Hreyfing hestamanna, hvert ber að stefna? Kristinn Hugason skrifar 24. október 2014 07:00 Um síðustu helgi sauð upp úr á þingi Landssambands hestamannafélaga. Ástæðan var deilur um landsmótsstaði. Það er birtingarmyndin en vandinn er djúpstæðari. Hann snýst um tvö meginatriði. Annars vegar er það rótgróið samstöðuleysi og hins vegar þeir samskiptahættir sem náð hafa að gróa um sig.Heildarsameining mikilvæg Nú eru starfandi þrjú landsfélög eða -sambönd innan greinarinnar, þar af tvö með almenna félagsaðild. Þessi sundurgreining fylkingar okkar hestamanna veldur því að ábyrgð og vald fylgist ekki að. Þetta atriði háir m.a. mjög vali landsmótsstaða og framkvæmd mótanna. Því er heildarsameining mikilvæg en verður ekki gerð nema með rækilegum undirbúningi en fjölmargar fyrirmyndir að slíkum heildarsamtökum eru til erlendis. Sameining nægir þó ekki ein því þétta þarf raðirnar með bættum samskiptaháttum. Fámenni, kunningjasamfélag og hagsmunatengsl þar sem hver á mikið undir öðrum jafnstæðum skapar þetta ástand. Einnig inngrip og afskipti utanaðkomandi aðila, einkum stjórnmálamanna hjá ríki eða sveitarfélögum. Um það sem henti gildir hið fornkveðna: „Sjaldan veldur einn þá tveir deila“. Þannig stóðu Skagfirðingar í þeim skilningi allt þar til örfáir dagar voru til þings að landsmótið 2016 myndi fara fram á Vindheimamelum en tvö síðustu mót fóru fram syðra (í Reykjavík og á Hellu). Fyrir liggur nefndarniðurstaða um að fyrir hver tvö mót sunnanlands yrði eitt fyrir norðan. Skagfirðingar höfðu því réttmætar væntingar um niðurstöðuna. Fráfarandi stjórn ákvað þó að breyta um kúrs og halda tvö næstu mót á höfuðborgarsvæðinu og byggði niðurstöðu sína á m.a. rekstarfræðilegri greiningu framkvæmdastjóra LH. Á þá forsendu skulu engar brigður bornar en hagræn nálgun ein og sér er of þröng í mikilvægu félagslegu máli sem þessu.Samstöðu innbyrðis fyrst Mótin verða þó að bera sig fjárhagslega og vera boðleg mönnum og hestum sem þátt taka og skapa aðdráttarafl fyrir áhorfendur. Í aðdraganda landsþingsins voru allnokkur blaðaskrif, þar hvöttu Auðsholtshjáleigubændur til þess að öll mót færu fram í Reykjavík en sveitarstjórarnir í Rangárþingum og Ásahreppi mæltu í mót og vildu að mótin færu alls ekki þangað. Hvorugt getur gengið upp. Við hestamenn erum ekki ennþá komnir þangað að ákveða einn landsmótsstað. Fyrst þurfum við að ná samstöðu innbyrðis, bæta félagsandann og halda landsmótin á næstunni ýmist sunnan eða norðan heiða, á höfuðborgarsvæðinu og utan þess. Alltaf þó með heill áhorfenda, þátttakenda og hestsins sjálfs í fyrirrúmi jafnframt því sem mótin beri sig og séu fær um að leggja skerf til uppbyggingar þar sem þau fara fram hverju sinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Má Katrín Jakobsdóttir bjóða sig fram? Jón Ólafsson Skoðun Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson Skoðun Dóttir mín – uppgjör eineltis Ragnheiður Harpa Sveinsdóttir Skoðun Hér er elíta, um elítu, frá elítu, til elítu Ragnar Kjartansson Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir Skoðun Barnapíu á Bessastaði! Karl Sigurðsson Skoðun Að fortíð skal hyggja Guðrún Jónsdóttir Skoðun Ef Landsvirkjun verður ekki seld vitum við hvers vegna Ögmundur Jónasson Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir Skoðun Vitundarvakning um auðlindir þjóðar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Takk, Katrín Guðrún Hrefna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hatur og fyrirlitning Einar Scheving skrifar Skoðun Samherjar Hafþór Reynisson skrifar Skoðun Að hitta hetjuna sína Gréta Kristín Ómarsdóttir skrifar Skoðun Einstakt tækifæri Þóra Valný Yngvadóttir skrifar Skoðun Um afrekskonuna Katrínu Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Land míns föður, land minnar móður, landið mitt Jón Gnarr skrifar Skoðun Óskað eftir forseta sem færir ungu fólki völd Valgerður Eyja Eyþórsdóttir skrifar Skoðun Með ósk um velgengni, Halla Hrund Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ég styð Höllu Hrund Logadóttur Þórólfur Árnason skrifar Skoðun Arnar Þór Jónsson Meyvant Þórólfsson skrifar Skoðun Að skreyta sig með stolnum fjöðrum Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Opið bréf til Jóns Ólafssonar heimspekings Tómas Ísleifsson skrifar Skoðun Persónan Katrín Jakobsdóttir Sólveig Hildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þjóðaröryggi Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Tóbak markaðssett fyrir ungt fólk Guðlaug B. Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Forsetinn, NATÓ, ýsan og blokkin Guðfinnur Sigurvinsson skrifar Skoðun „Svona er á síld“ Stefán Hilmarsson skrifar Skoðun Aldrei hitta hetjurnar þínar Skarphéðinn Guðmundsson skrifar Skoðun Yfirtaka orðræðunnar (e. hijacking) Sóley Tómasdóttir skrifar Skoðun Auðkenni þarf að passa upp á Eva Valdís Jóhönnudóttir skrifar Skoðun Auðlindir í almannaeigu – Halla Hrund Logadóttir 7. forseti Íslands Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Hver er besti skólastjórinn? Aðalheiður Björk Olgudóttir skrifar Skoðun Vofa húsagans býsnast enn Haukur Már Helgason skrifar Skoðun Nokkrar staðreyndir um Ísland, Katrínu og Gaza Álfheiður Ingadóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem hyggjast kjósa Katrínu Jakobsdóttur Guðlaugur Bragason skrifar Skoðun Katrín og kvenhatrið Ólafur Sveinsson skrifar Skoðun Bessastaðir eru ekki fyrir byrjendur Þorbergur Þórsson skrifar Skoðun Ég vil Baldur og því kýs ég Baldur Ólafur Helgi M. Ólafsson / Starína skrifar Skoðun Inngönguspáin Eygló Halldórsdóttir skrifar Sjá meira
Um síðustu helgi sauð upp úr á þingi Landssambands hestamannafélaga. Ástæðan var deilur um landsmótsstaði. Það er birtingarmyndin en vandinn er djúpstæðari. Hann snýst um tvö meginatriði. Annars vegar er það rótgróið samstöðuleysi og hins vegar þeir samskiptahættir sem náð hafa að gróa um sig.Heildarsameining mikilvæg Nú eru starfandi þrjú landsfélög eða -sambönd innan greinarinnar, þar af tvö með almenna félagsaðild. Þessi sundurgreining fylkingar okkar hestamanna veldur því að ábyrgð og vald fylgist ekki að. Þetta atriði háir m.a. mjög vali landsmótsstaða og framkvæmd mótanna. Því er heildarsameining mikilvæg en verður ekki gerð nema með rækilegum undirbúningi en fjölmargar fyrirmyndir að slíkum heildarsamtökum eru til erlendis. Sameining nægir þó ekki ein því þétta þarf raðirnar með bættum samskiptaháttum. Fámenni, kunningjasamfélag og hagsmunatengsl þar sem hver á mikið undir öðrum jafnstæðum skapar þetta ástand. Einnig inngrip og afskipti utanaðkomandi aðila, einkum stjórnmálamanna hjá ríki eða sveitarfélögum. Um það sem henti gildir hið fornkveðna: „Sjaldan veldur einn þá tveir deila“. Þannig stóðu Skagfirðingar í þeim skilningi allt þar til örfáir dagar voru til þings að landsmótið 2016 myndi fara fram á Vindheimamelum en tvö síðustu mót fóru fram syðra (í Reykjavík og á Hellu). Fyrir liggur nefndarniðurstaða um að fyrir hver tvö mót sunnanlands yrði eitt fyrir norðan. Skagfirðingar höfðu því réttmætar væntingar um niðurstöðuna. Fráfarandi stjórn ákvað þó að breyta um kúrs og halda tvö næstu mót á höfuðborgarsvæðinu og byggði niðurstöðu sína á m.a. rekstarfræðilegri greiningu framkvæmdastjóra LH. Á þá forsendu skulu engar brigður bornar en hagræn nálgun ein og sér er of þröng í mikilvægu félagslegu máli sem þessu.Samstöðu innbyrðis fyrst Mótin verða þó að bera sig fjárhagslega og vera boðleg mönnum og hestum sem þátt taka og skapa aðdráttarafl fyrir áhorfendur. Í aðdraganda landsþingsins voru allnokkur blaðaskrif, þar hvöttu Auðsholtshjáleigubændur til þess að öll mót færu fram í Reykjavík en sveitarstjórarnir í Rangárþingum og Ásahreppi mæltu í mót og vildu að mótin færu alls ekki þangað. Hvorugt getur gengið upp. Við hestamenn erum ekki ennþá komnir þangað að ákveða einn landsmótsstað. Fyrst þurfum við að ná samstöðu innbyrðis, bæta félagsandann og halda landsmótin á næstunni ýmist sunnan eða norðan heiða, á höfuðborgarsvæðinu og utan þess. Alltaf þó með heill áhorfenda, þátttakenda og hestsins sjálfs í fyrirrúmi jafnframt því sem mótin beri sig og séu fær um að leggja skerf til uppbyggingar þar sem þau fara fram hverju sinni.
Skoðun Auðlindir í almannaeigu – Halla Hrund Logadóttir 7. forseti Íslands Kristín Vala Ragnarsdóttir skrifar