Nú eru að koma jól og margir bíða spenntir eftir öllum nýju bókunum sem koma út á þessum tíma. Ég eins og margir aðrir fékk Bókatíðindin inn um lúguna heima hjá mér og gægðist í blaðið. Ég fletti lengi í von um að sjá nokkrar opnur með góðum og skemmtilegum ungmennabókum sem mig langaði að lesa. En ég varð fyrir vonbrigðum.

Þarna blasti við mér ein lítil opna með aðeins 19 bókum. Ég hugsaði með mér: Voðalega eru fáar bækur gefnar út í ár. Svo hélt ég áfram að fletta og varð virkilega hissa. Ég sá að íslensk skáldverk fyrir fullorðna voru á rúmlega 9 síðum.

Unglingar geta lesið þannig skáldverk en við nennum því bara í fæstum tilvikum. Það er alltaf verið að segja að unglingsstrákar lesi of  lítið en af hverju  eru þá aðeins örfáar bækur fyrir unglingsstráka sem teljast gott lesefni? Mér finnst gaman að lesa bækur sem eru annað hvort skrifaðar um eða fyrir unglinga og þótt mér finnist ekkert rosalega gaman að lesa þá get ég alveg komið mér inn í góðar unglingabækur. Úrvalið er bara ekki nógu mikið.

Í skólunum eru stöðugt haldin lestrarátök og í vetur hafa allir verið í átakinu Það er gott að lesa. Eða...það áttu allir að vera í því en voru það fæstir. Lestrarátök gera ekki neitt nema við, sérstaklega unglingsstrákar, fáum góðar skrifaðar sögur fyrir okkur. Hvað eigum við að lesa? Hvað eigum við að gera? Skrifa okkar bækur sjálf?