Vinagarður Þorbjörg Gunnlaugsdóttir skrifar 28. mars 2019 15:15 Leikskólinn Vinagarður skipar sérstakan sess í hjarta mínu eftir leikskólagöngu yngstu dótturinnar. Þar störfuðu dásamlegar konur öll árin sem skólinn var hluti af daglegu lífi fjölskyldunnar og ég verð alltaf þakklát fyrir atlætið sem hún fékk þar. (Og sömuleiðis fyrir fallegar flétturnar sem dóttirin fékk í leikskólanum en vankunnátta mín á því sviði er þannig að ég sagði stundum að pabbi hennar hefði fléttað hana.) Það segir mikla sögu um manneskju að vinna í Vinagarði. Þess vegna get ég svo illa skilið fréttir af því að starfsmanni Vinagarðs hafi verið vísað úr landi. María leikskólastjóri sagði í fréttum að konan hefði náð vel til barnanna og sinnt öllum verkum vel. Allar væru þær þakklátar fyrir að hafa fengið að kynnast henni. Ekki var ástæðan sú að fækka þurfti starfsfólki, það vantar fólk í marga leikskóla eins og foreldrar í Reykjavík þekkja. Og sjálf vildi konan helst af öllu halda áfram að sinna börnunum. Hún var mikils metin af starfsfólki, börnunum og foreldrum þeirra. Börnin kvöddu hana síðan öll, hvert og eitt, með því að faðma hana en án þess að vita að í framhaldinu kvaddi hún líka Ísland. Henni urðu nefnilega á þau mistök að hafa lent í stríðinu í Sýrlandi og að hafa ekki komið beinustu leið til Íslands á flótta sínum, heldur fyrst til Grikklands. Þar er þessi starfsmaður Vinagarðs núna. Fréttirnar sögðu sorglega sögu þessarar konu, sem er nafnlaus í fjölmiðlum, og söguna af aðstæðum hennar. Íslenska sagan sem börnin í Vinagarði munu heyra þegar fram líða stundir er þó ekki síður sorgleg. Það er nefnilega sagan af því hverjar aðstæður eru á Íslandi gagnvart fólki í neyð. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Satt og logið Bryndís Schram Skoðun Svik við þjóðina Alfreð Sturla Böðvarsson Skoðun Innivist er mikilvægasti þátturinn við hönnun íbúða! Ásta Logadóttir Skoðun Brautryðjandinn Baldur Þóra Björk Smith Skoðun Þegar þú ert báknið Gabríel Ingimarsson Skoðun Framtíð innri markaðarins Gunnar Bragi Sveinsson Skoðun Framsókn leggst ekki í duftið Guðmundur Birkir Þorkelsson Skoðun Að bjarga sex lífum á mínútu í hálfa öld Birna Þórarinsdóttir Skoðun Er soja að eyðileggja íslenska karlmennsku? Dögg Guðmundsdóttir,Guðrún Nanna Egilsdóttir Skoðun Að dreyma um alheim góðvildar Valerio Gargiulo Skoðun
Leikskólinn Vinagarður skipar sérstakan sess í hjarta mínu eftir leikskólagöngu yngstu dótturinnar. Þar störfuðu dásamlegar konur öll árin sem skólinn var hluti af daglegu lífi fjölskyldunnar og ég verð alltaf þakklát fyrir atlætið sem hún fékk þar. (Og sömuleiðis fyrir fallegar flétturnar sem dóttirin fékk í leikskólanum en vankunnátta mín á því sviði er þannig að ég sagði stundum að pabbi hennar hefði fléttað hana.) Það segir mikla sögu um manneskju að vinna í Vinagarði. Þess vegna get ég svo illa skilið fréttir af því að starfsmanni Vinagarðs hafi verið vísað úr landi. María leikskólastjóri sagði í fréttum að konan hefði náð vel til barnanna og sinnt öllum verkum vel. Allar væru þær þakklátar fyrir að hafa fengið að kynnast henni. Ekki var ástæðan sú að fækka þurfti starfsfólki, það vantar fólk í marga leikskóla eins og foreldrar í Reykjavík þekkja. Og sjálf vildi konan helst af öllu halda áfram að sinna börnunum. Hún var mikils metin af starfsfólki, börnunum og foreldrum þeirra. Börnin kvöddu hana síðan öll, hvert og eitt, með því að faðma hana en án þess að vita að í framhaldinu kvaddi hún líka Ísland. Henni urðu nefnilega á þau mistök að hafa lent í stríðinu í Sýrlandi og að hafa ekki komið beinustu leið til Íslands á flótta sínum, heldur fyrst til Grikklands. Þar er þessi starfsmaður Vinagarðs núna. Fréttirnar sögðu sorglega sögu þessarar konu, sem er nafnlaus í fjölmiðlum, og söguna af aðstæðum hennar. Íslenska sagan sem börnin í Vinagarði munu heyra þegar fram líða stundir er þó ekki síður sorgleg. Það er nefnilega sagan af því hverjar aðstæður eru á Íslandi gagnvart fólki í neyð.