir skrifar Skoðun Þögnin sem skapaði ótta – arfleifð Þórarins í Sameyki Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Súrdeigsbrauð, ilmkjarnaolíur og Samtökin 78 Snorri Másson skrifar Skoðun Eru forvarnir í hættu? Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Tveir alþingismenn og Gaza Sverrir Agnarsson skrifar Skoðun Hver borgar fyrir ódýrar lóðir? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Erum við að lengja dauðann en ekki lífið? Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Mikill munur á aðgengi að líknarmeðferð í Evrópu Kristín Lára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Sumarið verður nýtt vel til uppbyggingar snjóflóðavarna Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Verður það að vera Ísrael? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Dýravernd - frumbyggjahættir Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Stórstraumsfjara mæld - HMS ráðþrota Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Sýnum fordómum ekki umburðarlyndi Snorri Sturluson skrifar Skoðun Landbúnaður á tímamótum – Við þurfum nýja stefnu Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Sjómenn til hamingju! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leyfum mennskunni að sigra Anna Hildur Hildibrandsdóttir skrifar Skoðun Fjölskyldan fyrst Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Hvað er markaðsverð á fiski? Sverrir Haraldsson skrifar Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar Sjá meira
Þekkir þú barn sem hefur að mestu eða öllu leyti misst allt samband við annað foreldri sitt og þann hluta fjölskyldu sinnar sem tengist því foreldri? Samkvæmt könnun sem Gallup gerði fyrir Foreldrajafnrétti fyrir 3 árum þekkir rúmlega þriðji hver Íslendingur barn í þeirri stöðu. Barn sem ekki hefur leyfi til að elska báða foreldra sína. Í hverjum mánuði leita til okkar foreldrar sem eru að missa samband við barnið sitt vegna erfiðra samskipta við hitt foreldrið. Til okkar leita jafn margar mæður og feður því þetta ofbeldi er ekki bundið við annað kynið. Því miður er fátt sem við getum gert til að hjálpa annað en að gefa góð ráð, því barnaverndaryfirvöld hafa takmarkaðan áhuga á tilfinningalegu ofbeldi og út á við getur litið út fyrir að allt sé í besta lagi. Staðreyndin er þó önnur. Að innræta barni svo mikla skömm, ótta og hatur í garð foreldris að það hafnar sambandi við það er árás á tilfinningalíf barnsins sem það mun líða fyrir alla ævi ef ekki er gripið í taumana og reynt að bæta skaðann. Hvað er það sem gerist? Ofbeldi af þessu tagi byrjar oft í kjölfar sambúðarslita eða þegar annað foreldrið fer í samband eftir skilnað. Það foreldri sem beitir útilokuninni ber þá mjög þungan hug til hins foreldrisins og getur alls ekki þolað að barnið elski áfram þennan einstakling sem því finnst hafa komið svona illa fram. Meðvitað eða ómeðvitað fer þetta foreldri að grafa undan sambandi barnsins við hitt foreldrið t.d. með illu umtali, með því að leita huggunar hjá barninu, með fjandsamlegri framkomu að barninu viðstöddu og með því að sýna barninu vanþóknun ef það tjáir jákvæðar tilfinningar í garð hins foreldrisins. Börnum er eðlislægt að taka inn á sig þær tilfinningar sem foreldrar þeirra sýna og gera þær að sínum og ótti við höfnun foreldris er dýpsti ótti hvers barns. Barn sem er viðvarandi í hollustuklemmu af þessu tagi upplifir á endanum óbærilegan þrýsting á að taka afstöðu með öðru foreldri sínu gegn hinu og velur þá yfirleitt það foreldri sem það óttast meira að hafni því. Fyrir þér sem vini eða ættingja getur litið út fyrir að eitthvað alvarlegt hafi komið upp á í samskiptum útilokaða foreldrisins við barnið sem veldur því að nú vill það ekki lengur hitta það foreldri. Foreldrið sem beitir útilokuninni nýtir sér þetta og gefur vinum sínum ýmsar skýringar á höfnun barnsins. Segir fátt beint út en lætur liggja að ýmsu og þessi loðnu svör geta jafnvel litið út eins og það vilji ekki vera að baktala fyrrverandi maka. Það mun trúlega segjast vera mjög miður sín yfir ástandinu og að það hafi gert allt sem það gat til að fá barnið til að skipta um skoðun. Hvernig getur þú vitað hvað er satt? Best er að kynna sér báðar hliðar málsins. Ef þú gerir það er líklegt að strax komi brestir í þá sögu sem þér hefur verið sögð. Einnig eru nokkur atriði sem ættu að kveikja „rauð ljós“. Ef barnið átti áður gott og ástríkt samband við foreldri sitt er líklegast að það sé ekki vandamálið heldur að vinur/vinkona/ættingi þinn sé að beita foreldraútilokun. Ef barnið hefur ekkert gott að segja um útilokaða foreldrið og virðist ekki finna til minnstu sektar yfir því að hallmæla því og hafna ættu allar viðvörunarbjöllur að hringja. Jafnvel börn sem eiga mjög gallaða foreldra eru mjög treg til að tala illa um þá og hafna þeim næstum aldrei. Þetta er hins vegar mjög sterkt einkenni á börnum sem eru beitt foreldraútilokun. Ef barnið leggur ríka áherslu á að enginn hafi reynt að hafa áhrif á það og að það hafi alfarið verið þess eigin ákvörðun að hafna foreldri sínu er það enn ein vísbendingin. Ef barnið hafnar ekki aðeins foreldri sínu heldur allri fjölskyldu sinni þeim megin er mjög líklegt að barnið sé beitt foreldraútilokun. Ef barnið á eldra hálfsystkini sem einnig hefur misst samband við sitt foreldri af óljósum ástæðum eru yfirgnæfandi líkur á að bæði börnin séu þolendur foreldraútilokunar af hálfu þess foreldris sem þau búa hjá. Hvað er hægt að gera? Því miður skortir barnaverndarkerfið okkar enn þekkingu til að greina þessi mál og verkferla til að grípa inn í þau. Vonandi breytist það með endurskoðun barnaverndarkerfisins sem nú er unnið að en víða erlendis eru stjórnvöld að vakna til vitundar um hve alvarlegt ofbeldi er hér á ferð. Þá hjálpar til að Mannréttindadómstóll Evrópu hefur dæmt nokkur þjóðríki fyrir að koma ekki í veg fyrir að barn missi samband við foreldri sitt á þennan hátt. Ljóst er að íslenska ríkið hefur brugðist ekki síður en þau. En þangað til barnaverndaryfirvöld á Íslandi fá í hendur þekkingu og aðferðir til að takast á við foreldraútilokun ert þú besta vörn barna sem eru sett í svona alvarlega hollustuklemmu. Sem vinur eða ættingi foreldris sem virðist beita foreldraútilokun getur þú haft samband við útilokaða foreldrið til að heyra þess hlið. Þú getur spurt það foreldri út í atvik sem þér hefur verið sagt frá til að gefa skýringu á því að barnið hafi hafnað því. Það eru miklar líkur á að fátt sé satt af því sem þér var sagt. Þetta krefst ekki mikils af þér, það þarf enginn að vita af samtalinu. Ef niðurstaða þín er sú að vinur þinn eða ættingi hafi beitt barn sitt og barnsforeldri útilokun þarftu að taka afstöðu. Segja hreint út að þetta ástand sé alls ekki eðlilegt, að þetta sé tilfinningaleg misnotkun á barni og ofbeldi gagnvart útilokaða foreldrinu og fjölskyldu þess. Þetta krefst hugrekkis af þér því það er mjög líklegt að þú verðir bannfærð(ur) á sama hátt og útilokaða foreldrið. Ef þú óttast það þá skaltu líka staldra við og hugsa um hvernig er að vera barn þessa foreldris. Ofbeldi þrífst best í þögn og skömm. Við veigrum okkur við því að gera óþægilega hluti og því getur verið þægilegra að líta í hina áttina, að spyrja einskis og þegja frekar en að segja hug sinn. Í dag er alþjóðlegur dagur vitundarvakningar um foreldraútilokun. Við skulum hætta að þegja yfir því tilfinningaofbeldi þegar barn er þvingað til að afmá foreldri sitt og fjölskyldu úr lífi sínu. Virðum rétt barna til að elska og njóta samveru við báða foreldra sína, ömmur og afa, frændur og frænkur. Höfundur er formaður Félags um foreldrajafnrétti.
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Tími til kerfisbundinna breytinga í samfélagstúlkun – ákall til stjórnvalda Anna Karen Svövudóttir skrifar
Nú er tími til aðgerða: Tóbaks- og nikótínfrítt Ísland Vala Smáradóttir,Jóhanna S. Kristjánsdóttir Skoðun