Af silfurreyni og hótelfaraldri í 101 eða reitur 1.7.2.2. Egill Ólafsson skrifar 12. júní 2014 07:00 Enginn er sár, hvað þá gramur, nei, það er helst að maður fyllist sorg – sorg yfir því að horfa upp á enn einn faraldurinn ríða húsum skefjalaust í okkar krumpaða og um margt vanþróaða samfélagi. Nú heitir faraldurinn; Hótel má vera í öðru hverju húsi í 101. Borgarkerfið tekur þátt í að bera smitið út með því að horfa aðeins til stundargræðgissjónarmiða. Kerfið stundar blekkingarleiki í kynningu á fyrirhuguðum breytingum á reitnum Grettisgötu 17 auk lóðanna fyrir norðan reitinn. Þar sem t.d. reiturinn er ekki nefndur með nafni heldur 1.7.2.2. og er að auki auglýstur í Fréttablaðinu 23.12.13, já, á Þorláksmessu. Þannig er engu líkara en stjórnvöld gangi til liðs við gíruga fjárfesta sem krefjast ávöxtunar með ljóshraða og hafa gjarnan enga tilfinningu fyrir umhverfi, væntanlegu raski, lífi, framtíð eða sögu borgarhlutans. Hótellóðarreitirnir eru gjarnan fylltir með of miklu byggingarmagni og oftar en ekki fylgja smekklausar lausnir (eins og dæmin sanna). Ef framkvæmdir vegna Grettisgötu 17 ganga eftir mun fylgja því heilmikið rask, jafnvel rask sem skaðað getur nærliggjandi hús, fyrir utan aðrar afleiðingar. Nú er svo komið að í Grettisgötu einni eru 12 gistihús og enn fjölgar þeim. Afleiðingin af þessu er augljós; göturnar fyllast af rútum og bílaleigubílum sem þjónusta ferðamenn. Skröltandi ferðatöskur liðlangan sólarhringinn setja mark sitt á hljóðheiminn og ekki síður hið sýnilega. Nú á að farga gömlum og fallegum silfurreyni – óbeint er vegið að tilvist íbúanna sem fyrir eru í 101 – það er verið að takmarka lífsgæði þeirra og það sem meira er, það er verið að lækka verðgildi og gæði húsa þeirra, hver vill þegar upp er staðið búa í þyrpingu hótela – hér á að byggja ofan í jörðina og láta gamalt hús þjóna sem fortjald með því að flytja það að götu, en reisa stærri byggingar innar í lóðinni að húsum við Laugaveg. Verstur verður fylgikvillinn sem er að þjónustan við íbúana fer þverrandi – þegar ber á þessu og ef fram heldur sem horfir þá er stutt í að íbúarnir flytji í burtu. Hvað stendur þá eftir, þegar 101 verður orðinn að samfelldri byggð gistihúsa þar sem ferðamenn gapa hver upp í annan. Skynsemi segir að þetta beri að takmarka – það sé ráðlegt að búa til regluverk um hvers konar hótel eigi að vera í 101 og hvað þau megi vera þétt. Þessi eftirlátssemi og stjórnleysi Reykjavíkurborgar leiðir til þess að allir tapa – íbúarnir flytjast úr hverfunum og einsleitnin verður allsráðandi í stóru og smáu – getur verið að einhver sækist í þannig umhverfi – Nei, ekki ég og heldur ekki sá sem vill kynnast landi og þjóð á sínum ferðalögum. Gerum Grettisgötu 17 að aðlaðandi reit – litlu torgi þar sem við öll, því öll erum við ferðamenn í gegnum þetta skarða líf – já, þar sem við öll eigum griðland undir öldruðum SILFURREYNI, sem enn á eftir 150 ár. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir Skoðun Fylgið fór vegna fullveldismáls Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason Skoðun Frá Írak til Gaza: Hvað höfum við lært af lygunum og stríðsbröltinu? Helen Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Að byggja upp á Bakka Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Fiskeldi og samfélagsábyrgð Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Pólitískt raunsæi og utanríkisstefna Íslands Ragnar Anthony Antonsson Gambrell skrifar Skoðun Vorstjarnan hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Fylgið fór vegna fullveldismáls Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Er Ísrael ennþá útvalin þjóð Guðs? Ómar Torfason skrifar Skoðun Flokkurinn hans Gunnars Smára? Guðbergur Egill Eyjólfsson skrifar Skoðun Raforkuverð: Stórnotendur og almenningur Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Hætt við að hækka ekki skatta á almenning Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Skattafíkn í skjóli réttlætis: Tímavélin stillt á 2012 Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Hver borgar brúsann? Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Hvers vegna berðu kross? Hrafnhildur Sigurðardóttir skrifar Skoðun Þannig gerum við þetta? Ísak Ernir Kristinsson skrifar Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Falleinkunn skólakerfis? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þjónusta sem gleður – skilar sér beint í kassann Margrét Reynisdóttir skrifar Skoðun Hvar er auðlindarentan? Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Miðflokkurinn – Rödd skynseminnar í borginni Ómar Már Jónsson skrifar Skoðun Virði barna og ungmenna Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Sættir þú þig við þetta? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Alþingi gleymir aftur fötluðum börnum Lúðvík Júlíusson skrifar Skoðun Lægri gjöld, fleiri tækifæri Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Tölum um stóra valdaframsalsmálið Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar Skoðun Öflugar varnir krefjast stöndugra fréttamiðla Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Gott frumvarp, en hvað með verklagið? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Augnablikið Magnús Jóhann Hjartarson skrifar Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar Skoðun Það þarf ekki að biðjast afsökunar á því að segja satt Þórður Snær Júlíusson skrifar Sjá meira
Enginn er sár, hvað þá gramur, nei, það er helst að maður fyllist sorg – sorg yfir því að horfa upp á enn einn faraldurinn ríða húsum skefjalaust í okkar krumpaða og um margt vanþróaða samfélagi. Nú heitir faraldurinn; Hótel má vera í öðru hverju húsi í 101. Borgarkerfið tekur þátt í að bera smitið út með því að horfa aðeins til stundargræðgissjónarmiða. Kerfið stundar blekkingarleiki í kynningu á fyrirhuguðum breytingum á reitnum Grettisgötu 17 auk lóðanna fyrir norðan reitinn. Þar sem t.d. reiturinn er ekki nefndur með nafni heldur 1.7.2.2. og er að auki auglýstur í Fréttablaðinu 23.12.13, já, á Þorláksmessu. Þannig er engu líkara en stjórnvöld gangi til liðs við gíruga fjárfesta sem krefjast ávöxtunar með ljóshraða og hafa gjarnan enga tilfinningu fyrir umhverfi, væntanlegu raski, lífi, framtíð eða sögu borgarhlutans. Hótellóðarreitirnir eru gjarnan fylltir með of miklu byggingarmagni og oftar en ekki fylgja smekklausar lausnir (eins og dæmin sanna). Ef framkvæmdir vegna Grettisgötu 17 ganga eftir mun fylgja því heilmikið rask, jafnvel rask sem skaðað getur nærliggjandi hús, fyrir utan aðrar afleiðingar. Nú er svo komið að í Grettisgötu einni eru 12 gistihús og enn fjölgar þeim. Afleiðingin af þessu er augljós; göturnar fyllast af rútum og bílaleigubílum sem þjónusta ferðamenn. Skröltandi ferðatöskur liðlangan sólarhringinn setja mark sitt á hljóðheiminn og ekki síður hið sýnilega. Nú á að farga gömlum og fallegum silfurreyni – óbeint er vegið að tilvist íbúanna sem fyrir eru í 101 – það er verið að takmarka lífsgæði þeirra og það sem meira er, það er verið að lækka verðgildi og gæði húsa þeirra, hver vill þegar upp er staðið búa í þyrpingu hótela – hér á að byggja ofan í jörðina og láta gamalt hús þjóna sem fortjald með því að flytja það að götu, en reisa stærri byggingar innar í lóðinni að húsum við Laugaveg. Verstur verður fylgikvillinn sem er að þjónustan við íbúana fer þverrandi – þegar ber á þessu og ef fram heldur sem horfir þá er stutt í að íbúarnir flytji í burtu. Hvað stendur þá eftir, þegar 101 verður orðinn að samfelldri byggð gistihúsa þar sem ferðamenn gapa hver upp í annan. Skynsemi segir að þetta beri að takmarka – það sé ráðlegt að búa til regluverk um hvers konar hótel eigi að vera í 101 og hvað þau megi vera þétt. Þessi eftirlátssemi og stjórnleysi Reykjavíkurborgar leiðir til þess að allir tapa – íbúarnir flytjast úr hverfunum og einsleitnin verður allsráðandi í stóru og smáu – getur verið að einhver sækist í þannig umhverfi – Nei, ekki ég og heldur ekki sá sem vill kynnast landi og þjóð á sínum ferðalögum. Gerum Grettisgötu 17 að aðlaðandi reit – litlu torgi þar sem við öll, því öll erum við ferðamenn í gegnum þetta skarða líf – já, þar sem við öll eigum griðland undir öldruðum SILFURREYNI, sem enn á eftir 150 ár.
Skoðun Sjávarútvegur er undirstöðuatvinnuvegur – ekki einangruð tekjulind Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Stærsta framfaraskref í námsmati íslenskra barna í áratugi Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Litla landið sem kennir heiminum – Ísland og þróunarsamvinna í gegnum menntun GRÓ skólanna Verena Karlsdóttir,Hreiðar Þór Valtýsson,Þór Heiðar Ásgeirsson skrifar
Skoðun Listnám er lífsbjörg – opið bréf til ráðherra mennta, félags og heilbrigðismála, til stuðnings Söngskóla Sigurðar Demetz Dagbjört Andrésdóttir skrifar