Morð og mannlegt eðli Ívar Halldórsson skrifar 15. febrúar 2016 16:54 Ban Ki-moon sagði nýlega þetta: „Hnífsstungur, ákeyrslur og byssuárásir Palestínumanna gegn Ísraelum hafa haldið áfram að taka mannslíf... en eins og undirokað fólk hefur sýnt í gegnum aldirnar, er það mannlegt eðli að bregðast á þennan hátt við landtöku, sem oft er hvati haturs og öfga.“ Um leið og hann fordæmir ofbeldi tekur hann bókstaflega upp blóðugan hanskann fyrir hryðjuverkamönnum og árásum þeirra með fullyrðingu, sem honum finnst hann geta sett fram án rökstuðnings. Hefur ofbeldi gegn venjulegum borgurum verið túlkað sem náttúruleg viðbrögð við landsvæðadeilu ríkja gegnum tíðina? Svarið er „Nei.“ Oxford University birti nýlega niðurstöður ítarlegra rannsókna á yfir tvö þúsund hernaðarlegum landssvæðadeilum á heimsvísu, allt frá árinu 1816 til 1996. Niðurstöður leiða í ljós að aðeins 17% slíkra deilna leiddu til stríðsátaka innan árs, og aðeins 30% innan fimm ára. Það er því ekki rétt að halda því fram að það sé manninum eðlislægt að bregðast við landsvæðadeilum með ofbeldi. Slík yfirlýsing er úr lausu lofti gripin. En trúir Ban Ki-moon í raun að hryðjuverk (gegn öðrum en Ísraelum) geti skrifast á „mannlegt eðli?“ Aftur er svarið „Nei.“ Nú í dag deila t.d. 190 mismunandi lönd um landsvæði. Samkvæmt „Armed Conflict Database“ eiga sér nú stað 42 blóðugar deilur í heiminum (miðað við 2015), og á árinu 2014 einu saman fæddu þessi átök af sér rúmlega 12 milljónir flóttamenn og féllu um 180.000 manns í valinn. Það er því mjög athyglisvert að á rúmlega sjö árum sem aðalframkvæmdastjóri Sameinuðu þjóðanna, hefur Ban Ki-moon aldrei talað um þessar afleiðingar og dauðsföll sem „náttúrulegar afleiðingar“ eða orsakir „mannlegs eðlis“ – það virðist hann aðeins gera þegar Ísrael á í hlut. En hvað segja Palestínumenn? Eru undanfarnar hnífa- og byssuárásir á Ísraelsmenn tilkomnar eingöngu vegna deilna um landsvæði? Svarið er „Nei.“ Það sem hefur hvatt Palestínumenn til ódáða, með hnífum og byssum, á rætur að rekja til falskrar ógnar við mosku þeirra og vaxandi stuðnings Palestínumanna við Íslamska ríkið. Síðastliðinn september fór orðrómaalda af stað sem hélt þeirri fölsku staðreynd frammi að Ísraelar hefðu í hyggju að eyða Al-Aqsa moskunni í Jerúsalem. Þrátt fyrir að þessi ógn ætti sér hvorki stoð í raunveruleikanum (og átti sér aldrei stað), hvöttu palestínskir leiðtogar ungt fólk til að bregðast við þessum einkennilegu orðrómum með ofbeldi. Palestínskir aðilar gáfu meira að segja út leiðbeiningarit sem sýndu hvernig væri árangursríkast að stinga gyðinga. Það má einnig geta þess að í flestum tilvikum útskýrðu árásarmennirnir sjálfir fyrir fjölmiðlum hvað vakti fyrir þeim með ofbeldi þeirra, en sögðust þeir þá vera að vernda moskuna.Íslamska ríkið hvatti svo Palestínumenn til enn frekara ofbeldis með myndbandaseríu. Vísbendingar sem Tel Aviv hryðjuverkamaðurinn Nashat Milhem skildi eftir sig gáfu til kynna að hann hefði þá sótt innblástur sinn til Íslamska ríkisins. Þýðir þetta þá að Sameinuðu þjóðirnar ættu ekki að hvetja til friðar? Nei, alls ekki. Ísraelar vilja frið og eru reiðubúnir í tveggja ríkja lausn, þ.e. vilja sjá Ísrael og Palestínu hlið við hlið í friðsamlegri sambúð. Ísrael hefur þrisvar sinnum á síðustu 25 árum tekið af skarið, þrátt fyrir augljósa áhættu, og boðið Palestínumönnum sjálfstæði. En palestínsk yfirvöld hafa alltaf hafnað - og oft jafnvel svarað slíkum friðarumleitunum með ofbeldi. Ísrael heldur áfram í dag að styðja friðsamlega tveggja ríkja lausn. Það er viðeigandi að Sameinuðu þjóðirnar styðji allar tilraunir til sátta með góðri hvatningu. Þegar Ban Ki-moon afsakar palestínsk hryðjuverk, hvetur hann um leið til ofbeldis og sýnir öfgafyllstu öflum palestínsku þjóðarinnar stuðning, og þrengir um leið brautina til friðar. Ef aðalframkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna er alvara með að vilja að friður náist meðal þjóðanna tveggja myndi hann gera vel ef hann styddi frekar við bakið á þeim Palestínumönnum sem vilja frið, frekar en að sýna þeim stuðning sem halda hryðjuverkum í hávegum. Að sama skapi ætti hann að virða líf ísraelskra borgara á sama hátt og hann virðir líf fólks frá öðrum heimshornum. Þegar öllu er á botninn hvolft hefur Ban Ki-moon aldrei talað opinberlega um ofbeldi síðustu árhundruð í heiminum sem orsök „mannlegs eðlis.“ Aðeins þegar Ísrael á í hlut. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ívar Halldórsson Skoðun Mest lesið Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun Skoðun Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Sjá meira
