Verðandi ráðherra er rappstjarna

Herra Hnetusmjör er rappari. Hann er 21 árs, fæddur og uppalinn í Kópavoginum og er gríðarlega stoltur af því. Hann stjórnar útvarpsþætti á ÁttanFM, á eitt vinsælasta lag landsins og gaf nýlega út vinsælustu plötu landsins. Blaðamaður hittir rapparann Herra Hnetusmjör á kaffihúsi þar sem hann situr með skínandi gulltennur – það fer ekki á milli mála að hér er um rappstjörnu að ræða.

Ætli það sé hægt að vera rappstjarna að eilífu á Íslandi? „Ég væri til í að vera rappstjarna að eilífu. En kannski hættir rapp að vera kúl eftir viku og svona ótrúlega „mainstream“ þannig að það verður ekki hægt að lifa á því lengur – þannig að ég er að byggja upp smá grunn að öðru starfi. Ég sé mig alltaf fyrir mér í sjónvarpi – mig langar mest að stjórna einhverjum svona Family Feud þætti, „on my Logi Bergmann shit“,“ segir Herra Hnetusmjör kíminn, en það sést langar leiðir að hann gæti vel plummað sig sem fjölmiðlamaður og honum finnst ekki leiðinlegt að koma fram.

Verðandi menntamálaráðherra

Herra Hnetusmjör stjórnar útvarpsþættinum GalsaBois á Áttunni­FM þar sem hann byggir upp grunn að framtíðarferli sínum.

„Það er svona fyrsti pallurinn, næst er það sjónvarpsþátturinn, að vera fréttamaður kannski. Pabbi minn var fréttamaður og afi minn líka, hann var meira að segja fyrsti sjónvarpsfréttamaðurinn á landinu – „legend in the game“.“

Faðir Herra Hnetusmjörs er Árni Magnússon, fyrrverandi félagsmálaráðherra, sem starfaði um hríð sem blaða- og dagskrárgerðarmaður í bæði útvarpi og sjónvarpi og afi hans er Magnús Bjarnfreðsson sem meðal annars vann að undirbúningi stofnunar sjónvarpsstöðvar RÚV árið 1966.

En hvað með að fara í stjórnmálin? „Það gæti alveg verið. Ég sé mig alveg fyrir mér sem menntamálaráðherra að afnema dönskukennslu. Það er eitt af mínum takmörkum í lífinu,“ segir Herra Hnetusmjör hlæjandi. Hann var á félagsfræðibraut í MK þar sem hann ætlaði sér í fjölmiðlafræði eftir stúdent – en þá kom rappið til sögunnar.

„Mér fór að ganga vel í rappinu og fór að sinna því meira en skólanum,“ segir Herra Hnetusmjör. Og því fór sem fór. Þó gefur hann ekki mikið fyrir að það fari mikið fyrir einhvers konar rokkstjörnulífsstíl hjá sér, allavega ekki lengur.

„Ég ákvað bara að kúpla mig út úr þessum lífsstíl fyrir ári, þannig að ég er eiginlega ekkert inni í þessu lengur. Í einu skiptin sem þú sérð mig er ég þar sem ég á að vera samkvæmt samningi – ef ég er að spila og svoleiðis. Ég er ekkert mikið í þessum lífsstíl meira en ég þarf, þetta er hundrað prósent vinna hjá mér.

Ég hef náttúrulega brennandi áhuga á senunni og fylgist með öllu sem kemur út og þannig – en ég þarf ekkert endilega að vera á staðnum, í partíinu. Ég fylgist bara mjög vel með á netinu og síðan eru nánast allir vinir mínir í þessari senu – þannig að ég þarf ekki að kúpla mig algjörlega út. En þú veist, á kvöldin er ég bara „chillandi“ að horfa á Netflix og plotta.“

Fyrsta rappið var paródía

Rapparinn Herra Hnetusmjör varð til þegar hann var í grunnskóla. Þetta var í kringum árið 2008 en þá var íslenskt hiphop ekki nærri því jafn vinsælt og mögulega var metnaðurinn og gæðin eitthvað lægri.

„Það sem var að gerast var eiginlega frekar kjánalegt. Okkur strákunum fannst íslenskt rapp eiginlega bara alveg hræðilegt. Ég var svo lítill þegar Rottweiler-sprengjan varð þannig að ég man eiginlega ekkert eftir henni – það var samt alveg töff. En rappið þegar ég var tólf, þrettán ára var það ekki.

Þannig að við byrjuðum að rappa í hálfgerðu djóki, til að gera grín að því hvernig þetta var – við hlustuðum mikið á amerískt rapp, sem var geðveikt; Lil Wayne, Snoop Dogg og Ice Cube og þannig. Okkur fannst íslenskir rapparar ekki nettir og upp úr þessu kom nafnið Herra Hnetusmjör, sem var grín, og ég kom með það þegar ég var í sjötta bekk.

En svo þegar ég var í menntaskóla byrjaði ég að sinna þessu aðeins meira, æfa mig og varð bara góður. Síðan komst ég í samband við Erp og var bara: „Ókei, ætla ég að verða rappari? Og hvað ætla ég að kalla mig?“ Ég ákvað bara að nota gamla nafnið mitt og úr varð Herra Hnetusmjör.“

Hvað ungur nemur, gamall temur

Erpur Eyvindarson, Blaz Roca, var hálfgerður kennari Herra Hnetusmjörs í byrjun ferilsins.

„Já, Erpur var mentorinn minn um tíma. Ég og nokkrir strákar í MK gerðum lag saman og ég sendi textann á Erp á Facebook og var bara: „Yo, ertu til í að hoppa á þetta með okkur? Við erum nokkrir úr Kópavogi hérna.“ Hann vildi fá að heyra lagið fyrst og fannst textinn ekki nóg. Síðan var ég alltaf að senda demó á hann og hann tók vel í það. Svo fór hann að taka mig með á gigg, þar sem ég var „hypemaður“ fyrir hann.

Seinna meir gaf ég út Elías, fyrsta lagið mitt, og þá byrjaði þetta aðeins að rúlla. Ég tók lagið alltaf uppi á sviði með Erpi. Hann kenndi mér hvernig þetta virkaði. Og sagði mér auðvitað hvaða romm ætti að drekka og hvað ætti ekki að drekka – ég lifði í þeirri blekkingu í alveg tvö ár að mér þætti romm gott. Romm er ógeðslegt.“

Herra Hnetusmjör segir Erp hafa opnað ýmsar dyr fyrir sér og kennt sér mikilvægar lexíur eins og að það ætti ekki að drekka þegar spilað er á menntaskólaböllum – eitthvað sem aðrir í rappsenunni hafa brennt sig á.

Erpur fylgist grannt með því sem er að gerast í Kópavoginum en Herra Hnetusmjör segist pínu hafa tekið við af honum núna og grandskoða það sem á sér stað í heimabænum. Ýmislegt af því sem á sér stað í rappbylgjunni sem flæðir yfir Ísland um þessar mundir á sér rætur í Kópavoginum – Jón Bjarni og Aron Rafn pródúsera Aron Can, rapparinn Birnir og auðvitað pörupiltarnir Herra Hnetusmjör og hans nánasti rappfélagi Joe Frazier. Kópavogurinn er víða.

Og Herra Hnetusmjör er stoltur af bænum sínum – undirritaður skrifaði til að mynda frétt fyrir nokkru af því að hann hefði fengið sér stærðarinnar húðflúr á magann með orðunum „KÓP BOI“ sem gætu til að mynda útlagst sem „Kópavogspiltur“ á íslensku. KÓP BOI er líka nýjasta plata Herra Hnetusmjörs, en hún kom út nú á dögunum og hefur hverju lagi á plötunni verið streymt á bilinu 30 til 50 þúsund sinnum þegar þessi orð eru skrifuð.

Athyglissjúkur, ofvirkur söngfugl

Talið berst að plötusölu og hvar framtíðin sé í útgáfu.

„Ég hef gefið út tvær plötur og eina EP-plötu og það er allt „streaming“.

Þú ert svona straumbarn? „Já, í raun og veru – það er svo stutt í að geisladiskurinn deyi. Ég er búinn að vera að vinna að smá nýju konsepti varðandi plötuútgáfu, en lokamánuðurinn í að vinna að plötunni var svo stressandi að ég náði ekki að gera það – en ég vil vera fyrstur til að gera þetta, þannig að ég ætla ekki að kjafta frá. En þetta verður næsta verkefni hjá mér.“

Platan er öll unnin af þeim félögum Herra Hnetusmjöri og Joe Frazier nema lagið Lítur allt út fyrir það sem er pródúserað af Lárusi Erni, manninum á bak við líklega einn stærsta smell Íslandssögunnar, Neinei, með Áttunni. Á plötunni má heyra Herra Hnetusmjör syngja, en það hefur ekki mikið borið á því áður – til að mynda syngur drengurinn eins og engill í laginu Vinna og ýmsir á samfélagsmiðlum veltu fyrir sér hvort þetta væri raunverulega röddin í þessum annars djúpraddaða rappara.

„Þetta er nýtt hjá mér. Ég er búinn að vera að syngja „low-key“ í einhvern tíma en hef ekkert gefið út af því. Mínar fyrirmyndir í tónlist þegar ég var yngri voru meðal annars Stefán Hilmarsson og Björgvin Halldórsson, þannig að það var bara tímaspursmál hvenær ég myndi gera þetta. Mér fannst það koma mjög vel út. Ég ákvað að gera þetta epískt – sex og hálf mínúta, Jenni úr Sálinni á saxófón og Hans, faðir hans sem var í Lúdó og Stefán, spilar líka á saxófón. Svo er langt píanó frá Baldvin Snæ.“

Hefurðu stúderað söng eitthvað? „Jájá, ég var í Sönglist í Borgarleikhúsinu þegar ég var yngri. Ég var auðvitað athyglissjúkur og ofvirkur þannig að ég var settur þangað. Svo þegar ég var í þriðja, fjórða bekk var ég í Söngskóla Siggu Beinteins.“

Fram undan er endalaus spilamennska sem fylgir rapplífinu, þar á meðal útgáfutónleikar í Gamla Bíói nú í kvöld þar sem nánast öll íslenska rappsenan kemur upp á svið með honum.