Svona getum komið í veg fyrir að Katrín vinni Björn B. Björnsson skrifar 28. maí 2024 12:15 Samkvæmt skoðanakönnunum tilheyri ég lang stærsta hópi kjósenda í komandi forsetakosningum; þeim sem vilja ekki að Katrín Jakobsdóttir verði forseti Íslands. Katrín er mikil ágætis manneskja sem ekkert nema gott er um að segja og hún myndi vel valda starfinu. En þegar við veljum okkur forseta skoðum við fyrri verk frambjóðenda og sú skoðun er ástæða þess að stærsti hluti kjósenda vill ekki Katrínu sem forseta. Mínar ástæður eru einkum fjórar. Í fyrsta lagi finnst mér mikilvægt að fá nýtt fólk að borðinu. Í því er fólgin framför, breyting til góðs. Við eigum mikið af kláru og vel menntuðu fólki og við eigum að gefa því tækifæri til að hafa áhrif í samfélaginu en ekki láta alltaf sama fólkið stýra og stjórna. Í öðru lagi finnst mér miklu skipta að stjórnmálaöflin í landinu ráði ekki forsetaembættinu. Forsetinn er þjóðkjörinn og á að vera hafinn yfir pólitíska flokkadrætti. Hann er öryggisventill þjóðarinnar gagnvart hinum pólitísku öflum og má því ekki vera hluti af þeim. Stjórnarskráin okkar reynir að girða fyrir aðkomu stjórnmálamanna að forsetaembættinu með því að banna beinlínis að þingmenn bjóði sig fram til forseta. Katrín fer í kringum þetta með því að segja af sér þingmennsku og bjóða sig svo fram daginn eftir - sem er tæknilega ekki bannað en augljóslega ekki í anda laganna. Peningaöflin í landinu eiga heldur ekki að ráð því hver verður forseti Íslands. Allir geta séð að framboð Katrínar auglýsir margfalt meira en nokkur annar frambjóðandi getur leyft sér - og það er ekki gott merki. Í þriðja lagi er skyndilegt brotthlaup Katrínar úr stóli forsætisráðherra til þess að reyna að verða forseti ekki vinnubrögð til fyrirmyndar að mínu mati. Að kasta frá sér þeim störfum sem maður hefur tekið að sér og er trúað fyrir. Hver er sú knýjandi nauðsyn sem fær æðsta ráðamann lýðveldisins til að hætta allt í einu að gegna embættisskyldum sínum á Alþingi og í ríkisstjórn Íslands? Katrín segir sjálf að hún bjóði sig fram til forseta því hún vilji gera gagn. Við vitum öll að það er ekki satt. Einfaldlega vegna þess að forsætisráðherra getur gert margfalt meira gagn en forsetinn getur nokkurn tímann gert. Til dæmis er staða eldri borgara og öryrkja að þeirra sögn miklu verri í dag en þegar Katrín varð forsætisráðherra. Í því embætti gæti Katrín gert þessum hópi mikið gagn ef hún vildi - en lítt eða ekki sem forseti. Í fjórða lagi er Katrín með fjölmörg pólitísk ágreiningsefni í farteskinu sem mér finnst að ekki eigi að draga inn á Bessastaði. Þar má nefna óánægju kjósenda Vinstri grænna með undanlátssemi við stefnumál Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórnum Kartínar og óbilandi vörn hennar fyrir Bjarna Benediktsson á hverju sem gengið hefur. Þessi óánægja birtist í því að flokkur Katrínar gæti vel þurrrkast út af þingi samkvæmt könnunum. Margir eru ósáttir við að ríkisstjórn hennar lagði fram fjármuni úr sameiginlegum sjóðum okkar til að kaupa vopn sem eru ætluð til að drepa rússnesk ungmenni sem hafa verið skikkuð til að berjast í Úkraínu. Þúsundir aldraðra og öryrkja búa við fátæktarmörk og það svíður sárt. Þá eru margir Sjálfstæðismenn henni reiðir fyrir að standa að því að draga Geir Haarde fyrir Landsdóm. Nú síðast er það svo frumvarp sem Katrín vann að og framselur auðlindir okkar ótímabundið - svo nokkur atriði séu nefnd. Öll þessi ágreiningsefni eru að mínu viti ekki góður farangur fyrir forseta og raunar óttast ég að ef Katrín nái kjöri verði hún fyrsti forseti Íslands sem þjóðin muni aldrei sameinast um. Hin þrjú, sem samkvæmt könnunum eiga raunhæfa möguleika á að ná kjöri, Baldur, Halla Hrund og Halla Tómasdóttir held ég að geti öll orðið góðir forsetar - og geti sameinað þjóðina að baki sér. Kjör Baldurs væri gott framfaraskref vegna þess að hann er samkynhneigður. En mér finnst kominn tími til að kona gegni embættinu svo ekki líði þrír eða fjórir áratugir þar sem engin kona er forseti Íslands. Ég er viss um að Halla Tómasdóttir yrði góður forseti, en þó hallast ég frekar að Höllu Hrund. Ástæðan er áhersla hennar á varðstöðu um auðlindir Íslands í þágu almennings. Halla Hrund hefur til dæmis sagt að ef frumvarpið um ótímabundið framsal leyfa til fiskeldis verði samþykkt óbreytt muni hún ekki skrifa undir þau lög heldur vísa þeim í dóm þjóðarinnar. Hér er talað tæpitungulaust og skilaboðin til Alþingis eru skýr. Hér birtist líka grundvallarmunur á afstöðu Höllu Hrundar og Katrínar sem mótaði þetta frumvarp sem matvælaráðherra og þarf nú að standa með því verki sínu. Í dag er staðan sú að Kartín getur mögulega náð kjöri með fjórungs fylgi vegna þess að stuðningur okkar, sem viljum hana ekki, dreifist á marga frambjóðendur. Ef hér væri önnur umferð þar sem kosið væri aftur milli tveggja efstu held ég að Katrín ætti enga möguleika. Við sem viljum Katrínu ekki myndum sameinast um mótframbjóðenda hennar og vinna öruggan sigur. Eina ráðið við þeim vanda sem við, sem viljum ekki Katrínu erum í, er að kjósa taktískt. Með því að styðja þann frambjóðanda, annan en Katrínu, sem verður efstur í síðustu könnunum fyrir kjördag. Hvort sem það verður, Baldur, Halla Hrund eða Halla Tómasdóttir. Við keppum fram að kjördegi en sameinumst svo um að forsetinn verði fólksins - hver þeirra sem það verður. Það er ekki auðvelt skref að stíga að kjósa annan en þann sem maður helst vill - en aðeins þannig getum við tryggt að Ísland fái forseta sem verður okkar allra. Höfundur er kvikmyndagerðarmaður. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Björn B. Björnsson Skoðun: Forsetakosningar 2024 Forsetakosningar 2024 Mest lesið Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason skrifar Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson skrifar Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon skrifar Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal skrifar Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson skrifar Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Til hamingju Íslendingar með nýja Óperu Andri Björn Róbertsson skrifar Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson skrifar Sjá meira
Samkvæmt skoðanakönnunum tilheyri ég lang stærsta hópi kjósenda í komandi forsetakosningum; þeim sem vilja ekki að Katrín Jakobsdóttir verði forseti Íslands. Katrín er mikil ágætis manneskja sem ekkert nema gott er um að segja og hún myndi vel valda starfinu. En þegar við veljum okkur forseta skoðum við fyrri verk frambjóðenda og sú skoðun er ástæða þess að stærsti hluti kjósenda vill ekki Katrínu sem forseta. Mínar ástæður eru einkum fjórar. Í fyrsta lagi finnst mér mikilvægt að fá nýtt fólk að borðinu. Í því er fólgin framför, breyting til góðs. Við eigum mikið af kláru og vel menntuðu fólki og við eigum að gefa því tækifæri til að hafa áhrif í samfélaginu en ekki láta alltaf sama fólkið stýra og stjórna. Í öðru lagi finnst mér miklu skipta að stjórnmálaöflin í landinu ráði ekki forsetaembættinu. Forsetinn er þjóðkjörinn og á að vera hafinn yfir pólitíska flokkadrætti. Hann er öryggisventill þjóðarinnar gagnvart hinum pólitísku öflum og má því ekki vera hluti af þeim. Stjórnarskráin okkar reynir að girða fyrir aðkomu stjórnmálamanna að forsetaembættinu með því að banna beinlínis að þingmenn bjóði sig fram til forseta. Katrín fer í kringum þetta með því að segja af sér þingmennsku og bjóða sig svo fram daginn eftir - sem er tæknilega ekki bannað en augljóslega ekki í anda laganna. Peningaöflin í landinu eiga heldur ekki að ráð því hver verður forseti Íslands. Allir geta séð að framboð Katrínar auglýsir margfalt meira en nokkur annar frambjóðandi getur leyft sér - og það er ekki gott merki. Í þriðja lagi er skyndilegt brotthlaup Katrínar úr stóli forsætisráðherra til þess að reyna að verða forseti ekki vinnubrögð til fyrirmyndar að mínu mati. Að kasta frá sér þeim störfum sem maður hefur tekið að sér og er trúað fyrir. Hver er sú knýjandi nauðsyn sem fær æðsta ráðamann lýðveldisins til að hætta allt í einu að gegna embættisskyldum sínum á Alþingi og í ríkisstjórn Íslands? Katrín segir sjálf að hún bjóði sig fram til forseta því hún vilji gera gagn. Við vitum öll að það er ekki satt. Einfaldlega vegna þess að forsætisráðherra getur gert margfalt meira gagn en forsetinn getur nokkurn tímann gert. Til dæmis er staða eldri borgara og öryrkja að þeirra sögn miklu verri í dag en þegar Katrín varð forsætisráðherra. Í því embætti gæti Katrín gert þessum hópi mikið gagn ef hún vildi - en lítt eða ekki sem forseti. Í fjórða lagi er Katrín með fjölmörg pólitísk ágreiningsefni í farteskinu sem mér finnst að ekki eigi að draga inn á Bessastaði. Þar má nefna óánægju kjósenda Vinstri grænna með undanlátssemi við stefnumál Sjálfstæðisflokksins í ríkisstjórnum Kartínar og óbilandi vörn hennar fyrir Bjarna Benediktsson á hverju sem gengið hefur. Þessi óánægja birtist í því að flokkur Katrínar gæti vel þurrrkast út af þingi samkvæmt könnunum. Margir eru ósáttir við að ríkisstjórn hennar lagði fram fjármuni úr sameiginlegum sjóðum okkar til að kaupa vopn sem eru ætluð til að drepa rússnesk ungmenni sem hafa verið skikkuð til að berjast í Úkraínu. Þúsundir aldraðra og öryrkja búa við fátæktarmörk og það svíður sárt. Þá eru margir Sjálfstæðismenn henni reiðir fyrir að standa að því að draga Geir Haarde fyrir Landsdóm. Nú síðast er það svo frumvarp sem Katrín vann að og framselur auðlindir okkar ótímabundið - svo nokkur atriði séu nefnd. Öll þessi ágreiningsefni eru að mínu viti ekki góður farangur fyrir forseta og raunar óttast ég að ef Katrín nái kjöri verði hún fyrsti forseti Íslands sem þjóðin muni aldrei sameinast um. Hin þrjú, sem samkvæmt könnunum eiga raunhæfa möguleika á að ná kjöri, Baldur, Halla Hrund og Halla Tómasdóttir held ég að geti öll orðið góðir forsetar - og geti sameinað þjóðina að baki sér. Kjör Baldurs væri gott framfaraskref vegna þess að hann er samkynhneigður. En mér finnst kominn tími til að kona gegni embættinu svo ekki líði þrír eða fjórir áratugir þar sem engin kona er forseti Íslands. Ég er viss um að Halla Tómasdóttir yrði góður forseti, en þó hallast ég frekar að Höllu Hrund. Ástæðan er áhersla hennar á varðstöðu um auðlindir Íslands í þágu almennings. Halla Hrund hefur til dæmis sagt að ef frumvarpið um ótímabundið framsal leyfa til fiskeldis verði samþykkt óbreytt muni hún ekki skrifa undir þau lög heldur vísa þeim í dóm þjóðarinnar. Hér er talað tæpitungulaust og skilaboðin til Alþingis eru skýr. Hér birtist líka grundvallarmunur á afstöðu Höllu Hrundar og Katrínar sem mótaði þetta frumvarp sem matvælaráðherra og þarf nú að standa með því verki sínu. Í dag er staðan sú að Kartín getur mögulega náð kjöri með fjórungs fylgi vegna þess að stuðningur okkar, sem viljum hana ekki, dreifist á marga frambjóðendur. Ef hér væri önnur umferð þar sem kosið væri aftur milli tveggja efstu held ég að Katrín ætti enga möguleika. Við sem viljum Katrínu ekki myndum sameinast um mótframbjóðenda hennar og vinna öruggan sigur. Eina ráðið við þeim vanda sem við, sem viljum ekki Katrínu erum í, er að kjósa taktískt. Með því að styðja þann frambjóðanda, annan en Katrínu, sem verður efstur í síðustu könnunum fyrir kjördag. Hvort sem það verður, Baldur, Halla Hrund eða Halla Tómasdóttir. Við keppum fram að kjördegi en sameinumst svo um að forsetinn verði fólksins - hver þeirra sem það verður. Það er ekki auðvelt skref að stíga að kjósa annan en þann sem maður helst vill - en aðeins þannig getum við tryggt að Ísland fái forseta sem verður okkar allra. Höfundur er kvikmyndagerðarmaður.
Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson Skoðun
Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir Skoðun
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar
Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson skrifar
Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson skrifar
Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir skrifar
Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson Skoðun
Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir Skoðun