Ban Ki-moon sagði nýlega þetta: „Hnífsstungur, ákeyrslur og byssuárásir Palestínumanna gegn Ísraelum hafa haldið áfram að taka mannslíf... en eins og undirokað fólk hefur sýnt í gegnum aldirnar, er það mannlegt eðli að bregðast á þennan hátt við landtöku, sem oft er hvati haturs og öfga.“ Um leið og hann fordæmir ofbeldi tekur hann bókstaflega upp blóðugan hanskann fyrir hryðjuverkamönnum og árásum þeirra með fullyrðingu, sem honum finnst hann geta sett fram án rökstuðnings. Hefur ofbeldi gegn venjulegum borgurum verið túlkað sem náttúruleg viðbrögð við landsvæðadeilu ríkja gegnum tíðina? Svarið er „Nei.“ Oxford University birti nýlega niðurstöður ítarlegra rannsókna á yfir tvö þúsund hernaðarlegum landssvæðadeilum á heimsvísu, allt frá árinu 1816 til 1996. Niðurstöður leiða í ljós að aðeins 17% slíkra deilna leiddu til stríðsátaka innan árs, og aðeins 30% innan fimm ára. Það er því ekki rétt að halda því fram að það sé manninum eðlislægt að bregðast við landsvæðadeilum með ofbeldi. Slík yfirlýsing er úr lausu lofti gripin. En trúir Ban Ki-moon í raun að hryðjuverk (gegn öðrum en Ísraelum) geti skrifast á „mannlegt eðli?“ Aftur er svarið „Nei.“ Nú í dag deila t.d. 190 mismunandi lönd um landsvæði. Samkvæmt „Armed Conflict Database“ eiga sér nú stað 42 blóðugar deilur í heiminum (miðað við 2015), og á árinu 2014 einu saman fæddu þessi átök af sér rúmlega 12 milljónir flóttamenn og féllu um 180.000 manns í valinn. Það er því mjög athyglisvert að á rúmlega sjö árum sem aðalframkvæmdastjóri Sameinuðu þjóðanna, hefur Ban Ki-moon aldrei talað um þessar afleiðingar og dauðsföll sem „náttúrulegar afleiðingar“ eða orsakir „mannlegs eðlis“ – það virðist hann aðeins gera þegar Ísrael á í hlut. En hvað segja Palestínumenn? Eru undanfarnar hnífa- og byssuárásir á Ísraelsmenn tilkomnar eingöngu vegna deilna um landsvæði? Svarið er „Nei.“ Það sem hefur hvatt Palestínumenn til ódáða, með hnífum og byssum, á rætur að rekja til falskrar ógnar við mosku þeirra og vaxandi stuðnings Palestínumanna við Íslamska ríkið. Síðastliðinn september fór orðrómaalda af stað sem hélt þeirri fölsku staðreynd frammi að Ísraelar hefðu í hyggju að eyða Al-Aqsa moskunni í Jerúsalem. Þrátt fyrir að þessi ógn ætti sér hvorki stoð í raunveruleikanum (og átti sér aldrei stað), hvöttu palestínskir leiðtogar ungt fólk til að bregðast við þessum einkennilegu orðrómum með ofbeldi. Palestínskir aðilar gáfu meira að segja út leiðbeiningarit sem sýndu hvernig væri árangursríkast að stinga gyðinga. Það má einnig geta þess að í flestum tilvikum útskýrðu árásarmennirnir sjálfir fyrir fjölmiðlum hvað vakti fyrir þeim með ofbeldi þeirra, en sögðust þeir þá vera að vernda moskuna.Íslamska ríkið hvatti svo Palestínumenn til enn frekara ofbeldis með myndbandaseríu. Vísbendingar sem Tel Aviv hryðjuverkamaðurinn Nashat Milhem skildi eftir sig gáfu til kynna að hann hefði þá sótt innblástur sinn til Íslamska ríkisins. Þýðir þetta þá að Sameinuðu þjóðirnar ættu ekki að hvetja til friðar? Nei, alls ekki. Ísraelar vilja frið og eru reiðubúnir í tveggja ríkja lausn, þ.e. vilja sjá Ísrael og Palestínu hlið við hlið í friðsamlegri sambúð. Ísrael hefur þrisvar sinnum á síðustu 25 árum tekið af skarið, þrátt fyrir augljósa áhættu, og boðið Palestínumönnum sjálfstæði. En palestínsk yfirvöld hafa alltaf hafnað - og oft jafnvel svarað slíkum friðarumleitunum með ofbeldi. Ísrael heldur áfram í dag að styðja friðsamlega tveggja ríkja lausn. Það er viðeigandi að Sameinuðu þjóðirnar styðji allar tilraunir til sátta með góðri hvatningu. Þegar Ban Ki-moon afsakar palestínsk hryðjuverk, hvetur hann um leið til ofbeldis og sýnir öfgafyllstu öflum palestínsku þjóðarinnar stuðning, og þrengir um leið brautina til friðar. Ef aðalframkvæmdastjóra Sameinuðu þjóðanna er alvara með að vilja að friður náist meðal þjóðanna tveggja myndi hann gera vel ef hann styddi frekar við bakið á þeim Palestínumönnum sem vilja frið, frekar en að sýna þeim stuðning sem halda hryðjuverkum í hávegum. Að sama skapi ætti hann að virða líf ísraelskra borgara á sama hátt og hann virðir líf fólks frá öðrum heimshornum. Þegar öllu er á botninn hvolft hefur Ban Ki-moon aldrei talað opinberlega um ofbeldi síðustu árhundruð í heiminum sem orsök „mannlegs eðlis.“ Aðeins þegar Ísrael á í hlut.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun