Sér forseti ASÍ ekki skóginn fyrir trjánum og er seðlabankastjóri í froðusnakki!? Ole Anton Bieltvedt skrifar 18. apríl 2020 10:00 Forseti ASÍ er bráðvel menntuð kona, m.a. með viðskiptafræðipróf frá HÍ, líka meistaragráðu frá Lundi í Svíþjóð, kann vel að teikna, auk þess, sem hún er margreynd á ýmsum sviðum félags- og stjórnmála, en hún var um árabil framkvæmdastjóri Vinstri-grænna. Reyndar sagði hún sig úr VG 2017, þegar flokksstjórnin ákvað að ganga til samstarfs við Sjálfstæðismenn og Framsókn, og varpa um leið mörgum sínum helztu stefnumálum fyrir róða. Þetta var gott hjá Drífu, en þeim mun verra hjá Katrínu Jakobsdóttur og öðru VG-forustuliði; það er ekki gott að hafa skýra stefnu í stjórnarandstöðu og gleyma henni svo, í stórum dráttum, til að komast í valdastóla, að miklu leyti til að reka erindi annarra, nefnilega andstæðinganna. Fyrir undirrituðum var og er þetta handónýtt fyrir stjórnmálaflokk, og forseti ASÍ sá þetta fyrir, fylgdi sinni sannfæringu og stefnu og yfirgaf sökkvandi og stefnulaust fleyið Vinstri-græna. Heilsteypt kona; þetta metur undirritaður mikils við forsetann. Það, sem ég vildi þó aðallega fjalla um hér, er framganga Drífu í samningamálum, og núverandi áherzlur hennar og stefna, sérstaklega á grundvelli lífskjarasamningsins, sem var undirritaður 3. apríl í fyrra. Þegar lífskjarasamningurinn var undirritaður, var gengi Bandaríkjadals gagnvar krónunni 119. Nú er gengið 144. Gengisfall krónu gagnvart Bandaríkjadal á þessum tíma 21%. Á sama tíma hefur krónan fallið úr 134 í 157 gagnvart Evru. 17% fall. Þetta er auðvitað heiftarlegt, ekki sízt út af því, að þetta gengisfall hefur einkum átt sér stað síðustu vikur, undir stjórn - eða öllu heldur stjórnleysi - nýs seðlabakastjóra. Þó að krónan eigi nú að vera á markaði, er hún svo veik, að það virðist duga, að menn selji krónur fyrir nokkra milljarða eða milljarða tugi og kaupi erlendan gjaldeyri að sama skapi, til að krónan steinliggi um 10-15%. Auðvitað hefði Seðlabanki, með sinn gjaldeyrisvarasjóð upp á nær 1.000 milljarða, getað keypt krónur ötullega á móti, til að halda genginu stöðugu. En, þetta gerði nýr seðlabankastjóri ekki; kippti sér ekki upp við nánast frjálst fall gjaldmiðilsins, sem þó er grundvöllur allra verðmæta, allra tekna og útgjalda, allra eigna og skulda, í þessu blessaða landi. Hann mátti þó vita - það gera allir, sem eitthvað vita og skilja í peninga- og efnahagsmálum - að a.m.k. helmingurinn af gengisfallinu myndi koma fram í hækkuðu verðlagi og vísitölum - verðbólgu - á næstu 3-6 mánuðum. Þessi regla er margsönnuð hér. Um nýjan seðlabankastjóra má reyndar skjóta því að, að hann sagði í viðtali við Morgunblaðið í júlí í fyrra, að eigin mynt, eða rétturinn til hennar, væri grundvallarhluti af fullveldi hvers lands. Ef ég hefði ekki vitað, hver þetta sagði, hefði ég talið, að þessi orð hefðu verið höfð eftir einhverjum „menningarvita eða menntunarspjátrungi“. Hvar er þá fullveldi þeirra 25 þjóða, sem allar hafa sameinast um Evruna, komið!? Fyrir undirrituðum hreint froðusnakk. Fullveldið er einmitt undir alþjóðlegu samstarfi og því afli, sem það veitir, komið. En, drífum okkur til baka til Drífu. Í þeirri stefnu og þeim áherzlum, sem hún hefur verið að boða, fyrir ASÍ, síðustu daga, er ekki minnst einu orði á stöðugt gengi, sem þó er helzti efnahagsþátturinn til að tryggja stöðugt verðgildi launa, stöðuga leigu, stöðugan húsnæðiskostnað, stöðugt verðlag almennt og stöðugar vísitölur. Gleymdist þetta hjá forsetanum, eða sér hann það ekki? Hinn aðalþátturinn, fyrir fyrirtækin, sem atvinnuna veita og launin greiða, svo og fyrir almenning, vegna fasteigna- og bílakaupa þeirra m.m., er vaxtakostnaður. Í stöðunni, sem er, ber Seðlabanka að færa hann niður á sama stig og er meðan annarra Vestrænna þjóða; niður undir núllið! Hvað hindrar? Einhver gömul hindurvitni? Það er stundum talað um, að menn sjái ekki skóginn fyrir trjánum. Því miður verður að heimfæra þetta upp á forseta ASÍ og þá stefnu og þær áherzlur, sem hann stendur fyrir, á þessum viðkvæmu og þýðingarmiklu tímum. Fyrir undirrituðum, eru gengi og vextir skógurinn og flest það, sem forsetinn setur á oddinn, er fyrir honum einstök tré. Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður og stjórnmálarýnir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Mest lesið Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson Skoðun Opnum Tröllaskagann Helgi Jóhannsson Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson Skoðun Forvarnateymi grunnskóla – góð hugmynd sem má ekki sofna Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason Skoðun Skoðun Skoðun Eru Bændasamtökin á móti valdeflingu bænda? Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Er lægsta verðið alltaf hagstæðast? Karen Ósk Nielsen Björnsdóttir skrifar Skoðun Landbúnaðarrúnk Hlédís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Jesús who? Atli Þórðarson skrifar Skoðun Opið bréf til Miðflokksmanna Snorri Másson skrifar Skoðun Lesskilningur eða lesblinda??? Jóhannes Jóhannesson skrifar Skoðun Henti Íslandi undir strætisvagninn Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Forvarnateymi grunnskóla – góð hugmynd sem má ekki sofna Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Opnum Tröllaskagann Helgi Jóhannsson skrifar Skoðun Ávinningur af endurhæfingu – aukum lífsgæðin Ólafur H. Jóhannsson skrifar Skoðun Hefur þú heyrt þetta áður? Stefnir Húni Kristjánsson skrifar Skoðun Hringekja verðtryggingar og hárra vaxta Benedikt Gíslason skrifar Skoðun Áfram gakk – með kerfisgalla í bakpokanum Harpa Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Doktornum! Kristján Freyr Halldórsson skrifar Skoðun Skuldin við úthverfin Jóhanna Dýrunn Jónsdóttir skrifar Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Gildra dómarans Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Sótt að réttindum kvenna — núna Svandís Svavarsdóttir skrifar Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson skrifar Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson skrifar Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Fjórði hver vinnur í verslun og þjónustu Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson skrifar Sjá meira
Forseti ASÍ er bráðvel menntuð kona, m.a. með viðskiptafræðipróf frá HÍ, líka meistaragráðu frá Lundi í Svíþjóð, kann vel að teikna, auk þess, sem hún er margreynd á ýmsum sviðum félags- og stjórnmála, en hún var um árabil framkvæmdastjóri Vinstri-grænna. Reyndar sagði hún sig úr VG 2017, þegar flokksstjórnin ákvað að ganga til samstarfs við Sjálfstæðismenn og Framsókn, og varpa um leið mörgum sínum helztu stefnumálum fyrir róða. Þetta var gott hjá Drífu, en þeim mun verra hjá Katrínu Jakobsdóttur og öðru VG-forustuliði; það er ekki gott að hafa skýra stefnu í stjórnarandstöðu og gleyma henni svo, í stórum dráttum, til að komast í valdastóla, að miklu leyti til að reka erindi annarra, nefnilega andstæðinganna. Fyrir undirrituðum var og er þetta handónýtt fyrir stjórnmálaflokk, og forseti ASÍ sá þetta fyrir, fylgdi sinni sannfæringu og stefnu og yfirgaf sökkvandi og stefnulaust fleyið Vinstri-græna. Heilsteypt kona; þetta metur undirritaður mikils við forsetann. Það, sem ég vildi þó aðallega fjalla um hér, er framganga Drífu í samningamálum, og núverandi áherzlur hennar og stefna, sérstaklega á grundvelli lífskjarasamningsins, sem var undirritaður 3. apríl í fyrra. Þegar lífskjarasamningurinn var undirritaður, var gengi Bandaríkjadals gagnvar krónunni 119. Nú er gengið 144. Gengisfall krónu gagnvart Bandaríkjadal á þessum tíma 21%. Á sama tíma hefur krónan fallið úr 134 í 157 gagnvart Evru. 17% fall. Þetta er auðvitað heiftarlegt, ekki sízt út af því, að þetta gengisfall hefur einkum átt sér stað síðustu vikur, undir stjórn - eða öllu heldur stjórnleysi - nýs seðlabakastjóra. Þó að krónan eigi nú að vera á markaði, er hún svo veik, að það virðist duga, að menn selji krónur fyrir nokkra milljarða eða milljarða tugi og kaupi erlendan gjaldeyri að sama skapi, til að krónan steinliggi um 10-15%. Auðvitað hefði Seðlabanki, með sinn gjaldeyrisvarasjóð upp á nær 1.000 milljarða, getað keypt krónur ötullega á móti, til að halda genginu stöðugu. En, þetta gerði nýr seðlabankastjóri ekki; kippti sér ekki upp við nánast frjálst fall gjaldmiðilsins, sem þó er grundvöllur allra verðmæta, allra tekna og útgjalda, allra eigna og skulda, í þessu blessaða landi. Hann mátti þó vita - það gera allir, sem eitthvað vita og skilja í peninga- og efnahagsmálum - að a.m.k. helmingurinn af gengisfallinu myndi koma fram í hækkuðu verðlagi og vísitölum - verðbólgu - á næstu 3-6 mánuðum. Þessi regla er margsönnuð hér. Um nýjan seðlabankastjóra má reyndar skjóta því að, að hann sagði í viðtali við Morgunblaðið í júlí í fyrra, að eigin mynt, eða rétturinn til hennar, væri grundvallarhluti af fullveldi hvers lands. Ef ég hefði ekki vitað, hver þetta sagði, hefði ég talið, að þessi orð hefðu verið höfð eftir einhverjum „menningarvita eða menntunarspjátrungi“. Hvar er þá fullveldi þeirra 25 þjóða, sem allar hafa sameinast um Evruna, komið!? Fyrir undirrituðum hreint froðusnakk. Fullveldið er einmitt undir alþjóðlegu samstarfi og því afli, sem það veitir, komið. En, drífum okkur til baka til Drífu. Í þeirri stefnu og þeim áherzlum, sem hún hefur verið að boða, fyrir ASÍ, síðustu daga, er ekki minnst einu orði á stöðugt gengi, sem þó er helzti efnahagsþátturinn til að tryggja stöðugt verðgildi launa, stöðuga leigu, stöðugan húsnæðiskostnað, stöðugt verðlag almennt og stöðugar vísitölur. Gleymdist þetta hjá forsetanum, eða sér hann það ekki? Hinn aðalþátturinn, fyrir fyrirtækin, sem atvinnuna veita og launin greiða, svo og fyrir almenning, vegna fasteigna- og bílakaupa þeirra m.m., er vaxtakostnaður. Í stöðunni, sem er, ber Seðlabanka að færa hann niður á sama stig og er meðan annarra Vestrænna þjóða; niður undir núllið! Hvað hindrar? Einhver gömul hindurvitni? Það er stundum talað um, að menn sjái ekki skóginn fyrir trjánum. Því miður verður að heimfæra þetta upp á forseta ASÍ og þá stefnu og þær áherzlur, sem hann stendur fyrir, á þessum viðkvæmu og þýðingarmiklu tímum. Fyrir undirrituðum, eru gengi og vextir skógurinn og flest það, sem forsetinn setur á oddinn, er fyrir honum einstök tré. Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður og stjórnmálarýnir.
Skoðun Málgögn og gervigreind Steinþór Steingrímsson,Einar Freyr Sigurðsson,Helga Hilmisdóttir skrifar
Skoðun Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson skrifar
Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar
Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson skrifar