„Upphaflega var þetta einfaldlega hugleiðing sem ég skrifaði við eldhúsborðið eitt kvöld nú í vikunni eftir að fréttir bárust af ummælum Páfa í væntanlegri bók,“ segir Guðumundur Ingi.
Frans páfi sagði í nýlegu viðtali vegna væntanlegrar bókar að samkynhneigð væri í tísku og þá hvatti hann presta til að standa við skírlífseiðinn. Hann sagðist einnig vera andsnúinn því að gera samkynhneigða karlmenn að prestum og samkynhneigðar konur að nunnum. Það væri ekkert pláss fyrir samkynhneigð í lífi presta og nunna.
„Mér fundust þessi ummæli um að samkynhneigð væri tískufyrirbrigði vera með ólíkindum. Ég sagði að ef ég myndi skrifa páfa rafrænt bréf og setja það út í kosmósið frá Íslandi myndu fyrstu drög að því líta einhvern veginn svona út. Þá sá ég alls ekki fyrir mér að senda það til hans útprentað með bréfpósti,“ segir Guðmundur.
Eftir að hann birti færslu um ummæli páfa rigndi yfir hann hvatningarskilaboðum þess efnis að hann skyldi þýða bréfið og senda það með pósti í Páfagarð.
„Mér þótti svo vænt um að finna þennan mikla stuðning, þessa hvatningu og samstöðu að ég ákvað að slá til,“ segir Guðmundur.
Í bréfinu til Frans páfa segir Guðmundur að hvorki kynhneigð né kynerund sé val. Það sama eigi við um allt hinsegin fólk.
„Kynhneigð okkar er ekki tískufyrirbrigði sem við getum skipt út með nýju vorlínunnni. Við einfaldlega erum eins og við erum,“ ritar Guðmundur í bréfinu.
Hann segir Frans páfa frá því að hann hafi eitt sinn hugleitt að gerast munkur þegar hann dvaldi í kaþólsku klaustri.
„Ég veit að það að ganga í klaustur er nokkurra ára strangt lærdómsferli oig ég veit að það þarf að gera kröfur til þeirra sem ákveða að gerast kirkjunnar þjónar en það kemur kynhneigð ekkert við. Bara ekki neitt. Ég verð dapur að heyra að þú sem ég hef annars miklar mætur á sjáir ekkert rými fyrir hinsegin fólk á meðal presta, munka og nunna.“
Guðmundur segir að bréfið sé núna á leiðinni í Vatíkanið en hann sjálfur á leið til Póllands að ræða loftslagsmál. Bréf Guðmunds má lesa í heild sinni hér að neðan:
Sexuality is not a lifestyle. Sexuality is not a choice and neither is gender identity. It just is. The same is true of all queer people. Our sexuality is not a fashion which we exchange when the new spring collection is out. We simply are who we are.
Dear Francis. I once considered becoming a monk when I was 21 years old and stayed in a Roman Catholic monastery. I know that joining a monastery is a demanding learning process that takes sacrifice and humility and I know that those who decide to become servants of the church need to pass muster. But that has nothing to do with sexuality. Absolutely nothing. And it makes me sad to hear that you, of whom I regard so highly, do not see any room for queer people among priests, monks and nuns.
Dear Francis. The church is make weaker by excluding the contribution of queer people. The more diverse the people you employ, the greater chance your church has of fulfilling its role – to be the messenger of love and peace. It increases understanding within its walls.
Dear Francis. A man in your powerful position influences people allover the world. Your words carry great weight. That incurs a great responsibility. I hope you see where you have gone astray. Best wishes.
With kind regards from Iceland,
Mummi
