Sjálfskaparvíti Óli Kristján Ármannsson skrifar 6. júlí 2015 07:00 Vonandi verður niðurstaða þjóðaratkvæðagreiðslunnar í Grikklandi í gær til þess að aðrar Evrópuþjóðir sjái ljósið og fallist á að skynsamlegt sé að styðja Grikki til uppbyggingar í stað þess að hrekja þá í einangrun og eyðimerkurgöngu vegna ofurskulda og viðbúinna gjaldeyrishafta með nýrri drökmu í stað evru. Ljóst var orðið í gærkvöldi að afgerandi meirihluti sagði nei við þeirri leið niðurskurðar og skuldapíningar sem Evrópusambandið, Seðlabanki Evrópu og Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn héldu að landinu. Um leið er ekkert skrítið að standi í öðrum löndum Evrópu að moka peningum í Grikki sem sjálfir hafa komið sér í þá stöðu sem landið er í. Gildir þá einu hvort horft er til þess að í ljós kemur að fegraðar hagtölur hafi verið notaðar til að koma landinu í myntsamstarf Evrópuþjóða eða annarra þátta sem leitt hafa til skuldasöfnunar gríska ríkisins. Mistök hafa líka víðar verið gerð en innan Grikklands. Kannski hefði þurft að rýna betur í hagtölurnar sem frá landinu komu við inngönguna í myntsamstarfið. Undirstaðan þarf jú að vera í lagi. Þá er deginum ljósara að innan Evrópusambandsins voru gerð mistök þegar skuldir Grikkja við bankastofnanir voru teknar yfir og þar með lagðar á herðar skattgreiðendum í Evrópu. Þar virðist óttinn við frekari áföll í fjármálageira Evrópu hafa búið til enn stærri krísu. Fortíðinni verður hins vegar illa breytt. Takast verður á við þá stöðu sem upp er komin. Og í Grikklandi er staðan slæm, engum blöðum er um það að fletta. Atvinnuleysi, súpueldhús og skortur á lyfjum. Auðvitað eiga ríki Evrópu ekki að láta líðast að slíkar hörmungar gangi yfir í bakgarðinum hjá sér. Hagfræðingar hafa útlistað hvernig hrakfarir Grikkja aukist mjög líklega við að flæmast út úr evrusamstarfinu. Hvaða áhrif slík atburðarás hefði á pólitískt landslag í Evrópu, eða innan Grikklands, er erfitt að spá um. Vert er þó að hafa í huga að í efnahagsþrengingum er jarðvegur frjór fyrir hvers kyns öfga og þjóðernisrembu. Nóg er nú samt. Skaðað orðspor er löndum líka skaðlegt. Það endurspeglast til dæmis í þeim lánakjörum sem bjóðast Argentínu annars vegar og Finnum hins vegar. Annað landið lagði sig fram um að greiða skuldir sínar, ekki hitt. Því verður þess vegna seint haldið fram að Grikkir hafi allt að vinna með því að borga ekki skuldir sínar. Vonarglæta er fólgin í orðrómi um að taka eigi á ný upp viðræður um þá stöðu sem Grikkland er í. Gríska þjóðin hefur talað og ljóst er að leita þarf annarra leiða en áframhaldandi niðurskurðar þar í landi. Um leið þurfa Grikkir að sýna lit í að koma á nauðsynlegum endurbótum. Þeim þarf hins vegar að koma þannig á að gríska þjóðin líði ekki fyrir á meðan. Þríeykið, ESB, Seðlabanki Evrópu og AGS, þurfa að átta sig á því að skuldir Grikkja verða seint innheimtar að fullu. Landið þarf svigrúm til að rétta úr kútnum. En þá reynir líka á Tsipras, forsætisráðherra Grikkja, og getu hans til að ná samningi. Belgingur „neisins“ má heldur ekki verða til þess að Grikkir ætli að fá allt fyrir ekkert. Hvort menn beri gæfu til að ná saman verður svo tíminn að leiða í ljós. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Grikkland Óli Kr. Ármannsson Mest lesið Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun
Vonandi verður niðurstaða þjóðaratkvæðagreiðslunnar í Grikklandi í gær til þess að aðrar Evrópuþjóðir sjái ljósið og fallist á að skynsamlegt sé að styðja Grikki til uppbyggingar í stað þess að hrekja þá í einangrun og eyðimerkurgöngu vegna ofurskulda og viðbúinna gjaldeyrishafta með nýrri drökmu í stað evru. Ljóst var orðið í gærkvöldi að afgerandi meirihluti sagði nei við þeirri leið niðurskurðar og skuldapíningar sem Evrópusambandið, Seðlabanki Evrópu og Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn héldu að landinu. Um leið er ekkert skrítið að standi í öðrum löndum Evrópu að moka peningum í Grikki sem sjálfir hafa komið sér í þá stöðu sem landið er í. Gildir þá einu hvort horft er til þess að í ljós kemur að fegraðar hagtölur hafi verið notaðar til að koma landinu í myntsamstarf Evrópuþjóða eða annarra þátta sem leitt hafa til skuldasöfnunar gríska ríkisins. Mistök hafa líka víðar verið gerð en innan Grikklands. Kannski hefði þurft að rýna betur í hagtölurnar sem frá landinu komu við inngönguna í myntsamstarfið. Undirstaðan þarf jú að vera í lagi. Þá er deginum ljósara að innan Evrópusambandsins voru gerð mistök þegar skuldir Grikkja við bankastofnanir voru teknar yfir og þar með lagðar á herðar skattgreiðendum í Evrópu. Þar virðist óttinn við frekari áföll í fjármálageira Evrópu hafa búið til enn stærri krísu. Fortíðinni verður hins vegar illa breytt. Takast verður á við þá stöðu sem upp er komin. Og í Grikklandi er staðan slæm, engum blöðum er um það að fletta. Atvinnuleysi, súpueldhús og skortur á lyfjum. Auðvitað eiga ríki Evrópu ekki að láta líðast að slíkar hörmungar gangi yfir í bakgarðinum hjá sér. Hagfræðingar hafa útlistað hvernig hrakfarir Grikkja aukist mjög líklega við að flæmast út úr evrusamstarfinu. Hvaða áhrif slík atburðarás hefði á pólitískt landslag í Evrópu, eða innan Grikklands, er erfitt að spá um. Vert er þó að hafa í huga að í efnahagsþrengingum er jarðvegur frjór fyrir hvers kyns öfga og þjóðernisrembu. Nóg er nú samt. Skaðað orðspor er löndum líka skaðlegt. Það endurspeglast til dæmis í þeim lánakjörum sem bjóðast Argentínu annars vegar og Finnum hins vegar. Annað landið lagði sig fram um að greiða skuldir sínar, ekki hitt. Því verður þess vegna seint haldið fram að Grikkir hafi allt að vinna með því að borga ekki skuldir sínar. Vonarglæta er fólgin í orðrómi um að taka eigi á ný upp viðræður um þá stöðu sem Grikkland er í. Gríska þjóðin hefur talað og ljóst er að leita þarf annarra leiða en áframhaldandi niðurskurðar þar í landi. Um leið þurfa Grikkir að sýna lit í að koma á nauðsynlegum endurbótum. Þeim þarf hins vegar að koma þannig á að gríska þjóðin líði ekki fyrir á meðan. Þríeykið, ESB, Seðlabanki Evrópu og AGS, þurfa að átta sig á því að skuldir Grikkja verða seint innheimtar að fullu. Landið þarf svigrúm til að rétta úr kútnum. En þá reynir líka á Tsipras, forsætisráðherra Grikkja, og getu hans til að ná samningi. Belgingur „neisins“ má heldur ekki verða til þess að Grikkir ætli að fá allt fyrir ekkert. Hvort menn beri gæfu til að ná saman verður svo tíminn að leiða í ljós.
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun