Hver er tilgangurinn? Sigríður Jónsdóttir skrifar 24. nóvember 2015 14:00 Hugmynd rithöfundarins, Snæbjarnar Brynjarssonar, er að dansa sig í gegnum sjö ókláraðar bækur eftir sig sjálfan og skoða mátt tungumálsins, eða skort á honum. Dans A Retrospective, á íslensku og ensku. Rebel Rebel - Reykjavík Dance Festival - Tjarnarbíó. Höfundar og flytjendur: Ragnheiður Sigurðardóttir Bjarnarson og Snæbjörn Brynjarsson. Hljóðvinnsla: Friðjón Gunnlaugsson. Dramatúrgísk ráðgjöf: Alexander Roberts.Tjarnarbíó var vettvangur afvegaleiddrar tilraunar um síðastliðna helgi í formi A Retrospective. Upphaflega hét verkið A series of novels never written – how not to become a writer og frumsýnt á LÓKAL og Reykjavík Dance Festival í ágústlok. Hugmynd rithöfundarins, Snæbjarnar Brynjarssonar, er að dansa sig í gegnum sjö ókláraðar bækur eftir sig sjálfan og skoða mátt tungumálsins, eða skort á honum. Danshöfundurinn og eiginkona hans, Ragnheiður Sigurðardóttir Bjarnarson, er honum til halds og trausts. Á haustmánuðum hafa verið sýnd þrjú sviðsverk sem öll fjalla um tilvistarkreppu og tilfinningauppnám karlkyns listamanna í sjálfskoðun, nú er mál að linni. Útfærslurnar voru mismunandi en sama spurningin hefur svifið yfir þeim öllum: Af hverju ættu áhorfendur að sýna þessum vangaveltum áhuga? Leikritin Amadeus eftir Peter Shaffer, Hægan, Elektra eftir Hrafnhildi Hagalín og Atriði úr aftöku eftir Howard Barker fjalla öll um listræn átök og listafólk í krísu. Einnig eru fjölmörg dæmi um bókmenntaverk sem fá nýja vídd sem dans, til dæmis ballettinn Don Kíkóti og Woolf Works, byggt á verkum Virginíu Woolf. Enginn efi er um að raunir og líf listafólks eigi heima á leiksviði en efniviðurinn má ekki snúast upp í sjálfhverfu eða opinbera naflaskoðun. Listræn framsetning verður líka að vera í fyrirrúmi. A Retrospective hundsar allar þessar kröfur. Sviðshreyfingarnar og danssmíðin voru að mestu samansett úr tilviljunarkenndum hreyfingum, þar sem lítið fór fyrir fótavinnu. Textinn tók yfir tilraunina, öll dramatík fjaraði fljótlega út og innri átök verksins voru fá. Útskýringar og réttlætingar á persónulegum skoðunum og efasemdum voru í fyrirrúmi, í stað dansins. Hinum sjö ókláruðu verkum var ekki fundinn neinn skýr farvegur heldur fjöruðu út í hiki, orkuleysi og undarlegum útfærslum. Handrit sýningarinnar var illa skrifað og illa framkvæmt. Í eina skiptið þar sem persónulegt samhengi var tekið fyrir var það aftengt jafnfljótt, jafnvel gert lítið úr því. Afbygging er tæki til að styðjast við og sviðslistafólk verður að nýta hana til að undirstrika merkingu frekar en að grafa undan henni. Öll hugsanleg einlægni vék fyrir kaldhæðni af verstu sort. Sviðið er bert og reyndar Snæbjörn sömuleiðis. Nektin var algjörlega óþörf, hætti að skipta máli mjög fljótlega og varð kraftlaus. Einfaldlega ódýr tilraun til að storka áhorfendum. Tónlistin er nær engin en lýsingin er kannski jákvæðasti punkturinn, þó ekki sérlega eftirminnileg. Áhorfendur voru mættir til leiks til að sjá danstilraun en fengu þess í stað óskýran og fremur ófrumlegan fyrirlestur um tilgang listarinnar. Í kaupbæti bættust síðan við ásakanir eða hugleiðingar um að viðurvist þeirra í salnum væri tilgangslaus. Hið persónulega á auðvitað heima á sviði en ekki með þessum brag. Aðgangur að listum er bæði mannréttindi og lúxus en öll list þarf ekki endilega að vera til sýnis, hvað þá að rukka inn. Sjálfstæða sviðslistasenan á að ögra og taka áhættu en slíkt er ekki afsökun fyrir hálfkáki og viðvaningshætti. A Retrospective hefði aldrei átt að sviðsetja, allavega ekki fyrir framan borgandi áhorfendur. Niðurstaða: Tilraunastarfsemi á algjörum villigötum. Menning Mest lesið Aron selur húsið ári eftir kaupin Lífið Versti óttinn að raungerast Lífið Með 120 þúsund króna Dior der í golfi Lífið „Ég er miklu oftar gröð en hann“ Lífið Setning Steinda gerði keppendur brjálaða Lífið Frægt fólk og feimnir karlar leita til Valgerðar spákonu Lífið Myndaveisla: Víkingskonur kunna að halda gott partí Lífið Björn keypti sex hundruð ára höll í Frakklandi og ætlar að gera hana upp Lífið „Þetta eru mjög vondir samningar við Storytel“ Menning Fagna tuttugu ára afmæli og troða upp á Grund Tónlist Fleiri fréttir The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira
Dans A Retrospective, á íslensku og ensku. Rebel Rebel - Reykjavík Dance Festival - Tjarnarbíó. Höfundar og flytjendur: Ragnheiður Sigurðardóttir Bjarnarson og Snæbjörn Brynjarsson. Hljóðvinnsla: Friðjón Gunnlaugsson. Dramatúrgísk ráðgjöf: Alexander Roberts.Tjarnarbíó var vettvangur afvegaleiddrar tilraunar um síðastliðna helgi í formi A Retrospective. Upphaflega hét verkið A series of novels never written – how not to become a writer og frumsýnt á LÓKAL og Reykjavík Dance Festival í ágústlok. Hugmynd rithöfundarins, Snæbjarnar Brynjarssonar, er að dansa sig í gegnum sjö ókláraðar bækur eftir sig sjálfan og skoða mátt tungumálsins, eða skort á honum. Danshöfundurinn og eiginkona hans, Ragnheiður Sigurðardóttir Bjarnarson, er honum til halds og trausts. Á haustmánuðum hafa verið sýnd þrjú sviðsverk sem öll fjalla um tilvistarkreppu og tilfinningauppnám karlkyns listamanna í sjálfskoðun, nú er mál að linni. Útfærslurnar voru mismunandi en sama spurningin hefur svifið yfir þeim öllum: Af hverju ættu áhorfendur að sýna þessum vangaveltum áhuga? Leikritin Amadeus eftir Peter Shaffer, Hægan, Elektra eftir Hrafnhildi Hagalín og Atriði úr aftöku eftir Howard Barker fjalla öll um listræn átök og listafólk í krísu. Einnig eru fjölmörg dæmi um bókmenntaverk sem fá nýja vídd sem dans, til dæmis ballettinn Don Kíkóti og Woolf Works, byggt á verkum Virginíu Woolf. Enginn efi er um að raunir og líf listafólks eigi heima á leiksviði en efniviðurinn má ekki snúast upp í sjálfhverfu eða opinbera naflaskoðun. Listræn framsetning verður líka að vera í fyrirrúmi. A Retrospective hundsar allar þessar kröfur. Sviðshreyfingarnar og danssmíðin voru að mestu samansett úr tilviljunarkenndum hreyfingum, þar sem lítið fór fyrir fótavinnu. Textinn tók yfir tilraunina, öll dramatík fjaraði fljótlega út og innri átök verksins voru fá. Útskýringar og réttlætingar á persónulegum skoðunum og efasemdum voru í fyrirrúmi, í stað dansins. Hinum sjö ókláruðu verkum var ekki fundinn neinn skýr farvegur heldur fjöruðu út í hiki, orkuleysi og undarlegum útfærslum. Handrit sýningarinnar var illa skrifað og illa framkvæmt. Í eina skiptið þar sem persónulegt samhengi var tekið fyrir var það aftengt jafnfljótt, jafnvel gert lítið úr því. Afbygging er tæki til að styðjast við og sviðslistafólk verður að nýta hana til að undirstrika merkingu frekar en að grafa undan henni. Öll hugsanleg einlægni vék fyrir kaldhæðni af verstu sort. Sviðið er bert og reyndar Snæbjörn sömuleiðis. Nektin var algjörlega óþörf, hætti að skipta máli mjög fljótlega og varð kraftlaus. Einfaldlega ódýr tilraun til að storka áhorfendum. Tónlistin er nær engin en lýsingin er kannski jákvæðasti punkturinn, þó ekki sérlega eftirminnileg. Áhorfendur voru mættir til leiks til að sjá danstilraun en fengu þess í stað óskýran og fremur ófrumlegan fyrirlestur um tilgang listarinnar. Í kaupbæti bættust síðan við ásakanir eða hugleiðingar um að viðurvist þeirra í salnum væri tilgangslaus. Hið persónulega á auðvitað heima á sviði en ekki með þessum brag. Aðgangur að listum er bæði mannréttindi og lúxus en öll list þarf ekki endilega að vera til sýnis, hvað þá að rukka inn. Sjálfstæða sviðslistasenan á að ögra og taka áhættu en slíkt er ekki afsökun fyrir hálfkáki og viðvaningshætti. A Retrospective hefði aldrei átt að sviðsetja, allavega ekki fyrir framan borgandi áhorfendur. Niðurstaða: Tilraunastarfsemi á algjörum villigötum.
Menning Mest lesið Aron selur húsið ári eftir kaupin Lífið Versti óttinn að raungerast Lífið Með 120 þúsund króna Dior der í golfi Lífið „Ég er miklu oftar gröð en hann“ Lífið Setning Steinda gerði keppendur brjálaða Lífið Frægt fólk og feimnir karlar leita til Valgerðar spákonu Lífið Myndaveisla: Víkingskonur kunna að halda gott partí Lífið Björn keypti sex hundruð ára höll í Frakklandi og ætlar að gera hana upp Lífið „Þetta eru mjög vondir samningar við Storytel“ Menning Fagna tuttugu ára afmæli og troða upp á Grund Tónlist Fleiri fréttir The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira