Ég er heppin – ég er leikskólakennari Hanna María Ásgrímsdóttir skrifar 27. maí 2014 07:00 Ég er ótrúlega heppin. Á hverjum morgni þegar ég mæti til vinnu er mér tekið fagnandi, hlaupið er á móti mér með opna faðma og hlý faðmlög, svo setjumst við niður og fáum okkur að borða hollan morgunmat, góð leið til að byrja daginn. Ég er ótrúlega heppin. Ég er leikskólakennari og vinn á, að ég tel, einum af skemmtilegustu vinnustöðum landsins. Ég hef fengið að fylgjast með tugum barna frá því þau hafa verið með snuð og bleyjur allt þar til þau hafa verið búin að læra að skrifa nafnið sitt, telja upp í milljón, klæða sig og verið tilbúin í framhaldsmenntun grunnskólans. Ég hef fengið í fangið heilbrigð börn, veik eða slösuð, fötluð og ófötluð, af íslenskum og erlendum uppruna, hvert einasta barn er einstakt og öll hafa þau náð að heilla mig. Ég hef fengið að upplifa skemmtileg atvik, uppgötvanir, fyrstu skref, tannmissi, heyrt skemmtileg gullkorn og verið trúað fyrir dýpstu leyndarmálum. Ég hef líka upplifað sorgir, svikin loforð, svikna vináttu, stríðni, vera skilinn útundan en líka stærri sorgir sem rista dýpra og snerta samfélagið. Ég er ótrúlega heppin. Á hverjum degi fæ ég að vita að ég sé að vinna gott starf. Ég fæ viðurkenningu frá börnunum með faðmlagi eða brosi og klapp á bakið frá samstarfsfólki. Mesta viðurkenningin er þegar foreldrar rétta mér barn sitt að morgni og ég finn fyrir trausti. Þau treysta mér ásamt samstarfsfólki mínu fyrir því dýrmætasta sem þau eiga, barninu sínu. Á meðan þau stunda sína vinnu sjáum við til þess að barnið þeirra fái hollan og góðan mat, fái hvíld og viðeigandi menntun. Barnið er öruggt, það er í örvandi og þroskandi umhverfi með öðrum krökkum á svipuðu reiki, á svipuðu þroskaskeiði. Í leikskólanum læra börnin í gegnum leik og daglegar venjur. Málræktarkennsla fer fram allan daginn, jafnt í daglegu tali sem lestri bóka, söng og þulum. Börnin fara í skipulagðar hreyfistundir, fá að njóta sín í listsköpun, prufa sig áfram í tónlist. Stærðfræðinám barnanna er skemmtilegt, það fer fram í gegnum daglegt starf eins og þegar lagt er á borð og í gegnum leik. Hlutverk leikskólakennarans er að virkja börnin og bjóða þeim upp á fjölbreytileg og þroskandi verkefni ásamt því að aðstoða þau við að hafa góð samskipti hvert við annað. Smám saman læra leikskólabörnin að hjálpa sér sjálf, hvort sem er við að klæða sig eða næra, vera í hóp, hjálpast að og taka tillit hvert til annars. Leikskólinn styðst ekki við námsbækur líkt og önnur skólastig. Nám barnanna er að miklu leyti undir því komið hversu hugmyndaríkur kennarinn er og hversu vel honum gengur að vinna hugmyndir sínar með börnunum. Hugmyndir kennarans fanga ekki alltaf áhugasvið barnanna. Kennarinn þarf að vera nægjanlega sveigjanlegur til þess að snúa verkefnum upp í eitthvað allt annað, það sem fangar börnin. Það getur verið öskubíllinn sem mætir akkúrat á svæðið þegar börnin hefja sitt hópastarf eða lítill fugl sem liggur á grasinu rétt við göngustíginn þar sem þau eru í göngutúr. Góður kennari nýtir þessi augnablik í eitthvað uppbyggilegt og gerir hópastarfið eða göngutúrinn eftirminnilegt fyrir nemendur sína. Leikskólakennarinn er klettur, börnin treysta á hann í blíðu og stríðu. Leikskólakennarinn er líka vinur, börnin líta oft á leikskólakennarann sinn sem jafningja. Leikskólabörnin leita í hlýtt fang kennaranna þegar eitthvað kemur upp á, treysta á að þeir hjálpi þeim í erfiðleikum. Börnin sækja í aga, þau vilja skipulag og geta gengið að föstum liðum leikskólastarfsins vísum. Jafnvel allra yngstu börnin vita að á eftir hádegismat fara þau að hvíla sig og foreldrar og leikskólakennarar eru jafn hissa þegar litlu krílin leggjast á dýnu innan um mörg önnur börn og fara að sofa. Aðlögunarhæfni þeirra er ótrúleg. Að degi loknum eru börnin sótt. Mér finnst alltaf jafn gaman að upplifa það þegar börnin eru sótt að þau vilji ekki fara heim. Það segir mér að þeim líður vel í leikskólanum og er sennilega stærsta viðurkenning sem ég fæ í vinnunni. Góð samskipti leikskólakennara og foreldra eru mjög mikilvæg. Foreldrum þarf að líða vel með að skilja barnið sitt eftir á leikskólanum því sú vellíðan smitast til barnsins og fyllir það öryggi. Foreldrar þurfa að fá upplýsingar um það sem á daginn hefur drifið því leikskólabörnin eru lítið fyrir að rifja upp daginn, þau segja bara frá aðalatriðum. Ég veit um dreng sem sagði bara frá því þegar hann var að kubba í leikskólanum, annars mundi hann ekkert eftir því sem dagurinn hafði haft upp á að bjóða. Eins veit ég um stúlku sem sagðist alltaf hafa fengið skyr í matinn og að lokum bar faðirinn þetta upp á leikskólastjórann og sagðist ekki skilja í því að ekki væri hægt að gefa barninu eitthvað annað en skyr í matinn. Fyrir okkar margfrægu kreppu voru leikskólar í basli, næga vinnu var að hafa fyrir landann og fáir sættu sig við þau laun sem leikskólinn gat boðið upp á. Leikskólinn fékk aldrei að upplifa góðæri, tímar til fjárfestinga fyrir hvern og einn leikskóla voru ekki í góðærinu, peningarnir fóru annað. Þrátt fyrir nauman fjárhag tóku leikskólarnir á sig verulegan niðurskurð þegar kreppan skall á. Ýmislegt sem hafði setið á hakanum þurfti að sitja þar áfram um ókomna framtíð. Það var alveg hægt að sætta sig við það, það sem verra var er sú staðreynd að afleysing var víðast hvar skorin niður í hér um bil ekki neitt. Matarverð hækkaði en matarkvótar hækkuðu ekki að sama skapi. Yfirvinna hefur aldrei verið mikil á leikskólum og var mest í formi funda sem voru nauðsynlegir fyrir starfið, á þeim gafst starfsfólki tækifæri til að setjast niður og ræða málin sem heild, efla samstarf og starfsanda leikskólans en yfirvinnubann var sett. Þessi niðurskurður hefur haft bein áhrif á börnin, starf þeirra varð ekki eins markvisst og áður einkum vegna þess að erfiðara hefur verið að finna tíma til að undirbúa starfið með starfsfólkinu. Skipulagsdagar leikskólanna eru vel nýttir í skipulagsvinnu en þá þarf líka að nýta í símenntun, skólanámskrárgerð, endurmat o.fl. Leikskólakennarar eru metnaðarfull stétt og bera mikla virðingu fyrir starfi sínu og börnunum. Þeir hafa löngum á sig blómum bætt í gegnum tíðina, sífellt aukast kröfur þjóðfélagsins bæði til starfs og umgjörðar. Starf leikskólakennara er mikilvægt. Langflest börn á aldrinum 2-6 ára eru í leikskóla og krefjast góðrar kennslu, umönnunar og félagsskapar. Þjóðfélagið býður upp á lítið annað en að foreldrar séu báðir útivinnandi og þeir treysta á leikskólana á meðan. Nú vinna fulltrúar leikskólakennara í því að fá fram sambærilega launahækkun og aðrar kennarastéttir hafa verið að fá undanfarið. Margir skilja ekki hvernig leikskólakennarar fara að því að vinna innan um öll þessi börn og í öllum þessum hávaða, hvað þá fyrir þessi laun. Er ekki kominn tími til þess að starf leikskólakennara sé metið að verðleikum? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Stjórnmálin verða að virka Bjarni Benediktsson Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir Skoðun 80.000 manna klóakrennsli í Dýrafjörð í boði Arctic Fish Jón Kaldal Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári Skoðun Skoðun Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Skoðun Ég heiti Elísa og ég er Drusla Elísa Rún Svansdóttir skrifar Skoðun Grindavík má enn bíða Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Aðventukerti og aðgangshindranir Kristín María Birgisdóttir skrifar Skoðun Lífið í tjaldi á Gaza Viðar Hreinsson,Israa Saed skrifar Skoðun Gaza og sjálfbærni mennskunnar Elva Rakel Jónsdóttir skrifar Sjá meira
Ég er ótrúlega heppin. Á hverjum morgni þegar ég mæti til vinnu er mér tekið fagnandi, hlaupið er á móti mér með opna faðma og hlý faðmlög, svo setjumst við niður og fáum okkur að borða hollan morgunmat, góð leið til að byrja daginn. Ég er ótrúlega heppin. Ég er leikskólakennari og vinn á, að ég tel, einum af skemmtilegustu vinnustöðum landsins. Ég hef fengið að fylgjast með tugum barna frá því þau hafa verið með snuð og bleyjur allt þar til þau hafa verið búin að læra að skrifa nafnið sitt, telja upp í milljón, klæða sig og verið tilbúin í framhaldsmenntun grunnskólans. Ég hef fengið í fangið heilbrigð börn, veik eða slösuð, fötluð og ófötluð, af íslenskum og erlendum uppruna, hvert einasta barn er einstakt og öll hafa þau náð að heilla mig. Ég hef fengið að upplifa skemmtileg atvik, uppgötvanir, fyrstu skref, tannmissi, heyrt skemmtileg gullkorn og verið trúað fyrir dýpstu leyndarmálum. Ég hef líka upplifað sorgir, svikin loforð, svikna vináttu, stríðni, vera skilinn útundan en líka stærri sorgir sem rista dýpra og snerta samfélagið. Ég er ótrúlega heppin. Á hverjum degi fæ ég að vita að ég sé að vinna gott starf. Ég fæ viðurkenningu frá börnunum með faðmlagi eða brosi og klapp á bakið frá samstarfsfólki. Mesta viðurkenningin er þegar foreldrar rétta mér barn sitt að morgni og ég finn fyrir trausti. Þau treysta mér ásamt samstarfsfólki mínu fyrir því dýrmætasta sem þau eiga, barninu sínu. Á meðan þau stunda sína vinnu sjáum við til þess að barnið þeirra fái hollan og góðan mat, fái hvíld og viðeigandi menntun. Barnið er öruggt, það er í örvandi og þroskandi umhverfi með öðrum krökkum á svipuðu reiki, á svipuðu þroskaskeiði. Í leikskólanum læra börnin í gegnum leik og daglegar venjur. Málræktarkennsla fer fram allan daginn, jafnt í daglegu tali sem lestri bóka, söng og þulum. Börnin fara í skipulagðar hreyfistundir, fá að njóta sín í listsköpun, prufa sig áfram í tónlist. Stærðfræðinám barnanna er skemmtilegt, það fer fram í gegnum daglegt starf eins og þegar lagt er á borð og í gegnum leik. Hlutverk leikskólakennarans er að virkja börnin og bjóða þeim upp á fjölbreytileg og þroskandi verkefni ásamt því að aðstoða þau við að hafa góð samskipti hvert við annað. Smám saman læra leikskólabörnin að hjálpa sér sjálf, hvort sem er við að klæða sig eða næra, vera í hóp, hjálpast að og taka tillit hvert til annars. Leikskólinn styðst ekki við námsbækur líkt og önnur skólastig. Nám barnanna er að miklu leyti undir því komið hversu hugmyndaríkur kennarinn er og hversu vel honum gengur að vinna hugmyndir sínar með börnunum. Hugmyndir kennarans fanga ekki alltaf áhugasvið barnanna. Kennarinn þarf að vera nægjanlega sveigjanlegur til þess að snúa verkefnum upp í eitthvað allt annað, það sem fangar börnin. Það getur verið öskubíllinn sem mætir akkúrat á svæðið þegar börnin hefja sitt hópastarf eða lítill fugl sem liggur á grasinu rétt við göngustíginn þar sem þau eru í göngutúr. Góður kennari nýtir þessi augnablik í eitthvað uppbyggilegt og gerir hópastarfið eða göngutúrinn eftirminnilegt fyrir nemendur sína. Leikskólakennarinn er klettur, börnin treysta á hann í blíðu og stríðu. Leikskólakennarinn er líka vinur, börnin líta oft á leikskólakennarann sinn sem jafningja. Leikskólabörnin leita í hlýtt fang kennaranna þegar eitthvað kemur upp á, treysta á að þeir hjálpi þeim í erfiðleikum. Börnin sækja í aga, þau vilja skipulag og geta gengið að föstum liðum leikskólastarfsins vísum. Jafnvel allra yngstu börnin vita að á eftir hádegismat fara þau að hvíla sig og foreldrar og leikskólakennarar eru jafn hissa þegar litlu krílin leggjast á dýnu innan um mörg önnur börn og fara að sofa. Aðlögunarhæfni þeirra er ótrúleg. Að degi loknum eru börnin sótt. Mér finnst alltaf jafn gaman að upplifa það þegar börnin eru sótt að þau vilji ekki fara heim. Það segir mér að þeim líður vel í leikskólanum og er sennilega stærsta viðurkenning sem ég fæ í vinnunni. Góð samskipti leikskólakennara og foreldra eru mjög mikilvæg. Foreldrum þarf að líða vel með að skilja barnið sitt eftir á leikskólanum því sú vellíðan smitast til barnsins og fyllir það öryggi. Foreldrar þurfa að fá upplýsingar um það sem á daginn hefur drifið því leikskólabörnin eru lítið fyrir að rifja upp daginn, þau segja bara frá aðalatriðum. Ég veit um dreng sem sagði bara frá því þegar hann var að kubba í leikskólanum, annars mundi hann ekkert eftir því sem dagurinn hafði haft upp á að bjóða. Eins veit ég um stúlku sem sagðist alltaf hafa fengið skyr í matinn og að lokum bar faðirinn þetta upp á leikskólastjórann og sagðist ekki skilja í því að ekki væri hægt að gefa barninu eitthvað annað en skyr í matinn. Fyrir okkar margfrægu kreppu voru leikskólar í basli, næga vinnu var að hafa fyrir landann og fáir sættu sig við þau laun sem leikskólinn gat boðið upp á. Leikskólinn fékk aldrei að upplifa góðæri, tímar til fjárfestinga fyrir hvern og einn leikskóla voru ekki í góðærinu, peningarnir fóru annað. Þrátt fyrir nauman fjárhag tóku leikskólarnir á sig verulegan niðurskurð þegar kreppan skall á. Ýmislegt sem hafði setið á hakanum þurfti að sitja þar áfram um ókomna framtíð. Það var alveg hægt að sætta sig við það, það sem verra var er sú staðreynd að afleysing var víðast hvar skorin niður í hér um bil ekki neitt. Matarverð hækkaði en matarkvótar hækkuðu ekki að sama skapi. Yfirvinna hefur aldrei verið mikil á leikskólum og var mest í formi funda sem voru nauðsynlegir fyrir starfið, á þeim gafst starfsfólki tækifæri til að setjast niður og ræða málin sem heild, efla samstarf og starfsanda leikskólans en yfirvinnubann var sett. Þessi niðurskurður hefur haft bein áhrif á börnin, starf þeirra varð ekki eins markvisst og áður einkum vegna þess að erfiðara hefur verið að finna tíma til að undirbúa starfið með starfsfólkinu. Skipulagsdagar leikskólanna eru vel nýttir í skipulagsvinnu en þá þarf líka að nýta í símenntun, skólanámskrárgerð, endurmat o.fl. Leikskólakennarar eru metnaðarfull stétt og bera mikla virðingu fyrir starfi sínu og börnunum. Þeir hafa löngum á sig blómum bætt í gegnum tíðina, sífellt aukast kröfur þjóðfélagsins bæði til starfs og umgjörðar. Starf leikskólakennara er mikilvægt. Langflest börn á aldrinum 2-6 ára eru í leikskóla og krefjast góðrar kennslu, umönnunar og félagsskapar. Þjóðfélagið býður upp á lítið annað en að foreldrar séu báðir útivinnandi og þeir treysta á leikskólana á meðan. Nú vinna fulltrúar leikskólakennara í því að fá fram sambærilega launahækkun og aðrar kennarastéttir hafa verið að fá undanfarið. Margir skilja ekki hvernig leikskólakennarar fara að því að vinna innan um öll þessi börn og í öllum þessum hávaða, hvað þá fyrir þessi laun. Er ekki kominn tími til þess að starf leikskólakennara sé metið að verðleikum?
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun